Μετά το αδιέξοδο των όπλων, το αδιέξοδο της εκεχειρίας

Ανταίος Χρυσοστομίδης, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2009-01-25

Τώρα που τα όπλα σίγησαν στα μεσανατολικά χώματα, είναι ίσως ο καιρός για κάποιες ψύχραιμες σκέψεις και εκτιμήσεις. Και παρότι ένας πόλεμος δεν έχει ποτέ νικητές, είναι ίσως ο καιρός να δοθεί απάντηση στο ερώτημα: τόσες χαμένες ζωές και τόσες υλικές καταστροφές έφεραν κάποια από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές σε καλύτερη θέση από αυτή στην οποία βρισκόντουσαν πριν τις τελευταίες πολεμικές επιχειρήσεις;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ισραηλινοί, στη σύγκρουση αυτή, έδειξαν τον χειρότερο εαυτό τους. Όποια κι αν ήταν η λογική που τους έσπρωξε να επιτεθούν στη Γάζα -η συνεχιζόμενη αίσθηση ανασφάλειας που νιώθουν οι Ισραηλινοί πολίτες από τις ρουκέτες που κάθε τόσο ρίχνει η Χαμάς, η αναχώρηση του «πιστού φίλου» Μπους από την αμερικανική ηγεσία, η μεγάλη διαφορά υπέρ του δεξιού Νετανιάχου στις δημοσκοπήσεις- η (προοδευτική, όπως θεωρείται) κυβέρνηση του Ισραήλ ξεπέρασε τον εαυτό της: η διαφορά των 1300 νεκρών Παλαιστινίων σε σχέση με τους 13 Ισραηλινούς νεκρούς αποτυπώνει καθαρά ότι η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα δεν ήταν μια αμυντική κίνηση -όπως βιάστηκε από την αρχή η ισραηλινή προπαγάνδα να δηλώσει- αλλά μια σαφέστατη επιθετική, στρατηγική κίνηση. Η Χαμάς έπρεπε να υποταχτεί, ίσως και να εξαφανιστεί. Και μπροστά σε αυτόν τον στόχο δεν είχε καμιά σημασία αν, εκτός από τους αρχηγούς της Χαμάς, βαλλόταν ο πληθυσμός της Γάζας, οι άοπλοι άντρες, τα γυναικόπαιδα, οι ηλικιωμένοι. Οι υπερχίλιοι νεκροί θεωρήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση «παράπλευρες απώλειες» ενός «δίκαιου» πολέμου, κάτι το σχεδόν «φυσικό», το «αναπόφευκτο».

Παράξενη αντίληψη για ένα κράτος που δεν χάνει την ευκαιρία να διαλαλεί όχι μόνο τον δημοκρατικό του χαρακτήρα αλλά και τις ειρηνικές του προθέσεις και τη διάθεσή του να τα βρει «τελικά» με τον εχθρό. Ειλικρινά πιστεύει το Ισραήλ ότι σπέρνοντας τυφλά τον θάνατο στον παλαιστινιακό πληθυσμό, θα μπορέσει κάποτε να συνάψει ειρήνη μαζί του; Ειλικρινά πιστεύουν οι κυβερνήσεις του Ισραήλ ότι σκοτώνοντας γυναικόπαιδα, στο τέλος θα βγει ηττημένη η Χαμάς; Ειλικρινά πιστεύουν ότι με τον (σημερινό) πόλεμο βοηθούν την (αυριανή) ειρήνη;

Το είπε καλύτερα από όλους ο Νταβίντ Γκρόσμαν, ο ένας εκ των τριών διάσημων πλέον αριστερών συγγραφέων του Ισραήλ σε δήλωσή του στην εφημερίδα Χααρέτζ: «Η επιτυχία της Γάζας αποδεικνύει ότι το Ισραήλ είναι ισχυρό, όχι ότι έχει δίκιο».

**

Βεβαίως, στο μεσανατολικό κουβάρι, το Ισραήλ έχει ένα σοβαρό επιχείρημα στο οπλοστάσιό του: η Χαμάς και οι φανατικοί ισλαμιστές που κινούνται από το Ιράν και, εν μέρει, από τη Συρία, αρνούνται την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Κι όσο η Χαμάς θα αρνείται το δικαίωμα στους Ισραηλινούς να έχουν μια δική τους πατρίδα, τόσο δεν θα υπάρχει ειρήνη στη Μέση Ανατολή, τόσο δεν θα έχουν κράτος και οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, από μια άποψη, οι χιλιάδες Παλαιστίνιοι νεκροί, αυτή η συνεχής φάμπρικα ηρώων και μαρτύρων, δυσκολεύουν τους ίδιους τους Παλαιστίνιους να δουν καθαρά το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει. Η συναισθηματική φόρτιση, το διαρκές πένθος, η φτώχεια, η δυστυχία, ο αυταρχισμός, η έλλειψη δημοκρατίας και ο θρησκευτικός φανατισμός δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ καλός σύμβουλος για οποιοδήποτε λαό - πόσο μάλλον για τους Παλαιστίνιους που έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα σοβαρό εμφύλιο σπαραγμό.

