«Αυτό που προέχει τώρα δεν είναι το κομματικό συμφέρον. Είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας και ο περιορισμός των συνεπειών στο ελάχιστο. Αυτό που προέχει είναι να σώσουμε ανθρώπινες ζωές»

Δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιταχύνει την εφαρμογή του αντικοινωνικού της σχεδίου, συσσωρεύοντας υπερκέρδη για επίλεκτους συμπαραστάτες της και αδιαφορώντας για τα σωρευμένα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Στην αρχή της οργάνωσης των ανθρωπίνων κοινωνιών ο άνθρωπος, για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του περιβάλλοντος, κατασκεύασε και λάτρεψε θεότητες που συμβόλιζαν τη φωτιά, τη θάλασσα, τον εγκέλαδο, τις πλημμύρες. Επειδή όμως, αυτό δεν τον προστάτεψε αποτελεσματικά απέναντι σε τέτοιους κινδύνους, άρχισε να φτιάχνει θεσμούς διοίκησης και διακυβέρνησης.

Γιατί επιμένετε ότι μπορεί να γίνουν πρόωρες εκλογές , όταν ο πρωθυπουργός τις έχει αποκλείσει με κατηγορηματικό τρόπο, ακόμα και πριν λίγες ημέρες στη ΔΕΘ;

Ο κ.Μητσοτάκης θα κάνει εκλογές ή όταν δει ότι τον βολεύουν προσωπικά ή όταν καταλάβει ότι δεν μπορεί να τις αποφύγει λόγω της αποτυχία του και της επιταχυνόμενης φθοράς του. Θα κινηθεί απολύτως ιδιοτελώς, όχι παραταξιακά μόνο αλλά κυρίως προσωπικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε διχαστικά και τιμωρητικά τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τους ανεμβολίαστους… Γιατί;

Πολύ φοβάμαι ότι θα αποδειχτούν πέρα από τιμωρητικά και διχαστικά και αναποτελεσματικά. Η χώρα δεν αντέχει να ζήσει ξανά μια ανεξέλεγκτη κρίση πανδημίας ανεμβολίαστων, δεν αντέχει να ζήσουμε ξανά αυτό που ζούσαμε τον Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη και τον Μάρτη στην Αθήνα. Ας δούμε τι κάνουν οι χώρες που τα πάνε πολύ καλύτερα απ’ εμάς για παράδειγμα η Ισπανία και η Πορτογαλία που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις.

Ο υπουργός Εργασίας, στο πλαίσιο ενημέρωσης για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, προανήγγειλε την κατάργηση του ΣΕΠΕ και την ίδρυση Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας. Να θυμίσουμε ότι το ΣΕΠΕ είχε αναβαθμιστεί επί κυβέρνησης ΣΥΡIΖΑ και επιτέλεσε ιδιαίτερα σημαντικό έργο σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα. Σε αντίθεση, η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το καλημέρα το υποβάθμισε και το απαξίωσε, καθιστώντας τη λειτουργία του απολύτως αναποτελεσματική.

Αμέσως μετά το αποτέλεσμα της ιστορικής δίκης για τη Χρυσή Αυγή και την πρωτοφανή λαϊκή κινητοποίηση που προηγήθηκε, παρακολουθήσαμε από τα πρώτα δευτερόλεπτα της απόφασης δύο γεγονότα:

● Πρώτον, στο πεδίο: τη βροχή δακρυγόνων και κροτίδων κρότου-λάμψης σε μια άμεση προσπάθεια να διαλυθεί βίαια μια καθ’ όλα ειρηνική και άκρως ήρεμη –θα την έλεγα και γιορταστική– συγκέντρωση (γιορτή της Δημοκρατίας).

...Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και κάθε μέρα που περνάει μεγαλώνουν η ύφεση, η ανεργία και η ανασφάλεια. Αντί η κυβέρνηση να ακολουθήσει μια πολιτική γενναίας στήριξης της οικονομίας, αρκείται σε επικοινωνιακά σόου, δίνοντας παχυλά ποσά σε ΜΜΕ για να στηθεί η «εποποιία Μητσοτάκη». Οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο καναβάτσο, το πρόγραμμα «Συν-Εργασία» απελευθερώνει τις απολύσεις, τη στιγμή που μικρομεσαίοι επιχειρηματίες στενάζουν με το «πάγωμα» της αγοράς. Ο κλάδος του τουρισμού, από τον οποίο στηρίζεται ένα μεγάλο μέρους του ΑΕΠ μας, έχει αφεθεί στην τύχη του, ενώ εσχάτως προωθείται η ιδιωτικοποίηση ενός πολύτιμου αγαθού, του νερού.

Η τραγική ιστορία του Φλόιντ ξεπερνά τα σύνορα των ΗΠΑ και φτάνει σε όλο τον κόσμο. Γιατί μαζί με τον ρατσισμό, αναδεικνύει και τις ανισότητες που βαθαίνουν όλο και περισσότερο. H ιστορία του Φλόιντ αφορά όλες τις κοινωνίες, αφορά τους φτωχούς, τους αδύναμους, τους κατατρεγμένους, τα θύματα των πολέμων, τους πρόσφυγες, τους πρόσφυγες της φτώχειας –τους μετανάστες δηλαδή– και τα θύματα της ρατσιστικής βίας, της μισαλλοδοξίας, της μισανθρωπιάς, της κοινωνικής περιθωριοποίησης.

...Η Αριστερά του 21ού αιώνα για είναι κοινωνικά χρήσιμη και πολιτικά αποτελεσματική οφείλει να έχει σχέδιο πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, σχέδιο πλειοψηφικό που να απαντά στις κοινωνικές ανάγκες που αναδιατάσσονται και κυρίως πρέπει να βρίσκει τη δύναμη και τη δημιουργικότητα να ενσωματώνει νέες ιδέες και προτάσεις στο σχέδιό της, όχι μόνο από όμορους πολιτικούς χώρους, αλλά από ολόκληρο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα. Κατά τη γνώμη μου έτσι θα μείνει αποτελεσματική, ζωντανή και χρήσιμη, έτσι θα γίνει ξανά πλειοψηφική»

Στον απόηχο των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ο ίδιος υπενθυμίζει ότι «ο Τσίπρας άφησε ενεργά εργαλεία, όπως οι κυρώσεις», ενώ εξηγεί πως «πρέπει να σκεφτούμε επίσης το πού και για ποιο λόγο πρέπει η Ελλάδα να ξοδεύει πολιτικό κεφάλαιο και πού χρειάζεται να κλείνει μέτωπα και διαμάχες».

Η πρώτη δεκαετία της τρίτης χιλιετίας (για τον χριστιανικό κόσμο φυσικά) αποτελεί πλέον παρελθόν. Πολλά είναι τα γεγονότα που μπορούν να θεωρηθούν ως hotspots της δεκαετίας. Από τα πλέον σημαντικά είναι αυτό της αποτυχίας της διάσκεψης για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη. Η αποτυχία- απροθυμία των ισχυρών του κόσμου να συμφωνήσουν για ένα πρόβλημα που διαρκώς διογκώνεται και πλήττει την πραγματική οικονομία και την καθημερινότητα δισεκατομμυρίων πολιτών σ’ όλο τον πλανήτη, με προτεραιότητα τους πιο φτωχούς και αδύνατους δείχνει ότι τα συμφέροντα και οι ελίτ που κυριαρχούν διεθνώς δεν είναι διατεθειμένες να προχωρήσουν στις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις