Σε όλο τον κόσμο οι ανθρωπιστικές σπουδές αντιμετωπίζονται όλο και πιο συχνά ως οι φτωχοί συγγενείς της εκπαίδευσης και της έρευνας. Λιγότεροι φοιτητές τις επιλέγουν, λιγότερα χρήματα συγκεντρώνονται για να τις υποστηρίξουν, πανεπιστημιακά τμήματα αναδιατάσσονται ή κλείνουν. Στη νέα σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας εκλείπουν εντελώς. Απέναντι στις σπουδές αυτές εκδηλώνεται ένας εθιμοτυπικός λεκτικός σεβασμός που συνοδεύεται, ωστόσο, από μια δύσκολα καλυπτόμενη δυσφορία γιατί δεν μπορούμε να τις ξεφορτωθούμε εντελώς.

Πρόσφατα (13-7-2010) η Επιτροπή πρότεινε την αλλαγή της νομοθεσίας για τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ). Με την αλλαγή αναγνωρίζεται πλέον στα κράτη μέλη η δυνατότητα να αρνηθούν ή να περιορίσουν την καλλιέργεια στην επικράτειά τους των ΓΤΟ οι οποίοι έχουν εγκριθεί προηγουμένως από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Δηλαδή ένας ΓΤΟ που έλαβε άδεια για καλλιέργεια διότι η αξιολόγηση του κινδύνου που έγινε από την αρμόδια επιστημονική αρχή (EFSA) έδειξε ότι δεν θα υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και στο περιβάλλον, δεν θα μπορεί αυτομάτως να κυκλοφορήσει ελεύθερα σε όλα τα κράτη μέλη, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.

Οι παλιότεροι -να πω το κρίμα μου, δεν γνωρίζω για τους νεότερους και τους νεότατους- θα θυμούνται, ασφαλώς, ένα από τα «χαζά» λογοπαίγνια με τα οποία διασκεδάζαμε, μαθητές στο γυμνάσιο: «Ποιος έχτισε την Ακρόπολη; Το... κτήνος ο Καλλικράτης» (χαχα! πάει ο καημένος ο Ικτίνος... λέγαμε κι άλλα καλαμπούρια, π.χ. για τον πόλεμο της Τροίας κ.λπ. όμως δεν είναι της στιγμής, τώρα έχουμε άλλο πόλεμο, άλλες Ελένες να μας στοιχειώνουν).

Ποιος να το φανταζόταν, αλήθεια, ότι μετά από κάμποσα χρόνια αυτό το μαθητικό καλαμπούρι θα ξαναπρόβαλλε επίκαιρο όσο ποτέ, το φθινόπωρο του 2010, παραμονές των πρώτων καλλικράτειων αυτοδιοικητικών εκλογών!

Η πολιτική μας στο μεταναστευτικό αποσκοπεί στην ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία με όρους ισοτιμίας, αποδοχής και σεβασμού των γλωσσικών και πολιτισμικών τους ιδιαιτεροτήτων στο πλαίσιο των αναγνωρισμένων ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου. Οι μετανάστες συνιστούν πλέον- όπως συμβαίνει προ πολλού σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης- δομικό στοιχείο της κοινωνίας και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Απαιτείται λοιπόν ολοκληρωμένη χάραξη βιώσιμου σχεδίου, απόρροια σαφούς μεταναστευτικής πολιτικής με ρεαλιστικούς στόχους ώστε να διαφυλαχθούν τόσο τα δικαιώματα των μεταναστών με έμφαση στην αξιοπρέπειά τους αλλά και των τοπικών κοινωνιών.

Οι πρώτες εκλογές για αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση θα γίνουν με οξυμμένα τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα του τόπου.

Η απάντηση, στην οικονομική κρίση της χώρας μας, στο μνημόνιο, στα άδικα και σκληρά κυβερνητικά μέτρα που πλήττουν μεγάλες κατηγορίες του ελληνικού λαού, στην διαπλοκή τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης με την κρατική εξουσία, πρέπει να είναι η δυνατότητα των αυτοδιοικητικών δυνάμεων να αρθρώσουν έναν εναλλακτικό πολιτικό λόγο ελπίδας για την Περιφέρειά μας και όχι η συνέχιση της στείρας αντιπαράθεσης των κεντρικών πολιτικών δυνάμεων. Η Ελλάδα, ακόμη σήμερα, με επιλογή όλων των κυβερνήσεων, είναι το πιο συγκεντρωτικό κράτος στην Ευρώπη.

Η νέα μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που εξαγγέλθηκε με πολύ  θόρυβο στις 26 Σεπτεμβρίου στους ελφούς δεν αποφεύγει την πεπατημένη. Ξεκινάει, όπως η "μεταρρύθμιση Γιαννάκου", με την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου και τη συκοφάντηση του συνόλου των πανεπιστημιακών ―λες και ήταν οι πανεπιστημιακοί και όχι οι υπουργοί που έκαναν τόσα χρόνια πελατειακή και "κοινωνική" πολιτική εις βάρος των πανεπιστημίων― και τελειώνει, όπως κάθε προηγούμενη "μεταρρύθμιση", με την ανακοίνωση νέου συστήματος εισαγωγής στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ενδιάμεσα αναφέρονται ολίγα τετριμμένα για την αναβάθμιση των σπουδών, και κάποιες ασαφείς έως επικίνδυνες προτάσεις για τη διοικητική αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων.

