Ως γνωστόν, η μνησικακία, η χαιρεκακία και γενικότερα η τάση να υπενθυμίζουμε στους άλλους τα λάθη τους, δεν ανήκουν στην κατηγορία των ευγενών αισθημάτων. Προδίδουν μικροψυχία, ενοχλούν, θρέφουν την αντιπαλότητα και στέκονται εμπόδια στις προσπάθειες να βρεθεί μια μέση οδός συνεννόησης.

Είναι όμως ανθρώπινα. Και ίσως, αν τα εξωτερικεύσουμε σε μικρές δόσεις, αντί να τα κρατάμε μέσα μας, θα μπορέσουμε να τα θέσουμε υπό έλεγχο ή να τα μετριάσουμε.

Η οπισθοδρόμηση του Δήμου και της Πόλης είναι δραματική. Η αντίστροφη μέτρηση, ωστόσο, έχει ξεκινήσει. Έτσι κι αλλιώς το τεράστιο έργο της ανασυγκρότησης του Δήμου και της Πόλης θα το αναλάβει μια μεγάλη αυτοδιοικητική συμμαχία, με ενεργό συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, που θα βάλει οριστικά τέλος στην πιο μαύρη αυτή σελίδα της τοπικής ιστορίας σε περίοδο δημοκρατίας.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι στρατηγικός εταίρος της ΝΔ. Τα αυτονόητα είναι καλό να διευκρινίζονται. Ταυτοχρόνως σήμερα βρισκόμαστε σε έκτακτες συνθήκες. Για αυτό η πρότασή μας είναι σταθερή για εθνική συνεννόηση και κυβέρνηση ευρείας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θα στηρίζεται και από τα δύο πρώτα κόμματα, με πρόσωπα κοινής αποδοχής. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα αποτελέσει το όχημα όσων ενδεχομένως να θέλουν να γίνουν υπουργοί μίας κυβέρνησης Μητσοτάκη. Επιμένουμε στην αυτόνομη πορεία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, με σαφή οριοθέτηση τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ.

Πολύς λόγος για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων τις τελευταίες μέρες, αλλά περί τίνος πρόκειται;

Με τη φράση «Ευρώπη δύο ή πολλαπλών ταχυτήτων» ή «ευέλικτης ολοκλήρωσης» (flexible integration) ή «διαφοροποιημένης ολοκλήρωσης» (differentiated integration) ή «μεταβλητής γεωμετρίας» (variable geometry) υπονοείται ένα καθεστώς στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) όπου κάποιες χώρες-μέλη προχωρούν ταχύτερα και βαθύτερα στην ενοποίηση, ενώ κάποιες άλλες παραμένουν πίσω ή εντελώς εκτός. Ωστόσο η Ευρώπη των «δύο ή πολλαπλών ταχυτήτων» δεν είναι εντελώς καινούργια.

Η δημοσκόπηση «Σφυγμός» της Prorata, που διενεργήθηκε για λογαριασμό της «Εφημερίδας των Συντακτών» από 1 έως 3 Μαρτίου, επιβεβαίωσε ότι οι πολίτες βλέπουν ευνοϊκά τη συγκρότηση νέου, ενιαίου κόμματος της Κεντροαριστεράς.
Επ’ αυτού, θεωρώ αναγκαίες οκτώ βασικές επισημάνσεις:
Στον δημόσιο διάλογο συνήθως γίνεται λόγος για «νέο φορέα», χωρίς να προσδιορίζεται με σαφήνεια αν νέος φορέας σημαίνει νέο κόμμα ή συμπαράταξη κομμάτων, κινήσεων και προσώπων. Προσωπικά πιστεύω στις καθαρές λύσεις. Με άλλα λόγια, στην ανάγκη ενός νέου, σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Τα βήματα για να φτάσουμε στο ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος προφανώς και μπορούν να συζητηθούν.

Πώς συναντιούνται πολιτισμός και νέα γενιά στην Ελλάδα του 2017; Σχεδιάζονται πολιτιστικές πολιτικές με επίκεντρο τη νέα γενιά και στόχο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της;

Από την χώρα μας πάντα έλειπε η ευρύτερη διάδοση του πολιτισμού, η ουσιαστική επένδυση σε αυτόν και η βαθιά συνειδητοποίηση ότι η πρόσβαση στον πολιτισμό έχει προεκτάσεις στην ψυχοκοινωνική μας ανάπτυξη, στην αντίληψη και τον τρόπο ζωής μας.

Οι δυνατότητες πολιτιστικής έκφρασης των νέων μέσα από τις υπάρχουσες δομές περιορίζονται. Μουσεία, θέατρα, καλλιτεχνικοί οργανισμοί, βιβλιοθήκες ή θεσμοί χάραξης πολιτιστικής πολιτικής κλείνουν ή λειτουργούν πλέον υποστελεχωμένοι και υποχρηματοδοτούμενοι.

Γιατί για λόγους ιστορικούς (η ήττα του Εμφυλίου) η Αριστερά στην Ελλάδα ορίζεται με ηθικολογικούς και όχι πολιτικούς όρους. Ετσι η Αριστερά στην Ελλάδα παρουσιάζεται ως πολιτική εκκλησία και όχι ως πολιτική παράταξη. Μια εκκλησία άσπιλη, αμόλυντη και προπάντων αδιάφθορη. Αν κάποια πολιτική παράταξη αποδειχτεί «βρώμικη» και διεφθαρμένη, αυτό δεν είναι Αριστερά. Αν κάποιος αριστερός ηγέτης φανεί ψεύτης, ρουσφετολόγος, ανίκανος, αγράμματος, αδαής, κουτσαβάκης, ολιστικός ή και διεφθαρμένος, τότε αυτός δεν είναι αριστερός. Αριστερά είναι μια ηθικολογία και ό,τι δεν ταιριάζει σ’ αυτήν την ιδέα δεν είναι Αριστερά. Τι μας λέτε; Ανοησίες.

Αν για κάτι δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι ότι πρόκειται για έμπειρο δημοσιογράφο. Στην ιστοσελίδα του μετράμε ότι έχει συνεργαστεί «ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης» με 19 μέσα ενημέρωσης. Κι αυτό, «ενδεικτικά». Χωρίς να υπολογίζουμε το περιοδικό της Ομάδας Φοιτητών Οδοντιατρικής, την εφημερίδα «Μυκονιάτικη» (την οποία διηύθυνε), την «Εποχή» και φυσικά την «Καθημερινή».

Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Θανάσης Θεοχαρόπουλος προσερχόμενος στην εκδήλωση της Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης “Πολιτικές για τη Νέα Γενιά” δήλωσε:

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να δώσουμε το δικό μας όραμα και σχέδιο, για την υπέρβαση της κρίσης. Οι νέοι και οι νέες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης προτείνουμε τομές και ανατροπές σε κάθε τομέα πολιτικής. Διεκδικούμε την ανανέωση σε πρόσωπα, ιδέες και πολιτικές πρακτικές.

Οι λογικές της επετηρίδας δεν είναι ούτε σύγχρονες ούτε προοδευτικές. Η επετηρίδα τελείωσε στην εκπαίδευση, έφθασε η ώρα να τελειώσει και στην πολιτική. Δεν μπορεί ένας τριαντάρης να αντιμετωπίζεται ισότιμα στο εξωτερικό και ως “παιδί” στην χώρα μας. Αυτή είναι μια βαθιά συντηρητική αντίληψη.

Υπάρχει διάχυτη η λάθος εντύπωση ότι ο Καμμένος και το κόμμα του είναι ακροδεξιοί. Ο Τσίπρας ωστόσο χθες το ξεκαθάρισε: "Σε καμμιά περίπτωση, δεν θα χαρακτήριζα τους ΑΝΕΛ ακροδεξιό κόμμα", είπε. Και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Αποστόμωσε εκείνους που αβασάνιστα έκαναν τέτοιους αστήρικτους χαρακτηρισμούς. Η πορεία των Καμμένου και ΑΝΕΛ, επιβεβαιώνει πως μόνο τέτοιοι δεν είναι!