Ένα δελτίο τύπου και μια φωτογραφία, ο επίλογος μιας αρχής που αρνήθηκε να έλθει. Την εμπόδισε η απαξίωση του μηνύματος της κάθε εκδοχής Πρωτομαγιάς.

Τα παράσημα πολλά, και περισσότεροι οι βαθμοφόροι. Μα τα παράσημα δεν τα δίνει πια η αγωνία του εύβουλου πολίτη, αλλά η πειθαρχία του άβουλου κομματικού οπλίτη, με κίνδυνο να καταλήξουν από εύσημα των σημαντικών σε διακριτικά του ασήμαντου.

Προσπαθώ να καταλάβω τις ιαχές και τις θριαμβολογίες των ελληνικών ΜΜΕ, δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων για την μεγάλη νίκη στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης της συντηρητικής Ισαμπέλ Ντίαθ Αγιούσο, της «βασίλισσας των ταβερνών», με την πανθομολογούμενη «ανέμελη» διαχείριση της πανδημίας την οποία και τα περισσότερα και οι περισσότεροι/ες την χαρακτηρίζουν και ως «η Ισπανίδα Τραμπ»! Άλλωστε και τα συγχαρητήρια από τις πολιτικές ευρωπαϊκές οικογένειες δεν αφήνουν περιθώρια διαφορετικής προσέγγισης! Πρώτος έσπευσε να συγχαρεί ο Ματέο Σαλβίνι!