Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να με βγάλουν από το παιχνίδι.

Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η ΔΗΜΑΡ φαίνεται να συμπιέζεται. Πώς ερμηνεύετε το γεγονός αυτό;

Οι δημοσκοπήσεις στις οποίες αναφέρεστε καταγράφουν τη μεγάλη ρευστότητα του κομματικού συστήματος και την απόσπαση ευρύτατων μερίδων του εκλογικού σώματος από τον κύκλο επιρροής των πολιτικών δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ποσοστά που φαίνεται να αποκτούν τα κόμματα του νέου διπολισμού, δηλαδή η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ορισμένες έρευνες κοινής γνώμης μετά βίας ξεπερνούν αθροιστικά το 30%, ενώ οι αναποφάσιστοι κυμαίνονται από 26-27 έως και 43%.

Στη ΔΗΜΑΡ μελετούμε με προσοχή την εικόνα που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις τόσο για εμάς όσο και για τα άλλα κόμματα. Θα σας πρότεινα, ωστόσο, να μην εστιάζουμε μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά και στα ευρήματα που προϊδεάζουν για το πώς μπορεί να συμπεριφερθεί η μερίδα εκείνη της κοινής γνώμης που αρνείται να τοποθετηθεί ή δηλώνει αναποφάσιστη. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η ΔΗΜΑΡ παραμένει μετά τον ΣΥΡΙΖΑ το δεύτερο κόμμα σε δημοφιλία ή το ότι κατατάσσεται επίσης δεύτερη όταν οι πολίτες, αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι, ερωτώνται ποιος ασκεί καλύτερη αντιπολίτευση, μας δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι άλλη θα είναι η τελική εκλογική εικόνα.

Ένα νέο κόμμα, το Ποτάμι, δείχνει μέχρι στιγμής δημοσκοπικά να κερδίζει έδαφος έναντι των παραδοσιακών κομμάτων, εν όψει ευρωεκλογών. Μάλιστα φαίνεται να διεμβολίζει τη ΔΗΜΑΡ. Πώς το σχολιάζετε;

Είναι προφανές ότι η απαξίωση του κομματικού συστήματος – ή η κρίση εκπροσώπησης, αν προτιμάτε – τροφοδοτεί κινήσεις που δημιουργούνται με αντιπολιτικές ή ακόμα και απολίτικες πρώτες ύλες. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό. Η επανάκτηση της αξιοπιστίας της πολιτικής δεν θα γίνει ούτε με κομματικά νεφελώματα που υπόσχονται ένα απροσδιόριστο αύριο ούτε με την απόδραση από την αφόρητη πραγματικότητα της κρίσης. Για να το πω διαφορετικά, η κοινωνία δεν χρειάζεται αντικομφορμιστές σωτήρες που θα λειτουργήσουν ως μπαλαντέρ μέσα στο κομματικό σκηνικό, αλλά πολιτικές δυνάμεις που θα ξαναδώσουν ψυχή στην πολιτική και ορίζοντα στους δοκιμαζόμενους πολίτες.

Δεν παρατηρείτε ομοιότητες της ΔΗΜΑΡ με τον Σταύρο Θεοδωράκη, όπως για παράδειγμα στο μεταναστευτικό ή στα εθνικά θέματα;

Η ευαισθησία στο μεταναστευτικό ή οι χαμηλοί τόνοι στην αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων δεν μπορούν από μόνοι τους να εγγυηθούν προοδευτικές λύσεις. Αν όλα αυτά δεν εντάσσονται σε ένα γενικότερο προγραμματικό πλαίσιο, με σαφή ιδεολογική ραχοκοκαλιά και πολιτικές δεσμεύσεις, καταντούν πολλές φορές το σύγχρονο αμπαλάζ παλαιών – και το κυριότερο – συντηρητικών πολιτικών κατευθύνσεων. Όχι δεν παρατηρώ – όπως λέτε - ομοιότητες της ΔΗΜΑΡ με τον κ. Θεοδωράκη. Τα όσα λέει ή δεν λέει το <<Ποτάμι >> αποτελούν νεολαϊκισμό και σκόπιμη ασάφεια .

