Η ανανέωση του δικομματισμού...
Δημήτρης Χρήστου, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2009-12-02
Εντυπωσιακή ήταν η επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά στην αναμέτρηση για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Νίκη από την πρώτο γύρο με αδιαμφισβήτητη διαφορά 11 μονάδων! Πρόκειται για δεξιά στροφή; Λειτούργησαν τα δεξιά αντανακλαστικά της βάσης; Πλήρωσε η Ντόρα τις αντιπάθειες των οπαδών της Ν.Δ. στον Μητσοτάκη; Αν όχι απλοϊκές, σίγουρα βιαστικές τέτοιου είδους ερμηνείες. Οι αποκαλύψεις στην ιστορία της Siemens, καθώς και η επιτελική συμμετοχή της σε μια κραυγαλέα νεοφιλελεύθερη αποτυχημένη κυβέρνηση, δεν ήταν, όπως πολλοί νόμιζαν, τριτευούσης σημασίας λεπτομέρειες στην αξιολόγηση των απλών Νεοδημοκρατών για την τελική τους επιλογή. Ούτε τελικά τα πυρά Σαμαρά για τους μηχανισμούς που κρατούν σε αιχμαλωσία το κόμμα, ήταν άσφαιρα.
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ το απόγευμα, επιστρέφοντας γκαζωμένος στην Αθήνα για να προλάβω το ντέρμπι των αιωνίων που θα άρχιζε στις 18.30, αλλά τελικά εδώ στην Ελλάδα ούτε αυτό είναι σίγουρο, σε ένα εκλογικό κέντρο στα Σεπόλια, όπου τα μέλη και οι οπαδοί της Ν.Δ. είχαν κάνει ουρά 50 μέτρων για να ψηφίσουν, είδα πολλούς απλούς ανθρώπους από λαϊκά στρώματα (κ. Αλέκα) να περιμένουν να ψηφίσουν. Εκτός αν όλοι αυτοί ήταν καμουφλαρισμένοι πλουτοκράτες. Συγχωρείστε μου την υπερβολή. Επειδή τα ταξικά στεγανά έχουν καταργηθεί, εδώ και κάμποσα χρόνια και οι δυνάμεις της αριστεράς δεν έχουν καταφέρει να αντιπροσωπεύσουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες και τα αιτήματά τους, καλά θα κάνουν, όσοι νοιάζονται να αναλάβουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, να κατανοήσουν γιατί δεν εμπιστεύονται ακόμα την αριστερά και κάποιοι επιλέγουν το κόμμα της ...πλουτοκρατίας, που λέει και η κ. Παπαρήγα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι πελατειακές δομές που έχουν αναπτύξει τα δύο κόμματα της εξουσίας, εξασφαλίζουν ισχυρές σχέσεις και επαγγελματικές - οικονομικές εξαρτήσεις. Αυτό όμως δεν αρκεί για να εξηγήσεις πολιτικές επιλογές και στο δεύτερο επίπεδο εξουσιών, όπως είναι της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου μεγάλοι δήμοι (π.χ. Περιστέρι) επί δεκαετίες οχυρά της αριστεράς, εκλέγουν δημάρχους προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία.
ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ πως τα επιτελεία που θα συγκροτήσει η νέα ηγεσία της Ν.Δ. δεν θα κινηθούν, έτσι απλά, μονομερώς προς τα δεξιά, για να επαναπατρίσουν ψηφοφόρους που έχουν γοητευτεί από τους έντεχνους λαϊκισμούς του κ. Καρατζαφέρη. Ένα μεγάλο κόμμα που θα δώσει τη μάχη για την επάνοδο στην εξουσία, θα στοχεύσει και σε εκείνο το μέρος των ψηφοφόρων που μετακινείται μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και ουσιαστικά καθορίζει τον τελικό νικητή. Οι δυσκολίες που ήδη αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες και οι πιέσεις που θα δεχτεί, από ένα κόμμα που άλλαξε σελίδα, αναμένονται ισχυρές, τόσο σε ζητήματα οικονομικής, όσο και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Και αν στις προηγούμενες εκλογές το ρεύμα νίκης που είχε διαμορφωθεί, επέτρεπε στον κ. Παπανδρέου να αφήσει στο απυρόβλητο τα αριστερά σύνορά του, αυτό δεν σημαίνει πως θα εξακολουθήσει να ισχύει εσαεί.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ σου είπε εσένα πως στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε και αν γίνει, η Ν.Δ. θα είναι ενιαία και ενωμένη; Καλή ερώτηση, αλλά δεν γνωρίζω την απάντηση. Ούτε μπορώ να θεωρήσω δεδομένη τη διάσπαση με τη δημιουργία ενός νέου, κεντρώων πολιτικών χαρακτηριστικών, κόμματος που θα παίζει τον ρόλο του μπαλαντέρ ανάμεσα στις δύο παραδοσιακά μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, επειδή για παράδειγμα το επιθυμούν οι κ. Μάνος, Ανδριανόπουλος και Κοντογιαννόπουλος ή κάποια εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.
ΑΛΛΑ και έτσι να είναι, τι λόγο έχει η αριστερά να πιστεύει πως ο τρικομματισμός των δυνάμεων της εξουσίας τη συμφέρει πολιτικά; Η αριστερά και εν προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ, καλά θα κάνει να βρει γρήγορα την πολιτική του ταυτότητα ενωμένος ή όσο περισσότερο ενωμένος γίνεται. Η συνταγή είναι απλή και έχει διατυπωθεί. Προγραμματική αντιπολίτευση. Μόνο που αυτού του είδους η αντιπολίτευση θέλει κότσια και σαφή, τολμηρή στρατηγική. Και για όσους αυτό εξακολουθεί να μοιάζει ασαφές και αφηρημένο, μιας και κανείς δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΝ, έργο της επιτροπής Δραγασάκη - Μπαλτά, ας διαβάσουν προσεκτικά στην “Αυγή της Κυριακής”, τη συνέντευξη του Ροτζέιρο Μορέιρα, ηγετικού στελέχους του Μπλόκο της Πορτογαλίας.
d.xristou@avgi.gr
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ το απόγευμα, επιστρέφοντας γκαζωμένος στην Αθήνα για να προλάβω το ντέρμπι των αιωνίων που θα άρχιζε στις 18.30, αλλά τελικά εδώ στην Ελλάδα ούτε αυτό είναι σίγουρο, σε ένα εκλογικό κέντρο στα Σεπόλια, όπου τα μέλη και οι οπαδοί της Ν.Δ. είχαν κάνει ουρά 50 μέτρων για να ψηφίσουν, είδα πολλούς απλούς ανθρώπους από λαϊκά στρώματα (κ. Αλέκα) να περιμένουν να ψηφίσουν. Εκτός αν όλοι αυτοί ήταν καμουφλαρισμένοι πλουτοκράτες. Συγχωρείστε μου την υπερβολή. Επειδή τα ταξικά στεγανά έχουν καταργηθεί, εδώ και κάμποσα χρόνια και οι δυνάμεις της αριστεράς δεν έχουν καταφέρει να αντιπροσωπεύσουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες και τα αιτήματά τους, καλά θα κάνουν, όσοι νοιάζονται να αναλάβουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, να κατανοήσουν γιατί δεν εμπιστεύονται ακόμα την αριστερά και κάποιοι επιλέγουν το κόμμα της ...πλουτοκρατίας, που λέει και η κ. Παπαρήγα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι πελατειακές δομές που έχουν αναπτύξει τα δύο κόμματα της εξουσίας, εξασφαλίζουν ισχυρές σχέσεις και επαγγελματικές - οικονομικές εξαρτήσεις. Αυτό όμως δεν αρκεί για να εξηγήσεις πολιτικές επιλογές και στο δεύτερο επίπεδο εξουσιών, όπως είναι της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου μεγάλοι δήμοι (π.χ. Περιστέρι) επί δεκαετίες οχυρά της αριστεράς, εκλέγουν δημάρχους προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία.
ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ πως τα επιτελεία που θα συγκροτήσει η νέα ηγεσία της Ν.Δ. δεν θα κινηθούν, έτσι απλά, μονομερώς προς τα δεξιά, για να επαναπατρίσουν ψηφοφόρους που έχουν γοητευτεί από τους έντεχνους λαϊκισμούς του κ. Καρατζαφέρη. Ένα μεγάλο κόμμα που θα δώσει τη μάχη για την επάνοδο στην εξουσία, θα στοχεύσει και σε εκείνο το μέρος των ψηφοφόρων που μετακινείται μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και ουσιαστικά καθορίζει τον τελικό νικητή. Οι δυσκολίες που ήδη αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες και οι πιέσεις που θα δεχτεί, από ένα κόμμα που άλλαξε σελίδα, αναμένονται ισχυρές, τόσο σε ζητήματα οικονομικής, όσο και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Και αν στις προηγούμενες εκλογές το ρεύμα νίκης που είχε διαμορφωθεί, επέτρεπε στον κ. Παπανδρέου να αφήσει στο απυρόβλητο τα αριστερά σύνορά του, αυτό δεν σημαίνει πως θα εξακολουθήσει να ισχύει εσαεί.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ σου είπε εσένα πως στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε και αν γίνει, η Ν.Δ. θα είναι ενιαία και ενωμένη; Καλή ερώτηση, αλλά δεν γνωρίζω την απάντηση. Ούτε μπορώ να θεωρήσω δεδομένη τη διάσπαση με τη δημιουργία ενός νέου, κεντρώων πολιτικών χαρακτηριστικών, κόμματος που θα παίζει τον ρόλο του μπαλαντέρ ανάμεσα στις δύο παραδοσιακά μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, επειδή για παράδειγμα το επιθυμούν οι κ. Μάνος, Ανδριανόπουλος και Κοντογιαννόπουλος ή κάποια εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.
ΑΛΛΑ και έτσι να είναι, τι λόγο έχει η αριστερά να πιστεύει πως ο τρικομματισμός των δυνάμεων της εξουσίας τη συμφέρει πολιτικά; Η αριστερά και εν προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ, καλά θα κάνει να βρει γρήγορα την πολιτική του ταυτότητα ενωμένος ή όσο περισσότερο ενωμένος γίνεται. Η συνταγή είναι απλή και έχει διατυπωθεί. Προγραμματική αντιπολίτευση. Μόνο που αυτού του είδους η αντιπολίτευση θέλει κότσια και σαφή, τολμηρή στρατηγική. Και για όσους αυτό εξακολουθεί να μοιάζει ασαφές και αφηρημένο, μιας και κανείς δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΝ, έργο της επιτροπής Δραγασάκη - Μπαλτά, ας διαβάσουν προσεκτικά στην “Αυγή της Κυριακής”, τη συνέντευξη του Ροτζέιρο Μορέιρα, ηγετικού στελέχους του Μπλόκο της Πορτογαλίας.
d.xristou@avgi.gr
