Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μέσα σε εφτά μόλις μήνες ζήσαμε, είδαμε, μάθαμε τι σημαίνει κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τα βίντεο που παρακολουθήσαμε είναι ένα μικρό μόνο δείγμα του κυνισμού και της ανικανότητας των αρίστων που ανέλαβαν την εξουσία, στηριγμένοι στην απάτη. Συσπείρωσαν μια πανστρατιά συντηρητικών και καθεστωτικών δυνάμεων για να ανακτήσουν τον έλεγχο της διακυβέρνησης της χώρας.

Πέτυχαν μια προσωρινή νίκη απέναντι στην Αριστερά, απέναντι στην αλήθεια, απέναντι στην πρόοδο. Όμως από τότε καθημερινά χάνουν τη μάχη της καθημερινής ζωής. Γιατί δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που γέννησε η κρίση, παρά μονάχα να ευνοήσουν συμφέροντα. Γιατί δεν είναι σε θέση να συνεχίσουν τη προσπάθεια ανάταξης του εθνικού κύρους και της αξιοπρέπειας της χώρας. Και μας ξαναγυρίζουν με μεγάλη ταχύτητα πίσω, στις αιτίες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία.

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το 40 % των Ελλήνων θεωρεί θετική , σχεδόν θετική ή ουδέτερη την εξόντωση των 56.000 Ελλήνων Εβραίων στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής .Θα υποθέσω αυθαίρετα ότι η έρευνα δεν είναι ακριβής , αποκλίνει απο τα πραγματικά αισθήματα των πολιτών .Θα περιορίσω το ποσοστό στο 30% .

Λέγω ευθέως ότι αυτό το 30% δεν είναι και δεν μπορεί να είναι στο ορατό μέλλον μέρος του ακροατηρίου ,ως προς το προσφυγικό-μεταναστευτικό , στο οποίο θέλει να απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ , η Προοδευτική Συμμαχία , η κεντροαριστερά , η φιλελεύθερη , δημοκρατική κεντροδεξιά . Αυτό το 30 % είναι αδύνατο να παρακολουθήσει σήμερα οποιαδήποτε ορθολογική και σύμφωνη με την ανθρωπιά και την δικαιοσύνη διαχείριση του προβλήματος .Διακατέχεται από μή αντιστρέψιμη ξενοφοβία , αγιάτρευτο ρατσισμό και ακαταμάχητο εγωισμό . Και προσοχή , αυτό το 30% δεν εδρεύει στα νησιά του Αν. Αιγαίου, στα Διαβατά ή στα Βρασνά .

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ελληνικών αρχών αλλά και της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, οι προερχόμενοι από το Αφγανιστάν είναι περίπου το 30%. Αρα ήδη οι προερχόμενοι από εμπόλεμες ζώνες ξεπερνούν το 50% ● Εάν δεν επιδειχτεί αλληλεγγύη από άλλες περιοχές της χώρας μας προς τα νησιά, πώς θα ζητήσουμε να επιδειχτεί αλληλεγγύη από άλλες χώρες προς την Ελλάδα, ώστε να δεχτούν κι εκείνες κάποιους πρόσφυγες;

Η διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία σʼ ένα σύγχρονο και μαζικό κόμμα της αριστερής προοδευτικής παράταξης προϋποθέτει συγκεκριμένες απαντήσεις σε τρία βασικά ερωτήματα: Τι κάναμε; Τι θέλουμε να κάνουμε; Τι κόμμα θέλουμε να είμαστε; Με άλλα λόγια, αποτίμηση της κυβερνητικής εμπειρίας, προγραμματικές θέσεις για το αύριο, μοντέλο κόμματος. Ερωτήματα που ναι μεν συνδέονται μεταξύ τους, αλλά και το καθένα έχει την αυτονομία του στη συζήτηση που γίνεται, διαφορετικά χαρακτηριστικά και βαρύτητα. Ειδικά, όταν στη διακυβέρνηση της χώρας βρίσκεται πλέον η ΝΔ με μια νεοφιλελεύθερη και υπερσυντηρητική ατζέντα. Οπότε, το περιεχόμενο της συζήτησης και οι απαντήσεις που θα δώσουμε θα πρέπει να υπηρετούν τον στόχο μας για μια νέα προοδευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

Μια οικονομία μεγεθύνεται με δύο τρόπους: Με την αύξηση του εργατικού δυναμικού και την αύξηση της παραγωγικότητας. Οσον αφορά το πρώτο, οι δημογραφικές εξελίξεις στη χώρα είναι αρνητικές, ο πληθυσμός γενικά και ιδιαίτερα όσοι θα είναι σε ηλικίες εργασίας, μειώνονται.

Εφόσον δεν αναστραφεί ριζικά αυτή η τάση, οικονομική μεγέθυνση μπορεί να προέλθει μόνο από την άνοδο της παραγωγικότητας. Η οποία είναι συνάρτηση (α) επενδύσεων σε σύγχρονες τεχνολογίες, (β) επαρκούς καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού που θα αξιοποιήσει αυτές τις επενδύσεις αποδοτικά.

Δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ένα άρθρο του Χρήστου Λάσκου με τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ: δυο-τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτό», το οποίο και διάβασα με τη δέουσα προσοχή, όπως πάντα. Για όσους δεν έτυχε να το πάρει το μάτι τους, το θέμα ήταν οι κινήσεις και οι συζητήσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει του συνεδρίου που θα καθορίσει την πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος.

Η πρόθεσή μου όμως δεν είναι να συμβάλω στη συζήτηση. Γιατί αυτό που κίνησε την προσοχή μου ήταν η εξής φράση που αφορά την Αριστερά γενικότερα και όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν θεωρώ στην αριστερή πολιτική ως κριτήριο “αλήθειας” την “επιτυχία”».

Αν ο σκοπός μιας επιχείρησης είναι να παράγει αξία, τι εννοούμε ως αξία; Τη διανομή κερδών για τους μετόχους της ή την παραγωγή οφέλους για τους συμμέτοχους της – κοινωνία, περιβάλλον, πελάτες, προμηθευτές, μισθωτούς; Ο αρχισυντάκτης των Financial Times (F.T.) L. Barber, άρχιζε την ομιλία του γι’ αυτό το θέμα στη Βρετανική Ακαδημία, στις 26 Νοεμβρίου, προσφεύγοντας στα ακόλουθα λόγια ενός σπουδαίου κοινωνιολόγου: Η επιχείρηση που κερδίζει επειδή πληρώνει την εργασία με λιγότερα από όσα απαιτούνται προς το ζην, δεν είναι καν επιχείρηση, γιατί το μέρισμά της το αντλεί εις βάρος του ζωτικού κεφαλαίου της, εις βάρος της ζωής, της υγείας και της ευτυχίας των μισθωτών της.

Ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ ζητάει «τόλμη, ανανέωση και άνοιγμα συμμετοχής για το Big Bang της Αριστεράς και της Προοδευτικής Παράταξης. Ανοιχτό κόμμα για μία νέα προοδευτική και κοινωνική πλειοψηφία», ενώ τονίζει πως «Αλέξης Τσίπρας και εσωστρέφεια δεν πάνε μαζί» και πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «ήρθε η ώρα να πάρει και νέες πρωτοβουλίες» για μια «εξωστρεφή διαδικασία μετασχηματισμού σε ένα σύγχρονο και ανοιχτό κόμμα της αριστερής προοδευτικής παράταξης».

Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι σε ολόκληρο τον κόσμο διαδηλώνουν μαζικά στους δρόμους για την κλιματική κρίση. Απαιτούν από τους πολιτικούς των χωρών τους να εισακούσουν τις βροντερές προειδοποιήσεις της επιστημονικής κοινότητας και να λάβουν άμεσα μέτρα. Πρέπει να καταλάβουμε πως η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, που, όπως συναινούν όλοι οι επιστήμονες, σχετίζεται με τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, δεν αφορά τόσο τον ίδιο τον πλανήτη όσο τη δυνατότητα του ανθρώπινου είδους να μπορεί να ζει πάνω σε αυτόν. Εν ολίγοις, ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει -εμείς πάλι και κυρίως οι αμέσως επόμενες γενιές θα είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι.