Προς το 5ο πολιτικά και προγραμματικά σχόλια
Δημήτρης Μπίρμπας, Δημοσιευμένο: 2008-02-04
Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ante portas, ο δικομματισμός «σπρώχνεται» για να μετατραπεί σε τρικομματισμό. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, κάτι περισσότερο από πιθανές, αν πιστέψουμε τον «έγκυρο τύπο».
Την αλλαγή της σημερινής κατάστασης επιθυμούν εξωθεσμικοί παράγοντες και συγκροτήματα τύπου, την φαντασιώνονται αντιφατικές προσωπικές φιλοδοξίες και υπολογισμοί, Την ανάγκη της τροφοδοτούν η προιούσα σήψη και διαφθορά, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η ραγδαία επιδείνωση της καθημερινής πραγματικότητας μεγάλου μέρους των συμπολιτών μας ( γενιά των 600Ε, μορφωμένοι νεόπτωχοι, άνεργοι, μετανάστες κ.λπ.).
Και η Αριστερά;
· Το Κ.Κ.Ε. – η «πολύ Αριστερά» κατά ομολογία της Γενικής Γραμματέας του – καταγγέλλει και διασπά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, γελοιοποιεί, αφορίζει και απαξιώνει την λοιπή Αριστερά, καλεί σε συσπείρωση γύρω του ενάντια όλων, έως ότου καταλάβουν την εξουσία οι λαϊκές δυνάμεις κάπου στο μέλλον.
· Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναδειχθεί στους «νικητές των δημοσκοπήσεων», η αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στην Κυβέρνηση - κυρίως- στο Κοινοβούλιο και στους αγώνες της περιόδου.
Από την ηγεσία του (Αλαβάνος) εκπέμπεται το μήνυμα της ανάγκης αλλαγής Κυβέρνησης και συγκρότησης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά αριστερής κατεύθυνσης, που θα αποπειραθεί να αποτελέσει την εναλλακτική κυβερνητική λύση με πυρήνα τις ενωτικές ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς. Οι υποψήφιοι Πρόεδροι, στο ίδιο τέμπο, με ευκρινή τοποθέτηση -σαν έτοιμος από καιρό- ο Φώτης Κουβέλης με προγραμματικούς όρους, πολιτικές στοχεύσεις και προϋποθέσεις αλλαγής συσχετισμών, με σαφείς υπαινιγμούς για τις ανάγκες ανάληψης των ευθυνών που μας αναλογούν και ισχυρότερης αλλαγής συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς, από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η αποδαιμονοποίηση των όρων «κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία», «εναλλακτική προγραμματική πρόταση», αν επιτευχθεί, ενδεχομένως να ουσιαστικοποιήσει και τον προσυνεδριακό μας διάλογο που έως τώρα αποδεικνύεται ιδιαίτερα «φτωχός» για τις ανάγκες της περιόδου, δείγμα προγραμματικής αμηχανίας αλλά και του ψυχολογικού βάρους των μελών για την απρόσμενη εμπλοκή στη διαδικασία επιλογής νέου Προέδρου, που κυριαρχεί.
- 2 -
Οι επιβεβαιωτικές επικλήσεις των πλειοψηφικών απόψεων της προηγούμενης περιόδου, ως ερμηνευτικής μεθόδου της σημερινής πραγματικότητας, πόρρω απέχουν από την κατανόηση των αναγκών της και την απαιτούμενη ιεράρχηση στόχων και επιλογών για την ανατροπή της.
Οι προτάσεις μας που θα οριοθετούν με σαφήνεια τους όρους και τις σχέσεις:
· Δημόσιου και ιδιωτικού χώρου – στην οικονομία, την κοινωνία και την πολιτική
· Πολιτικής και οικονομίας – θωράκιση στη διαφθορά και την διαπλοκή, εθνικοί και υπερεθνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί και ρυθμίσεις
· Ανάπτυξης και περιβάλλοντος – όροι, όρια και καταναλωτικές συμπεριφορές
· Δημοκρατίας και έθνους, υπερεθνικών και παγκόσμιων ολοκληρώσεων – θεσμικές ρυθμίσεις, αποδοχές και διεκδικήσεις
· Εκπαίδευσης και παραγωγής – Παιδείας, ελευθερίας έρευνας/αναζήτησης και οικονομικής αποτελεσματικότητας
· Ελευθερίας πρόσβασης και διαχείρισης της πληροφορίας – Ελεύθερο Λογισμικό και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ανεξαρτησία-δεοντολογία.
· Συλλογικού και ατομικού – στις αποφάσεις και τις ευθύνες
· Παγκοσμιοποίησης και Τοπικού – αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και κοινωνική συμμετοχή, πόρους και κοινωνικές ευθύνες
· Τέχνης, Πολιτιστικής δημιουργίας και εμπορευματοποίησης – ελευθερία έκφρασης και κρατικοί και οικονομικοί καταναγκασμοί.
· Πολίτη και θρησκευομένου – υποχρεώσεις και δικαιώματα
· Επιστήμης, έρευνας, τεχνολογίας και βιοηθικής – αρχές και κανόνες.
και σε σειρά άλλων σημαντικών προβλημάτων, θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της εναλλακτικής προγραμματικής μας πρότασης, του οχήματος διεκδίκησης (θεσμικά, κοινωνικά, κινηματικά) και διαμόρφωσης της νέας κοινωνικής και πολιτικής, πλειοψηφικής συμμαχίας που απαιτούν οι καιροί και η χώρα. Ανάγκη που φαίνεται να κατανοεί ένα ,ολοένα και μεγαλύτερο, κομμάτι συμπολιτών μας.
- 3 -
Προϋπόθεση: Ισχυρός ΣΥΝ και ένας συνεχώς διευρυνόμενος ΣΥΡΙΖΑ, κοινωνικά και πολιτικά, με προτεραιότητα στον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο. Ένα δυναμικό συμμαχικό σχήμα που θα θέτει επιτακτικά τους όρους και την ανάγκη αλλαγής πορείας υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών και όχι των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών. Που θα υποδεικνύει το πώς και θα συσπειρώνει εκεί, την κρίσιμη κοινωνική αλλά και πολιτική δυναμική για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και των παγιωμένων συσχετισμών.
Παραλήπτες: Η κοινωνία στο σύνολό της και οι πολιτικές δυνάμεις της «γειτονιάς» μας, με κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό και οικολογικό πρόσημο, δυνάμεις που υπάρχουν και δυνάμεις που ενδεχομένως δημιουργηθούν.
Κριτήρια συμμετοχής: Η προγραμματική και πολιτική σύγκλιση, η συνεπής κοινή δράση και στάση απέναντι στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η επιλογή και επιδίωξη, μη καλπονοθευτικών, εκλογικών συστημάτων απλής αναλογικής.
πολιτικά και προγραμματικά σχόλια
Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ante portas, ο δικομματισμός «σπρώχνεται» για να μετατραπεί σε τρικομματισμό. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, κάτι περισσότερο από πιθανές, αν πιστέψουμε τον «έγκυρο τύπο».
Την αλλαγή της σημερινής κατάστασης επιθυμούν εξωθεσμικοί παράγοντες και συγκροτήματα τύπου, την φαντασιώνονται αντιφατικές προσωπικές φιλοδοξίες και υπολογισμοί, Την ανάγκη της τροφοδοτούν η προιούσα σήψη και διαφθορά, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η ραγδαία επιδείνωση της καθημερινής πραγματικότητας μεγάλου μέρους των συμπολιτών μας ( γενιά των 600Ε, μορφωμένοι νεόπτωχοι, άνεργοι, μετανάστες κ.λπ.).
Και η Αριστερά;
· Το Κ.Κ.Ε. – η «πολύ Αριστερά» κατά ομολογία της Γενικής Γραμματέας του – καταγγέλλει και διασπά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, γελοιοποιεί, αφορίζει και απαξιώνει την λοιπή Αριστερά, καλεί σε συσπείρωση γύρω του ενάντια όλων, έως ότου καταλάβουν την εξουσία οι λαϊκές δυνάμεις κάπου στο μέλλον.
· Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναδειχθεί στους «νικητές των δημοσκοπήσεων», η αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στην Κυβέρνηση - κυρίως- στο Κοινοβούλιο και στους αγώνες της περιόδου.
