Renee Loth, The New York Times, Το Βήμα, Δημοσιευμένο: 2007-03-29
Η Ιαπωνία αποτελεί ένα νησιωτικό έθνος το οποίο δεν διαθέτει εγχώριες πηγές πετρελαίου. Ήδη προσφέρει τις δικές της λύσεις όσον αφορά το παγκόσμιο ενεργειακό μέλλον, όταν τα αποθέματα πετρελαίου θα έχουν μειωθεί και η περιβαλλοντική καταστροφή θα κάνει επιτακτική την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων.
Μετά την ανακάλυψη από τα ΜΜΕ ότι όντως υπάρχει πρόβλημα με το περιβάλλον, κάτι άλλαξε: οι ηγέτες μας, πάντα ευαίσθητοι σε ό,τι αφορά τις ανησυχίες των ψηφοφόρων, αποφάσισαν να ανταποκριθούν, ή τουλάχιστον να δώσουν αυτή την εντύπωση.
Ελίζα Παπαδάκη, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2007-03-13
Σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση της απειλητικής αλλαγής του κλίματος συνιστουν οι αποφάσεις που πήραν προχθές στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των 27 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανέλαβαν την αυστηρή δέσμευση να μειώσουν κατά 20% τουλάχιστον τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ε.Ε. έως το 2020 έναντι του 1990 - και αυτό ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν οι άλλες χώρες.
Στην πολιτική αργκό χρησιμοποιείται ο όρος «κάνω τζόγο με...» όταν κάποιος θέλει να αναφερθεί στα επικοινωνιακά τερτίπια που ακολουθεί σε κάποιο σημαντικό θέμα της επικαιρότητας, προκειμένου να εξυπηρετήσει άλλους, πολύ συχνά αλλότριους στόχους.
Τα πετρέλαια της Κύπρου έγιναν πρόσφατα τεράστιο θέμα με τις ωμές απειλές της Άγκυρας, που, για μια ακόμη φορά συμπεριφερόμενη ως διεθνής τραμπούκος, σχεδόν διατύπωσε ένα νέο casus beli ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία εάν αποτολμήσει να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα που της ανήκουν!
Οι πρόσφατες μελέτες και εκθέσεις έγκριτων επιστημόνων και έγκυρων οργανισμών σχετικά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή καταλήγουν στο σημαντικό μήνυμα προς τους πολίτες και τις πολιτικές εξουσίες:
Δεν δικαιούστε πια να αμφιβάλλετε... Η πορεία της κλιματικής αλλαγής είναι γεγονός αναμφισβήτητο και μετρημένο. Οι μηχανισμοί που οδηγούν στην αλλαγή του κλίματος είναι πια διαπιστωμένοι και, σε ένα βαθμό, ταυτοποιημένοι και ποσοτικά αξιολογημένοι. Οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι ανθρώπινες δραστηριότητες και για να είμαστε πιο ακριβείς οι τρόποι με τους οποίους παράγουμε, κινούμαστε, κατοικούμε, καταναλώνουμε.
Το να γίνεται συζήτηση για το ρόλο, που σχετίζεται αφ’ ενός μεν με την ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας και της δημοκρατικής διάρθρωσης της χώρας, των μεγάλων ενεργειακών επιχειρήσεων καθώς και για τη σχέση της ενέργειας - που μετασχηματίζεται, μεταφέρεται και διανέμεται ή διανέμονταν από αυτές- με το περιβάλλον, είναι καθ’ όλα επιθυμητό.
Όλοι όσοι διαβάζουμε εφημερίδες, ακούμε ραδιόφωνο, βλέπουμε τηλεόραση, πλέον το ξέρουμε: Η αλλαγή του κλίματος, η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης έχει αρχίσει, επιταχύνεται, και οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα: κατά πρώτο λόγο στις ολοένα μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουμε στην ατμόσφαιρα, καίγοντας καύσιμα για να παράγει η βιομηχανία, αλλά και η σύγχρονη ενεργοβόρα γεωργία, για να μεταφέρονται τα προϊόντα μέχρι τους τελικούς καταναλωτές, για να μετακινούμαστε, για να θερμαίνουμε τα σπίτια μας τον χειμώνα, να τα δροσίζουμε με κλιματιστικά το καλοκαίρι.
Η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων γι αυτή την τεράστια επένδυση 1,2 δις ευρώ προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις λόγω μεγέθους, ιδιαιτερότητας τής περιοχής και της εμπλοκής τής Εκκλησίας. Το διακύβευμα είναι σύνθετο. Είναι δυνατόν η συγκεκριμένη επένδυση να δημιουργήσει ποιοτικές θέσεις εργασίας προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον και την κοινωνία;
Το σχέδιο παραγωγής ενέργειας από σύντηξη, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, θα αποτελέσει, αν επιτύχει, ένα άλμα για την ανθρωπότητα. Πρώτα επειδή θα υλοποιήσει μια επιστημονική επιδίωξη, που εν πολλοίς έμοιαζε ουτοπική.
Η πρόσφατη έκθεση Στερν, στην οποία περιγράφονται οι καταστροφικές συνέπειες που θα επιφέρει η δρομολογημένη ήδη άνοδος της θερμοκρασίας της Γης σε μερικές δεκαετίες, προβλήθηκε εντυπωσιακά και από τον ελληνικό Τύπο: πλημμύρες και άνοδος της στάθμης των ωκεανών, ξηρασία και ερήμωση μεγάλων εκτάσεων, 200 εκατ. πρόσφυγες από πατρίδες ακατοίκητες πλέον, πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ μέχρι και 20%, εξάλειψη πλήθους μορφών ζωής.