Με την υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, συναντήθηκαν ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, τα μέλη του Τμήματος Παιδείας της Δημοκρατικής Αριστεράς Γιάννης Παπαθεοδώρου και Γιάννης Αντωνίου, καθώς και ο Γιάννης Κακουλίδης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Φώτης Κουβέλης δήλωσε:

"...Θα πάρουμε μέρος στο διάλογο ο οποίος θα ανοίξει, προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης θέσεων για τη μεταρρύθμιση αυτή. Εμείς πιστεύουμε ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να αναβαθμιστεί, να στηριχθεί, πάντοτε με σταθερή αναφορά στο δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και της εκπαίδευσης συνολικότερα.. "

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δίνει στη δημοσιότητα έναν πρώτο κατάλογο υποψηφίων Περιφερειαρχών και Δημάρχων που υποστηρίζει στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ:

1.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ Ψαριανός Γρηγόρης
2.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ. ΕΛΛΑΔΑΣ Τσούκαλης Νίκος
3.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Τσόγκας Γιώργος
4.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ Σπανούδη Δέσποινα
5.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Ξηροτύρη Μίνα

6.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Ανηψιτάκης Αντώνης

7.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ Βλάχος Σωτήρης
8.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Ζαχαρόπουλος Θανάσης

9. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ Ζάψας Γιώργος

Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, υπεύθυνος για την Οικονομική Πολιτική της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ έκανε τη παρακάτω δήλωση εκ μέρους της αντιπροσωπείας του κόμματος:

«Είναι εντελώς άδικο αλλά και αναποτελεσματικό για μια ακόμη χρονιά αντί να πληρώσουν όλοι για την έξοδο από την κρίση να καλούνται και πάλι οι δημόσιοι υπάλληλοι να το πράξουν.»

Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν και ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και ο Γιάννης Γάτης, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής

Εγραφα στο προηγούμενο κείμενό μου: «Η υποψηφιότητα του Καμίνη στην Αθήνα, όπως και του Μπουτάρη στη Θεσ/νίκη, υποστηρίζεται από ένα μπλοκ δυνάμεων (ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι) που παρουσιάζει ενδιαφέρον, έστω και στο επίπεδο της πολιτικής γεωγραφίας και σημειολογίας προς το παρόν». Επειδή αρκετοί με ρώτησαν τι ακριβώς εννοώ και σε τι ακριβώς έγκειται αυτό το «ενδιαφέρον», σπεύδω να διευκρινίσω.

Η κυβερνητική αντίληψη, η οποία πράγματι διακατέχει και άλλους και μάλιστα εντός των ΑΕΙ, ότι η διείσδυση της αγοράς θα λύσει τα δεδομένα προβλήματα του πανεπιστημίου, είναι απολύτως λαθεμένη.

Γιατί η αγορά έχει τις δικές της αναγκαιότητες, τις δικές της επιδιώξεις, οι οποίες δεν συνάδουν συνήθως, ούτε απαραίτητα, με τις προτεραιότητες των ακαδημαϊκών θεσμών και τα προτάγματα της βασικής έρευνας.

Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ότι τα πανεπιστήμια ταλανίζονται από καίρια προβλήματα είναι εκ των ων ουκ άνευ: Προσδιορισμού σαφών γνωστικών αντικειμένων αρκετών τμημάτων, πληθώρας άχρηστων Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών, ερευνητικών προγραμμάτων υψηλού κόστους που δεν οδηγούν στη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων τους.

Ο βουλευτής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Θανάσης Λεβέντης αφού εξέφρασε την απογοήτευσή του για την κατάσταση του περιβάλλοντος στη χώρα μας (χαρακτηριστικά παραδείγματα η οικιστική επέλαση στην Αττική, Ασωπός, Θριάσιο- με επεκτάσεις βιομηχανιών) και τον συνεχιζόμενο αφανισμό τον δασών, μεταξύ των άλλων δήλωσε :

Έρχεται ένας νομοσχέδιο για τους δασικούς χάρτες χωρίς να υπάρχει ο ορισμός του δάσους. Δυστυχώς στη πράξη η Ελληνική Πολιτεία έχει δεχθεί ως ορισμό του δάσους ότι έχει ξεφύγει από τον πυρσό των εμπρηστών και τα νύχια των οικοπεδοφάγων.
Ποιος είναι ο στόχος του νομοσχεδίου; Η προστασία του περιβάλλοντος που ενδεχομένως θα φέρει την ανάπτυξη ή η ανάπτυξη που θα στηρίζεται εκτός κάποιων εξαιρέσεων σε περιβαλλοντικά κριτήρια;
Το Πράσινο Ταμείο που δημιουργείται θα διαφέρει από το ΕΤΕΡΠΣ;