Όσο όμως κι αν δεν αρέσει στη Χαμάς, το Ισραήλ δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει εκεί όπου -για ιστορικούς, θρησκευτικούς ή όποιους άλλους λόγους- αποφασίστηκε να υπάρχει. Το συμφέρον και των δύο λαών θα ήταν επομένως να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να μοιράσουν την πατρίδα που τους αναλογεί, κι αντί να γεμίζουν την έρημο με διαρκώς περισσότερα χαλάσματα, να την κάνουν όαση, όαση συνεννόησης και συνεργασίας (που έλεγαν παλιά οι κομουνιστές) των δύο λαών.

**

Ποια, αντίθετα, η στρατηγική της Χαμάς; Η πολιτική της (της απόλυτης αδιαλλαξίας) μπορεί να οδηγήσει κάπου; Τι νόημα έχουν τόσες θυσίες για έναν αγώνα που είναι από την αρχή καταδικασμένος; Χρόνια τώρα όλη η υφήλιος βροντοφωνάζει «Ελευθερία στους Παλαιστίνιους» και «ζήτω η παλαιστινιακή αντίσταση». Το έκανε και τώρα, συγκινημένη από τις εικόνες που έβλεπε στις τηλεοράσεις. Αλλά.

Αλλά τα χρόνια περνούν, τα συνθήματα ξεθωριάζουν, οι έννοιες αλλάζουν. Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να σκέφτεται μόνο συναισθηματικά. Όποιοι πραγματικά πιστεύουν σε ένα ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος, βλέπουν με οδύνη ότι όπως υπάρχουν σιωνιστές που δεν θέλουν την ειρήνη, άλλο τόσο υπάρχουν και Παλαιστίνιοι που προτιμούν τον πόλεμο, τη δυστυχία, τους νεκρούς. Όποιοι πραγματικά θέλουν ένα ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος καταλαβαίνουν ότι τα μεγάλα λόγια και τα πομπώδη συνθήματα δεν έχουν πλέον θέση στο μεσανατολικό: μονάχα με έναν έντιμο συμβιβασμό μπορεί να νικήσει η ειρήνη και η λογική.

**

Όλο αυτόν τον καιρό της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα ελάχιστος χώρος δόθηκε στις ελληνικές εφημερίδες στους «άλλους» Παλαιστίνιους, αυτούς της Αλ-Φατάχ, που διώχθηκαν με τον χειρότερο τρόπο από τη Γάζα. Σιωπή και για τον Αμπάς, αυτή την τραγική ηγετική φιγούρα των Παλαιστίνιων ο οποίος προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και δόντια ζωντανή μια δίοδο διαλόγου τόσο με τους φανατικούς συμπατριώτες του όσο και με τους Ισραηλινούς. Κι είναι τραγική η φιγούρα του Αμπάς γιατί ουσιαστικά η παρουσία του δεν βολεύει ούτε τους εξτρεμιστές Ισραηλινούς (που ετοιμάζονται, πάλι, να πάρουν την εξουσία και να κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα) ούτε τους εξτρεμιστές Παλαιστίνιους.

Δεν ξέρω τι περιθώρια ελιγμών έχει ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, αλλά τώρα είναι η δική του ώρα. Το τηλεφώνημα του Ομπάμα -το πρώτο τηλεφώνημα σε ξένο ηγέτη του νεοεκλεγμένου Αμερικανού προέδρου ο οποίος θέλησε έτσι να δώσει ένα σαφέστατο μήνυμα- δείχνει ότι ίσως οι ΗΠΑ αλλάξουν ρότα, ότι ίσως ρίξουν το βάρος τους στα μετριοπαθή εκείνα στοιχεία που βαρέθηκαν να μετράνε νεκρούς και από τις δύο πλευρές.

Ειδάλλως θα συνεχιστεί το ίδιο πινγκ-πογκ. Οι προσευχές στο Τείχος των Δακρύων, οι προσευχές στον Αλλάχ, οι βομβαρδισμοί, οι καμικάζι, οι ρουκέτες, οι βόμβες, τα συνθήματα, τα αδιέξοδα.

