...Ο νέος, ενιαίος φορέας πρέπει να έχει σαφές ιδεολογικό, προγραμματικό και κοινωνικό στίγμα, να μην δίνει εικόνα άμορφου ενδιάμεσου σχήματος στο πολιτικό μας σύστημα, ούτε φυσικά την εικόνα μιας τεχνητής σύγκλησης κομματικών δυνάμεων και πολιτικών παραγόντων. Πρέπει να είναι ένα μαζικό, ανοιχτό λαϊκό προοδευτικό ρεύμα ικανό με βάση τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας να αποτελεί όχι μόνο την απάντηση στον αριστερό λαϊκισμό και την συντηρητική γραμμή αλλά να αποτελέσει ένα νέο πλειοψηφικό ρεύμα στην χώρα!
Οι καιροί ου μενετοί. Η κοινωνία έχει επενδύσει υψηλές προσδοκίες στο εγχείρημα ης συγκρότησης του νέου φορέα της δημοκρατικής παράταξης. Μας καλεί να προχωρήσουμε γρήγορα, αποτελεσματικά, ενωτικά.

Η αποχώρηση του Β. Σόιμπλε από τη θέση του υπουργού οικονομικών δίνει την αφορμή για μια αξιολόγηση του ρόλου του στην αντιμετώπιση της κρίσης της ευρωζώνης. Ανέλαβε καθήκοντα προς το τέλη του 2009, όταν η χρηματοοικονομική κρίση είχε περάσει από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και την απειλούσε μέσω κερδοσκοπικών επιθέσεων στα ομόλογα χωρών του ευρωπαϊκού νότου.

Τα spreads άρχισαν να κινούνται ανοδικά από τις αρχές του 2009 αλλά η παρέμβαση του τότε ΥΠΟΙΚΟ της Γερμανίας Π. Στάινμπρουκ οδήγησε στην αποκλιμάκωση των spreads.

Η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία αντιτάχτηκε με σφοδρότητα στη νομική κατοχύρωση του δικαιώματος των διεμφυλικών ατόμων να ορίζουν - χωρίς χειρουργική επέμβαση - το φύλο τους. Καμία έκπληξη. Με τον ίδιο, ίσως και μεγαλύτερο, ζήλο η Καθολική Εκκλησία διαχρονικά αντιτίθεται σε ζητήματα όπως οι αμβλώσεις και η χρήση προφυλακτικών.
Εχουν περάσει σχεδόν τρεις αιώνες από τότε που ο Βολταίρος αναφερόμενος στην Εκκλησία προέτρεπε «να τσακίσουμε την άτιμη». Γιατί; Οχι επειδή ήταν ή δεν ήταν άθεος, αλλά γιατί γιʼ αυτόν και τον Διαφωτισμό η Εκκλησία ήταν μια από τις δυο αυθεντίες - η άλλη ήταν η Μοναρχία - που εμπόδιζε το αίτημα υπέρ της αυτονομίας του ατόμου.

Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ακούσαμε διάφορες ενστάσεις ότι το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά και το ίδιο το κυβερνητικό νομοσχέδιο συνιστούν μια κάποια «αλλαγή ατζέντας» από τα κρίσιμα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Πρόκειται για μια σκόπιμη επιχειρηματολογία που στο βάθος της κρύβει τις πραγματικές συντηρητικές φοβίες για θέματα που έχουν «αντιδημοφιλή» χαρακτήρα και ανήκουν στο δύσκολο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή στο ακόμα πιο δύσκολο αυτό των μειονοτήτων .

Στον πολύ επίκαιρο διάλογο που εξελίσσεται για την Κεντροαριστερά έχω την εντύπωση ότι πολύ συχνά η έλλειψη επιχειρημάτων και δυνατότητας επανακαθορισμού των αξιακών σημείων αναφοράς του χώρου αυτού συγκαλύπτεται από μια φανατική αντι-ΣΥΡΙΖΑ συνθηματολογία (καταγγελία γενικώς και αορίστως εθνικολαϊκισμού-καθεστωτισμού) είτε σε μια στάση αποϊδεολογικοποιημένης ουδετερότητας που δεν κάνει άλλο παρά να αναπαράγει μια άνευρη κεντρώα εκδοχή του προοδευτικού-δημοκρατικού χώρου.
Για να καλυφθεί το πολιτικό κενό εντατικοποιείται η επίκληση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν στη χώρα.

