...Η θεσμοθέτηση και μαζικοποίηση της ρουφιανιάς από τον υπουργό Οικονομικών πριν από τραγελαφική πρόταση ήταν μία οδυνηρή έκπληξη για τη μετάλλαξη του κόμματος που στην πολιτική γεωγραφία εμφανίζεται ως ο κληρονόμος της παρακαταθήκης της μη σταλινικής αριστεράς στη χώρα μας.

Η οικονομική συγκυρία στην Ευρώπη βελτιώνεται. Η κατανάλωση ενισχύεται καθώς η τιμή του πετρελαίου έχει πέσει από τα 100 δολ./βαρέλι, που ήταν τον περασμένο Ιούνιο, στα 51 δολ./βαρέλι. Το φτηνό ευρώ ενισχύει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές. Η ισοτιμία έχει πέσει στο 1,0976 με το δολάριο (χαμηλό 12ετίας) και τείνει προς το 1:1, εκεί που ήταν όταν γεννήθηκε το ευρώ πριν από 15 χρόνια. Πρώτα θετικά στοιχεία εμφανίζονται στις οικονομίες Ισπανίας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας. Και στην Ιταλία προβλέπεται επιστροφή σε μικρή ανάπτυξη μέσα στο τρέχον τρίμηνο.

Για τις πρόσφατες και παρθενικές διαπραγματεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους εταίρους/δανειστές μας έχουμε μάθει σχεδόν τα πάντα: ποιος είπε τι και πότε, τι εννοούσε, πώς αντέδρασαν οι άλλοι κ.ο.κ. Το ίδιο ισχύει και για τις αποτιμήσεις, οι οποίες κυμαίνονται από το «κερδίσαμε μια μάχη αλλά όχι τον πόλεμο» μέχρι το «βαφτίσαμε το κρέας ψάρι» (τόσο ευρεία είναι η γκάμα, ακόμα και μέσα στην Κουμουνδούρου). Παρ’ όλα αυτά, όμως, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω ορισμένες κινήσεις της κυβέρνησης, όχι για λόγους ιδεολογικούς -αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση- αλλά επειδή έχω την εντύπωση ότι παραβιάζουν τους στοιχειώδεις κανόνες της κοινής λογικής. Θα περιοριστώ στα δύο κυριότερα παραδείγματα.

Σε μια ιδανική κοινωνία, μια θεματική ημέρα, όπως η σημερινή, δε θα είχε καμία αξία. Όμως, επειδή πόρρω απέχουμε από μια ιδανική κοινωνία, τέτοιες θεματικές ημέρες και επέτειοι είναι πάντα εδώ, για να μας θυμίζουν όσα έχουν κατακτηθεί, αλλά κυρίως, όσα μένουν ακόμη να κατακτηθούν.
Ζητήματα ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι θέματα ποιότητας Δημοκρατίας και, είναι προφανές, ότι η γυναίκα δεν έχει ακόμη αποκαταστήσει τη σχέση της με τη Δημοκρατία.
Σήμερα καλό είναι να επικεντρωθούμε σε ορισμένες κατηγορίες γυναικών, οι οποίες αγνοούν τη μέρα που η Δύση τούς έχει αφιερώσει.