Από την ηγεσία του (Αλαβάνος) εκπέμπεται το μήνυμα της ανάγκης αλλαγής Κυβέρνησης και συγκρότησης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά αριστερής κατεύθυνσης, που θα αποπειραθεί να αποτελέσει την εναλλακτική κυβερνητική λύση με πυρήνα τις ενωτικές ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς. Οι υποψήφιοι Πρόεδροι, στο ίδιο τέμπο, με ευκρινή τοποθέτηση -σαν έτοιμος από καιρό- ο Φώτης Κουβέλης με προγραμματικούς όρους, πολιτικές στοχεύσεις και προϋποθέσεις αλλαγής συσχετισμών, με σαφείς υπαινιγμούς για τις ανάγκες ανάληψης των ευθυνών που μας αναλογούν και ισχυρότερης αλλαγής συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς, από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η αποδαιμονοποίηση των όρων «κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία», «εναλλακτική προγραμματική πρόταση», αν επιτευχθεί, ενδεχομένως να ουσιαστικοποιήσει και τον προσυνεδριακό μας διάλογο που έως τώρα αποδεικνύεται ιδιαίτερα «φτωχός» για τις ανάγκες της περιόδου, δείγμα προγραμματικής αμηχανίας αλλά και του ψυχολογικού βάρους των μελών για την απρόσμενη εμπλοκή στη διαδικασία επιλογής νέου Προέδρου, που κυριαρχεί.
- 2 -
Οι επιβεβαιωτικές επικλήσεις των πλειοψηφικών απόψεων της προηγούμενης περιόδου, ως ερμηνευτικής μεθόδου της σημερινής πραγματικότητας, πόρρω απέχουν από την κατανόηση των αναγκών της και την απαιτούμενη ιεράρχηση στόχων και επιλογών για την ανατροπή της.
Οι προτάσεις μας που θα οριοθετούν με σαφήνεια τους όρους και τις σχέσεις:
· Δημόσιου και ιδιωτικού χώρου – στην οικονομία, την κοινωνία και την πολιτική
· Πολιτικής και οικονομίας – θωράκιση στη διαφθορά και την διαπλοκή, εθνικοί και υπερεθνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί και ρυθμίσεις
· Ανάπτυξης και περιβάλλοντος – όροι, όρια και καταναλωτικές συμπεριφορές
· Δημοκρατίας και έθνους, υπερεθνικών και παγκόσμιων ολοκληρώσεων – θεσμικές ρυθμίσεις, αποδοχές και διεκδικήσεις
· Εκπαίδευσης και παραγωγής – Παιδείας, ελευθερίας έρευνας/αναζήτησης και οικονομικής αποτελεσματικότητας
· Ελευθερίας πρόσβασης και διαχείρισης της πληροφορίας – Ελεύθερο Λογισμικό και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ανεξαρτησία-δεοντολογία.
· Συλλογικού και ατομικού – στις αποφάσεις και τις ευθύνες
· Παγκοσμιοποίησης και Τοπικού – αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και κοινωνική συμμετοχή, πόρους και κοινωνικές ευθύνες
· Τέχνης, Πολιτιστικής δημιουργίας και εμπορευματοποίησης – ελευθερία έκφρασης και κρατικοί και οικονομικοί καταναγκασμοί.
· Πολίτη και θρησκευομένου – υποχρεώσεις και δικαιώματα
· Επιστήμης, έρευνας, τεχνολογίας και βιοηθικής – αρχές και κανόνες.
και σε σειρά άλλων σημαντικών προβλημάτων, θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της εναλλακτικής προγραμματικής μας πρότασης, του οχήματος διεκδίκησης (θεσμικά, κοινωνικά, κινηματικά) και διαμόρφωσης της νέας κοινωνικής και πολιτικής, πλειοψηφικής συμμαχίας που απαιτούν οι καιροί και η χώρα. Ανάγκη που φαίνεται να κατανοεί ένα ,ολοένα και μεγαλύτερο, κομμάτι συμπολιτών μας.
- 3 -
Προϋπόθεση: Ισχυρός ΣΥΝ και ένας συνεχώς διευρυνόμενος ΣΥΡΙΖΑ, κοινωνικά και πολιτικά, με προτεραιότητα στον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο. Ένα δυναμικό συμμαχικό σχήμα που θα θέτει επιτακτικά τους όρους και την ανάγκη αλλαγής πορείας υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών και όχι των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών. Που θα υποδεικνύει το πώς και θα συσπειρώνει εκεί, την κρίσιμη κοινωνική αλλά και πολιτική δυναμική για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και των παγιωμένων συσχετισμών.
Παραλήπτες: Η κοινωνία στο σύνολό της και οι πολιτικές δυνάμεις της «γειτονιάς» μας, με κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό και οικολογικό πρόσημο, δυνάμεις που υπάρχουν και δυνάμεις που ενδεχομένως δημιουργηθούν.
