Το συγκεκριμένο κυβερνητικό σχήμα είναι ορατό πλέον ότι δεν τραβάει. Η χώρα οδεύει προς την χρεοκοπία και ο καθένας από τους υπουργούς βαράει το δικό του βιολί. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μοιάζουν σαν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την επόμενη (προσωπική τους) μέρα, παρά για τη σωτηρία της χώρας. Εμφανίζουν αξιοσημείωτη ατολμία και τάση να παραπέμψουν στο απώτερο αύριο τις όποιες αλλαγές. Ο μεταρρυθμιστικός οίστρος έχει χαθεί, νόμοι που έχουν ψηφιστεί δεν εφαρμόζονται και όλοι δείχνουν να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον «από μηχανής ευρωπαϊκό σωτήρα». Έτσι, όμως, όπως είναι η κατάσταση στη χώρα, όποια απόφαση και αν παρθεί στις Βρυξέλλες δύσκολα θα σώζει την παρτίδα.

Υποτίθεται ότι η 15 Απριλίου αποτελεί ημερομηνία ορόσημο. Παρά ταύτα κανένας δεν γνωρίζει τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση. Δεν φαίνεται να υπάρχει σχέδιο, δεν φαίνεται να υπάρχει πιλότος. Το μόνο που ακούμε-σχεδόν καθημερινά-είναι για το ενδεχόμενο νέων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και εσχάτως για περιορισμό κοινωνικών επιδομάτων. Η (αποτυχημένη) πεπατημένη.

Μια ματιά στις δράσεις των υπουργείων θα επιβεβαιώσει τις παραπάνω εκτιμήσεις, καθώς οι (όποιες) θετικές ρυθμίσεις που προβλέπονται από το Μνημόνιο παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες ή, στην καλύτερη περίπτωση, καθυστερούν ανησυχητικά. Ενδεικτικά: Η ουσιαστική καταγραφή και αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας, η ηλεκτρονική συνταγογράφιση, η ηλεκτρονική παρακολούθηση της διακίνησης καυσίμων, η θέσπιση λίστας συνταγογράφισης φαρμάκων, οι ηλεκτρονικές προμήθειες στο δημόσιο, οι αναλογιστικές μελέτες για τα επικουρικά ταμεία, οι προσαρμογές στη λίστα για τα βαρέα και ανθυγιεινά, το ουσιαστικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Θέλετε και άλλα; Επιπροσθέτως αρχίζει η τουριστική περίοδος και δεν διαφαίνεται κάποιο σχέδιο για την ενίσχυση του ελληνικού τουρισμού.

Οι αλλαγές αυτές θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη λειτουργία του δημοσίου, να ενισχύσουν την κρατική μηχανή, να εκκινήσουν την αναπτυξιακή και παραγωγική διαδικασία, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Η εικόνα αβελτηρίας ενισχύεται από τα σενάρια ανασχηματισμού και την εκλογολογία. Είναι δεδομένο ότι όσο ο πρωθυπουργός δεν θα έχει ξεκαθαρισμένο μέσα του τι θέλει να πράξει, τόσο θα διογκώνεται η εικόνα αυτή. Ο Γ. Παπανδρέου δείχνει ότι δεν έχει αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».

Στην παρούσα φάση το μόνο που διασώζει την κυβέρνηση είναι η ανυπαρξία της ΝΔ, η ανικανότητα του πολιτικού της προσωπικού και οι δεδομένες αδυναμίες του Αντώνη Σαμαρά. Ειδάλλως…;