Συντρόφισσες και σύντροφοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, σας ευχαριστώ θερμά για την υποδοχή σας… Με τόλμη, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση προχωράμε και ξεκινάμε σήμερα.

Ξεκινάμε μαζί ένα νέο σπουδαίο ιστορικό εγχείρημα για την αριστερά και το προοδευτικό κίνημα στη χώρα μας. Είμαστε εδώ, όλες και όλοι μαζί, προερχόμενοι από διαφορετικές πολιτικές καταγωγές, αλλά βαθιά πεπεισμένοι ότι η Ελλάδα, η πατρίδα μας, μπορεί να προχωρήσει μπροστά μόνο με ένα σχέδιο προοδευτικών αλλαγών που θα στηρίζεται στη κοινωνική δικαιοσύνη και στην εμβάθυνση της δημοκρατίας.

O ποταμός Εβρος έχει μήκος 168 χιλιομέτρων. Ο φράχτης έχει στηθεί στο σημείο όπου είναι στεριά και έχει μήκος 12,5 χιλιομέτρων, μια περιοχή από την οποία έτσι αλλιώς δεν είχαμε ροές. Σε κάθε περίπτωση, έχει καλυφθεί όλο το τμήμα της ξηράς και αν απομένει κάποιο σημείο είναι πολύ μικρό και άνευ ιδιαίτερης σημασίας όσον αφορά το πέρασμα. Επί υπουργίας μου, με κλιμάκιο του στρατού και της αστυνομίας ταξίδεψα κατά μήκος όλου του ποταμού δύο φορές έτσι ώστε να έχω εποπτεία και εικόνα όλης της περιοχής και να γνωρίζω τι ακριβώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Στον απόηχο των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ο ίδιος υπενθυμίζει ότι «ο Τσίπρας άφησε ενεργά εργαλεία, όπως οι κυρώσεις», ενώ εξηγεί πως «πρέπει να σκεφτούμε επίσης το πού και για ποιο λόγο πρέπει η Ελλάδα να ξοδεύει πολιτικό κεφάλαιο και πού χρειάζεται να κλείνει μέτωπα και διαμάχες».

Η εξωτερική πολιτική των κρατών δεν καθορίζεται τόσο από την αντικειμενική εξωτερική πραγματικότητα, αλλά από το «τι νομίζουμε ότι είναι η πραγματικότητα αυτή», από το νόημα που προσδίδουμε σε αυτήν. Ετσι τα κράτη, με την εκάστοτε στάση τους, είναι και δημιουργοί της διεθνούς πραγματικότητας. Δηλαδή μια χώρα μπορεί να διαμορφώσει μια πιο συμφέρουσα γιʼ αυτήν πραγματικότητα ή να κάνει το αντίθετο, να επιφέρει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Και η νέα έρευνα PISA, που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, επιβεβαιώνει πόσο το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Χρόνια τώρα, όταν όλες οι άλλες χώρες του ΟΟΣΑ τρέχουν…

Και όμως, τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις, διαδεχόμενες η μία την άλλη και όλοι/ες οι διαδοχικοί/ές υπουργοί Παιδείας για το μόνο που φαίνεται να ενδιαφέρονται ή να τους/τις απασχολεί ώστε να αφήσουν… έργο είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση και ακόμη ειδικότερα η αναμόρφωση του συστήματος εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια!

Η άνοδος της Ν.Δ. στην εξουσία έγινε με στόχο την παλινόρθωση των πιο συντηρητικών απόψεων και των πρακτικών που μας οδήγησαν στην κρίση, αλλά και με διάθεση ρεβανσισμού απέναντι στην Αριστερά και σε ό,τι αυτή πρεσβεύει. Έγινε με στόχο την αμφισβήτηση του ιδεολογικού παραδείγματος της μεταπολίτευσης. Της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής, της ανοιχτής και ανεκτικής κοινωνίας, που κατακτήθηκαν με τους αγώνες του ελληνικού λαού και την Αριστερά στην πρώτη γραμμή όλη την μεταπολεμική περίοδο.

Η κρίση του ΝΑΤΟ είναι μια κρίση του ευρωπαϊκού σκέλους της Συμμαχίας, καθώς οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να καλύψουν το κενό ασφαλείας που δημιουργείται στην άμεση γειτονιά της Ευρώπης, τώρα που οι ΗΠΑ δείχνουν όλο και λιγότερη διάθεση να το κάνουν αυτές

Τι να σου κάνει και η βασίλισσα Ελισάβετ! Αφού το ΝΑΤΟ αποφάσισε να γιορτάσει στο Λονδίνο τα 70 χρόνια της ύπαρξής του, φρόντισε κι αυτή με τη σειρά της να στολίσει τα ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ για να δεξιωθεί την Τρίτη τους ηγέτες των κρατών - μελών. Επίσημο ένδυμα και κουβεντούλα, ευκαιρία για φωτογραφικά στιγμιότυπα - ίσως το μοναδικό... ευχάριστο διάλειμμα στους ατέλειωτες καυγάδες που μαίνονται εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, η οποία βιώνει μία ακόμη κρίση στην ιστορία της.

"Βρισκόμαστε στον πέμπτο μήνα κυοφορίας μιας απόπειρας πολιτισμικής απορρύθμισης που αφορά την πολιτική του υπουργείου και το εν γένει πολιτισμικό πεδίο" λέει η Μυρσίνη Ζορμπά.

Με την εμπειρία από τη θητεία της στον υπουργικό θώκο της οδού Μπουμπουλίνας, αλλά και από την πολύχρονη ενασχόλησή της με τα θέματα πολιτισμού, η πρώην υπουργός καταγράφει τους πρώτους μήνες της πολιτιστικής πολιτικής που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και μιλάει για όλα τα μεγάλα ζητήματα που επανέρχονται στο προσκήνιο σε μια επιχείρηση αποδόμησης όλων όσα πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη τετραετία.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια έκκεντρη περίπτωση, μια ανορθογραφία. Αποδείχθηκε το πιο ανθεκτικό από τα κόμματα που «γέννησε» η κρίση και είτε από τα δεξιά είτε από τα αριστερά απείλησαν τα κατεστημένα κόμματα. Ηταν το μοναδικό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που κυβέρνησε, αλλά και το μόνο που έγινε δεκτό μετά βαΐων και κλάδων στις συνόδους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών».

Τα «Αποσπάσματα του Ακροδεξιού Λόγου», που εκφωνούν οι Γεωργιάδης, Βορίδης, Μπογδάνος και τα διάφορα πουλέν της Δεξιάς διακυβέρνησης, δεν συνιστούν υπερβολές, στρεβλώσεις, περιθωριακές γραφικότητες του δημόσιου λόγου της Ν.Δ. Ανήκουν οργανικά στον σκληρό του πυρήνα. Διεκδικούν, βήμα βήμα, μια διακριτική ηγεμονία, σε μια διελκυστίνδα με τα κατάλοιπα ενός δυσδιάκριτου πια πολιτικού φιλελευθερισμού. Η επικέντρωση στο πολιτισμικό υπόβαθρο και στα μορφωτικά κενά των εκφωνητών αποτελεί γελοιογραφική υποτίμηση ενός προβληματικού στοιχείου της πολιτικής εξέλιξης.