Οι «γεροντοκόρες» και οι συνταγματολόγοι
Θανάσης Τσεκούρας, iEidiseis, Δημοσιευμένο: 2023-01-13
Διαβάζω (διαγωνίως βέβαια, γιατί η κοινοτοπία δεν αντέχεται…) διάφορες επικρίσεις στην κοινή δήλωση των 16 συνταγματολόγων κατά της γνωμοδότησης Ντογιάκου.
Ξεχωρίζουν σε δυο κατηγορίες. Αυτές που προέρχονται από την κυβέρνηση. Και οι άλλες, από διάφορες εκκεντρικές περσόνες της δημόσιας ζωής που δεν μπορούν να κρύψουν τον έρωτά τους με τον Κυριάκο. Και επειδή,οι συγκεκριμένοι είναι και κάποιας ηλικίας, μιλάμε για μια πολύ επικίνδυνη μορφή ερωτισμού: τον «γεροντοέρωτα».
Οι πρώτοι, με διακεκριμένο εκπρόσωπο, τον Γ. Οικονόμου κάνουν απλώς τη δουλειά τους. Μια «παρέα» τους χαρακτήρισε που «τσακώνεται» με τον Ντογιάκο. Τέλος πάντων, τόσα καταλαβαίνει ο άνθρωπος, αυτά τα επιχειρήματα μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εγκέφαλός του. Γιατί, ως φαίνεται, στις παραπάνω στροφές κρασάρει.
Πάμε στους άλλους, τις «γεροντοκόρες» του Κυριάκου. Οι οποίοι, νιώθουν την υποχρέωση, κάθε φορά που το Αντικείμενο του Πόθου βρίσκεται σε δύσκολη θέση, να πάρουν θέση μάχης. Και να εξαφανίσουν τους «αλλόπιστους».
Γιατί λοιπόν υπέγραψαν ένα κείμενο οι 16 συνταγματολόγοι; Που το βρήκαν το δικαίωμα. Αυτό δεν είναι Επιστήμη, σκούζει ο ένας, το «αγλάϊσμα» της Επιστήμης και η επιτομή της Διανόησης. Αυτό είναι Πολιτική. Αφταστο επιχείρημα, καταλυτικό. Καθώς είναι γνωστό ότι στο Συνταγματικό Δίκαιο το τείχος που χωρίζει την επιστήμη και την πολιτική είναι εφάμιλλο του Σινικού Τείχους.
Από κοντά, η άλλη «Αμαζόνα» του Κυριάκου: Αυτοί δεν είναι συνταγματολόγοι, κατήντησαν «ακτιβιστές». Ο ένας, ο Ντογιάκος υπογράφει ένα νομικό κείμενο, τύφλα νάχει ο Σαρίπολος. Οι άλλοι, ο Αλιβιζάτος, ο Βενιζέλος και η υπόλοιπη παλιοπαρέα, ένα πολιτικό κείμενο. Απαράδεκτη κατολίσθηση, ντροπή, αμάρτημα!
Καλά που κρατήθηκαν μέχρι τώρα τα προσχήματα και δεν τους είπαν παλιανθρώπους, πλέμπα, αμόρφωτους, λιγούρηδες και «συριζέους». Αλλά υπάρχει χρόνος ακόμη…
Προφανώς οι άνθρωποι που επικρίνουν με αυτόν τον αναίσχυντο τρόπο 16 επιφανείς καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου, εκτός των πολλών άλλων, είναι και πολιτικοί απατεώνες. Γιατί οι περισσότεροι έχτισαν καριέρα πάνω σε ορισμένες αρχές: την υπεράσπιση του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, τη διάκριση των εξουσιών, την πίστη στη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Για να αποδειχθούν απατεώνες. Ολα αυτά έχουν αξία στο βαθμό που παραβιάζονται από άλλους. Οταν βιάζονται από το Αντικείμενο του Πόθου, τον Κυριάκο και το «επιτελικό κράτος» του, τότε είναι ασήμαντα γεγονότα. Υπερβολές. Αντιπολιτευτική υστερία. «Καβγάδες» των συνταγματολόγων. Αναπόδεικτες ιστορίες. Δάκτυλος του ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αντίστοιχα, που αποδεικνύουν ένα και μόνο πράγμα. Οτι ο έρωτας, εκτός από υπέροχος είναι και επικίνδυνος. Ιδιαίτερα στην πολιτική. Πολύ περισσότερο, όταν σε χτυπάει κατακούτελα σε «ώριμη» ηλικία. Εκεί δυστυχώς, μόνο μια λεπτή γραμμή σε χωρίζει από τη ξεφτίλα..
Ξεχωρίζουν σε δυο κατηγορίες. Αυτές που προέρχονται από την κυβέρνηση. Και οι άλλες, από διάφορες εκκεντρικές περσόνες της δημόσιας ζωής που δεν μπορούν να κρύψουν τον έρωτά τους με τον Κυριάκο. Και επειδή,οι συγκεκριμένοι είναι και κάποιας ηλικίας, μιλάμε για μια πολύ επικίνδυνη μορφή ερωτισμού: τον «γεροντοέρωτα».
Οι πρώτοι, με διακεκριμένο εκπρόσωπο, τον Γ. Οικονόμου κάνουν απλώς τη δουλειά τους. Μια «παρέα» τους χαρακτήρισε που «τσακώνεται» με τον Ντογιάκο. Τέλος πάντων, τόσα καταλαβαίνει ο άνθρωπος, αυτά τα επιχειρήματα μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εγκέφαλός του. Γιατί, ως φαίνεται, στις παραπάνω στροφές κρασάρει.
Πάμε στους άλλους, τις «γεροντοκόρες» του Κυριάκου. Οι οποίοι, νιώθουν την υποχρέωση, κάθε φορά που το Αντικείμενο του Πόθου βρίσκεται σε δύσκολη θέση, να πάρουν θέση μάχης. Και να εξαφανίσουν τους «αλλόπιστους».
Γιατί λοιπόν υπέγραψαν ένα κείμενο οι 16 συνταγματολόγοι; Που το βρήκαν το δικαίωμα. Αυτό δεν είναι Επιστήμη, σκούζει ο ένας, το «αγλάϊσμα» της Επιστήμης και η επιτομή της Διανόησης. Αυτό είναι Πολιτική. Αφταστο επιχείρημα, καταλυτικό. Καθώς είναι γνωστό ότι στο Συνταγματικό Δίκαιο το τείχος που χωρίζει την επιστήμη και την πολιτική είναι εφάμιλλο του Σινικού Τείχους.
Από κοντά, η άλλη «Αμαζόνα» του Κυριάκου: Αυτοί δεν είναι συνταγματολόγοι, κατήντησαν «ακτιβιστές». Ο ένας, ο Ντογιάκος υπογράφει ένα νομικό κείμενο, τύφλα νάχει ο Σαρίπολος. Οι άλλοι, ο Αλιβιζάτος, ο Βενιζέλος και η υπόλοιπη παλιοπαρέα, ένα πολιτικό κείμενο. Απαράδεκτη κατολίσθηση, ντροπή, αμάρτημα!
Καλά που κρατήθηκαν μέχρι τώρα τα προσχήματα και δεν τους είπαν παλιανθρώπους, πλέμπα, αμόρφωτους, λιγούρηδες και «συριζέους». Αλλά υπάρχει χρόνος ακόμη…
Προφανώς οι άνθρωποι που επικρίνουν με αυτόν τον αναίσχυντο τρόπο 16 επιφανείς καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου, εκτός των πολλών άλλων, είναι και πολιτικοί απατεώνες. Γιατί οι περισσότεροι έχτισαν καριέρα πάνω σε ορισμένες αρχές: την υπεράσπιση του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, τη διάκριση των εξουσιών, την πίστη στη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Για να αποδειχθούν απατεώνες. Ολα αυτά έχουν αξία στο βαθμό που παραβιάζονται από άλλους. Οταν βιάζονται από το Αντικείμενο του Πόθου, τον Κυριάκο και το «επιτελικό κράτος» του, τότε είναι ασήμαντα γεγονότα. Υπερβολές. Αντιπολιτευτική υστερία. «Καβγάδες» των συνταγματολόγων. Αναπόδεικτες ιστορίες. Δάκτυλος του ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αντίστοιχα, που αποδεικνύουν ένα και μόνο πράγμα. Οτι ο έρωτας, εκτός από υπέροχος είναι και επικίνδυνος. Ιδιαίτερα στην πολιτική. Πολύ περισσότερο, όταν σε χτυπάει κατακούτελα σε «ώριμη» ηλικία. Εκεί δυστυχώς, μόνο μια λεπτή γραμμή σε χωρίζει από τη ξεφτίλα..