Με περισσό κυνισμό ο Υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος στη χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή (ενικός – Νίκος Χατζηνικολάου) παραδέχθηκε ότι οι εισφορές για ελεύθερους επαγγελματίες, που είναι μικρομεσαίοι, δηλαδή έχουν κάποια δουλειά και δηλώνουν κάποιο εισόδημα, “πηγαίνουν στο θεό”. Φαντάζομαι ότι εννοούσε πως εκτινάσσονται στα ύψη και δεν κυριολεκτούσε.

Παρόλα αυτά και απευθυνόμενος στον κ. Υπουργό έχω να δηλώσω τα εξής:
1. Εάν μετά από 30 περίπου χρόνια δικηγορίας δεν είμαι σε θέση με τα σημερινά δεδομένα να πληρώνω Εφορία και Εισφορές, τι θα γίνει όταν οι εισφορές μου θα πάνε στο θεό;

Με περισσό κυνισμό ο Υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος στη χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή (ενικός – Νίκος Χατζηνικολάου) παραδέχθηκε ότι οι εισφορές για ελεύθερους επαγγελματίες, που είναι μικρομεσαίοι, δηλαδή έχουν κάποια δουλειά και δηλώνουν κάποιο εισόδημα, “πηγαίνουν στο θεό”. Φαντάζομαι ότι εννοούσε πως εκτινάσσονται στα ύψη και δεν κυριολεκτούσε.

Παρόλα αυτά και απευθυνόμενος στον κ. Υπουργό έχω να δηλώσω τα εξής:

1. Εάν μετά από 30 περίπου χρόνια δικηγορίας δεν είμαι σε θέση με τα σημερινά δεδομένα να πληρώνω Εφορία και Εισφορές, τι θα γίνει όταν οι εισφορές μου θα πάνε στο θεό;

Στην Αυγή και στο φύλλο της Κυριακής 24.1.2016 ο δημοσιογράφος Θανάσης Καρτερός και στο άρθρο του με τίτλο «Καζάνι και κατσαρόλα», αφού διαπιστώνει ότι «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…», δηλαδή «..όλο το σινάφι του χρήματος, του ξεπλύματος, του ξεπουλήματος…και τα κόμματα της αντιπολίτευσης…» επιτίθενται στην Κυβέρνηση, που «προσπαθεί να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται..», διερωτάται: ποια εναλλακτική λύση έχουν να προτείνουν άραγε;
«Διότι – κατά τον αρθρογράφο- εμείς πάντα, μα πάντα στην Αριστερά, όταν βάζαμε ζήτημα να φύγει μια Κυβέρνηση, είχαμε και πρόταση τι να έρθει στη θέση της. Πρόταση στοιχειωδώς ρεαλιστική βέβαια ….». Και καταλήγει:

Την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου στη Δράμα έβρεχε. Όποιος έτυχε να επισκεφθεί την Εφορία, το Δήμο, τη ΔΕΥΑΔ αντίκριζε ουρές γερόντων – συνταξιούχων του ΟΓΑ από τα χωριά να περιμένουν στην ουρά, να μουρμουρίζουν, να βρίζουν επί δικαίων και αδίκων. Ο λόγος;

Δεν είχαν ενημερωθεί εγκαίρως ότι όσοι διαθέτουν όχι μόνο γεωτρήσεις για βιομηχανικούς, εμπορικούς ή αγροτικούς σκοπούς, αλλά ακόμη και για οικιακή χρήση και για να ποτίζουν το μπαξεδάκι τους, δηλαδή ακόμη και όσοι έχουν πηγάδια ή τουλούμπες εδώ και δεκαετίες όφειλαν να το δηλώσουν για να το σώσουν.

Επί δεκαετίες ίσχυε το πολιτικό αξίωμα ότι η Αριστερά είναι ο εκφραστής των λαϊκών στρωμάτων, των αδύνατων, των μη προνομιούχων, αυτών που δεν έχουν φωνή και πρόσβαση.

Συνηθίζαμε να λέμε ότι η Αριστερά είναι για τα δύσκολα. Γνωρίζαμε ότι σε εποχές ευμάρειας και προόδου δεν πρόκειται η Αριστερά να αποκτήσει πλειοψηφία και να γίνει κυβερνητική δύναμη.

Δίκαια από την άλλη παινευόμασταν ότι η Αριστερά έχει το ηθικό πλεονέκτημα, είναι η πολιτική δύναμη της διαφάνειας, της εντιμότητας, της αξιοκρατίας, της αξιοπιστίας, των καθαρών λόγων, της δημοκρατικής συμπεριφοράς και στάσης των στελεχών της.

Μετά τις εκλογές και με μεγάλη καθυστέρηση έγινε το πρώτο βήμα για το συντονισμό της παραπέρα δράσης της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ.
Το Κεντρικό Συντονιστικό Όργανο είναι πλέον γεγονός. Στην πολιτική αναζητάς το σωστό timing.
Αν είναι πρόωρο το βήμα τόκαψες, αν είναι πολύ αργό έχασες το τραίνο!
Είναι κοινή πεποίθηση πως η κοινωνία είναι έτοιμη, εμείς κωλυσιεργούμε …
Εμπρός για Περιφερειακά Συντονιστικά Όργανα τώρα.
Εμπρός για Τοπικά Συντονιστικά Όργανα παντού, στους χώρους δουλειάς, στους δήμους, στα χωριά.

Καθημερινά καθίσταται ολοένα και ποιο φανερό ότι η χώρα πορεύεται δίχως εθνικό πρόγραμμα και πυξίδα. Εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης που θα οδηγούσε σε υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, ανάπτυξη και ραγδαία μείωση του εφιάλτη της ανεργίας. Σε εφαρμογή σκληρών αλλά και απολύτως αναγκαίων μέτρων για τη δημοσιονομική προσαρμογή και το ξεπέρασμα της κρίσης.
Σε επαναδιαπραγμάτευση και τροποποίηση δυσμενέστατων όρων του 3ου και επαχθέστερου μνημονίου. Όροι που αφενός μεν επιβλήθηκαν εκβιαστικά στη χώρα, αφετέρου έγιναν αποδεκτοί από μια Κυβέρνηση, που μετά «τη σκληρή διαπραγμάτευση» και τα τελικά καταστροφικά αποτελέσματά της για την οικονομία και την κοινωνία, συνθηκολόγησε και παραδόθηκε άνευ όρων.

Τριχοτομημένη εμφανίζεται για άλλη μια φορά η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Εν όψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών και δεδομένων των ανυπέρβλητων δυσκολιών μιας αυτόνομης καθόδου διατυπώνονται τρεις απόψεις.
Η πρώτη, που θα ήταν η πλέον λογικά και πολιτικά ορθότερη, ιδίως μετά την αποχώρηση από το ΣΥΡΙΖΑ νεοκομμουνιστών, δραχμιστών και λαϊκιστών, καθώς και το σαφή πλέον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του, είναι η επιλογή της συμπόρευσής μας με το νέο ΣΥΡΙΖΑ.
Η δεύτερη άποψη προκρίνει τη συνεργασία με δυνάμεις του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους με το ΠΑΣΟΚ, καθώς και πολιτικές κινήσεις και πρόσωπα που κινούνται πέριξ αυτού.
Η τρίτη άποψη επιλέγει τη μη συμμετοχή μας στις εκλογές και τη δεδηλωμένη «πανηγυρική» στήριξή μας στο ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεχίζεται το σήριαλ με τις δηλώσεις, αντιδηλώσεις, συνεντεύξεις, τουιτ, διαψεύσεις και επαληθεύσεις των όσων φέρεται να είπε και να σχεδίαζε ο τέως Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
Οι πολίτες άναυδοι παρακολουθούν στα δελτία των καναλιών και στα οκτάστηλα του έντυπου τύπου τα έργα και τις ημέρες του. Την εντυπωσιακή και εν πολλοίς εκρηκτική άνοδο στο πολιτικό προσκήνιο ενός ήδη «ροκ εναλλακτικού οικονομολόγου» σταρ και την παλυτάραχη για τον ίδιο και τη χώρα μας εξάμηνη διαδρομή του, διαδέχεται η εκκωφαντική πτώση του.

(Αντί προλόγου: Με την μικρή κάποτε κόρη μου είχαμε εξαντλήσει όλα τα γνωστά παραμύθια. Συνήθιζα τότε να της διηγούμαι νέους φανταστικούς μύθους. Τους έδινα περίεργους μακροσκελείς τίτλους. Ανακάτευα πρόσωπα και γεγονότα, για να καταστούν «τα παραμύθια μου» εξωτικά και περισσότερο ελκυστικά. Εξάπτονταν η φαντασία της. Πολλαπλασιάζονταν οι απορίες της. Την τακτική αυτή ακολουθώ συχνά και τώρα στην αρθρογραφία μου, προσπαθώντας να εξηγήσω όσα περίεργα συμβαίνουν γύρω μας)