Δ. Χατζησωκράτης: Ο Μάρτιος 2011 είναι μπροστά!

Παρέμβαση του Δημήτρη Χατζησωκράτη, μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στο 34ο ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ( ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08/10 - ATHENS IMPERIAL)

Φίλοι/ες

Το 34ο Συνέδριό σας διεξάγεται εν μέσω μιας πρωτόγνωρης δημοσιονομικής κρίσης, της επικυριαρχίας του Μνημονίου και της επιδρομής τόσο στο εισόδημα των μισθωτών και συνταξιούχων αλλά και στη δυνατότητα επιβίωσης χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Το κυριότερο όμως είναι η ουσιαστική αμφισβήτηση του να έχουν απασχόληση οι πολίτες αυτής της χώρας.

Η δημοσιονομική κρίση της ελληνικής οικονομίας δεν ήλθε αναπάντεχα και από τον ουρανό. Η κρίση ανέδειξε με δραματικό τρόπο τα αδιέξοδα του κοινωνικοοικονομικού προτύπου που οικοδομήθηκε στη χώρα ύστερα από τη μεταπολίτευση. Πρότυπο που συστηματικά και μεθοδευμένα εξέθρεψαν τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που κυβέρνησαν τη χώρα, μαζί με την επιχειρηματική ολιγαρχία, τους μεγάλους προμηθευτές του δημοσίου, τους διοικητές των ΔΕΚΟ, και γενικά τα ισχυρά λόμπι, την ανώτατη νομενκλατούρα του ευρύτερου δημόσιου τομέα (διοικητικά συμβούλια εταιριών του δημοσίου, συνεταιρισμών σε ανώτατο επίπεδο, «επιτροπές», συνδικαλιστικά στελέχη).

Το μνημόνιο δεν είναι η αιτία της δημοσιονομικής κρίσης και της εξάρτησης από τον υπέρογκο δανεισμό. Το ανάποδο ισχύει. Η κρίση έφερε το μνημόνιο. Οι βουλευτές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ το καταψήφισαν γιατί οι κυβερνητικές πολιτικές που συμφωνήθηκαν με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ είναι κοινωνικά άδικες

Σήμερα, όμως, το Mνημόνιο είναι μια πραγματικότητα θλιβερή και επώδυνη. H απεμπλοκή από το μηχανισμό του ΔΝΤ, αποτελεί δίκαιο αίτημα της κοινωνίας, προϋποθέτει όμως και την ύπαρξη συσχετισμών ευρωπαϊκού χαρακτήρα, οι οποίοι δεν υπάρχουν, αλλά και συμμαχίες στήριξης του σχετικού αιτήματος που πρέπει βέβαια να διαμορφωθούν. Pεαλιστικό σήμερα είναι να διεκδικείς την απαλλαγή της χώρας από τις ασφυκτικές ρυθμίσεις του Mνημονίου, να αποκρούεις ρυθμίσεις που επιβάλλονται πέρα και από τις δεσμεύσεις του Mνημονίου, -ακόμα και οι τυχόν ισοδύναμες κυβερνητικές πολιτικές επιλογές, διαφορετικού προσανατολισμού από αυτές που προβλέπονται στο Προσχέδιο του προϋπολογισμού 2011, θα είχαν σημασία- και να προωθείς εναλλακτική πρόταση διεξόδου μια εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση. Αυτό συνιστά υπεύθυνη πολιτική και υπεύθυνη διεκδίκηση.

Φίλοι/ες

Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας άρχισε το 1996 στην ΕΕ και το 1999 στην Ελλάδα. Δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας της Ελλάδας, η εξέλιξη της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ο Μάρτιος 2011 είναι μπροστά!

Έχει αναπόφευκτα τεθεί, το ζήτημα βίαιης προσαρμογής στους κοινοτικούς κανόνες για την ενιαία, εσωτερική αγορά ενέργειας στην ημερομηνία αυτή.

Όπως αναμενόταν, η πολιτική του να «ξορκίσουμε το κακό» έχει φτάσει στο τέλος της.

