Δημοκρατική απάντηση στον Πούτιν

Θόδωρος Τσίκας, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2022-02-09

tsikasth2021

Με την Τελική Πράξη του Ελσίνκι (1975) και την Χάρτα των Παρισίων (1990), που είχαν υπογράψει ΗΠΑ, Καναδάς, Σοβιετική Ένωση και ευρωπαϊκές χώρες, κατοχυρώθηκαν στην Ευρώπη δύο αρχές: το απαραβίαστο των συνόρων και το δικαίωμα κάθε χώρας να αποφασίζει για το μέλλον της. Η Ρωσία, κυρίως υπό το αυταρχικό καθεστώς Πούτιν, παραβίασε την πρώτη αρχή και αμφισβητεί εμπράκτως την δεύτερη.

Έχει εισβάλει και διατηρεί υπό στρατιωτικό έλεγχο κατεχόμενα εδάφη της Γεωργίας (Αμπχαζία και Νότια Οσετία) και της Μολδαβίας (Υπερδνειστερία). Στην Ουκρανία έχει επιτεθεί δύο φορές. Όταν επιτέθηκε στην Κριμαία, την οποία «προσάρτησε» παράνομα, γεγονός που έχει καταδικαστεί από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Και όταν ενίσχυσε με στρατιωτικό προσωπικό και εξοπλισμούς τους αποσχιστές ρωσόφωνους της Ανατολικής Ουκρανίας, δύο επαρχίες της οποίας είναι σήμερα αποκομμένες από την υπόλοιπη χώρα, ευρισκόμενες σε εμπόλεμη κατάσταση (Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ).

Με τον εκβιασμό της Ευρώπης μέσω του φυσικού αερίου και την συσσώρευση 130.000 στρατιωτών σε επιθετική διάταξη εναντίον της Ουκρανίας, πιέζει την διεθνή κοινότητα ώστε να γίνει αποδεκτή μια νέα «Γιάλτα», με επανένταξη χωρών Ανατολικής Ευρώπης και Καυκάσου στην σφαίρα επιρροής της ή σε αποδοχή καθεστώτος ουδετερότητας από θέση αδυναμίας, μιας «φινλανδοποίησης» τους. Στο πλαίσιο αυτό, αμφισβητεί το δικαίωμα των παραπάνω χωρών να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, εφόσον το επιθυμούν.

Αναφέρει ο ιστορικός ηγέτης των Πρασίνων και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ («Project Syndicate»): «Στην καρδιά της σημερινής κρίσης βρίσκεται το γεγονός ότι η σημερινή Ρωσία, υπό τον Πούτιν, έχει καταστεί μια αναθεωρητική δύναμη. Δεν είναι ότι απλώς έχει πάψει να ενδιαφέρεται για την τήρηση της σημερινής τάξης πραγμάτων – είναι πρόθυμη να απειλήσει, ακόμα και να κάνει χρήση στρατιωτικής ισχύος, προκειμένου να την αλλάξει προς όφελος της».

Ο αποσταθεροποιητικός ρόλος της έχει αποδειχθεί. Στην ανάμιξη σε εκλογικές αναμετρήσεις πολλών χωρών με διασπορά fake news μέσω καθοδηγούμενων διαύλων στα social media (βλέπε στήριξη του Τραμπ στις ΗΠΑ). Στην χρηματοδότηση ακροδεξιών κομμάτων- από την Λεπέν της Γαλλίας έως τους ακροδεξιούς της Αυστρίας. Στην ενίσχυση των «ανελεύθερων δημοκρατιών» (illiberal democracies), όπως του Όρμπαν στην Ουγγαρία. Στην υποκίνηση εθνικιστικών κινητοποιήσεων στην μετέπειτα Βόρεια Μακεδονία, για να υπομονευθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Ωθεί τις εθνικιστικές δυνάμεις των Σέρβων της Βοσνίας να αποσχιστούν από την Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, γεγονός επικίνδυνο για την ειρήνη και την σταθερότητα στην περιοχή μας.

Με την επιθετική και επεκτατική πολιτική της οδηγεί σε αυτό, που υποτίθεται θέλει να αποφύγει: χώρες που έχουν υποστεί επίθεση ή απειλούνται, σπεύδουν να βρουν «ομπρέλα ασφαλείας» στον μόνο που μπορεί να την παράσχει, κι αυτό είναι το ΝΑΤΟ. Δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που εντάχτηκαν στο ΝΑΤΟ, το έκαναν με την θέληση τους και χωρίς καμία πίεση. Οι λόγοι ήταν ότι ιστορικά οι απειλές για την ασφάλεια τους προέρχονταν από την Ρωσία, τόσο την τσαρική, όσο και την σοβιετική (π.χ. διαμελισμοί Πολωνίας, βίαιη προσάρτηση Λιθουανίας, Λετονίας, Εσθονίας από τον Στάλιν κλπ).

