Έχει έλθει άραγε η ώρα της κρίσης για εγκλήματα πολέμων των Ισραηλινών ιθυνόντων; Μπορεί αυτό το ενδεχόμενο να φαντάζει ακόμη μακρινό (όπως άλλωστε παρατηρούσε πριν από λίγο καιρό από αυτές τις στήλες ο καθηγητής Αντώνης Μπρεδήμας), ωστόσο οι προσπάθειες να προσαχθούν οι Ισραηλινοί υπεύθυνοι ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης έχουν πολλαπλασιαστεί.

Μοιάζει σχεδόν νομοτελειακό: σε λίγο καιρό η απομόνωση της Χαμάς θα σπάσει και, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα καταστεί συνομιλητής και της Παλαιστινιακής Αρχής και του διεθνούς παράγοντα, ίσως και του ίδιου του Ισραήλ. Και τούτη εξέλιξη, στο μέτρο που πραγματοποιηθεί, είναι θετική, καθώς η "Αντίσταση" (Χαμάς στα αραβικά) νομιμοποιείται (και λόγω του φιλανθρωπικού της έργου) να εκφράζει τμήμα των Παλαιστινίων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πλήρως στο μάτι του κυκλώνα μιας οικονομικής κρίσης που ουδείς γνωρίζει ούτε το πόσο θα διαρκέσει ούτε το ποιες θα είναι οι κοινωνικές συνέπειές της -και αυτό είναι το κυριότερο. Πρόκειται άλλωστε για τον "άγνωστο παράγοντα" που το επιτελείο του νεοεκλεγέντος προέδρου φοβάται ότι τελικά θα υπονομεύσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια της προεδρίας του περί μαζικών, δημόσιων, "πράσινων" επενδύσεων.

"Βαίνει επιδεινούμενη" η κατάσταση στο Αφγανιστάν παρά την απόφαση των ΗΠΑ να στείλουν επιπλέον δυνάμεις στη χώρα αυτή. Και αυτό δεν το λέει κάποια Μη Κυβερνητική Οργάνωση αλλά η ετήσια έκθεση 16 υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ (National Intelligence Estimate, NIE), η οποία εκτιμά ότι υφίστανται σοβαρές αμφιβολίες για τις δυνατότητες της αμερικανικής κυβέρνησης να κάμψει την εξάπλωση της επιρροής των Ταλιμπάν.

Μέχρι τις 16 Νοεμβρίου, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Μέχρι τότε τουλάχιστον τα ρεύματα εντός του Σοσιαλιστικού κόμματος είναι βέβαιο ότι θα αλληλοσπαράσσονται με "τρόπαιο" την εκλογή του διαδόχου του επί ένδεκα χρόνια πρώτου γραμματέα του κόμματος Φρανσουά Ολάντ. Το "θερινό πανεπιστήμιο" του κόμματος στα τέλη του περασμένου μήνα ήταν ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί:

Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν προκαλεί ενθουσιώδεις αντιδράσεις μόνο στο εσωτερικό των ΗΠΑ αλλά και έξω από τα σύνορά της. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόκειται για τον υποψήφιο που θα ψήφιζε σχεδόν όλος κόσμος! Ας ελπίσουμε βέβαια ότι αυτό δεν θα λειτουργήσει αρνητικά για την υποψηφιότητά του εντός Ηνωμένων Πολιτειών - μέχρι σήμερα πάντως δεν έχει φανεί κάτι τέτοιο.

Η μεγάλη ανατροπή είναι γεγονός: ο μέχρι πριν από λίγους μήνες άγνωστος γερουσιαστής του Ιλινόι, ο Αφροαμερικανός Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα κατάφερε να βγάλει εκτός μάχης χρίσματος του Δημοκρατικού κόμματος, το "βαρύ πυροβολικό", τη Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον, που διέθετε όλα τα "χαρτιά" στα χέρια της και θεωρείτο το αναμφισβήτητο φαβορί.

"Τίποτε για εμάς, 200% για σένα", ήταν ένα από τα πολλά, εύστοχα και εφευρετικά συνθήματα στη διαδήλωση της Τρίτης, στην πόλη Ρεν, στη Βρετάνη (το 200% ήταν αναφορά στην υπεραύξηση του μισθού του Σαρκοζί ως προέδρου της Δημοκρατίας). Στο ίδιο μήκος κύματος και οι μεγάλες διαδηλώσεις που συνόδευσαν την απεργία σιδηροδρομικών και δημοσίων υπαλλήλων, που νέκρωσε τη Γαλλία, με αιτήματα, πέραν των ειδικών συνταξιοδοτικών καθεστώτων, την προστασία του δημόσιου τομέα και τη διασφάλιση της αγοραστικής δύναμης.

Το πρώτο επίσημο "χαστούκι" στην ανελέητη, αντιμεταναστευτική πολιτική του Νικολά Σαρκοζί ("κρατική ξενοφοβία", τη χαρακτήρισε το ΓΚΚ) το έδωσε λοιπόν η Επιτροπή Νόμων της Γερουσίας, εν αναμονή της συνεδρίασης της Ολομέλειας του σώματος, την Τρίτη -όπου είναι πάρα πολύ πιθανό οι Γερουσιαστές να ακυρώσουν τη διάταξη περί τεστ DNA των υποψήφιων μεταναστών στο πλαίσιο της οικογενειακής επανασύνδεσης.

Στο "φόρτε" της βρίσκεται στη Γαλλία η μάχη της συλλογής των 500 υπογραφών στήριξης των υποψηφίων για την προεδρία της Δημοκρατίας. Οι "πολίτες που μπορούν, σύμφωνα με το νόμο, να παρουσιάσουν έναν υποψήφιο", είναι δήμαρχοι, πρόεδροι κοινοτήτων, περιφερειακοί σύμβουλοι, βουλευτές, οι οποίοι μπορούν να εκφράσουν τη στήριξή τους, συμπληρώνοντας το ειδικό έντυπο που τους στέλνει ο υποψήφιος και αποστέλλοντάς το στο Συνταγματικό Συμβούλιο.