Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα την τελική αξιολόγηση των ημερών που βιώνουμε που θα κάνουν οι ιστορικοί. Το μόνο που μπορεί να παρατηρήσει ο προσεκτικός παρατηρητής των διεθνών πραγμάτων είναι ότι τούτες οι μέρες είναι εξαιρετικά φορτισμένες από γεγονότα συμβολικής σημασίας που πριν από λίγο καιρό φάνταζαν σχεδόν αδιανόητα.
Όπως αυτό της περασμένης Παρασκευής, 5 Αυγούστου, που έκανε αστραπιαία τον γύρο του κόσμου: για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι Ηνωμένες Πολιτείες έχαναν το τριπλό τους Α, την ανώτερη αξιολόγηση δανειοληπτικής ικανότητας, από τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poorʼs, που συμπεριφέρθηκε στην Ουάσιγκτον σα να ήταν η… Αθήνα.

Το τραπεζικό ολιγοπώλιο αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες δημιουργίας και αναπαραγωγής της ελληνικής κρίσης. Παραδοσιακά υψηλά περιθώρια κέρδους, που δεν δικαιολογούνται από τα δεδομένα στις άλλες χώρες μέλη της ΕΕ,

χρηματοδοτήσεις βασισμένες σε μη ορθολογικά τραπεζικά κριτήρια αλλά σε πελατειακά πολιτικά κυκλώματα

Ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα η συζήτηση του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Κορυφαία στιγμή, η δήλωση του Αδ. Γεωργιάδη ότι ο ΛΑΟΣ θα το υπερψηφίσει γιατί είναι σαφώς δεξιότερο από τον Νόμο Γιαννάκου. Επί της ουσίας, πάντως, η υπουργός απέφυγε να τοποθετηθεί ως προς τις πολυάριθμες εναλλακτικές προτάσεις που διατυπώθηκαν. Απλώς δεσμεύτηκε να παρουσιάσει στις 18 Αυγούστου το τελικό κείμενο με τις ενδεχόμενες επιμέρους αλλαγές, ενόψει της συζήτησης στην Ολομέλεια στις 22 Αυγούστου.

Κοντεύουμε να κλείσουμε τρία χρόνια από τότε που τα πανεπιστήμια πέρασαν από τη φάση συνεχών καταλήψεων και βιαιοτήτων σε μια ήρεμη και κανονική λειτουργία, προσπαθώντας να επουλώσουν τις πληγές τους.
Πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια που τα πανεπιστήμια δεν έλαβαν ούτε ένα ευρώ για έρευνα και ερευνητικά προγράμματα και όμως σύμφωνα με τη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης η πνευματική παραγωγή των ελληνικών πανεπιστημίων είναι σε πολύ καλή σχέση με αυτή των υπολοίπων ευρωπαϊκών.

Ως γνωστόν, η ελληνική κρίση αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης που έχει απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό όμως, μολονότι σωστό, είναι ασαφές και ενίοτε παραπλανητικό επειδή επιτρέπει ανακριβείς παραλληλισμούς ή τη μεταφορά προτάσεων για λύσεις από το ένα πλαίσιο (όπου ισχύουν) στο άλλο (όπου δεν ισχύουν). Μέσα στην επακολουθούσα σύγχυση, ο πειρασμός για τη δημαγωγία γίνεται ακατανίκητος.

Σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη εποχή που διανύουμε ως χώρα και ως κοινωνία, είναι πλέον σαφές ότι επιτέλους διαχωρίζονται η ήρα από το στάρι. Έστω και έτσι, χρόνια προβλήματα και δυσλειτουργίες έρχονται στο φως καθημερινά και φανερώνουν το μέγεθος της ανευθυνότητας, της ιδιοτέλειας, της τσαπατσουλιάς, της αερολογίας και της κοινωνικής αναλγησίας που μας χαρακτηρίζει σε όλα τα επίπεδα ως πολιτεία και ως πολίτες. Ο καθένας πλέον κρίνεται φανερά από αυτό που κάνει είτε ως άτομο είτε ως πολιτική αρχή και όχι από «τα παραμύθια της Χαλιμάς».

