...Το εάν μία ευρύτερη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων, της σοσιαλδημοκρατίας, της αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου και της πολιτικής οικολογίας μπορεί να επιτευχθεί προεκλογικά ή μετεκλογικά εξαρτάται από τις πολιτικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα, με το ποια δύναμη αποκτά την πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία να αποτελεί ένα στοίχημα. Σε κάθε περίπτωση όμως οι επιλογές πρέπει να διασφαλίζουν τον πολιτικό πλουραλισμό με όρους σεβασμού στην πολιτική αυτονομία και το προγραμματικό περιεχόμενο και μακριά από ευκαιριακές συμπράξεις.

“Το Σύνταγμα αποτελεί την πυξίδα για τη λειτουργία των θεσμών, του κράτους δικαίου και της διασφάλισης των πολιτών από κάθε είδους αυθαιρεσία. Η αναθεώρησή του βρίσκεται στον πυρήνα της λειτουργίας της Δημοκρατίας και η συζήτηση για την αναθεώρηση πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, να διεξάγεται σε ένα κλίμα συναίνεσης, μακριά από την πόλωση και τις σκοπιμότητες. Συναίνεση που δεν πρέπει να αφορά γενικά και αόριστα στο να μην κάνουμε τίποτα ή στο να μην αλλάζουμε θεσμικά αυτά που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά στο να προχωρούμε και σε προοδευτικές τομές, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, δηλαδή η συναίνεση να μπορεί να οδηγεί και όχι να σταματά τις όποιες αλλαγές. Και βέβαια μακριά από τακτικισμούς.

Η ιστορία καταγράφει και αξιολογεί όσους παίρνουν καθαρή θέση με αίσθημα ιστορικής ευθύνης στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος. Και η ΔΗΜΑΡ παίρνει καθαρή θέση. Όπως κάνουν εξάλλου η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς, η Σοσιαλιστική Διεθνής. Είναι θετικό γεγονός ότι υπάρχουν δυνάμεις και στελέχη του προοδευτικού χώρου, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ εννοώ, που παίρνουν καθαρή θέση και τοποθετούνται υπέρ της Συμφωνίας. Και είναι σαφές ότι όλοι εμείς δεν στηρίζουμε την κυβέρνηση, στηρίζουμε την επίλυση του Μακεδονικού. Είμαστε σταθερά απέναντι στην κυβέρνηση και υπέρ της επίλυσης του Μακεδονικού.

1. Σταδιακή απαγκίστρωση από τα Μνημόνια
2. Η ΟΜΟΦΩΝΗ θέση μας για τα του Μακεδονικού
3. Οι 4 προτάσεις μας για τον εθνικό σχεδιασμό απέναντι στην Τουρκία
4. Οι προτάσεις μας για τις κατευθύνσεις ενός νέου εκλογικού Νόμου
5. Ο Π. Σάντσεθ και η δεσπόζουσα θέση των σοσιαλιστών στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.
Η κατακλείδα: Το consensus, υποχρέωση και προνομία της ηγεσίας

H παρέμβαση στη 2η Σύνοδο της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ( Caravel 03/06/18).

...Ποιοι θρήνησαν το 1945 τους εξαφανισμένους γείτονές τους; Ποια μνημεία στήθηκαν; Ποιες τελετές έγιναν; Μόνη η κοινότητα, καθημαγμένη και ρακένδυτη πάλευε να ανασυστήσει την ύπαρξή της και να θρηνήσει τους νεκρούς της. Η πόλη, η κοινωνία, η χώρα ολόκληρη, αδιαφόρησαν. Κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλό τους. Έκαναν πως δεν ήξεραν τι συνέβη, ποιος το έκανε, ποιος βοήθησε, ποιος προστάτευσε όταν άλλοι, πολλοί γκρέμιζαν, έκαιγαν, έκλεβαν, καταλάμβαναν τον χώρο και τα υπάρχοντα των πολλών απόντων και των λιγοστών παρόντων. Ο θρήνος άλλωστε ήταν ατομικός. Χρειάστηκε να περάσουν είκοσι περίπου χρόνια, να φτάσουμε στο 1962 για να γίνει ένα μνημείο στη μνήμη των θυμάτων.

Για να υπερβεί η χώρα την κρίση επιτέλους χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, αποτελεσματική διαπραγμάτευση, προοδευτική πολιτική, με στόχο τη μείωση της σπατάλης πόρων με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης με αρμονική συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας με κοινωνική συνοχή και ποιοτικές υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής χωρίς επιδοματική πολιτική ανακύκλωσης της φτώχειας. Αυτά μόνο ο δικός μας χώρος μπορεί να τα εγγυηθεί και θα τα προωθήσει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Βρισκόμαστε για μια ακόμη φορά αντιμέτωποι με την διαστρέβλωση της πραγματικότητας από την κυβέρνηση. Ουσιαστικά ταραγμένος ο κ. Τσίπρας από την διαδικασία ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς την προηγούμενη εβδομάδα, παρουσίασε εσπευσμένα στο διάγγελμά του μια εικονική πραγματικότητα και ανακοίνωσε τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, ενάμιση μήνα πριν την καταβολή του. Ο κ. Τσίπρας όμως δεν επιστρέφει παρά ένα πολύ ελάχιστο μέρος των χρημάτων που αποσπά η κυβέρνησή του από τους πολίτες. Πως τα αποσπά; Με υπερφορολόγηση, περικοπή κοινωνικών δαπανών και ουσιαστικά φοροκεντρική λιτότητα.

Σήμερα, αναστοχαζόμενοι τη ζωή και τη δράση του κορυφαίου συντρόφου μας, που έζησε τα πάθη και μέσα στα πάθη της Αριστεράς - την ήττα της, την ανθοφορία της ανανεωτικής περιόδου, την κρίση, τις αναζητήσεις για το νέο της πρόσωπο, θα μπορούσαμε, με όλους τους υποκειμενισμούς, να καταγράψουμε καθοριστικές εγχαράξεις της παρουσίας και δράσης του στη συλλογική μας μνήμη:
-Από τις οργανώσεις της ύστατης παράνομης ΕΠΟΝ στην ΕΔΑ και από εκεί στους Λαμπράκηδες, στο ΚΚΕ εσωτερικού, στην ΕΑΡ και στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, η διαδρομή του Γρηγόρη Γιάνναρου αντιπροσωπεύει μια από τις κανονικότητες του βίου των αγωνιστών της γενιάς του.

Η Δημοκρατική Αριστερά σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία για την χώρα, την αριστερά και την ευρύτερη προοδευτική παράταξη αποφάσισε να διοργανώσει την σημερινή εκδήλωση για τον Γρηγόρη Γιάνναρο. Όχι μόνο γιατί η μνήμη πρέπει να νικά πάντοτε την λήθη, αλλά γιατί σήμερα, 20 χρόνια μετά την απώλειά του, αποδεικνύεται πόσο σωστά και προφητικά ήταν τα λόγια, οι πράξεις και τα έργα του. Σε μία εποχή ευμάρειας και ανόδου του βιοτικού επιπέδου, δεν παρασύρθηκε από σειρήνες αλλά έμεινε σταθερός σε αρχές και αξίες, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για όσα έρχονται.

Ναι ακριβώς η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, συναίνεση και πολιτική συνεννόηση. Αυτό που αναζητούν και δεν βρίσκουν οι ξένοι επενδυτές είναι αυτή ακριβώς η συνεννόηση και η σταθερότητα. Η οικονομία απαιτεί κλίμα εμπιστοσύνης για να πάρει μπρος. Και η δύναμη- που ευελπιστώ ότι θα είναι η παράταξή μας- που θα εγγυηθεί την εθνική συνεννόηση και την σταθερότητα, θα προσφέρει πολλά στη χώρα. Εμείς θα εγγυηθούμε την σταθερότητα, τη συναίνεση και συνεννόηση. Γιατί χωρίς αυτά τα τρία, ανάπτυξη δεν θα υπάρξει.

Και δυστυχώς στη χώρα μας, όπως δείχνουν οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, κυρίως όσον αφορά τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη, κινούμαστε πάλι σ’ ένα πολιτικό τέλμα και στο τέλμα ο μόνος σταθερός είναι αυτός που έχει ήδη βουλιάξει σ’ αυτό. Εμείς δεν πρέπει να συρθούμε σ’ αυτό το τέλμα.