Θαν. Θεοχαρόπουλος: Να ενισχύσουμε την ιδρυτική ταυτότητά μας ως δύναμη της ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού

Μέλος Κεντρικής Επιτροπής – πρώην Γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής ΔΗΜΑΡ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (25-04-15)

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ ενόψει του Συνεδρίου το οποίο θα αποφασίσει την πολιτική κατεύθυνση του κόμματος και θα εκλέξει νέα ηγεσία. Όπως είπα όμως και αμέσως μετά τις εκλογές είναι απαραίτητο να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή. Πρέπει να δείξουμε ότι κατανοούμε τι έχει συμβεί στο κόμμα, στη χώρα και στην κοινωνία.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς προσπάθησε να εκφράσει τους πολίτες, που αναζητούσαν ένα κόμμα:

• σύγχρονο στη δράση του, τολμηρό στις επιλογές του, ανανεωτικό στην πολιτική του,

• που είναι ευρωπαϊκό και πιστεύει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση,

• που χωρίς αμφισημίες στον πολιτικό του λόγο, απαντάει στις προκλήσεις της εποχής, αγνοώντας τις βεβαιότητες του παρελθόντος.

H Δημοκρατική Αριστερά:

• ξεχώρισε ως νέος και διαφορετικός πολιτικός σχηματισμός απέναντι στο παλιό πολιτικό σύστημα,

• απέφυγε τον εύκολο καταγγελτικό λόγο,

• κατέθεσε εναλλακτικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση με στόχο την ανάταξη της οικονομίας, τη μεταρρύθμιση του κράτους και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Με τα στοιχεία αυτά πρέπει να ξανασυναντηθούμε σήμερα. Όπως ανέφερα και στην ομιλία μου στην προηγούμενη συνεδρίαση της Κ.Ε., τα κόμματα πρέπει να εξυπηρετούν ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας, αλλιώς γινόμαστε αυτοαναφορικοί χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Η Δημοκρατική Αριστερά υπάρχει για να μπορεί να είναι χρήσιμη στην κοινωνία.

Μετά τις εκλογές τόνισα ότι υπάρχουν 2 περιπτώσεις, η πρώτη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει πολιτική ευρωπαϊκής μεταρρυθμιστικής κυβερνώσας αριστεράς, η δεύτερη είναι να ασκήσει μία πολιτική με κύρια τα εθνικολαϊκιστικά χαρακτηριστικά και με ρήξη στην Ε.Ε.. Επισήμανα ότι σχετικά με το επίκαιρο θέμα της διαπραγμάτευσης, η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 20 Φεβρουαρίου δεν απηχεί το σύνολο των απαιτήσεων της ελληνικής πλευράς, γεγονός λογικό, καθώς οι διαπραγματεύσεις πρέπει να οδηγούν σε έντιμο συμβιβασμό. Με βάση τις θέσεις μας όμως, ορθά χαρακτηρίστηκε ως μία συμφωνία προς θετική κατεύθυνση. Όμως αυτή δεν εφαρμόστηκε και δεν υλοποιείται 2 μήνες τώρα, ενώ στην συμφωνία δεν εξασφαλίστηκε και η αντιμετώπιση του προβλήματος της ρευστότητας για το 4μηνο αυτό. Η κυβέρνηση ορθά δεν δέχεται μειώσεις μισθών, συντάξεων και άρση του περιορισμού των ομαδικών απολύσεων αλλά δεν υλοποιεί κεντρικά σημεία της απόφασης της 20ης Φεβρουαρίου, την οποία έχει υπογράψει, όπως την κατάργηση των υπερβολικών κινήτρων για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων για την εξοικονόμηση πόρων, την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει.

