Δεν ξέρω ποιοι ήταν, αλλά ξέρω ποιοι είναι. Πρώτος, ο κακός μου εαυτός. Μετά, η κακιά ώρα. Ύστερα, τρεις τύποι μαυροντυμένοι (εγώ όλους ψηλούς τους βλέπω) με άρβυλα. Πιστεύω πως δεν ήθελαν να με σκοτώσουν. Αν ήθελαν, θα το είχαν πετύχει. Είχαν όλο το χρόνο στη διάθεσή τους. Να μου σπάσουν πόδια και χέρια, να με μαχαιρώσουν και να με ξεκάνουν. Από αυτήν την άποψη, ευχαριστώ τους θύτες μου, διότι δεν είναι φονιάδες. Μόνο τραμπούκοι. Που, προφανώς, αποφάσισαν να με στραπατσάρουν για να μου δώσουν ένα μάθημα - και μαζί να στείλουν μήνυμα στον ΣΚΑΪ.

Στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είχα τη δυνατότητα για άλλη μια φορά να επαναλάβω αυτό που έχω δημόσια υποστηρίξει: Η χώρα χρειάζεται μια Οικουμενική Κυβέρνηση. Χρειάζεται μια κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει όλα εκείνα που προσδιορίζουν τη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη πραγματικότητα του τόπου και της κοινωνίας.

Υποστήριξα ότι η Οικουμενική Κυβέρνηση πρέπει να εκφράζεται από όλες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει η χώρα να παραμείνει στην ευρωζώνη και στο ευρώ και ταυτόχρονα να κινηθεί η διαδικασία για να έχουμε την αποδέσμευση της χώρας από τις ρυθμίσεις του μνημονίου. Αυτά τα δύο είναι αναγκαίο να εκφράζονται ως στοιχεία μιας προγραμματικής συμφωνίας για μια κυβέρνηση οικουμενικού χαρακτήρα.

Ο κ. Τσίπρας στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών, ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικής αθλιότητας. Έως χθες μας καλούσε να μείνουμε σταθεροί στη γνωστή μας θέση να μην μετέχουμε σε κυβέρνηση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα μετά τη σύσκεψη δήλωσε ότι έχουμε συμφωνήσει με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε κυβέρνηση στήριξης του μνημονίου. Είναι ντροπή. Η προφανής αδυναμία να δικαιολογήσει τη στάση του δεν επιτρέπεται να τον οδηγεί στη συκοφαντία και στο ψεύδος. Αυτό είναι πολιτική ανηθικότητα.

Tο εκλογικό αποτέλεσμα έχει δυο σημαντικές εικόνες. Aπό τη μια πλευρά έχουμε την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού της Mεταπολίτευσης με την πλήρη αποδόμηση του δικομματισμού. Aπό την άλλη πλευρά έχουμε την ισχυροποίηση του λαϊκισμού -τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά- που παγιδεύει τις πολιτικές εξελίξεις καθιστώντας μεγαλύτερη την αβεβαιότητα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Mέσα σε αυτό το σκηνικό το ποσοστό που συγκέντρωσε η ΔHM.AP. αντιπαρατιθέμενη τόσο με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα όσο και με το λαϊκισμό αποτελεί σημαντική επιτυχία.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αξιοποίησε μία ιστορική ευκαιρία», δηλώνει στο tvxs.gr ο υπεύθυνος για θέματα οικονομικής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Χατζησωκράτης, ο οποίος θεωρεί ότι ήταν δυνατή η συγκρότηση μιας κυβέρνησης στην οποία θα είχε τον κύριο λόγο η Αριστερά. Ο ίδιος χαρακτηρίζει «δύσκολη» την έξοδο από το Ευρώ αλλά πολύ πιθανή την παύση χρηματοδότησης της Ελλάδας, η οποία θα την αναγκάσει να καταφύγει σε άλλες λύσεις.

Σας χαιρετίζω θερμά όλες και όλους . Σας συγχαίρω για την εκλογή σας και θέλω στο πρόσωπο σας να χαιρετίσω όλους τους υποψηφίους του κόμματος, όλα τα μέλη και τους φίλους του κόμματος , που έδωσαν με αυταπάρνηση την εκλογική μάχη. Πετύχαμε ένα καλό αποτέλεσμα. Συγκεντρώσαμε ψύχραιμη ψήφο, την εμπιστοσύνη των πολιτών, η οποία εκτός από την καταδίκη του δικομματισμού αναζητούσε και ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από την κρίση.

Την περασμένη Κυριακή, η παράταξη του Μνημονίου ηττήθηκε κατά κράτος. Την Δευτέρα που ακολούθησε άρχισε να προδιαγράφεται μια δεύτερη ήττα: η ήττα της Αντι-μνημονιακής παράταξης. Έτσι είναι. Στον καιρό της Κρίσης είναι πολύ εύκολο να έχουμε μόνο ηττημένους. Τόσο στον πολιτικό όσο και στον οικονομικό στίβο.

Σταθερή είναι η θέση της ΔΗΜΑΡ για προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης ευρείας λαϊκής και κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης που θα κινηθεί στον αντίποδα της ασκούμενης πολιτικής η οποία αποδοκιμάστηκε με έντονο τρόπο από την λαϊκή ετυμηγορία.
Είναι προφανές ότι μια μεταμφιεσμένη συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, όπως και αν την ονομάσει κάποιος, δεν θα είναι σε αρμονία με το εκλογικό μήνυμα και την εντολή των πολιτών. Για μας ισχύει απολύτως το δίπολο που θέσαμε προεκλογικά: Η κυβέρνηση ευρείας λαϊκής νομιμοποίησης θα πρέπει να εξασφαλίζει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και να προχωρήσει στην απαγκίστρωση από το μνημόνιο.