Οπου ζεις πατρίζεις

Ωστε λοιπόν υπάρχει λόγος να αναζητήσουμε τι σημαίνει για τον καθένα «ελληνική ταυτότητα». Η ιδέα είναι φυσικά ξενόφερτη. Από τη Γαλλία του Σαρκοζί. Ετοιμάζονται εκεί για τις πολύ σημαντικές εκλογές των οργάνων τοπικής αυτοδιοίκησης: περιφέρειες, νομοί, δημαρχίες. Πώς μπορεί να επαναληφθεί το κόλπο γκρόσο των προεδρικών εκλογών, δηλαδή η υφαρπαγή των ψήφων της άκρας Δεξιάς; Μα, όπως και στις προεδρικές εκλογές όπου ο νικητής τους και νυν πρόεδρος είχε συλήσει τα κυριότερα ζητούμενα του προγράμματος του Λεπέν. Αυτό θέλει να κάνει και τώρα με τη «μεγάλη συζήτηση» για την «εθνική ταυτότητα». Μια συζήτηση άθλια και επικίνδυνη: ξανάφερε στην επιφάνεια με τάσεις νομιμοποίησης όλα τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά στερεότυπα τρομάζοντας τελικά και τον ίδιο τον πρόεδρο. Στη χώρα μας σε ανάλογα σαμαρικά αποβλέπει.

Η αλήθεια είναι ότι την απάντηση στο ερώτημα του ποιος είναι τι την προσφέρει η ανάγνωση της αστυνομικής ταυτότητας και ότι όλα τα άλλα είναι αυθαίρετα και αναπόδεικτα. Το μοναδικό ζήτημα αφορά το πώς κάποιος μπορεί να την αποκτήσει. Υπάρχουν τρία «συστήματα». Το πρώτο, καταδικασμένο πια ηθικά, στηρίζεται στο «αίμα»- μερικοί καθηγητές άνοιγαν μάλιστα τάφους στη Θράκη και αναζητούσαν πριν από λίγα χρόνια «ταυτότητες» με ανθρωπομετρικές έρευνες, όπως οι ναζί. Το δεύτερο στηρίζεται στον τόπο γέννησης. Το τρίτο είναι η «πολιτογράφηση», δηλαδή η επιλογή κάποιου να αποκτήσει μια ιθαγένεια και η αποδοχή της αίτησής του από την ενδιαφερόμενη χώρα. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκουν όλοι σχεδόν οι δικοί μας «ομογενείς» που ζουν έξω από την Ελλάδα και απέκτησαν και την ιθαγένεια της χώρας υποδοχής τους.

Η φιλολογία για την «ελληνικότητα», που είναι η συνηθισμένη καραμέλα κάθε Δεξιάς και Ακροδεξιάς, είναι μια απόλυτη μπούρδα ή μια διαφορετική εκδοχή Μακρονήσου με την αναζήτηση πεποιθήσεων και «ψυχής». Φυσικά, είναι λογικό ο αλλοδαπός που αποκτά την ελληνική ιθαγένεια να έχει προσαρμοστεί στη νέα του πατρίδα. Το παράλογο είναι να απαιτεί κανείς από αυτόν να ξεχνά έναν νεοεθνικισμό που ευτυχώς δεν απαιτεί από τον κάθε γηγενή. Υπενθύμιση: «αυθεντικοί Ελληνες», απόγονοι άλλων «αυθεντικών», ήταν και όσοι διέπρεψαν σαν δολοφόνοι, βασανιστές, απατεώνες, προδότες, ρατσιστές ή αντισημίτες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το αίμα δεν έχει εθνικές ή φυλετικές ταυτότητες. Ο άνθρωπος είναι ένας, ανεξάρτητα από εξωτερικά γνωρίσματα και πολιτιστικές ή κοινωνικές διαφορές. Οτι «όπου ζεις πατρίζεις». Πολύ περισσότερο, όπου γεννιέσαι. Αυτά όλα θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, ειδικά για μας τους ανέκαθεν «παγκόσμιους». Το αν δεν τα συμμερίζεται ο Καρατζαφέρης και ο Σαμαράς, πρόβλημά τους. Αν είναι πρόβλημα και της χώρας μας, αλίμονό μας...

somerit@otenet.gr