Επειτα από πολλές συζητήσεις, αντεγκλήσεις και προκλήσεις της τουρκικής πλευράς οι 61ες διερευνητικές συνομιλίες επιτέλους αρχίζουν. Μέσα σε ένα αντίξοο περιβάλλον, με μια Τουρκία που έρχεται εκούσα άκουσα στις συναντήσεις αλλά και μια ελληνική κυβέρνηση που δυσκολεύεται να αρθρώσει τους στόχους της.

Θετική εξέλιξη η επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας με στόχο τη μείωση της έντασης και την ειρηνική επίλυση διαφορών στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.
Κάθε πλευρά θα θέσει τα θέματα που κρίνει. Γι αυτό άλλωστε λέγονται διερευνητικές οι επαφές. Γίνονται για να διαπιστωθεί αν συμφωνούν ποια θέματα να συζητήσουν μετά από αυτές 
Και εάν οι διερευνητικές επαφές δεν μπορέσουν να ευοδωθούν επόμενο βήμα είναι η σύναψη συνυποσχετικού για προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.
Ο διάλογος που βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο είναι ο δρόμος για να δοθεί διέξοδος στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Κατά κάποιο τρόπο, η Ελλάδα έχει υποκαταστήσει την αναγκαία πολιτική διαλόγου και διαπραγμάτευσης με την πολιτική των κυρώσεων. Αυτό είναι λάθος

1.Ελλάδα και Κύπρος «έχουν βάλει όλα τα κεράσια τους στο καλάθι των κυρώσεων», μην έχοντας υπολογίσει τους συσχετισμούς στην Ευρώπη, και το ποιοι είναι οι στόχοι των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών. Οι Ευρωπαίοι δεν επιθυμούν κατά βάση κυρώσεις στην Τουρκία. Αυτό είναι φανερό εδώ και μήνες. Ελλάδα και Κύπρος δεν το έχουν αντιληφθεί ή παριστάνουν ότι δεν το αντιλαμβάνονται. Αν δεν το καταλάβουμε, αντί να απομονωθεί η Τουρκία, όπως θέλουν κάποιοι, κινδυνεύουμε να απομονωθούμε εμείς. Η Ελλάδα ξοδεύει άσκοπα πολύτιμο πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο επιμένοντας στην άγονη πολιτική των κυρώσεων.

Παρακολουθώντας τις τόσο πια κοινότοπες αναλύσεις σχετικά με τις τουρκικές επιδιώξεις και τις εντυπωσιακές γνώσεις ακόμα και για τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του Ερντογάν, θα περίμενα αντίστοιχα ν’ ακούσω τουλάχιστον, έστω και ακροθιγώς, κάποια αντερείσματα. Θα περίμενα έστω και ψήγματα αυτοκριτικής και αυτογνωσίας. Αγνωστες μεν έννοιες στην Ελλάδα, δυστυχώς όμως πολύ βασικές, για την κατανόηση και επίλυση προβλημάτων. Θέλοντας λοιπόν να κάνω μια ελάχιστη συνεισφορά, θα περιοριστώ στις πιο ευδιάκριτες αδυναμίες της εξωτερικής μας πολιτικής.

Με στοχευμένες κινήσεις η Τουρκία καθορίζει τα διπλωματικά βήματά της ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου: σκληρή γραμμή και αφόρητη πίεση στη Λευκωσία (Βαρώσι – «δύο κράτη»), μερική χαλάρωση στις θάλασσες έναντι της Αθήνας και, ταυτόχρονα, άνοιγμα και ευελιξία στην ατζέντα της με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το διπλωματικό μείγμα καταδεικνύει πού βρίσκεται ο αδύναμος κρίκος. Κύπρος! Με τους αντιφατικούς χειρισμούς της Λευκωσίας και τους βερμπαλισμούς της Αθήνας, οι δύο κυβερνήσεις συντηρούν τον φαύλο κύκλο, αδυνατούν να παρακολουθήσουν την τουρκική διπλωματία και κινδυνεύουν με ένα νέο διπλωματικό «Βατερλό» στις 10 και 11 Δεκεμβρίου.

Όπως η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία έχουν τις δικές τους θέσεις, έχει και η άλλη πλευρά τις απόψεις της, τις οποίες δεν μπορεί να αγνοούμε.

Η Τουρκία θεωρεί ότι η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία κάνουν «μονομερείς» κινήσεις. Ότι, μέσω των συνεργασιών με Αίγυπτο και Ισραήλ, προσπαθούν να την αποκλείσουν από την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η ανανέωση της τουρκικής ΝΑVTEX σε τμήματα της θάλασσας της Ανατολικής Μεσογείου που διεκδικούνται από την Ελλάδα, ως υφαλοκρηπίδα της, έφερε πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα των «κόκκινων γραμμών» της χώρας μας. Το ερώτημα που πλανάται είναι: ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» που, αν ξεπεραστούν, υποχρεώνουν την Ελλάδα να αντιδράσει με ένοπλο τρόπο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα;

Οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα, καταγράφουν για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ μια εκλογική προτίμηση στην περιοχή του 20%. Ενώ είναι παράλληλη και η πτώση των ποσοστών της ΝΔ, τα οποία πάντως δεν απέχουν κατά πολύ από τα εκλογικά ποσοστά του Ιουλίου 2019.

Στη σημερινή συγκυρία και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, με διαφορετικό τρόπο, οδηγούν τη χώρα σε ένα αδιέξοδο ως προς τις θέσεις τους για τα ελληνοτουρκικά θέματα. Αδιέξοδο που πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο και σε στρατιωτική σύγκρουση.