Κεντρικό θέμα της σημερινής συνεδρίασης είναι οι θέσεις, οι οποίες σε γενικές γραμμές είναι οι πολιτικές θέσεις του κόμματος των προηγούμενων Συνεδρίων. Στον πυρήνα τους δεν μπορεί παρά να συμφωνήσουμε καθώς πολλές από αυτές είναι κεντρικές μας θέσεις. Δεν θέλω να γινόμαστε άδικοι. Όμως αναρωτιέμαι τι εξυπηρετεί αλήθεια σε αυτή την χρονική στιγμή το αναμάσημα των θέσεων μας των προηγούμενων Συνεδρίων; Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τονιστεί και να προστεθεί ότι εμείς «στηρίζουμε την διαπραγμάτευση γιατί πρόκειται για διαπραγμάτευση της χώρας, δεν την στηρίζουμε γιατί συμφωνούμε με όλους τους χειρισμούς, εμείς δεν θα διαπραγματευόμασταν με τον ίδιο τρόπο», αυτό δεν γίνεται κατανοητό όπως γράφεται. Δεν τονίζεται με έμφαση επίσης ότι είναι λάθος ότι δεν εξασφαλίσθηκε η χρηματοδότηση για το 4μηνο στη συμφωνία καθώς υποτιμήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση το πρόβλημα ρευστότητας και αμφιταλαντεύτηκε μέσω δηλώσεων «δεν θέλουμε δόσεις». Μέχρι και ο Υπουργός Τσακαλώτος το είπε, εμείς άραγε τι περιμένουμε και δεν το λέμε;

Όσον αφορά το θέμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορώ να κατανοήσω που έγκειται η διαφωνία. Υπάρχει κανείς εδώ μέσα που αμφισβητεί ότι υπάρχουν εθνικολαϊκιστικά φαινόμενα στη νέα κυβερνητική πολιτική; ο τρόπος διεξαγωγής των παρελάσεων τι είναι; Υπάρχει κανείς που αμφισβητεί ότι υπάρχουν αντιφάσεις στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και παλινδρομήσεις στη διαπραγμάτευση; Οι εναλλασσόμενες δηλώσεις για λύση και ρήξη τι είναι; Δεν ενισχύουν την αβεβαιότητα και την έλλειψη εμπιστοσύνης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας; Υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι η κριτική Παπαδημούλη στην κυβέρνηση είναι πιο αυστηρή από την δική μας κριτική. Είμαστε πολιτικά αφανείς αυτούς τους 2 μήνες μετά τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Ενώ οι δηλώσεις και του Προέδρου μετά την επίσκεψη του στο Μέγαρο Μαξίμου, ήταν ενδεικτικές, κανείς δεν κατάλαβε τις διακριτές μας θέσεις και τον διακριτό μας ρόλο, με τις δηλώσεις εκείνες ταυτιστήκαμε πλήρως με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκ των πραγμάτων η επίσκεψη του Προέδρου της ΔΗΜΑΡ στον Πρωθυπουργό ήταν η παρέμβαση που είχε τα περισσότερα φώτα της δημοσιότητας για την ΔΗΜΑΡ το τελευταίο χρονικό διάστημα και παρόλα αυτά η ευκαιρία χάθηκε. Θέλω όμως να επισημάνω ότι αν η εικόνα της ΔΗΜΑΡ είναι η ομιλία του Προέδρου σήμερα τότε μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Ήταν μία πολύ καλή ομιλία όπου σε πολλά μπορούμε να συμφωνήσουμε. Αν όμως η εικόνα της ΔΗΜΑΡ, ανεξαρτήτως προθέσεων, είναι οι δηλώσεις έξω από το Μαξίμου έχουμε πρόβλημα. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν είναι δεδομένη για κανέναν. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα συνεχίσει να υπάρχει για τα στελέχη της αλλά για να προσφέρει στην κοινωνία και την χώρα. Και σήμερα είναι απαραίτητο καθώς με την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης, η φωνή μας πρέπει να ακουστεί. Και δυστυχώς δεν κάνουμε τίποτα για να ακουστεί. Παραμένουμε πολιτικά απαθείς. Το ότι δεν είμαστε δεδομένοι για κανέναν δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν συζητάμε με κανέναν ή δεν συνεργαζόμαστε με κανέναν ή δεν συμμετέχουμε σε ευρύτερες συνεργασίες. Το αντίθετο η διακριτή μας πολιτική παρουσία διευκολύνει τις συνεργασίες. Και υπάρχουν 2 πλάνα από εδώ και στο εξής: Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει σε επώδυνο για τον ίδιο οριστικό και προωθητικό συμβιβασμό, σε ρήξη με τον αριστερισμό και τον εθνικολαϊκισμό. Τότε θα είμαστε παρόντες, τότε, όχι τώρα! Δεύτερον, να ενταθούν τα εθνικολαϊκιστικά χαρακτηριστικά της νέας κυβέρνησης με διαιώνιση του τέλματος των παλινδρομήσεων με νέες ζημιές στην πραγματική οικονομία και με ρήξη εντός Ε.Ε. και ευρωζώνης. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στις διαδικασίες ανασύνταξης του χώρου της ανανεωτικής αριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού σύμφωνα με τις ιδρυτικές μας αρχές με σαφή την αριστερή, μεταρρυθμιστική και ευρωπαϊκή ταυτότητα μας και αδιαπραγμάτευτη την πορεία της χώρας μας εντός Ε.Ε. και ευρωζώνης.

