....Για να συμβάλλουμε αποφασιστικά σε όλα αυτά χρειαζόμαστε μία ΔΗΜΑΡ ισχυρή, ανανεωμένη ικανή να συμβάλει θετικά στην παρουσία της ανανεωτικής αριστεράς στο εγχείρημα της κεντροαριστεράς. Για να πείσουμε με τον πλούτο των ιδεών και των θέσεων μας. Σε αυτή την χρονιά ουσιαστικά θα υπάρχουν πέντε εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές, βουλευτικές, τοπικές, δημοτικές και περιφερειακές). Χρειαζόμαστε ουσιαστικές διαρθρωτικές οργανωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα για να επιτευχθούν οι στόχοι μας.

Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ η εισήγηση του προέδρου του κόμματος, Θανάση Θεοχαρόπουλου, ψηφίσθηκε από την Κεντρική Επιτροπή με μεγάλη πλειοψηφία ( 5 λευκά στην 80μελή Κ.Ε.). Νέος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος εκλέχθηκε ο Στέργιος Καλπάκης με ποσοστό 95% (και 5% λευκά)

Εκλέχθηκε επίσης η νέα Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματος.

Η Δήλωση του νέου Γραμματέα, Στ. Καλπάκη, μετά την εκλογή του

Το βιογραφικό του Στ. Καλπάκη

Τον τελευταίο μήνα βιώνουμε ένα πρωτόγνωρο καθημερινό καταιγισμό από ρεπορτάζ, ανταποκρίσεις, χρονικά, μαρτυρίες, ντοκουμέντα και κάθε είδους δημοσιεύματα, εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων, από την Ελλάδα αλλά κυρίως από το εξωτερικό για το κολαστήριο της Ευρώπης, την τραγική Μόρια!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει αναγκαστεί να αποκαλεί, αυτή την ακραία αθλιότητα που βιώνουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, απλώς … μια δύσκολη κατάσταση! Μιλούσαν πολύ εύκολα για «ανθρωπιστική κρίση» στην Ελλάδα της κρίσης και των 2 Μνημονίων, αλλά τώρα είναι αυτοί, που με δικές τους ευθύνες έχουν οδηγήσει σε …ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, πρωτόγνωρη για την Ελλάδα, μια προσφυγική κρίση, για την οποία, βεβαίως, δεν έχουν την κύρια ευθύνη.

Στο σκάνδαλο Folli Follie υπάρχουν ενδιαφέρουσες πινελιές, όπως ότι ορκωτός εκτιμητής ήταν το ίδιο πρόσωπο σταθερά επί μία 25ετία περίπου. Ή, άλλη, ότι πρόεδρος της επιτροπής ελέγχου της εταιρείας είχε τοποθετηθεί ένας ηλικιωμένος κύριος, στενός συγγενής, εξαιρετικός γνώστης της οδοντιατρικής αλλά μάλλον όχι της λογιστικής. Υπάρχουν και γραφικές πινελιές, όπως ότι η Ε&Υ (η οποία εκλήθη να ελέγξει την εταιρική χρήση του 2017…) είχε χρίσει τον διευθύνοντα σύμβουλο της Folli σε «Επιχειρηματία της Χρονιάς», το 2015.

Ο μήνας Σεπτέμβριος, που σήμερα τελειώνει, στο πολιτικό πεδίο,
σημαδεύτηκε καθοριστικά από την παρουσία των δύο μονομάχων του μικρού
πλέον δικομματισμού, στη 83 η ΔΕΘ.
Φέτος όμως έχει μια ξεχωριστή αξία γιατί, όπως και να έχουν τα πράγματα, δεν
φαίνεται ότι στην … 84 η ΔΕΘ οι εικόνες θα είναι ίδιες!
Πριν από το πολύ-εκλογικό έτος 2019, ακούσαμε και τα δύο διαδοχικά
Σαββατοκύριακα τις δύο εκδοχές διακυβέρνησης. Διαφορετικές, όντως!
Την «Θεσσαλονίκη» του κ. Τσίπρα και την «Θεσσαλονίκη» του κ. Μητσοτάκη.

Η πιο συχνά συναντώμενη ερμηνεία των συνεχόμενων ηττών της σοσιαλδημοκρατίας είναι πως αυτή «δεν είναι αρκετά αριστερή, υποχώρησε στον νεοφιλελευθερισμό, στο κεφάλαιο, στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, στους Γερμανούς, στους Αμερικανούς» και ποιος ξέρει πού αλλού. Μια τέτοια «ερμηνεία» πλεονεκτεί γιατί είναι απλούστατη και επιδερμική. Απόρροια μιας «οκνηρής σκέψης». Αποτέλεσμα μιας τέτοιας ερμηνείας είναι και η πρόταση του πρόεδρου της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών κ. Ούντο Μπούλμαν για τη συγκρότηση μιας «προοδευτικής συμμαχίας» μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και ριζοσπαστών αριστερών για να αντιμετωπίσουν από κοινού «τη Δεξιά και την Ακροδεξιά».

Το ερώτημα που έθεσε η εφημερίδα που μας φιλοξενεί ήταν ένα από αυτά που με απασχόλησαν ιδιαίτερα στο πρόσφατο βιβλίο μου «Ποια Αριστερά;» (εκδόσεις Πόλις, 2017). Το συμπέρασμά μου, έπειτα από έντονο και αναστοχαστικό προβληματισμό, είναι ότι για τον ευρωπαϊκό χώρο το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας δεν μπορεί να ιδωθεί μεμονωμένα. Περνάει μέσα από τη συνολικότερη αναδιάταξη του προοδευτικού χώρου, που θα αποβλέπει στη σταδιακή οικοδόμηση μιας Νέας – πλουραλιστικής, δημοκρατικής και ρηξικέλευθης – Αριστεράς, η οποία μάλιστα πρέπει να οργανωθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο