Η πρωτοβουλία των 58 μεταλλάσσεται ;

Πριν λίγους μήνες δημοσιεύθηκε το κείμενο της πρωτοβουλίας των “58”, μιας πολύ ενδιαφέρουσας πολιτικής πρωτοβουλίας, πολύ σημαντικών συμπολιτών μας, η οποία δημιούργησε πολλές προσδοκίες στον ανέστιο κόσμο του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου, για την συνάντηση των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων της πατρίδας μας. Η πρωτοβουλία έδινε προοπτικά μια πειστική εναλλακτική πολιτική πρόταση, απέναντι στον νέο δικομματισμό που αναδύεται ανάμεσα στον αριστερό λαϊκισμό και την δεξιά παράταξη. Τη συγκρότηση μιας μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Το κείμενο αυτό αποτελούσε μια πρόσκληση – έκκληση για διάλογο με όλα τα κόμματα και κινήσεις του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου και ιδιαίτερα στα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Πολλοί από μας υποδεχθήκαμε με ανακούφιση των πρωτοβουλία, αφού άνοιγε ένα δρόμο για έναν συστηματικό και οργανωμένο διάλογο μεταξύ όλων των κομμάτων και κινήσεων του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου. Και ενώ όλοι εμείς που υποστηρίξαμε και συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την πρωτοβουλία αυτή, περιμέναμε συγκεκριμένες ενέργειες και κινήσεις που θα βοηθούσαν την συνάντηση και το διάλογο, έχουμε την ανακοίνωση για κάθοδο της πρωτοβουλίας στις επερχόμενες ευρωεκλογές.

Έτσι στις 12 Ιανουαρίου 2014 έχουμε την 2η επίσημη ενημέρωση της πρωτοβουλίας των “58”, όπου ανακοινώνεται η υποστήριξη της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης (η οποία θα δημιουργηθεί στην πορεία!), στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Στην οποία Δημοκρατική Παράταξη –όπως μας ενημερώνει η ανακοίνωση – μπορούν να συναντηθούν όλες οι δυνάμεις που κινούνται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, της πολιτικής οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού. Όμως πριν ενταχθείς κάπου πρέπει να συζητήσεις. Και καμιά συζήτηση, κανένας διάλογος δεν έχει ξεκινήσει η πρωτοβουλία ακόμη για κανένα θέμα. Και αυτό ήταν το ζητούμενο της πρωτοβουλίας. Να συζητήσουμε, να διαλεχτούμε, να αφουγκραστούμε τις αγωνίες της κοινωνίας των πολιτών, να καταλάβουμε και να εμπιστευθούμε ο ένας τον άλλον. Και μέσα από το διάλογο και τη συζήτηση θα ερχότανε το επόμενο βήμα, ώριμα και συγκροτημένα. Όχι με εσπευσμένες κινήσεις. Σύμφωνοι, ο πολιτικός χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Όμως και οι βιαστικές κινήσεις μπορούν να δημιουργήσουν αδιέξοδα.

Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να δοκιμάσουμε την πρωτοβουλία στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως είχαμε προτείνει και σε προηγούμενο σημείωμα μας. Οι συγκεκριμένες εκλογές έχουν τοπικό χαρακτήρα, οι άνθρωποι γνωρίζονται καλύτερα, είχαμε ήδη την παρακαταθήκη των πέντε Δημάρχων, μπορούσαμε να δοκιμάσουμε. Οι ευρωεκλογές είναι κατ’ εξοχήν πολιτικές εκλογές και το νέο εγχείρημα δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ακόμη στην ελληνική κοινωνία, ώστε να μπορέσει να εκφράσει το νέο, πέρα από τις υπάρχουσες δυσκολίες και επιφυλάξεις που υπάρχουν και δεν πρέπει να αγνοούμε. Δηλαδή με βάση τα δεδομένα και τη σύγχυση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία ακόμη, αφού διανύουμε μια μεταβατική φάση στο πολιτικό σύστημα, μια ενδεχόμενη μικρή απήχηση στις ευρωεκλογές, πιθανό να δημιουργήσει αρνητική προδιάθεση στο κόσμο που καλείται να στηρίξει την πρωτοβουλία.