Κριτήρια συμμετοχής: Η προγραμματική και πολιτική σύγκλιση, η συνεπής κοινή δράση και στάση απέναντι στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η επιλογή και επιδίωξη, μη καλπονοθευτικών, εκλογικών συστημάτων απλής αναλογικής.
Την αλλαγή της σημερινής κατάστασης επιθυμούν εξωθεσμικοί παράγοντες και συγκροτήματα τύπου, την φαντασιώνονται αντιφατικές προσωπικές φιλοδοξίες και υπολογισμοί, Την ανάγκη της τροφοδοτούν η προιούσα σήψη και διαφθορά, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η ραγδαία επιδείνωση της καθημερινής πραγματικότητας μεγάλου μέρους των συμπολιτών μας ( γενιά των 600Ε, μορφωμένοι νεόπτωχοι, άνεργοι, μετανάστες κ.λπ.).
Και η Αριστερά;
· Το Κ.Κ.Ε. – η «πολύ Αριστερά» κατά ομολογία της Γενικής Γραμματέας του – καταγγέλλει και διασπά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, γελοιοποιεί, αφορίζει και απαξιώνει την λοιπή Αριστερά, καλεί σε συσπείρωση γύρω του ενάντια όλων, έως ότου καταλάβουν την εξουσία οι λαϊκές δυνάμεις κάπου στο μέλλον.
· Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναδειχθεί στους «νικητές των δημοσκοπήσεων», η αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στην Κυβέρνηση - κυρίως- στο Κοινοβούλιο και στους αγώνες της περιόδου.
Από την ηγεσία του (Αλαβάνος) εκπέμπεται το μήνυμα της ανάγκης αλλαγής Κυβέρνησης και συγκρότησης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά αριστερής κατεύθυνσης, που θα αποπειραθεί να αποτελέσει την εναλλακτική κυβερνητική λύση με πυρήνα τις ενωτικές ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς. Οι υποψήφιοι Πρόεδροι, στο ίδιο τέμπο, με ευκρινή τοποθέτηση -σαν έτοιμος από καιρό- ο Φώτης Κουβέλης με προγραμματικούς όρους, πολιτικές στοχεύσεις και προϋποθέσεις αλλαγής συσχετισμών, με σαφείς υπαινιγμούς για τις ανάγκες ανάληψης των ευθυνών που μας αναλογούν και ισχυρότερης αλλαγής συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς, από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η αποδαιμονοποίηση των όρων «κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία», «εναλλακτική προγραμματική πρόταση», αν επιτευχθεί, ενδεχομένως να ουσιαστικοποιήσει και τον προσυνεδριακό μας διάλογο που έως τώρα αποδεικνύεται ιδιαίτερα «φτωχός» για τις ανάγκες της περιόδου, δείγμα προγραμματικής αμηχανίας αλλά και του ψυχολογικού βάρους των μελών για την απρόσμενη εμπλοκή στη διαδικασία επιλογής νέου Προέδρου, που κυριαρχεί.
- 2 -
Οι επιβεβαιωτικές επικλήσεις των πλειοψηφικών απόψεων της προηγούμενης περιόδου, ως ερμηνευτικής μεθόδου της σημερινής πραγματικότητας, πόρρω απέχουν από την κατανόηση των αναγκών της και την απαιτούμενη ιεράρχηση στόχων και επιλογών για την ανατροπή της.
Οι προτάσεις μας που θα οριοθετούν με σαφήνεια τους όρους και τις σχέσεις:
· Δημόσιου και ιδιωτικού χώρου – στην οικονομία, την κοινωνία και την πολιτική
· Πολιτικής και οικονομίας – θωράκιση στη διαφθορά και την διαπλοκή, εθνικοί και υπερεθνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί και ρυθμίσεις
· Ανάπτυξης και περιβάλλοντος – όροι, όρια και καταναλωτικές συμπεριφορές
· Δημοκρατίας και έθνους, υπερεθνικών και παγκόσμιων ολοκληρώσεων – θεσμικές ρυθμίσεις, αποδοχές και διεκδικήσεις
· Εκπαίδευσης και παραγωγής – Παιδείας, ελευθερίας έρευνας/αναζήτησης και οικονομικής αποτελεσματικότητας
· Ελευθερίας πρόσβασης και διαχείρισης της πληροφορίας – Ελεύθερο Λογισμικό και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ανεξαρτησία-δεοντολογία.
