Μακριά από ετεροπροσδιορισμούς, σκοπιμότητες και τακτικισμούς
14/02/2019
Στη σημερινή ψηφοφορία για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, η ΔΗΜΑΡ παρέμεινε αταλάντευτα προσηλωμένη στην ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων, γιατί μόνο αν ανοίξει τώρα η διαδικασία θα γίνει εφικτό να ολοκληρωθεί από την επόμενη κυβέρνηση. Για να μην χαθεί ακόμη μια πενταετία.
Για αυτό ψηφίσαμε 23 από τις 36 προς αναθεώρηση διατάξεις που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, 42 από τις 106 προς αναθεώρηση διατάξεις που πρότεινε η ΝΔ και 5 από τις 10 συμπληρωματικές προτάσεις βουλευτών, αποδεικνύοντας στην πράξη πώς αντιλαμβανόμαστε την συναίνεση.
Η θετική μας ψήφος δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πλήρως με το περιεχόμενο αλλά με την κατεύθυνση των αναθεωρητέων διατάξεων.
“Το Σύνταγμα αποτελεί την πυξίδα για τη λειτουργία των θεσμών, του κράτους δικαίου και της διασφάλισης των πολιτών από κάθε είδους αυθαιρεσία. Η αναθεώρησή του βρίσκεται στον πυρήνα της λειτουργίας της Δημοκρατίας και η συζήτηση για την αναθεώρηση πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, να διεξάγεται σε ένα κλίμα συναίνεσης, μακριά από την πόλωση και τις σκοπιμότητες. Συναίνεση που δεν πρέπει να αφορά γενικά και αόριστα στο να μην κάνουμε τίποτα ή στο να μην αλλάζουμε θεσμικά αυτά που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά στο να προχωρούμε και σε προοδευτικές τομές, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, δηλαδή η συναίνεση να μπορεί να οδηγεί και όχι να σταματά τις όποιες αλλαγές. Και βέβαια μακριά από τακτικισμούς.
(ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΦΩΦΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ)
Παναγιώτης Χατζηγεωργίου
Όσοι έχουν θητεύσει στην Αριστερά, αλλά και όλοι όσοι γνωρίζουν την Ιστορία της νεώτερης Ελλάδος έχουν υπόψη τους το αριστούργημα της λογοτεχνίας μας την δια χειρός Στρατή Τσίρκα «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1965 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».
Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά κινδυνεύουμε δυστυχώς να βιώσουμε αυτή η γενιά, σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα ένα ακόμη δράμα, μια τραγωδία για την Κεντροαριστερά αυτή τη φορά και το πολιτικό μας σύστημα εν γένει, την δια χειρός Φώφης Γεννηματά «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 2019 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».
Τα γεγονότα είναι γνωστά.
Γιάννης Βούλγαρης
Την ώρα που τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν πάνω στις εξευτελιστικές για το Κοινοβούλιο καντρίλιες της κυβέρνησης, του Καμένου και των πρώην του, στο ημίφως περνούσαν λάθρα σχεδόν ειδήσεις του είδους: μόλις το 2040 η Ελλάδα θα επιστρέψει στο επίπεδο ανάπτυξης του 2007. Ή ότι το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα έχει μειωθεί από 800 χιλιάδες ώς 2,5 εκατομμύρια. Θυμόμαστε εξάλλου ότι το ΔΝΤ έχει προβλέψει παρατεταμένη στασιμότητα ως το 2060 με ρυθμό ανάπτυξης περί το 1% κατά μέσο όρο, ενώ η αντίστοιχη πρόβλεψη της ΕΕ είναι ελάχιστα πιο αισιόδοξη.
Γιώργος Γιαννουλόπουλος
Εδώ και μερικές δεκαετίες, οι περί την πολιτική ασχολούμενοι θεωρούσαν δεδομένες δύο αμετακίνητες αρχές: ότι σε τελική ανάλυση, η στάση των ψηφοφόρων καθορίζεται από το πώς οι επιλογές τους επηρεάζουν την τσέπη τους και ότι νικητής αναδεικνύεται όποιος καταφέρει να κερδίσει τον μεσαίο χώρο. Τελευταία όμως, σε ολόκληρο τον κόσμο συμβαίνουν πράγματα που μας αναγκάζουν να αναθεωρήσουμε αυτό το δόγμα. Περί τίνος πρόκειται;
Νομίζω ότι η περίπτωση του Brexit αποδεικνύεται διαφωτιστική. Η παράταξη που τάχθηκε υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ενωση έριξε το βάρος αποκλειστικά στις ολέθριες οικονομικές επιπτώσεις της εξόδου. Και έχασε.
Κώστας Καλλίτσης, Η Καθημερινή της Κυριακής, 03/02/2019
Κώστας Καλλίτσης
Θα αναποδογυρίσει η καρδάρα και θα χυθεί το γάλα;..
Την Τρίτη η Ελλάδα βγήκε στις αγορές και άντλησε 2,5 δισ. για 5ετία, με 3,6%. Ετσι, επανήλθε στις αγορές ύστερα από μακρά απουσία (θα μπορούσε να είχε βγει νωρίτερα, αν δεν υπήρχε εμμονή η πρώτη έκδοση να είναι 10ετίας…), με μια έκδοση προσεκτικά σχεδιασμένη (εκ των υστέρων φαίνεται ότι η απόδοση θα μπορούσε να περιοριστεί στο 3,4%-3,5%, αλλά –σωστά– το Δημόσιο δεν θέλησε να ρισκάρει…), που κατά 90% την απορρόφησαν (όχι hedge funds, αλλά) μακροπρόθεσμοι επενδυτές, οι οποίοι διατηρούν αυτά τα ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό τους (δεν τα ξεφορτώνονται, όπως είχαν κάνει πριν από 12 μήνες, με την τότε έκδοση των 7ετών ομολόγων).
Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Συνέντευξη στην Φ.Γιωτάκη, Έθνος της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 03/02/2019
...Ναι, έχει υπάρξει νέα διάσπαση του ΚΙΝΑΛ. Η πρώτη συντελέστηκε με την αποχώρηση του Ποταμιού και η δεύτερη με την απομάκρυνση της ΔΗΜΑΡ. Το ότι παραμένουν ορισμένα στελέχη του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ στο ΚΙΝΑΛ, παρά τις συλλογικές αποφάσεις των κομμάτων, δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Η αποχώρηση των στελεχών της ΔΗΜΑΡ ήταν αυτονόητη. Ο χώρος μας χαρακτηρίζεται από πολιτική αξιοπρέπεια. Όταν διώχνουν το κόμμα σου από έναν φορέα δεν παραμένεις, λέγοντας μάλιστα ότι το εκπροσωπείς. Το ΠΑΣΟΚ για να αντιπαρέλθει τη νέα διάσπαση του ΚΙΝΑΛ χρησιμοποιεί παλαιοκομματικές πρακτικές, αδικώντας και ό,τι πετύχαμε μαζί το προηγούμενο διάστημα.
1. Η αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ αντί να στενοχωρήσει, ορισμένους τους χαροποίησε !!!
2. Ακολούθησε η αιτιολογημένη άρνηση του πρώην Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θάνου Μωραΐτη να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια ως υποψήφιος για τις επόμενες εκλογές, άρνηση που σχολιάστηκε με δηλώσεις του στυλ, προχωράμε με όσους μπορούν !
3. Συνεχίστηκε η αιμορραγία με αποχωρήσεις συνδικαλιστικών, αυτοδιοικητικών και μεσαίων πολιτικών στελεχών (Καραγιάννη, Παπαγιαννάκης, Ρώσσης και πρόσφατα 108 στελεχών). Σχολιάστηκε ειρωνικά και δηκτικά το τελευταίο γεγονός από τον εκπρόσωπο τύπου Χρηστίδη "Καλά σαράντα παιδιά"!!!
Πρωτοβουλία 36 ενεργών πολιτών, για συνάντηση στις 3 Φεβρουαρίου στο STANLEY
30/01/2019
To 2019 είναι χρονιά πολλαπλών εκλογών.
Τα πρώτα δείγματα για το κλίμα που επιδιώκεται να διαμορφωθεί από τώρα και να επικρατήσει στην προεκλογική περίοδο που ήδη διανύουμε είναι απολύτως αποθαρρυντικό.
Ένα άκρως τοξικό και διχαστικό νέφος καλύπτει τη χώρα την ώρα που την βαραίνουν τα μεγάλα άλυτα προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Η επικίνδυνη πολωτική αναμέτρηση ετοιμάζεται ενώ ο μεγάλος Δημοκρατικός Μεταρρυθμιστικός Αριστερός χώρος, αυτός που θα γεννούσε ελπίδες, βιώνει τον κατακερματισμό του, τις παθογένειες του, την ατολμία του.
Χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες παρατηρούν αμήχανα τις ευκαιρίες να περνούν και να χάνονται.
Νομοθετική πρωτοβουλία για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού μέσω ΕΓΣΣΕ
Μιλώντας στον ραδιοσταθμό «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ» , για την αύξηση του κατώτατου μισθού υπογράμμισε:
Η κυβερνητική απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού είναι θετικό γεγονός, έστω και αν άργησε! Έστω και αν η αύξηση θα έπρεπε να έχει δρομολογηθεί από 1.1.2017.
Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει και τις παρενέργειες, που η αύξηση αυτή συνεπιφέρει.
Πρώτα και κύρια απαιτείται η μέριμνα για την μη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των μη μισθωτών, μια και αυτές καθορίζονται με βάση τον κατώτατο μισθό.
Κώστας Καλλίτσης, Η Καθημερινή της Κυριακής, 27/01/2019
Η έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών κλείνει μια εκκρεμότητα 10ετιών και δημιουργεί ένα πεδίο ευκαιριών: Να διασφαλιστεί η ακεραιότητα της γειτονικής κρατικής οντότητας, να ενισχυθούν οι σχέσεις φιλίας με τη γειτονική χώρα και η συνοχή της ευρύτερης περιοχής έναντι των αρνητικών ανταγωνιστικών (αυταρχικών...) επιρροών, να ανατραπεί μια διεθνώς παγιωμένη αντίληψη ότι τα Βαλκάνια είναι πηγή δεινών.
Το ότι η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και η ψήφος για τη συμφωνία για το Μακεδονικό συνέπεσαν χρονικά και συσχετίστηκαν μας δίνει την ευκαιρία να δούμε αρκετά καθαρά πώς τα δύο κόμματα εξουσίας διαβάζουν και πώς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά τα μεγάλα θέματα τα οποία, όπως λένε αμφότερα, πρέπει να μας ενώνουν.
Αρχίζοντας από τη Νέα Δημοκρατία, είθισται η αξιωματική αντιπολίτευση να διαφωνεί με την κυβέρνηση –τα ίδια και χειρότερα δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ;– και στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών κάποιο δίκιο θα το είχε αν περιοριζόταν στους μικροκομματικούς ελιγμούς της κυβέρνησης που θέλησε όχι μόνο να λύσει το Μακεδονικό αλλά και να φέρει σε δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Σύνολο καταγραφών: 1481
.jpg)