Όσον αφορά την ανασύνταξη του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ορθώς αναφέρεται ρητά τόσο στις θέσεις όσο και στην τροπολογία η θέση ότι το περιθώριο των συνεργασιών μας συναρτάται με το βαθμό που θα διαφοροποιηθούν άλλες δυνάμεις από τις συντηρητικές πολιτικές και θα αντιπαρατεθούν στον νεοφιλελευθερισμό. Για να συμφωνήσουμε βέβαια όλοι, θα μπορούσαν εδώ να προστεθούν τα όσα έχουμε αναφέρει στην ιδρυτική μας διακήρυξη: «Ο πυρήνας των ανανεωτικών ιδεών, που τον κωδικοποιούμε στις θεμελιώδεις αρχές: «δημοκρατικός σοσιαλισμός – αριστερός ευρωπαϊσμός – μεταρρυθμιστική στρατηγική –οικολογική εγρήγορση» είναι και παραμένει στοιχείο της ταυτότητάς μας» και στις θέσεις του Ιδρυτικού Συνεδρίου μας τον Απρίλιο του 2011: «αυτή η ευρεία συμπαράταξη δυνάμεων στο πολιτικό πεδίο πρέπει να περιλαμβάνει δυνάμεις της δημοκρατικής αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας και της σοσιαλδημοκρατίας, παραμένοντας ανοικτή σε κάθε προοδευτικό πολίτη με θέσεις συμβατές με το σχέδιο αυτό, υπερβαίνοντας το κυρίαρχο πολιτικό στερεότυπο. Η ΔΗΜΑΡ θα εργαστεί για την ανάδειξη αυτής της προοπτικής».

Στην προηγούμενη Κεντρική Επιτροπή ανέφερα ότι απαιτείται πλέον μία νέα γραμμή και πρότεινα επανίδρυση, με αλλαγή ηγεσίας και νέα όργανα καθώς και νέα πολιτική συμμαχιών. Πρέπει να γίνουν όλα αυτά για να μπορέσουμε να είμαστε χρήσιμοι για την κοινωνία. Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα. Με ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών δομών και όχι ένα κόμμα αρχηγικό ή άθροισμα προσωπικών δράσεων. Με υπέρβαση της σημερινής παθογενούς κατάστασης.

Ολοκληρώνοντας, τονίζω ότι η πορεία των πολιτικών εξελίξεων, η διάψευση ορισμένων προσδοκιών από την κυβερνητική πολιτική αυτών των πρώτων μηνών και η κινητικότητα για εναλλακτικές διεξόδους δείχνουν καθαρά ότι αξίζει η Δημοκρατική Αριστερά να ξαναπροσπαθήσει. Να είναι συστατικό στοιχείο νέων πολιτικών λύσεων. Χωρίς να είναι δεδομένη για κανέναν. Αρκεί να πορευτούμε συλλογικά. Να ενισχύσουμε την ιδρυτική ταυτότητα μας ως δύναμη της ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Σε αυτή την προσπάθεια θα είμαι παρών!

Σας ευχαριστώ.