Πριν πω την άποψή μου, θα ήθελα να υπογραμμίσω προκαταρκτικά ότι η συζήτηση αυτή, που είναι πολύ σημαντική, θα πρέπει να γίνει με όρους νηφαλιότητας και όχι με όρους ανταγωνισμού. Πόσο μάλλον με όρους πανηγυρισμών των νικητών. Ούτε βεβαίως ως νίκη της καινοτομίας απέναντι στους «κομματικούς θεματοφύλακες». Τούτων δοθέντων, ξεκαθαρίζω ότι τοποθετούμαι θετικά υπέρ των προτάσεων του προέδρου και της Επιτροπής Καταστατικού, υπό προϋποθέσεις. Γιατί;

Διαθέτουμε ένα κράτος που, κουτσά-στραβά, λειτουργεί όταν έχει λιακάδα. Υπάρχει εν αιθρία – όταν ο καιρός είναι καλός, χωρίς ούτε πολύ κρύο ούτε πολλή ζέστη. Οταν έρχεται μια σοβαρή αλλαγή καιρού, παραλύει. Οσα έχει (υποτίθεται) σχεδιάσει, καταρρέουν τη στιγμή που χρειάζεται να εφαρμοστούν. Πέρυσι τέτοιο καιρό δεν κατάφερνε να αποφασίσει ποιος ακριβώς πρέπει να κλαδεύει τα δέντρα – κι έμεινε επί μέρες η Αττική χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.

Στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης, 26 του μηνός Ιανουαρίου, που απέρχεται συναποκομίζοντας και τις μάταιες ευχές μας για καλή ή καλύτερη χρονιά, επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο ο πρωθυπουργός, έπειτα από σιγή ολίγων ημερών (αλλά ποιων ημερών). Και στην εισαγωγική του τοποθέτηση ζήτησε συγγνώμη: «Μία προσωπική και ειλικρινή συγγνώμη από τους συμπολίτες μας οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν επί πολλές ώρες, μένοντας εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό».

Δεν νομίζω ότι υπάρχει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία που να είναι ικανοποιημένο από τη μέχρι τώρα κομματική λειτουργία και απόδοση. Δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα του κόμματός μας. Σε όλο τον κόσμο, το "λενινιστικού τύπου" κόμμα και γενικότερα το πυραμιδικό μοντέλο οργάνωσης έχουν προ πολλού κλείσει τον πολιτικό κύκλο τους.

Η ιστορία της Αριστεράς είναι γεμάτη από αντίστοιχα σημεία καμπής. Και πάντοτε οι οργανωτικές αλλαγές προκαλούσαν μεγαλύτερους ή μικρότερους τριγμούς

Βρισκόμαστε σε μια πολιτική περίοδο όπου οι κυβερνητικές αποτυχίες σε όλα τα θέματα, με αποκορύφωμα την παράλυση σχεδόν ολόκληρης της χώρας και την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών τις τελευταίες ημέρες λόγω της κακοκαιρίας, η περιστολή της δημοκρατίας και η γενικευμένη διαφθορά τροφοδοτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια και καθιστούν αναγκαία την πολιτική ανατροπή.

«Ο Κόστα ακολούθησε μια ανεύθυνη πολιτική. Ο εκβιασμός του προς το εκλογικό σώμα της Αριστεράς ήταν προφανής από την αρχή»

«Ο Αντόνιο Κόστα μας οδήγησε χωρίς λόγο σε πρόωρες εκλογές με την ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία. Το Μπλόκο της Αριστεράς τόνισε αυτές τις ημέρες ότι στις 31 Ιανουαρίου θα είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Σοσιαλιστές για να συζητήσουμε για την επόμενη μέρα της Πορτογαλίας και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται.

«Η εκλογή λοιπόν του προέδρου και της Κ.Ε. από τα μέλη μειώνει τις αποστάσεις που χωρίζουν το μέσο μέλος από μια μικρή αριθμητικά κατηγορία στελεχών»

Ο πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νίκος Μαραντζίδης σχολιάζει τις καταστατικές αλλαγές που προκρίνονται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς και την πρόταση του Αλ. Τσίπρα για εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση, την αναγκαία προσπάθεια αναζωπύρωσης του ενδιαφέροντος των πολιτών για την πολιτική, τη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενώ εκτιμά ότι χρειάζεται να περιμένουμε για το εάν θα επιβεβαιωθεί η δημοσκοπική καταγραφή του ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Οι ημέρες όπου Ελληνες πρωθυπουργοί εξήγγελλαν και υπέγραφαν με τυμπανοκρουσίες τον EastMed, που μάλιστα θα «βοηθούσε τον διάλογο για την ασφάλεια» στην Ανατολική Μεσόγειο, φαίνονται μακρινές. Μεσολάβησαν η τουρκολιβυκή συμφωνία, κρίσεις και επεισόδια με ερευνητικά σκάφη, παραπέρα διεθνής σχεδιασμός για την ενεργειακή μετάβαση και, τελευταία, η εγκατάλειψη του σχεδίου από τους Αμερικανούς με το γνωστό non-paper.

Από τον Δεκέμβριο του 2019, με μια χιονόπτωση στη Μαλακάσα, είχε φανεί η τάση της κυβέρνησης να μεταθέτει τις ευθύνες της

Αυτή η ανίκανη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση” κυβέρνηση, όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε την Πέμπτη στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτοντας την πρόταση δυσπιστίας εναντίον της, έκανε με την “Ελπίδα” το τρία στα τρία. Κακοκαιρία “Μήδεια” το 2019, πυρκαγιές πέρσι τον Αύγουστο στην Εύβοια, πρόσφατες προαναγγελθείσες από μέρες χιονοπτώσεις.

Με τις πυρκαγιές, κυβερνητικοί και φίλα προσκείμενοι δημοσιολόγοι, που ονειρεύονται να γίνουν πολιτικοί, ύψωναν επιτιμητικά το φρύδι της αλαζονείας και μάς κατσάδιαζαν, λέγοντας ότι «θέλει ο καθένας μας ένα πυροσβεστικό στην πόρτα του». Τώρα, με τη χιονοθύελλα, υψώνουν επιτιμητικά το δάχτυλο της οίησής τους και πάλι μάς κατσαδιάζουν. Λέγοντας ότι «θέλει ο καθένας μας ένα εκχιονιστικό στην πόρτα του».

Αν κάτι μας δίδαξαν καλά οι σπουδές φύλου, είναι πόσο δομική και οικουμενική είναι η έμφυλη διάκριση και στις επιστήμες, και δεν εξαιρείται αυτή της νομικής

Προοίμιο

Με την αρχή της φετινής χρονιάς ένας ενδιαφέρων διάλογος, αν και ασυνήθιστα αιχμηρός για τη λίστα στην οποία φιλοξενείται, ξεκίνησε στη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών, την παράταξη της Γ/θμιας Εκπαίδευσης στην οποία συμμετέχουν και οι πανεπιστημιακοί του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο ζήτησε συγνώμη και μετά έριξε τις ευθύνες σε όλους τους άλλους, εκτός από την κυβέρνηση του.

Φταίει η παραχωρησιούχος εταιρεία διαχείρισης της Αττικής Οδού. Φταίει η Περιφέρεια. Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Ζητά απλά την κατανόηση των πολιτών,  λέγοντας ότι μέσα σε λίγους μήνες δεν λύνονται τα προβλήματα.