· Συλλογικού και ατομικού – στις αποφάσεις και τις ευθύνες
· Παγκοσμιοποίησης και Τοπικού – αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και κοινωνική συμμετοχή, πόρους και κοινωνικές ευθύνες
· Τέχνης, Πολιτιστικής δημιουργίας και εμπορευματοποίησης – ελευθερία έκφρασης και κρατικοί και οικονομικοί καταναγκασμοί.
· Πολίτη και θρησκευομένου – υποχρεώσεις και δικαιώματα
· Επιστήμης, έρευνας, τεχνολογίας και βιοηθικής – αρχές και κανόνες.
και σε σειρά άλλων σημαντικών προβλημάτων, θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της εναλλακτικής προγραμματικής μας πρότασης, του οχήματος διεκδίκησης (θεσμικά, κοινωνικά, κινηματικά) και διαμόρφωσης της νέας κοινωνικής και πολιτικής, πλειοψηφικής συμμαχίας που απαιτούν οι καιροί και η χώρα. Ανάγκη που φαίνεται να κατανοεί ένα ,ολοένα και μεγαλύτερο, κομμάτι συμπολιτών μας.
- 3 -
Προϋπόθεση: Ισχυρός ΣΥΝ και ένας συνεχώς διευρυνόμενος ΣΥΡΙΖΑ, κοινωνικά και πολιτικά, με προτεραιότητα στον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο. Ένα δυναμικό συμμαχικό σχήμα που θα θέτει επιτακτικά τους όρους και την ανάγκη αλλαγής πορείας υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών και όχι των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών. Που θα υποδεικνύει το πώς και θα συσπειρώνει εκεί, την κρίσιμη κοινωνική αλλά και πολιτική δυναμική για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και των παγιωμένων συσχετισμών.
Παραλήπτες: Η κοινωνία στο σύνολό της και οι πολιτικές δυνάμεις της «γειτονιάς» μας, με κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό και οικολογικό πρόσημο, δυνάμεις που υπάρχουν και δυνάμεις που ενδεχομένως δημιουργηθούν.
Κριτήρια συμμετοχής: Η προγραμματική και πολιτική σύγκλιση, η συνεπής κοινή δράση και στάση απέναντι στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η επιλογή και επιδίωξη, μη καλπονοθευτικών, εκλογικών συστημάτων απλής αναλογικής.
πολιτικά και προγραμματικά σχόλια
Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ante portas, ο δικομματισμός «σπρώχνεται» για να μετατραπεί σε τρικομματισμό. Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, κάτι περισσότερο από πιθανές, αν πιστέψουμε τον «έγκυρο τύπο».
Την αλλαγή της σημερινής κατάστασης επιθυμούν εξωθεσμικοί παράγοντες και συγκροτήματα τύπου, την φαντασιώνονται αντιφατικές προσωπικές φιλοδοξίες και υπολογισμοί, Την ανάγκη της τροφοδοτούν η προιούσα σήψη και διαφθορά, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η ραγδαία επιδείνωση της καθημερινής πραγματικότητας μεγάλου μέρους των συμπολιτών μας ( γενιά των 600Ε, μορφωμένοι νεόπτωχοι, άνεργοι, μετανάστες κ.λπ.).
Και η Αριστερά;
· Το Κ.Κ.Ε. – η «πολύ Αριστερά» κατά ομολογία της Γενικής Γραμματέας του – καταγγέλλει και διασπά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, γελοιοποιεί, αφορίζει και απαξιώνει την λοιπή Αριστερά, καλεί σε συσπείρωση γύρω του ενάντια όλων, έως ότου καταλάβουν την εξουσία οι λαϊκές δυνάμεις κάπου στο μέλλον.
· Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναδειχθεί στους «νικητές των δημοσκοπήσεων», η αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στην Κυβέρνηση - κυρίως- στο Κοινοβούλιο και στους αγώνες της περιόδου.
Από την ηγεσία του (Αλαβάνος) εκπέμπεται το μήνυμα της ανάγκης αλλαγής Κυβέρνησης και συγκρότησης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά αριστερής κατεύθυνσης, που θα αποπειραθεί να αποτελέσει την εναλλακτική κυβερνητική λύση με πυρήνα τις ενωτικές ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς. Οι υποψήφιοι Πρόεδροι, στο ίδιο τέμπο, με ευκρινή τοποθέτηση -σαν έτοιμος από καιρό- ο Φώτης Κουβέλης με προγραμματικούς όρους, πολιτικές στοχεύσεις και προϋποθέσεις αλλαγής συσχετισμών, με σαφείς υπαινιγμούς για τις ανάγκες ανάληψης των ευθυνών που μας αναλογούν και ισχυρότερης αλλαγής συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς, από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η αποδαιμονοποίηση των όρων «κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία», «εναλλακτική προγραμματική πρόταση», αν επιτευχθεί, ενδεχομένως να ουσιαστικοποιήσει και τον προσυνεδριακό μας διάλογο που έως τώρα αποδεικνύεται ιδιαίτερα «φτωχός» για τις ανάγκες της περιόδου, δείγμα προγραμματικής αμηχανίας αλλά και του ψυχολογικού βάρους των μελών για την απρόσμενη εμπλοκή στη διαδικασία επιλογής νέου Προέδρου, που κυριαρχεί.