Ποιές είναι οι διαφορές σας με την Ελιά, στην οποία συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι και οι δύο συνδυασμοί διακηρύσσετε πως εκφράζετε τον λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστερας και στηρίζετε την υποψηφιότητα του Μάρτιν Σουλτς.

Η «Ελιά» εκφράζει μια κεντροαριστερά «γενικών καθηκόντων», ένα πολιτικό μόρφωμα διατεθειμένο, λόγω της δεσπόζουσας θέσης του σημερινού ΠΑΣΟΚ σε αυτό, να αποδεχθεί συντηρητικές πολιτικές, όπως είναι αυτές που εκφράζει και υλοποιεί η σημερινή δικομματική κυβέρνηση. Αντιθέτως, ο προοδευτικός πόλος που συγκροτήσαμε, η συμπαράταξη «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία», επιδιώκει να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας σύγχρονης προοδευτικής κεντροαριστεράς. Μιας παράταξης με ρεαλιστικό μυαλό και αριστερή ψυχή, που θα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις και θα βρεθεί απέναντι τόσο στις κυβερνητικές πολιτικές που βυθίζουν την κοινωνία και την οικονομία όσο και στον ανεδαφικό δογματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, που επαγγέλλεται έναν αδύνατο παράδεισο.

Έχετε πει ότι με τον κ. Σαμαρά δεν θα συνεργαζόσασταν ξανά. Πιστεύετε ότι ήταν λάθος η συμμετοχή σας στην τρικομματική κυβέρνηση;

Δεν μετανιώνω ούτε που μπήκαμε στην τρικομματική ούτε που βγήκαμε. Και τα δύο ήταν επιβεβλημένα. Συνεργασθήκαμε στο πλαίσιο εκείνης της κυβέρνησης με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε μια στιγμή που η χώρα βρισκόταν με το ένα πόδι στο ευρώ και με το άλλο στην χρεοκοπία. Λέγαμε – όπως λέμε και σήμερα – ότι δεν επενδύουμε στα αδιέξοδα. Και το αποδείξαμε. Όπως αποδείξαμε, επίσης, ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε σε πολιτικές που θα επιδεινώσουν την ήδη δεινή θέση των πολιτών. Εγκαταλείψαμε την κυβέρνηση, όταν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος εγκατέλειψαν τις δεσμεύσεις τους και παραβίασαν κατάφορα την προγραμματική συμφωνία που είχαμε καταρτίσει.,

Σε περίπτωση αλλαγής πολιτικής της κυβέρνησης δεν θα σκεφτόσασταν να συμμετέχετε ξανά σε ένα νέο σχήμα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

Έχετε ενδείξεις αλλαγής πολιτικής; Γιατί εγώ, όσο καλή διάθεση κι αν ήθελα να επιδείξω, διαπιστώνω το ακριβώς αντίθετο: φανατική προσήλωση σε πολιτικές που βαθαίνουν την ύφεση, πελατειακές εμμονές, πλεόνασμα υποχωρητικότητας.

Αν ήταν στην ευχέρεια της ΔΗΜΑΡ λόγω των εκλογών για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα συντελούσατε ώστε να παραταθεί η θητεία της δικομματικής;

Το έχω πει και με άλλη ευκαιρία, αλλά νιώθω αναγκαίο να το επαναλάβω: η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας δεν μπορεί να λειτουργήσει ως σωσίβιο πολιτικών που έφεραν εδώ που έφεραν την κοινωνία. Η εκλογή Προέδρου δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτοτελώς. Εάν δεν συνοδευτεί με απτή αλλαγή πολιτικών, η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα συγκεντρωθεί ο απαραίτητος αριθμός των 180 ψήφων.

Ακούγεται συχνά το όνομά σας για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα σας ενδιέφερε μια τέτοια προοπτική;

Πράγματι, όπως σημειώνετε, το όνομά μου ακούγεται. Θα έλεγα μάλιστα ότι δεν ακούγεται εντελώς καλοπροαίρετα, διότι ορισμένοι θα ήθελαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς εκτός πολιτικού παιχνιδιού. Θα το πω, ελπίζοντας να ακουστεί: είμαι μάχιμος πολιτικός, είμαι Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και, όσο οι σύντροφοί μου με εμπιστεύονται, θα παραμένω στην πρώτη γραμμή της πολιτικής και εκλογικής μάχης.