Θέματα επικαιρότητας: Παλαιστίνη

Όταν η μετακίνηση πληθυσμών και η εθνοκάθαρση προβάλλονται ως ”λύση”

Αντώνης Παπαγιαννίδης, 2025-02-05

Τα πιο ζωηρά και σκοτεινά όνειρα των υπερ-συντηρητικών...

Περισσότερα

Εγκλήματα διαρκείας στη Ράφα

2024-05-29

Τραγικό λάθος ο κυριακάτικος βομβαρδισμόςκαταυλισμού...

Περισσότερα
Όχι κύριε Νετανιάχου

Όχι κύριε Νετανιάχου

2024-04-26

Ο γερουσιαστής και ακτιβιστής Μπέρνι Σάντερς, (την ώρα που...

Περισσότερα

Γάζα: Το διεθνές αποτύπωμα

Δημήτρης Κώνστας, 2023-12-28

ΕΧΘΡΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ του Ισραήλ μπορεί να δίνουν διαφορετικές...

Περισσότερα

400 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε 48 ώρες

2023-12-22

«Κανείς στη Γάζα δεν είναι ασφαλής από τον λιμό» τόνισε...

Περισσότερα

Πού είναι ο κόσμος;

Μιχάλης Μητσός

ΟΙ «FINANCIAL TIMES», που δεν τους λες ακριβώς όργανο των Παλαιστινίων,...

Περισσότερα

Αναζητώντας την επόμενη μέρα

Γιώργος Καπόπουλος, 2023-11-22

Από τις 7 Οκτωβρίου ο Νετανιάχου υιοθέτησε μια αντιφατική...

Περισσότερα

Στη μαύρη τρύπα της Γάζας

Παντελής Μπουκάλας, 2023-11-21

Επί ενάμιση μήνα, διεθνείς οργανισμοί, ενώσεις κρατών, ανεξάρτητες...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Κώστας Καλλίτσης

Και η αντιπολίτευση;..

Κώστας Καλλίτσης, 2025-02-09

Η δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης είναι πολύ κακή, κακή...

Ξενοφών Κοντιάδης

Υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν αδικήματα Υπουργών για τα Τέμπη και ποιά η ευθύνη της κυβέρνησης;

Ξενοφών Κοντιάδης, 2025-02-06

Υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν αδικήματα υπουργών για...

Η βουβή οργή που δεν έπιασαν

Αλέξης Παπαχελάς, 2025-02-05

«Μα τι έγινε ξαφνικά με το θέμα των Τεμπών και ξαναβγήκε...

Όταν η μετακίνηση πληθυσμών και η εθνοκάθαρση προβάλλονται ως ”λύση”

Αντώνης Παπαγιαννίδης, 2025-02-05

Τα πιο ζωηρά και σκοτεινά όνειρα των υπερ-συντηρητικών...

Ουσιαστικές δεσμεύσεις και ηθικές υποχρεώσεις

Αλέξης Παπαχελάς, 2025-02-02

Μας θύμωσε το γεγονός ότι η Γαλλία σκέπτεται σοβαρά να πουλήσει...

Γιάννης Βούλγαρης

Ένας Κόσμος Ολιγαρχών;

Γιάννης Βούλγαρης, 2025-01-26

De te fabula narratur. Για σένα μιλάει ο μύθος. Με αυτή τη ρήση ο Καρλ...

Κώστας Καλλίτσης

Το τραμπικό ρεύμα

Κώστας Καλλίτσης, 2025-01-26

Η ανάδειξη του Ντ. Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ προκαλεί αναταράξεις...

Την εποχή των αυτοκρατοριών

Παύλος Τσίμας, 2025-01-24

Την ημέρα που ο Τραμπ έκοβε με το σπαθί την τούρτα (και το...

Για να λυθούν  τα προβλήματα των πολιτών απαιτείται κυβερνητική αλλαγή

Για να λυθούν τα προβλήματα των πολιτών απαιτείται κυβερνητική αλλαγή

2025-01-18

...Η υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη είναι η πιο κατάλληλη...

Χρήστος Ροζάκης

Ένας Χρόνος Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής

Χρήστος Ροζάκης, 2025-01-05

Το 2024 υπήρξε ένας έντονος χρόνος με γεωπολιτικές μεταβολές...

Κώστας Καλλίτσης

Να διασωθεί ό,τι απέμεινε

Κώστας Καλλίτσης, 2025-01-05

Το 2024 οι ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης μεγεθύνονταν...

Σωτήρης Βαλντέν

Πού έχει δίκιο ο Αντώνης Σαμαράς

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-16

Ακούγοντας την τελευταία ομιλία του Αντώνη Σαμαρά (12/12),...

×
×