Η χώρα καλείται πλέον να επιλύσει χρονίζοντα και δισεπίλυτα προβλήματα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στον τομέα της ενέργειας ώστε να γίνει μια ομαλή, ορθολογική και επ’ ωφελεία της οικονομίας, αλλά και του δημοσίου συμφέροντος, μετάβαση στο νέο καθεστώς παραγωγής και διανομής αυτού του κοινωνικού αγαθού.

Φίλοι/ες

Και στην περίπτωση της ΔΕΗ, όπως σχεδόν στο σύνολο του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ο κοινωφελής προορισμός και λειτουργία τους υπονομεύεται από τις διαφορετικές και ιδιοτελείς προτεραιότητες που συχνά επιβάλλει το πελατειακό κράτος, φροντίζοντας με τις εκάστοτε αποφάσεις του, κυρίως την αναπαραγωγή του. Αυτή είναι η εμπειρία από τις κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, τα προηγούμενα χρόνια.

Η συνεπαγόμενη, υπό τέτοιες συνθήκες αναποτελεσματικότητα, αντιοικονομική λειτουργία και αντιαναπτυξιακή λογική, καθώς και τα φαινόμενα συναλλαγής και διαφθοράς, που νομοτελειακά αναπτύσσονται και επεκτείνονται, οδηγούν μοιραία σε μια συνολική απαξίωση του δημοσίου. Επιτρέπουν μάλιστα στο νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα, πως κάθε ιδιωτικό είναι εξ ορισμού δίκαιο, εκσυγχρονιστικό, αναπτυξιακό, να αντιπροτείνεται ως η λογική που πρέπει να χαρακτηρίζει όλες τις βασικές σχετικές πολιτικές.

Έτσι και στην περίπτωση της όλης υπόθεσης της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα βιώσαμε:

- την αδιαφορία στην εκπόνηση ενός μακροχρόνιου εθνικού σχεδίου για το ενεργειακό ζήτημα, σε συντονισμό με τα αναπτυσσόμενα στην Ευρώπη αντίστοιχα ενεργειακά σχέδια, στις νέες συνθήκες της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας (πρώτες ύλες, καύσιμα, σύγχρονες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, εκσυγχρονισμός των δικτύων και ένταξή τους σε διευρωπαϊκά δίκτυα, ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών, ανάπτυξη προγραμμάτων ενεργειακής εξοικονόμησης κλπ).

-την αδράνεια εκσυγχρονισμού των μονάδων και του δικτύου της ΔΕΗ

- τη μη έγκαιρη εξεύρεση εναλλακτικών και ανταγωνιστικών του λιγνίτη καυσίμων, για τη βασική ηλεκτροπαραγωγή,

- τις καθυστερήσεις (λόγω της εμπλοκής σε γραφειοκρατικές, πελατειακές, ανορθολογικές και εν πολλοίς αδιαφανείς διαδικασίες) στην ανάπτυξη και ένταξη των ανανεώσιμων, πλην φωτοβολταϊκών, πηγών ενέργειας (ανεμογεννήτριες, βιομάζα, μικρά υδροηλεκτρικά κλπ)

Στη βάση των πραγματικών προβλημάτων που γίνονταν φανερά, της προϊούσας απαξίωσης της ΔΕΗ, αλλά και των γενικών Οδηγιών της ΕΕ αντιπροτάθηκαν και αναπτύχθηκαν, ανεξέλεγκτα, ανορθολογικά (και επισφαλή ως προς τη βιωσιμότητά τους, αν ο στόχος είναι – και πρέπει να είναι – επαρκής παραγωγή και φθηνό ρεύμα ) σχέδια ιδιωτικής ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο κλπ, καθώς και ένα ατελές και σχετικά αδιαφανές πλέγμα ρυθμίσεων περί την παραγωγή, την εμπορία, τη μεταφορά και τη διανομή της Ηλεκτρικής Ενέργειας, από ιδιώτες, χωρίς να εξασφαλίζεται ένα καθεστώς ισονομίας, υγιούς ανταγωνισμού και κυρίως η προστασία του καταναλωτή.