- 2 -
Οι επιβεβαιωτικές επικλήσεις των πλειοψηφικών απόψεων της προηγούμενης περιόδου, ως ερμηνευτικής μεθόδου της σημερινής πραγματικότητας, πόρρω απέχουν από την κατανόηση των αναγκών της και την απαιτούμενη ιεράρχηση στόχων και επιλογών για την ανατροπή της.
Οι προτάσεις μας που θα οριοθετούν με σαφήνεια τους όρους και τις σχέσεις:
· Δημόσιου και ιδιωτικού χώρου – στην οικονομία, την κοινωνία και την πολιτική
· Πολιτικής και οικονομίας – θωράκιση στη διαφθορά και την διαπλοκή, εθνικοί και υπερεθνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί και ρυθμίσεις
· Ανάπτυξης και περιβάλλοντος – όροι, όρια και καταναλωτικές συμπεριφορές
· Δημοκρατίας και έθνους, υπερεθνικών και παγκόσμιων ολοκληρώσεων – θεσμικές ρυθμίσεις, αποδοχές και διεκδικήσεις
· Εκπαίδευσης και παραγωγής – Παιδείας, ελευθερίας έρευνας/αναζήτησης και οικονομικής αποτελεσματικότητας
· Ελευθερίας πρόσβασης και διαχείρισης της πληροφορίας – Ελεύθερο Λογισμικό και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ανεξαρτησία-δεοντολογία.
· Συλλογικού και ατομικού – στις αποφάσεις και τις ευθύνες
· Παγκοσμιοποίησης και Τοπικού – αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και κοινωνική συμμετοχή, πόρους και κοινωνικές ευθύνες
· Τέχνης, Πολιτιστικής δημιουργίας και εμπορευματοποίησης – ελευθερία έκφρασης και κρατικοί και οικονομικοί καταναγκασμοί.
· Πολίτη και θρησκευομένου – υποχρεώσεις και δικαιώματα
· Επιστήμης, έρευνας, τεχνολογίας και βιοηθικής – αρχές και κανόνες.
και σε σειρά άλλων σημαντικών προβλημάτων, θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της εναλλακτικής προγραμματικής μας πρότασης, του οχήματος διεκδίκησης (θεσμικά, κοινωνικά, κινηματικά) και διαμόρφωσης της νέας κοινωνικής και πολιτικής, πλειοψηφικής συμμαχίας που απαιτούν οι καιροί και η χώρα. Ανάγκη που φαίνεται να κατανοεί ένα ,ολοένα και μεγαλύτερο, κομμάτι συμπολιτών μας.
- 3 -
Προϋπόθεση: Ισχυρός ΣΥΝ και ένας συνεχώς διευρυνόμενος ΣΥΡΙΖΑ, κοινωνικά και πολιτικά, με προτεραιότητα στον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο. Ένα δυναμικό συμμαχικό σχήμα που θα θέτει επιτακτικά τους όρους και την ανάγκη αλλαγής πορείας υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών και όχι των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών. Που θα υποδεικνύει το πώς και θα συσπειρώνει εκεί, την κρίσιμη κοινωνική αλλά και πολιτική δυναμική για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και των παγιωμένων συσχετισμών.
Παραλήπτες: Η κοινωνία στο σύνολό της και οι πολιτικές δυνάμεις της «γειτονιάς» μας, με κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό και οικολογικό πρόσημο, δυνάμεις που υπάρχουν και δυνάμεις που ενδεχομένως δημιουργηθούν.
Κριτήρια συμμετοχής: Η προγραμματική και πολιτική σύγκλιση, η συνεπής κοινή δράση και στάση απέναντι στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η επιλογή και επιδίωξη, μη καλπονοθευτικών, εκλογικών συστημάτων απλής αναλογικής.