Εδώ υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή. Αφενός μεν είναι λογικό να συζητηθούν -ανάμεσα στην Ρωσία και ΗΠΑ/Ευρωπαίους-θέματα τοποθέτησης ή μη ορισμένων οπλικών συστημάτων, ελέγχου εξοπλισμών και στρατιωτικών ασκήσεων, καθώς και εγγυήσεις ασφαλείας, σε εδάφη κοντά στα σύνορα των εκατέρωθεν χωρών. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να αφορά διασφαλίσεις μόνο από τις «δυτικές» ώρες, αλλά και από την Ρωσία, ώστε να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα των γειτόνων της.

Αφετέρου όμως, παρότι η πιθανότητα ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι μακρινή υπόθεση, θα ήταν απαράδεκτο να γίνει αποδεκτό από δημοκρατικές χώρες, ένα άμεσο ή έμμεσο «βέτο» της Ρωσίας για τον διεθνή προσανατολισμό ή και για το πολιτικό καθεστώς της Ουκρανίας, της Γεωργίας ή άλλων χωρών. Κάτι τέτοιο θα ήταν παραβίαση του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση, του προνομίου που έχουν όλα τα κυρίαρχα κράτη να επιλέγουν τις συμμαχίες τους.

Θέματα επικαιρότητας: Διεθνή

Θόδωρος Τσίκας

Τι κληρονομεί διεθνώς στο 2024

Θόδωρος Τσίκας, 2024-01-10

1. Στη Μέση Ανατολή το κορυφαίο γεγονός Κορυφαίο γεγονός...

Περισσότερα

Απεργιακή αφύπνιση των συνδικάτων

Μπάμπης Μιχάλης, 2023-09-30

H εργατική τάξη των ΗΠΑ έχει βγει εδώ και μήνες στους δρόμους,...

Περισσότερα
Γιάννης Βούλγαρης

Νέες γέφυρες πάνω από παλαιά τείχη;

Γιάννης Βούλγαρης, 2023-09-02

Πότε τέλειωσε ο παλαιός διπολικός Κόσμος του 20ου αιώνα;...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Παραπαίοντας προς την ύφεση

Κώστας Καλλίτσης, 2022-05-01

Η διεθνής οικονομία βαίνει προς επιβράδυνση της μεγέθυνσής...

Περισσότερα

Γηραιοί εγκέφαλοι στον κόσμο που αλλάζει!

Νίκος Μαραντζίδης, 2022-04-30

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι τεμπέλικος. Προκειμένου να...

Περισσότερα

Από την Κριμαία …στα Νησιά του Σολομώντος

2022-04-19

Νησιά του Σολομώντος, Φίτζι, Παπουασία, Νέα Γουινέα, μέχρι...

Περισσότερα

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και οι γαλλικές προεδρικές εκλογές

Αλέκος Κρητικός, 2022-03-23

Οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία φαίνεται ότι θα επηρεάσουν...

Περισσότερα

Οπου ευημερούν ισχυροί ηγέτες συνήθως δυστυχούν οι άνθρωποι

Νίκος Μαραντζίδης, 2022-03-20

Μήπως ξέρετε ποια χώρα κατατάχθηκε πρώτη παγκοσμίως το...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Οι περιστάσεις

Τάσος Παππάς, 2025-04-22

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε κοινό ψηφοδέλτιο

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2025-04-20

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας,...

Κώστας Καλλίτσης

Αδύναμη κυβέρνηση

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-19

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά....

Διαφάνεια Ποτέμκιν

Πάσχος Μανδραβέλης, 2025-04-10

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου,...

Κατά φαντασίαν ιατρός

Παντελής Μπουκάλας, 2025-04-08

Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία...

Κώστας Ζαχαριάδης

Πρότυπο για τη συνεργασία το εγχείρημα του Δήμου της Αθήνας

Κώστας Ζαχαριάδης, 2025-04-08

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος...

Παναγιώτης Παναγιώτου

Συνεργασία ή πολιτική αυτοκτονία

Παναγιώτης Παναγιώτου, 2025-04-07

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική...

Βασίλης Τραϊφόρος

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ Die Linke στη Γερμανία

Βασίλης Τραϊφόρος, 2025-04-06

...Ναι η κριτική στην κυβέρνηση πρέπει να είναι οξεία και...

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Τουρκία

Χρήστος Ροζάκης, 2025-04-06

Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί...

Γιώργος Σταθάκης

Η «τελευταία ευκαιρία» για την προοδευτική αντιπολίτευση

Γιώργος Σταθάκης, 2025-04-03

...Η παραδοσιακή «πολυσυλλεκτικότητα» πέθανε μαζί με την...

Σωτήρης Βαλντέν

Πόσο νέα είναι η εθνική πυξίδα Τσίπρα;

Σωτήρης Βαλντέν, 2025-03-26

O Αλέξης Τσίπρας δημοσίευσε προ ημερών μακροσκελές κείμενο...

Ο τραμπισμός είναι και «ανθυγιεινός»

Μανώλης Πιμπλής, 2025-03-24

Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε...

×
×