Επίσης υπάρχει και μια άλλη διάσταση στην εξέλιξη που συζητάμε. ... Έτσι δημιουργούνται τα εξής καλοπροαίρετα ερωτήματα προς την πρωτοβουλία των “58”:

1.Γιατί δεν έγινε κάποιος απολογισμός της αρχικής πρόσκλησης – έκκλησης της πρωτοβουλίας των “58”, ώστε να γνωρίζουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι ποια ήταν η ανταπόκριση και σε ποιους ;

2.Με ποια διαδικασία και σκεπτικό αλλάζει ο χαρακτήρας της πρωτοβουλίας; Από έναν χώρο συνάντησης και διαλόγου μετατρέπεται εν μια νυκτί σε πολιτική παράταξη που κατεβαίνει στις ευρωεκλογές;

3.Τι έγινε με την δέσμευση ότι θα είναι ο καταλύτης για την συνάντηση όλων των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων ;

4.Πως αξιολογήσατε την απόφαση του Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς για αυτόνομη κάθοδο της στις ευρωεκλογές;

5.Πως είναι δυνατόν να αποφασίζονται τέτοιες σοβαρές επιλογές, όπως η κάθοδος στις ευρωεκλογές μιας Παράταξης η οποία σήμερα δεν υφίσταται καν, μετά από μια απλή σύσκεψη των “58”; Δηλαδή εμείς οι χιλιάδες που υπογράψαμε και υποστηρίξαμε την πρωτοβουλία δεν έχουμε κανένα λόγο και ρόλο ;

Όλοι γνωρίζουμε ότι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει έντονος σκεπτικισμός για την πρωτοβουλία, υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες σε αρκετά τμήματα του και ο βασικός υποστηρικτής της πρωτοβουλίας είναι ο κος Βενιζέλος με το περιβάλλον του. Δεν πρέπει να μας προβληματίσουν οι επιφυλάξεις και οι διαφωνίες που εκφράζονται στο κόμμα αυτό ; Τι θα κάνει ο κ. Παπανδρέου και το όλο ΠΑΣΟΚ, εάν μόνο ο κος Βενιζέλος ενταχθεί στις διαδικασίες της πρωτοβουλίας ; Μήπως τελικά μετεξελιχθεί η πρωτοβουλία των “58” που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, σε μια συνεργασία με τον κο Βενιζέλο και με ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ ; Αυτή ήταν η φιλοδοξία των “58”; Δεν νομίζω.

Στην Δημοκρατική Αριστερά επίσης εκφράστηκαν σοβαρές επιφυλάξεις έως και διαφωνίες με την πρωτοβουλία, αλλά ένα σημαντικό τμήμα του Συνεδρίου της (περίπου 25%) την υποστήριξε, αλλά παρέμεινε στο κόμμα, κατέβηκε στις εκλογές για την ΚΕ του κόμματος και εξέλεξε το ¼ περίπου των μελών του οργάνου. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με αυτήν την απόφαση τους –να μείνουν και να αγωνιστούν να πείσουν το κόμμα τους για τις απόψεις τους- δεν μπορεί κάποιος που υποτίθεται ότι υπηρετεί το ίδιο πολιτικό σχέδιο να τους αγνοεί.

Τέτοια και άλλα ερωτήματα απασχολούν πολλούς φίλους που στήριξαν την πρωτοβουλία, αλλά ως έκκληση και ως πρόσκληση σε διάλογο και όχι για την δημιουργία ενός άλλου κόμματος στο χώρο της κεντροαριστεράς που θα δρα ανταγωνιστικά στις υπάρχουσες δημοκρατικές προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις.

Το θέμα αγαπητοί φίλοι της πρωτοβουλίας δεν είναι να στριμώξουμε πολιτικά τον κο Κουβέλη ή τον κο Βενιζέλο. Το πρόβλημα είναι πως θα υπηρετήσουμε με σωστό τρόπο την υπόθεση της συγκρότησης μιας μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ηγεμονισμούς αλλά και χωρίς βολονταρισμούς. Και φοβάμαι ότι, η πρόσφατη απόφασή σας για κάθοδο στις ευρωεκλογές, τουλάχιστον την δυσκολεύει σημαντικά.