Συνολικά, το σχέδιο είναι καλύτερο από τις ισχύουσες συνθήκες, δεν κλείνει την προοπτική για περαιτέρω εξελίξεις, σηκώνει πολλές ερμηνείες και πλαστικές προσαρμογές ανάλογα με τις εξελίξεις των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Εξάλλου η αναγνώριση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της γενικής νομοθετικής αρμοδιότητας, παράλληλα με σημαντική βελτίωση ως προς το προηγούμενο καθεστώς "δημοκρατικού ελλείμματος", προσφέρει και νέες δυνατότητες πολιτικής δράσης. Έτσι το είδαν και τα εργατικά συνδικάτα και οι Πράσινοι και πολλές ΜΚΟ, για να μην μιλήσω για άλλες πολιτικές δυνάμεις και τάσεις εντός αυτών.

Το PDS έχει ταχθεί κατά πλειοψηφία (2/3 προς 1/3) κατά του Ευρωσυντάγματος ήδη από το συνέδριο του Πότσνταμ τον Οκτώβριο του 2004.

Κενρικά στελέχη έχουν διατυπώσει την αντίθετη άποψη. Μεταξύ αυτών η αντιπρόεδρος της αριστερής ευρωομάδας GUE/NGL, Συλβί – Υβόν Κάουφμαν (PDS).

Από την ΕΠΟΧΗ μεταφέρουμε εκτενές απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε η αντιπρόεδρος της αριστερής ευρωομάδας GUE/NGL, Συλβί – Υβόν Κάουφμαν (PDS) , στη συντάκτρια της εφημερίδας Freitag, Κόνι Ούστριν.

Η πλειοψηφία των αριστερών στην Ελλάδα έχει ταχθεί από την αρχή οριζοντίως και καθέτως κατά της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Εμφανίζεται έτσι η αριστερά πλήρως εναρμονισμένη με την κυρίαρχη άποψη της ελληνικής κοινωνίας: Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, οι έλληνες με ποσοστό 32% βρίσκονται στην 20η θέση των «φιλοσυνταγματικών» ευρωπαίων.

Λέγοντας "Ναι στην Ευρώπη" μέσω του "Ναι στο Ευρωσύνταγμα" δεν κλείνουμε από τώρα την προοπτική μιας μεταεθνικής Ευρώπης, την προοπτική ξυπνήματος των λαών της Ευρώπης για μια "άλλη Ευρώπη".

Μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να τεθεί και στη χώρα μας αυτό το Ευρωσύνταγμα στην κρίση ενός δημοψηφίσματος, ώστε να κουβεντιάσουμε πληρέστερα και ευρύτερα τα ευρωπαϊκά ζητήματα.

Ακόμα μια φορά, το μέλλον και η θεσμική μορφολογία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.) βρίσκονται σε αβεβαιότητα.

Εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επικύρωση και εφαρμογή του ευρωπαϊκού συντάγματος (ή συνταγματικής συνθήκης). Από τυπική, διαδικαστική άποψη έχουμε βεβαίως μια συνθήκη, αλλά από ουσιαστική

Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) και οι δύο πιο αντιπροσωπευτικές ισπανικές συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες (Comisiones Obreras και UGT) έχουν εκφρασθεί σαφώς υπέρ του σχεδίου ευρωπαϊκού Συντάγματος που στη χώρα μας υποβάλλεται σε δημοψήφισμα στις 20 Φεβρουαρίου.

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ που διενεργείται σήμερα στην Ισπανία, για την επικύρωση ή όχι του ευρωπαϊκού συντάγματος, προσφέρεται για αλλαγή θέματος: Έτσι, αυτή την Κυριακή, δεν θ’ ασχοληθούμε με τα συμβαίνοντα στους κόλπους της "αγιοτάτης Ιεράς Συνόδου", αλλά ούτε και με τα μηνύματα του αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου

Οι εννέα στους δέκα Ευρωπαίους πολίτες γνωρίζουν λίγο ή καθόλου τις ρυθμίσεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Αυτό έδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο με τη συμμετοχή 25.000 πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η έρευνα αποκάλυψε ότι μόνο το 11% των Ευρωπαίων πολιτών έχει ακούσει για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα

Το φετινό Υπόμνημα των  200 Ευρωπαίων Οικονομολόγων για την Εναλλακτική Οικονομική Πολιτική στην Ευρώπη εξετάζει κριτικά την τρέχουσα οικονομική κατάσταση της Ε.Ε, αναλύει τους λόγους της αποτυχίας της Στρατηγικής της Λισαβώνας και καταθέτει προτάσεις για την πλήρη απασχόληση, την οικολογική βιωσιμότητα και την κοινωνική ευημερία. Επίσης, θέτει προς συζήτηση κεντρικά στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου, στη βάση των οποίων αξιολογεί τις διατάξεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος σε θέματα οικονομίας και κοινωνίας.

Στην Κύπρο και την Ελλάδα ακούγεται τον τελευταίο καιρό το ενδεχόμενο νέου παράθυρου ευκαιρίας για λύση του Κυπριακού κατά το 2005.
Οι απορριπτικοί υπεραμύνονται τής μέχρι τώρα αδιαλλαξίας τους, έχοντας τώρα ανακαλύψει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία ως απαραίτητη.

Aποτελεί πολιτική αφέλεια η επένδυση στο όραμα της ευρωπαϊκής οικοδόμησης και ρεαλισμό η θεώρησή της ως ενός πεδίου, όπου δίδονται συνεχείς μάχες για την κατοχύρωση των εθνικών συμφερόντων;
Tο ερώτημα τίθεται εύλογα, καθώς οι μεγαλόπνοοι στόχοι γρήγορα ξεθωριάζουν όταν έρχεται η ώρα των συμβιβασμών και των συμψηφισμών που προηγείται πριν από κάθε κρίσιμη ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση.

H Ελλάδα δεν μπορεί από τη μια μεριά να διατείνεται ότι θέλει την ομοσπονδιακή Ένωση και από την άλλη να προβάλλει επιχειρήματα για υπεροχή του εθνικού δικαίου/Συντάγματος. Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση...