Δάσκαλε που δίδασκες...
Διονύσης Γουσέτης, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2006-07-15
Είχα εκτίμηση στο πρόσωπο του κ. Μπαμπινιώτη, χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά. Mεταχειρίζομαι ανάμεσα σε άλλα και το Λεξικό του για τη δουλειά μου και εκτιμώ οποιονδήποτε άνθρωπο προσφέρει κάτι χρήσιμο στη χώρα των σαλταδόρων και λοιπών παρασίτων. Κλονίστηκα, βέβαια, όταν τον είδα στο ρόλο καντηλανάφτη του Αρχιεπισκόπου, να δηλώνει ότι «βάλλονται» οι «εκκλησιαστικοί ταγοί» από τους «αυτοαποκαλούμενους εκσυγχρονιστές και προοδευτικούς ανθρώπους» και να κάνει «Ομολογία Πίστεως». Κλονίστηκα όταν αναμάσησε –διανοούμενος αυτός– προπαγανδιστικές κοτσάνες όπως εκείνη για το «κρυφό σχολειό». Ωστόσο, δε συμφώνησα με κάποιες κακές γλώσσες που λένε ότι αυτές οι δηλώσεις στοχεύουν τη θέση του μόνιμου πρύτανη, όταν -με το καλό- ιδρυθεί το εκκλησιαστικό πανεπιστήμιο (sic) Χριστόδουλου. Αυτό αποτελεί δίκη προθέσεων και αρνήθηκα να το υιοθετήσω. Όλα αυτά όμως ανατράπηκαν μετά από την παρακάτω ιστορία:
Τον περασμένο Μάιο, μια επιτροπή από πέντε πρυτάνεις –Επιτροπή Θεσμικών Θεμάτων, όπως αποκαλείται– έπειτα από πολύμηνη μάλιστα διαδικασία, κατέληξε σε 36 προτάσεις για τη μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια. Ένα από τα μέλη της Επιτροπής ήταν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ανάμεσα στις προτάσεις, που φέρουν (και) την υπογραφή του, είναι και οι εξής:
1. Εκλογή πρυτανικών αρχών: Συμμετοχή στις εκλογές όλων των φοιτητών με βαρύτητα ψήφου ως ποσοστό του αριθμού των μελών ΔΕΠ κλιμακούμενη ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους.
2. Η άρση του ασύλου να αποφασίζεται από το πρυτανικό συμβούλιο με πλειοψηφία 80%.
3. Διακοπή της φοιτητικής ιδιότητας έπειτα από ν+2 ή ν+3 χρόνια (όπου ν ο
κανονικός χρόνος σπουδών).
Το γενικότερο κύρος του κ. Μπαμπινιώτη, καθώς και το εύλογο των τριών προτάσεων, φαίνεται ότι έπεισαν το υπουργείο Παιδείας, διότι περιέλαβε και τις τρεις στο προσχέδιό του για την πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση. Τούτο δε, παρά τις διαμαρτυρίες των φοιτητών συνδικαλιστών της κυβερνητικής ΔΑΠ.
Η συνέχεια με άφησε άναυδο. Αντί ο κ. Μπαμπινιώτης να νιώσει δικαιωμένος και να καυχηθεί ενδεχομένως γι’ αυτό, πραγματοποίησε μια στροφή 180 μοιρών. Άρκεσε ένας μόνο μήνας για να απορρίψει την προηγούμενη πολύμηνη δουλειά του και να επιτεθεί σφοδρά στο Υπουργείο, αποκαλώντας «άστοχες», «άτολμες», ίσως και επικίνδυνες, τις προτάσεις του προσχεδίου συλλήβδην, μαζί δηλαδή και αυτές που εκείνος εισηγήθηκε.
Εγκαλεί το νομοσχέδιο διότι «δεν θίγεται καθόλου το μείζον πρόβλημα των Εισαγωγικών Εξετάσεων!». Μα μήπως ο ίδιος το είχε θίξει στην πολύμηνη δουλειά του; Μας διδάσκει ότι «θα δούμε εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε ταραχές και αχρήστευση των ΑΕΙ, εάν δεν υπάρξει διάλογος και συναίνεση». Τόσο τιμά τον διάλογο ο πρύτανης κ. Μπαμπινιώτης, ώστε την ακαδημαϊκή χρονιά που πέρασε συνεκάλεσε τέσσερις φορές, όλες κι όλες, τη Σύγκλητο του Ιδρύματός του. Ο κ. Μπαμπινιώτης αντιφάσκει. Επίσης, απαξιώνει ό,τι εισηγήθηκε: θα μπορούσε να ζητήσει συμπλήρωση του νομοσχεδίου. Όμως, ζητάει την απόσυρσή του και την «έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση»!
Είναι δυνατόν να επιδεικνύει τόση ασυνέπεια ένας πανεπιστημιακός του κύρους του κ. Μπαμπινιώτη; Κάτι σοβαρό πρέπει να μεσολάβησε γι’ αυτή του τη στροφή. Η εφημερίδα City Press (6/7/06) ερμήνευσε αυτή τη στροφή ως εξής:
«Το εντυπωσιακό ‘άδειασμα’ της υπουργού Παιδείας από τους περισσότερους πρυτάνεις οφείλεται στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στις υποδείξεις των συνδικαλιστών του φοιτητικού και πανεπιστημιακού χώρου» γράφει. Και συνεχίζει: «ο φοιτητικός συνδικαλισμός κυριαρχεί στη διοίκηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ και οι πρυτάνεις μετατρέπονται από πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι σε πολιτικούς διαχειριστές. Αυτή η αξιοπερίεργη ιδιαιτερότητα της ελληνικής ανώτατης Παιδείας εξηγεί και την τελευταία στροφή 180 μοιρών στις θέσεις τους».
Κατά την εφημερίδα λοιπόν, ο κ. Μπαμπινιώτης και οι συνάδελφοί του πρυτάνεις είναι αιχμάλωτοι των συνδικαλιστών φοιτητών. Εγώ δεν μπορώ να το βεβαιώσω ή να το διαψεύσω. Μπορώ όμως να βεβαιώσω ότι η αυτοτέλεια και αυτονομία των ΑΕΙ απέναντι στην κυβέρνηση, για την οποία με τόσο πάθος αρθρογραφεί ο κ. Μπαμπινιώτης, προϋποθέτει την εσωτερική αυτονομία των ΑΕΙ. Την αυτονομία από τους συνδικαλιστές φοιτητές και τις εξαρτήσεις τους. Αλλά ο κ. Μπαμπινιώτης χαϊδεύει αυτούς οι οποίοι εξεγέρθηκαν ενάντια στην πρόταση του Υπουργείου για καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, διότι (θαυμάστε αριστερή φρασεολογία που κρύβει δεξιό καπέλωμα των συναδέλφων τους) «καταστρατηγείται η αυτοτελής συνδικαλιστική έκφρασή τους».
Ρωτάω λοιπόν ευθέως τον κ. Μπαμπινιώτη: «Πώς εκλεγήκατε στη θέση του πρύτανη; Οι συνδικαλιστές φοιτητές που σας ψήφισαν, σας ζήτησαν αντιπαροχές; Αν ναι, πώς αντιδράσατε;». Και στη συνέχεια: «Εξακολουθείτε να είσθε υπέρ της κατάργησης των φοιτητοπατέρων, με τη συμμετοχή όλων των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές; Ναι ή όχι;». Τα υπόλοιπα είναι φιλολογίες...
e-mail: diongous@central.ntua.gr
Τον περασμένο Μάιο, μια επιτροπή από πέντε πρυτάνεις –Επιτροπή Θεσμικών Θεμάτων, όπως αποκαλείται– έπειτα από πολύμηνη μάλιστα διαδικασία, κατέληξε σε 36 προτάσεις για τη μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια. Ένα από τα μέλη της Επιτροπής ήταν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ανάμεσα στις προτάσεις, που φέρουν (και) την υπογραφή του, είναι και οι εξής:
1. Εκλογή πρυτανικών αρχών: Συμμετοχή στις εκλογές όλων των φοιτητών με βαρύτητα ψήφου ως ποσοστό του αριθμού των μελών ΔΕΠ κλιμακούμενη ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους.
2. Η άρση του ασύλου να αποφασίζεται από το πρυτανικό συμβούλιο με πλειοψηφία 80%.
3. Διακοπή της φοιτητικής ιδιότητας έπειτα από ν+2 ή ν+3 χρόνια (όπου ν ο
κανονικός χρόνος σπουδών).
Το γενικότερο κύρος του κ. Μπαμπινιώτη, καθώς και το εύλογο των τριών προτάσεων, φαίνεται ότι έπεισαν το υπουργείο Παιδείας, διότι περιέλαβε και τις τρεις στο προσχέδιό του για την πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση. Τούτο δε, παρά τις διαμαρτυρίες των φοιτητών συνδικαλιστών της κυβερνητικής ΔΑΠ.