Το πρόσφατο νομοσχέδιο για τη «διόρθωση» της ταυτότητας φύλου έφερε στο προσκήνιο, για άλλη μια φορά, την «πολιτική τερατογένεση» της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μετά το «κοινοβουλευτικό μπλόκο» της αντιπολίτευσης για τα νομοσχέδια που χρησιμοποιεί á la carte η κυβέρνηση ψάχνοντας κάθε φορά για βολικούς συμμάχους στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστράτευσε την κυνική τακτική της «έντιμης» συναλλαγής με τον ψεκασμένο ακροδεξιό εταίρο του. Δεν πάει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που ο πρωθυπουργός κάλυψε πλήρως τον κ. Καμμένο για τις τηλεφωνικές συνομιλίες του με λαθρεμπόρους ποινικούς κρατούμενους

Ο ΟΑΕΔ είχε στη διάθεσή του 580 εκατ. ευρώ να κατανείμει για τη μετεκπαίδευση και απασχόληση ανέργων, φέτος. Αποδείχτηκε ανίκανος να τα διαχειριστεί. Απορρόφησε μόνο 350 εκατ. (60% για θέσεις συμβασιούχων στο Δημόσιο και μόνο 40% για τη διατήρηση θέσεων στον ιδιωτικό τομέα). Τα υπόλοιπα 220 εκατ. παρέμειναν αδιάθετα. Ετσι, η διοίκηση του ΟΑΕΔ υπερήφανα κατέγραψε ένα πλεόνασμα 220 εκατ. ευρώ – εις βάρος της στρατιάς των ανέργων.
Ενα άλλο, μεγαλύτερο, πλεόνασμα καταγράφουν τα συναρμόδια υπουργεία εις βάρος των συνταξιούχων. Επί έτη παρακρατούνται (εκκρεμούν να δοθούν) 114.000 κύριες,126.000 επικουρικές συντάξεις καθώς και 62.000 εφάπαξ.

Στην πολιτική χρειάζεσαι εκτός των άλλων και τύχη ή, πιο συγκεκριμένα, χρειάζεσαι μια ευνοϊκή συγκυρία. Και σήμερα η συγκυρία στη Βρετανία είναι σχεδόν η καλύτερη δυνατή για τους Εργατικούς.
Πρώτο στοιχείο, τα χάλια των Τόρηδων. Δεν εννοώ τη μείωση των ποσοστών τους στις δημοσκοπήσεις. Αυτό έχει ξανασυμβεί, στο πλαίσιο πάντα ενός δικομματικού συστήματος όπου τα δύο μεγάλα κόμματα εναλλάσσονται στην εξουσία.
Δεν μιλάμε όμως για υποχώρηση – μιλάμε για βαθιά παρακμή. Η ηγετική ομάδα του Συντηρητικού κόμματος αποτελείται από παλιάτσους, απρόσωπους διεκπεραιωτές και όχι ιδιαίτερα ευφυείς ακροδεξιούς.

Η ηγεσία της Εκκλησίας δυστυχώς μπαίνει μπροστά σε ζητήματα δημοκρατικών ρυθμίσεων της Βουλής των Ελλήνων. Μετά τις περιπέτειες στην εκπαίδευση με το μάθημα των θρησκευτικών έχουμε νέα ωμή παρέμβαση, αυτή την φορά στην υπόθεση της ταυτότητας φύλου με ανοιχτό εκβιασμό προς το πολιτικό σύστημα. Οι πληροφορίες για τα εμπόδια στην επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Άγιο Όρος, η «Ιερά εξέταση» προς τον Γιάννη Ραγκούση, ο διαιρετικός λόγος των επικεφαλής της εκκλησίας συνιστούν μια πραγματικά ακραία συντηρητική επίθεση στα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, συναντήθηκε σήμερα στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς με τον επικεφαλής του Ποταμιού και υποψήφιο για την αρχηγία του νέου ενιαίου φορέα, Σταύρο Θεοδωράκη.

Τον Σταύρο Θεοδωράκη συνόδευαν ο Δημήτρης Τσιόδρας, εκπρόσωπος Τύπου, καθώς και ο Παναγιώτης Καρκατσούλης, πρόεδρος του Ινστιτούτου Π² - Πρόοδος στην Πράξη.

Επιτέλους! Οι εξελίξεις στον πολιτικό χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς ξεκίνησαν! Και μάλιστα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, πρωτόγνωρους εδώ και αρκετά χρόνια. Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς, ότι άρχισαν να κινούνται οι τεκτονικές πλάκες του χώρου.

Σε αυτό συνέβαλαν πολλοί/ές. Η Φώφη Γεννηματά επέδειξε πολιτική τόλμη όταν μίλησε με σαφήνεια για την ανάγκη ενός νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς, εισηγήθηκε την επιτάχυνση των διαδικασιών μέχρι το τέλος του 2017 και πρότεινε τον Ν. Αλιβιζάτο για την ευθύνη της διεξαγωγής τους. Ο εξαιρετικού κύρους, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νίκος Αλιβιζάτος, προσωπικότητα εκτός ΔΗΣΥ, αλλά με πλήρη αποδοχή απ’ όλα τα σχήματα και τις προσωπικότητες του κεντρώου και κεντροαριστερού χώρου.