Η σημερινή κυβέρνηση δρα σπασμωδικά, υπό την επήρεια και την υποβολή των γενικών κατευθύνσεων της τρόικας και σε τακτά διαστήματα εμφανίζει και μια επιλογή και πολιτική στο χώρο της ενέργειας που επιτείνει την αναστάτωση στο χώρο των εργαζομένων και από την άλλη προωθεί την ανασφάλεια στους καταναλωτές.

Τελευταίο συμβάν η χθεσινή ανακοίνωση των αυξήσεων των τιμολογίων της ΔΕΗ για το 2011.

Οτιδήποτε άλλο εκτός από το να καθησυχάσει τη πλειοψηφία των πολιτών –καταναλωτών ηλεκτρικού ρέματος και των οικογενειακών προϋπολογισμών πέτυχε το ΥΠΕΚΑ. Η προπαγανδιστική μέθοδος του Ναστραντίν Χότζα έχει πολλαπλά χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση για τις πολλαπλές αυξήσεις τιμολογίων των δημοσίων υπηρεσιών και για τις συνεχείς μειώσεις του διαθέσιμου εισοδήματος των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων. Το ότι δεν θα είναι τόσο υπέρογκες οι αυξήσεις όσο φημολογούνταν δεν μπορεί να δικαιολογεί επ΄ ουδενί τις μεγάλες αυξήσεις. Και η ανησυχία αυξάνει ακόμη περισσότερο από την υπουργική επιβεβαίωση ότι το μέτρο αυτό είναι οπισθοβαρές. Δηλαδή έπονται για το 2012 και το 2013 επιπλέον αυξήσεις. Εμείς ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, είμαστε υπέρ της εισαγωγής μιας διαφορετικής δομής των τιμολογήσεων κατά κατηγορία καταναλωτή. Πρέπει να υπάρξει ένας εξορθολογισμός Το πώς ακριβώς αυτό θα γίνει, χωρίς ένα δημόσιο διάλογο χωρίς να γνωρίζουμε πόσοι και πως θα ενταχθούν στο Κοινωνικό Οικιακό τιμολόγιο, πως θα διαμορφωθούν οι μέσες αυξήσεις στη μεγάλη κατηγορία των μεσαίων εισοδημάτων, αλλά και το πώς και γιατί δικαιολογούνται οι μειώσεις για τις μεγάλες καταναλώσεις μας καθιστά ιδιαιτέρως επιφυλακτικούς. Η υπουργός οφείλει να δώσει αυτές τις απαντήσεις.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί πως κεντρικοί πυλώνες μιας πολιτικής για το μέλλον της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα οφείλουν νε είναι οι εξής πέντε:

1. Η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ.

Αλλαγές και αναδιαρθρώσεις στη δομή και λειτουργία της επιχείρησης δεν μπορούν να νοηθούν ότι εξαντλούνται ή ότι προωθούνται με αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, με παραπέρα μείωση των αποδοχών και επιδείνωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας.

2. το βασικό ηλεκτρικό δίκτυο είναι δημόσιο και μόνον, ώστε να διασφαλίζεται πλήρως η παροχέτευση του ρεύματος προς κάθε καταναλωτή καθώς και η κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική της χώρας.

3. η παραγωγή και εμπορία της Ηλεκτρικής Ενέργειας θα γίνεται από τη ΔΕΗ αλλά και από ιδιώτες, αρκεί να προστατεύεται το περιβάλλον, να διασφαλίζονται όροι και κανόνες υγιούς ανταγωνισμού, συνθήκες πλήρους διαφάνειας και λογοδοσίας, η προστασία του καταναλωτή και εν γένει το δημόσιο συμφέρον.

- η έμφαση και τα κίνητρα στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα προωθούνται με παρόμοιες όπως παραπάνω διαδικασίες. Δίνεται βάρος σε μεγάλα προγράμματα ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, στην παραγωγή βιομάζας από αγρότες, σε μικρά υδροηλεκτρικά και σε προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας.

- ο έλεγχος της όλης διαδικασίας θα πραγματοποιείται από την Ανεξάρτητη Αρχή, επίσης υπό συνθήκες σαφών κανόνων, πλήρους διαφάνειας και λογοδοσίας.

Φίλοι/ες

με τις σκέψεις αυτές εύχομαι καλή επιτυχία στο 34ο Συνέδριό σας.