Η λογική που διαπερνούσε την ανάπτυξη του ελληνικού κράτους πρόνοιας ήταν ίδια με τη λογική του αναπτυξιακού μας μοντέλου. Ολα τα χρόνια, από τη μεταπολίτευση και ύστερα, το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης και το κράτος πρόνοιας ακολούθησαν την ψευδοκεϊνσιανή λογική της διόγκωσης των δαπανών, η οποία δήθεν φέρνει ανάπτυξη.

Τι είναι τέλος πάντων αυτές οι αγορές, οι χρηματοοικονομικές αγορές όπου ανταλλάσσονται τίτλοι, εταιρικές μετοχές, κρατικά και άλλα ομόλογα, παράγωγα κάθε λογής, αλλά και εθνικά νομίσματα, κι από τα σκαμπανεβάσματα των οποίων τόσο καίρια επηρεάζεται η ευημερία των κοινωνιών, η δυνατότητά τους να παράγουν και να πωλούν προϊόντα και υπηρεσίες, άρα να δημιουργούν εισοδήματα και απασχόληση;Αν δεχτούμε ότι οι τιμές που διαμορφώνουν υπακούουν σε κάποια λογική σχετική με τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα, τότε η κατρακύλα των χρηματιστηρίων σε Ανατολή και Δύση τις τελευταίες ημέρες διόλου δεν οφείλεται στο αμερικανικό χρέος.

Καταρχήν θα ήθελα να συγχαρώ γενικώς τους πανεπιστημιακούς συναδέλφους, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση: βεβαίως, ως Πανεπιστημιακοί Ιδρυμάτων δεύτερης επιλογής, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, μάλλον αυτοί ευθύνονται για την έλλειψη αποτελεσματικότητας στο έργο της κυβέρνησης τα δυο τελευταία χρόνια. Ωστόσο, αδιαμαρτύρητα κάνουν ό,τι μπορούν για το καλό της χώρας και αποδεικνύουν ότι οι Πανεπιστημιακοί δεν είναι συντεχνία, μειώνοντας πρώτοι και καλύτεροι τους μισθούς μας!

Το γεγονός της εβδομάδας ήταν, αναμφισβήτητα, η υποβάθμιση του Αμερικανικού χρέους από την Standard and Poor’s. Ποιο νομίζετε ότι είναι το μεγαλύτερο θύμα της; Η Γαλλία! Και, κατ’ επέκταση, η στρατηγική της ΕΕ κατά της Κρίσης του Ευρώ μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, του EFSF.

Η «πατροκτόνος» κίνηση υποβάθμισης των ΗΠΑ από τη Standard and Poor’s θα βάλει επιτέλους σε κίνηση τη διαδικασία αποτοξίνωσης των αγορών από τις εταιρείες αξιολόγησης ή θα συνεχίσει η ένοχη απραξία θεσμών και κρατών; Η κατάσχεση των εγγράφων της καλής εταιρείας στην Ιταλία ως ύποπτης για χειραγώγηση της αγοράς των ιταλικών ομολόγων είναι σημάδι ότι κάτι κινείται.

Οι πολιτικές ελίτ των ισχυρών κρατών της Ευρωζώνης - εκτός από την προσήλωση τους στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πολιτική - έχουν επιπλέον 3 σημαντικούς περιορισμούς:
α) Διαθέτουν ένα κοινό νόμισμα - καυτή πατάτα το οποίο δε στηρίζεται σε μια οικονομία κοινού επιπέδου και δεν διοικείται από μια ενιαία – συνεκτική πολιτική θέσπιση.
β) Εκλέγονται μέσα από τις διαδικασίες των κρατών μελών και οι τάσεις της κοινής γνώμης αυτών επιδρούν σημαντικά στις επιλογές που κάνουν, δηλαδή ακόμη και αν ξέρουν που πρέπει να πάει το καράβι πρέπει πρώτα να πείσουν τους πελάτες και το πλήρωμα.
γ) Λειτουργούν εντός μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας στην οποία λειτουργούν σημαντικοί παράγοντες εκτός της επιρροής τους και έχουν δεχθεί το αμερικανικό μοντέλο της πρωτοκαθεδρίας του σύμπλεγματος χρηματαγορών, μεγάλων τραπεζών και πολυεθνικών.