Η συνέχεια με άφησε άναυδο. Αντί ο κ. Μπαμπινιώτης να νιώσει δικαιωμένος και να καυχηθεί ενδεχομένως γι’ αυτό, πραγματοποίησε μια στροφή 180 μοιρών. Άρκεσε ένας μόνο μήνας για να απορρίψει την προηγούμενη πολύμηνη δουλειά του και να επιτεθεί σφοδρά στο Υπουργείο, αποκαλώντας «άστοχες», «άτολμες», ίσως και επικίνδυνες, τις προτάσεις του προσχεδίου συλλήβδην, μαζί δηλαδή και αυτές που εκείνος εισηγήθηκε.
Εγκαλεί το νομοσχέδιο διότι «δεν θίγεται καθόλου το μείζον πρόβλημα των Εισαγωγικών Εξετάσεων!». Μα μήπως ο ίδιος το είχε θίξει στην πολύμηνη δουλειά του; Μας διδάσκει ότι «θα δούμε εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε ταραχές και αχρήστευση των ΑΕΙ, εάν δεν υπάρξει διάλογος και συναίνεση». Τόσο τιμά τον διάλογο ο πρύτανης κ. Μπαμπινιώτης, ώστε την ακαδημαϊκή χρονιά που πέρασε συνεκάλεσε τέσσερις φορές, όλες κι όλες, τη Σύγκλητο του Ιδρύματός του. Ο κ. Μπαμπινιώτης αντιφάσκει. Επίσης, απαξιώνει ό,τι εισηγήθηκε: θα μπορούσε να ζητήσει συμπλήρωση του νομοσχεδίου. Όμως, ζητάει την απόσυρσή του και την «έναρξη διαλόγου από μηδενική βάση»!
Είναι δυνατόν να επιδεικνύει τόση ασυνέπεια ένας πανεπιστημιακός του κύρους του κ. Μπαμπινιώτη; Κάτι σοβαρό πρέπει να μεσολάβησε γι’ αυτή του τη στροφή. Η εφημερίδα City Press (6/7/06) ερμήνευσε αυτή τη στροφή ως εξής:
«Το εντυπωσιακό ‘άδειασμα’ της υπουργού Παιδείας από τους περισσότερους πρυτάνεις οφείλεται στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στις υποδείξεις των συνδικαλιστών του φοιτητικού και πανεπιστημιακού χώρου» γράφει. Και συνεχίζει: «ο φοιτητικός συνδικαλισμός κυριαρχεί στη διοίκηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ και οι πρυτάνεις μετατρέπονται από πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι σε πολιτικούς διαχειριστές. Αυτή η αξιοπερίεργη ιδιαιτερότητα της ελληνικής ανώτατης Παιδείας εξηγεί και την τελευταία στροφή 180 μοιρών στις θέσεις τους».
Κατά την εφημερίδα λοιπόν, ο κ. Μπαμπινιώτης και οι συνάδελφοί του πρυτάνεις είναι αιχμάλωτοι των συνδικαλιστών φοιτητών. Εγώ δεν μπορώ να το βεβαιώσω ή να το διαψεύσω. Μπορώ όμως να βεβαιώσω ότι η αυτοτέλεια και αυτονομία των ΑΕΙ απέναντι στην κυβέρνηση, για την οποία με τόσο πάθος αρθρογραφεί ο κ. Μπαμπινιώτης, προϋποθέτει την εσωτερική αυτονομία των ΑΕΙ. Την αυτονομία από τους συνδικαλιστές φοιτητές και τις εξαρτήσεις τους. Αλλά ο κ. Μπαμπινιώτης χαϊδεύει αυτούς οι οποίοι εξεγέρθηκαν ενάντια στην πρόταση του Υπουργείου για καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, διότι (θαυμάστε αριστερή φρασεολογία που κρύβει δεξιό καπέλωμα των συναδέλφων τους) «καταστρατηγείται η αυτοτελής συνδικαλιστική έκφρασή τους».
Ρωτάω λοιπόν ευθέως τον κ. Μπαμπινιώτη: «Πώς εκλεγήκατε στη θέση του πρύτανη; Οι συνδικαλιστές φοιτητές που σας ψήφισαν, σας ζήτησαν αντιπαροχές; Αν ναι, πώς αντιδράσατε;». Και στη συνέχεια: «Εξακολουθείτε να είσθε υπέρ της κατάργησης των φοιτητοπατέρων, με τη συμμετοχή όλων των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές; Ναι ή όχι;». Τα υπόλοιπα είναι φιλολογίες...
e-mail: diongous@central.ntua.gr
