Την περασμένη Τετάρτη ήταν προγραμματισμένη η υπογραφή της συμφωνίας για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια. Οι εκπρόσωποι της γερμανικής εταιρείας είχαν έρθει στην Αθήνα, οι συναρμόδιοι υπουργοί είχαν υπογράψει, αλλά η υπογραφή της συμφωνίας αναβλήθηκε. Γιατί; Καθότι διαφωνεί –μου λένε– ο αρμόδιος υπουργός, παράτησε τη συμφωνία ανυπόγραφη στο γραφείο του κι έφυγε για Βρυξέλλες. Αν ο υπουργός δεν επιμείνει στην άρνησή του, η συμφωνία θα υπογραφεί αύριο. Αν, επιπλέον, η αρωγός ΟΣΥΠΑ δεν επιμείνει στην άρνησή της να επιτρέψει την πρόσβαση του κράτους στα στοιχεία για τις προμήθειες των αεροδρομίων του, δεν αποκλείεται η συμφωνία, τελικά, να προχωρήσει...

Η θέση μας είναι σταθερή. Η χώρα στην κατάσταση την οποία βρίσκεται δεν μπορεί να κυβερνηθεί αποτελεσματικά με οριακές πλειοψηφίες. Απαιτείται κυβέρνηση ευρύτερης συνεννόησης και συνεργασίας των δυνάμεων που επιδιώκουν την υπέρβαση της κρίσης με παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Με προοδευτική προγραμματική συμφωνία. Με δέσμευση σε βαθιές αλλαγές, αναγκαίες τομές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και σε αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Δέσμευση σε αλλαγή του εκλογικού συστήματος με την απλή αναλογική, την κατάργηση του bonus των 50 εδρών. Πράγματι όμως έχετε δίκαιο, ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει καμία διάθεση για συναινέσεις, ευρείες πλειοψηφίες και προγραμματικές συμφωνίες. Δυστυχώς φαίνεται ότι δεν κατανοεί τα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης.

Είναι άκρως εντυπωσιακό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ υπό τον πανικό της συνεχόμενης πτώσης των εσόδων λόγω της ύφεσης που έφεραν τα capital controls στην Ελληνική οικονομία αύξησε τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Τώρα. Φέτος. Μόλις πριν 20 ημέρες. Προχθές ο αρμόδιος υπουργός επί των εσόδων Τρύφων Αλεξιάδης προανήγγειλε φόρο κατανάλωσης στην βενζίνη ώστε να μειωθούν τα τέλη κυκλοφορίας και να εξισορροπηθούν οι αδικίες με όσους πληρώνουν υπέρμετρα τέλη για παλιά αυτοκίνητα ή χρησιμοποιούν το όχημα τους ελάχιστα.
Με μια γρήγορη σκέψη όλα μοιάζουν σωστά και προς την κατεύθυνση της απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι όμως έτσι ή υποκρύπτονται με τον επικοινωνιακό αυτό τρόπο, νέες αυξήσεις για όλους που δεν θα γίνουν αντιληπτές;

«Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί οι Ελληνες είστε τόσο κολλημένοι με το ευρώ;».

Η ερώτηση έπεσε ξαφνικά σε μια παρέα ελλήνων οικονομολόγων. Ηταν στις αρχές του καλοκαιριού, με τη βαρουφακιάδα σε πλήρη εξέλιξη και το μέλλον άδηλο. Ο ερωτών ήταν ένας διάσημος, προοδευτικός και ήπια ευρωσκεπτικιστής αμερικανός ακαδημαϊκός, περαστικός από την Αθήνα. Γιατί - ρωτούσε - οι Ελληνες, με τόσο μεγάλη πλειοψηφία και τόσο πείσμα, επιμένετε σ’ ένα νόμισμα το οποίο (όπως ο ίδιος εκτιμούσε) ήταν εξαρχής πολύ «σκληρό» για μια οικονομία όπως η ελληνική

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες για την αναγκαιότητα συναίνεσης, κυρίως στο Ασφαλιστικό, με αφορμή την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η οποία απέτυχε παταγωδώς.
Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν ο πρωθυπουργός που κίνησε τις διαδικασίες για την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, επιθυμούσε πραγματικά την συναίνεση σε μια σειρά από σοβαρά εθνικά θέματα

Είναι καιρός τώρα που στους κόλπους της κυβέρνησης διακινείται η θεωρία για την επιστροφή στις “κόκκινες γραμμές” της περασμένης άνοιξης, που οδήγησαν στην καταστροφή του καλοκαιριού και το τρίτο Μνημόνιο. Το επιχείρημα που στηρίζει αυτή τη θεωρία είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε γιατί η Βουλή δεν θα τις εγκρίνει και θα πέσει.

Ολλανδία. Δύο νεαροί παρουσιαστές της σατιρικής εκπομπής και ολίγον προβοκατόρικης Dit is Normaal που σημειώνει μεγάλη επιτυχία είπαν να κάνουν ένα πείραμα ώστε να τεστάρουν το επίπεδο προκατάληψης των Ολλανδών απέναντι στους μουσουλμάνους.

Οι πρόσφατες επιθέσεις στο Παρίσι έχουν αναζωπυρώσει όχι μόνο την ξενοφοβία αλλά κυριότερα την ισλαμοφοβία, αφού οι γενικεύσεις που θέλουν το Ισλάμ να είναι η «θρησκεία της βίας», του μισογυνισμού, της συντήρησης που μακράν απέχει από τις δυτικές αξίες πάνε κι έρχονται.

Οι περιφερειακες εκλογές στην Γαλλία, ήταν τις περισσότερες φορές, προκριμα, για τις προεδρικές.
Οι σημερινές έχουν και τρία αυτοτελή μηνύματα:
-Πρωτιά της ακροδεξιάς
-Την υψηλότερη αποχή, 49 %.
-Την ανακοίνωση του κεντοδεξιου κόμματος του Σαρκοζι, ότι δεν δέχεται την πρόταση των Σοσιαλιστων, για δημοκρατικό μέτωπο, στον δεύτερο γύρο.
Τα νέα δεδομένα αποκαλύπτουν, την μεγάλη απογοήτευση των Γάλλων, από τα ιστορικά κυρίαρχα ρεύματα, στην χώρα του Διαφωτισμού, το κεντροδεξιο, το κεντροαριστερο και το αριστερό.

Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στον Αλ. Τσίπρα, για το πώς αυτός θα διαχειριστεί τη συγκατάθεση και τη συναίνεση ακόμη και για το ξεκάθαρο θέμα της μη περικοπής συντάξεων. Αυτή είναι η συνολική αίσθηση, μετά το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών τον Ιούλιο.
Έχοντας διασφαλίσει τη συναίνεση, αφού αυτός και η κυβέρνησή του κάνουν τις διαπραγματεύσεις, μπορεί στο τέλος να εμφανίσουν ότι «ναι μεν δεν κάναμε καμία επώδυνη περικοπή, στις κύριες συντάξεις, αλλά… υποχωρήσαμε στις επικουρικές»! Ή «αυξήσαμε τις εισφορές, τις εργοδοτικές ή ακόμη και των ασφαλισμένων». Ή, ακόμη, «στο «επώδυνες» δεν εννοούσαμε ότι υπάρχει και τόσο οδύνη στην περικοπή συντάξεων πάνω από τα 1000 ευρώ» κ.ο.κ.!

Άραγε υπάρχει δυνατότητα διαφυγής από τον φαύλο και ανατροφοδοτούμενο κύκλο της οικονομικής καχεξίας, της πολιτικής αφυδάτωσης και των χαμηλών προσδοκιών; Πιστεύουμε πως υπάρχει. Η διέξοδος όμως δεν θα βρεθεί στην προσχηματική συνεννόηση των κομμάτων για τη διαχείριση του πολιτικού κόστους της προσαρμογής. Αντίθετα, πρέπει να αναζητηθεί στη διαμόρφωση εθνικής συναίνεσης στη βάση ενός νέου «κοινωνικού συμβολαίου» που θα δεσμεύσει το πολιτικό σύστημα σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, θα ενστερνιστεί τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, θα απελευθερώσει τις χειμαζόμενες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, θα κατανείμει δίκαια τα βάρη της προσαρμογής και θα στηρίξει αποτελεσματικά τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

"Σταματήστε πιά να τον γλωσσοτρώτε τον Τσίπρα! Εγώ του είμαι ευγνώμων!"

Ο άνθρωπος που μας άφησε με την παραπάνω φράση όλους άναυδους δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την Αριστερά. Για την ακρίβεια βρίσκεται, ταξικά και ιδεολογικά, στους αντίποδές της. Ως δεξιός μέχρι το κόκκαλο συστήνεται. Τα επενδεδυμένα του συμφέροντα συμπίπτουν απολύτως με την πολιτική του θέση.

Σταχυολογώ πρόχειρα και επιλεκτικά ορισμένες από τις απερίγραπτες πρόσφατες δηλώσεις της πολιτικής μας ηγεσίας, που δικαιολογεί τον ακραίο τίτλο του σημερινού σημειώματος. Ο κ. Μάρδας επισημαίνει έλλειψη θάρρους των προηγούμενων κυβερνήσεων που δεν εφάρμοσαν πιστά τα Μνημόνια, την ίδια στιγμή που η κυβερνητική εκπρόσωπος τους καταλογίζει την εφαρμογή εγκληματικών πολιτικών