Ο δικομματισμός βρίσκεται σε τέλμα, δεν βρίσκεται, όμως, στο τέρμα του. Αμφισβητείται έντονα, ρηγματώνεται. Το ΠΑΣΟΚ, και με όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες, διανύει μια βαθιά κρίση, κρίση πολιτικής ταυτότητας και φυσιογνωμίας. Η Ν.Δ. δοκιμάζεται από τα αδιέξοδα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της. Υπάρχει λοιπόν, αμφισβήτηση του δικομματισμού, αλλά δεν θεωρώ ότι πρέπει τούτη την ώρα να έχουμε βεβαιότητες και εφησυχασμούς για την κατάρρευσή του. Άλλωστε, θα κινηθούν πολλοί προκειμένου να συντηρήσουν το δικομματισμό.

Κατ’ αρχήν, όλα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά με την υπόθεση Siemens απαντούν σε ένα βασικό ερώτημα. Είναι εκείνο που με χιλιάδες δηλώσεις και απέραντη χαρτούρα θολώνει το πολιτικό μας σύστημα: το διαβόητο «πόθεν έσχες».

Το ιρλανδικό «όχι» συνιστά μια σοβαρή προειδοποίηση. Πώς να μην τη δούμε; Αποκαλύπτει τη δυσθυμία της κοινής γνώμης, και όχι μόνο της ιρλανδικής. Η παγκοσμιοποίηση και τα μεταναστευτικά ρεύματα ανησυχούν τους πολίτες. Να πώς μπορούμε να περιγράψουμε πώς σκέφτονται: «όλα διαλύονται»!

Κακώς θεωρήθηκε η διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ ενδοκομματικό ζήτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αφορά τη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων, τα οποία αποτελούν θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει, βέβαια, εντελώς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά δεν αποτελεί μοναδική εξαίρεση στο πανόραμα του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού: Σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης τα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, που δεν ερμηνεύονται μόνο με βάση την πολιτική συγκυρία, αλλά παραπέμπουν σε προβλήματα αυτότητας και στρατηγικού προσανατολισμού.

Η ελληνική Βουλή, με επισπεύδουσα τη Ν.Δ. και με σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισε τη Συνθήκη της Λισαβόνας με διαδικασίες «ψεκάστε -ψηφίστε -τελειώσαμε». Λίγες ώρες αργότερα το δημοψήφισμα στην Ιρλανδία έβγαλε ένα καθαρό «όχι», δείχνοντας τη μεγάλη απόσταση που χωρίζει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και την αλαζονική συμπεριφορά της ευρωπαϊκής ελίτ από τις προσδοκίες, τις αγωνίες και τα αιτήματα των πολιτών.

Με ομόφωνη απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής εγκρίθηκε η εισήγηση του υπουργού Δικαιοσύνης για νομοσχέδιο που τροποποιεί το οικογενειακό δίκαιο.

Οι αλλαγές που ανακοινώθηκαν προκαλούν οργή, καθώς οι ρυθμίσεις περιέχουν διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Αντικείμενο αυτής της ομιλίας είναι ο "νέος διχασμός" που εμφανίζεται στους κόλπους της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς ανάμεσα στους οπαδούς του συμβιβασμού, οι οποίοι αναζητούν μια μέση λύση, που να μοιράζει κατά κάποιον τρόπο το όνομα ανάμεσα στα δύο έθνη, και τους αντιπάλους του συμβιβασμού από την άλλη -- που βέβαια καμία σχέση δεν έχουν με την πλειοψηφούσα στο ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας παράταξη των ασυμβίβαστων.

Το περασμένο Σάββατο η Αριστερά γιόρτασε τα πρώτα της γενέθλια στη Γερμανία σε μια παλιά μπυραρία στην καρδιά του Ανατολικού Βερολίνου στο Πρέντσλαουερ Μπεργκ. Γιόρτασε με μπυρίτσες, χορό και κλεφτές ματιές στην τηλεόραση, στα ματς του Euro. Στο ενδιάμεσο γινόταν και συζήτηση για την πολιτική -και βεβαίως για το κρίσιμο θέμα των συμμαχιών: ποια πρέπει να είναι η σχέση της Αριστεράς με τους Σοσιαλδημοκράτες;

Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν προκαλεί ενθουσιώδεις αντιδράσεις μόνο στο εσωτερικό των ΗΠΑ αλλά και έξω από τα σύνορά της. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόκειται για τον υποψήφιο που θα ψήφιζε σχεδόν όλος κόσμος! Ας ελπίσουμε βέβαια ότι αυτό δεν θα λειτουργήσει αρνητικά για την υποψηφιότητά του εντός Ηνωμένων Πολιτειών - μέχρι σήμερα πάντως δεν έχει φανεί κάτι τέτοιο.

Μέχρι και κατά μισό εκατομμύριο βαρέλια ενδέχεται να αυξήσει η Σαουδική Αραβία την ημερήσια παραγωγή πετρελαίου της. Η απόφαση αυτή θα ανακοινωθεί πιθανώς σήμερα στην Τζέντα της Ερυθράς Θάλασσας, όπου με πρωτοβουλία του Σαουδάραβα βασιλιά συναντώνται εκπρόσωποι παραγωγών και καταναλωτριών χωρών. Η προσδοκία μιας πρόσθετης προσφοράς, που θα αντιπροσωπεύει πάντως λιγότερο από το 1% της παγκόσμιας κατανάλωσης, οδήγησε σε συγκράτηση των τιμών του πετρελαίου τις τελευταίες μέρες.

"Ασπιρίνες" για την ακρίβεια και αμνησία για τα δημοψηφίσματα αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αδιαφορούν για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Όμως η Ενωμένη Ευρώπη ή θα είναι κοινωνική και δημοκρατική ή δεν θα υπάρχει.

Μπροστά στο κύμα της ακρίβειας που πλήττει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αντί να προστατεύσει τους καταναλωτές από την κερδοσκοπία, αγωνιά για την ελεύθερη αγορά και προστατεύει τους κερδοσκόπους. Δεν ενδιαφέρεται για την ακρίβεια και τη φτώχεια, αλλά ενδιαφέρεται για τα κέρδη των επιχειρήσεων.