Η εποχή των προσφύγων
Κώστας Καρακώτιας, Έθνος, Δημοσιευμένο: 2016-03-01
Η Ελλάδα , στην πιο δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της πρόσφατης ιστορίας της , είναι ο αδύναμος κρίκος της εξελισσόμενης προσφυγικής /μεταναστευτικής κρίσης.Από διάδρομος , λόγω της γεωγραφικής της θέσης , για την υπόλοιπη Ευρώπη , γίνεται , σταδιακά , χώρος εγκατάλειψης και παραμονής των δεκάδων χιλιάδων μεταναστών /προσφύγων. Ξέχωρα δε από τις υπαρκτές κρατικές ολιγωρίες και αδυναμίες , ο όγκος των ροών είναι τέτοιος που υπερβαίνει κατά πολύ τις εγχώριες δυνατότητες διαχείρισης τους. Η ανάσχεση των ροών , που υποκριτικά ζητούν διάφοροι , δεν μπορεί να γίνει και καλώς δεν γίνεται διότι στην θάλασσα αυτό σημαίνει πνιγμούς και θανάτους.
Οι πρόσφυγες /μετανάστες , οι πλέον τραγικές φιγούρες της τρέχουσας ιστορικής συγκυρίας , ρισκάρουν τα πάντα προκειμένου να βρεθούν σε ένα βιώσιμο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αν και όλοι έχουν απεκδυθεί την προηγούμενη εθνική τους ιδιότητα υπόκεινται στις κατηγοριοποιήσεις και στις επιλογές του κυρίαρχου νομικίστικου λόγου. Φαίνεται να μην έχουν όλοι ανθρώπινα δικαιώματα . “ Η έννοια των δικαιωμάτων του ανθρώπου ”, έγραφε παλαιότερα η Χάνα Άρεντ , “ βασισμένη στην υποτιθέμενη ύπαρξη κάποιου ανθρώπινου όντος καθ’ αυτό , κατέρρευσε σε κομμάτια μόλις εκείνοι που την διακήρυσσαν βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωποι με ανθρώπους που είχαν πραγματικά χάσει κάθε άλλη συγκεκριμένη ιδιότητα και δεσμό εκτός από το απλό γεγονός ότι ήταν άνθρωποι”.
Το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική κοινωνία τώρα είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος και εκείνων που συνεπάγονται απ’ αυτό . με την όσο το δυνατόν λιγότερη ανθρωπιστική έκπτωση.