Το Μακεδονικό (ξανά)

Την πρώτη περίοδο της Μεταπολίτευσης δεν την έζησα στην Ελλάδα. Οι περιστάσεις με κράτησαν μακριά και οι μόνες εντυπώσεις μου ήταν οι εικόνες που αποκόμιζα κάθε φορά που επέστρεφα για λίγο στα πάτρια. Εικόνες ασυνέχειας και επανάληψης: από τη μια, η απότομη κατάρρευση του μετεμφυλιακού κράτους, η διάχυτη ηγεμονία του αριστερού λόγου, η μάλλον αφελής –όπως αποδείχθηκε– αισιοδοξία για το μέλλον. Κι από την άλλη, οι αντιδικίες της εποχής δεν εγκαινίασαν το εντελώς διαφορετικό· ήταν μάλλον προεκτάσεις σε νέα συμφραζόμενα απόψεων που είχαν ήδη απασχολήσει την Αριστερά στο παρελθόν.