Για τις εξαγγελθείσες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των πανεπιστημίων

Η νέα μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που εξαγγέλθηκε με πολύ

θόρυβο στις 26 Σεπτεμβρίου στους ελφούς δεν αποφεύγει την πεπατημένη. Ξεκινάει, όπως η "μεταρρύθμιση Γιαννάκου", με την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου και τη συκοφάντηση του συνόλου των πανεπιστημιακών ―λες και ήταν οι πανεπιστημιακοί και όχι οι υπουργοί που έκαναν τόσα χρόνια πελατειακή και

"κοινωνική" πολιτική εις βάρος των πανεπιστημίων― και τελειώνει, όπως κάθε

προηγούμενη "μεταρρύθμιση", με την ανακοίνωση νέου συστήματος εισαγωγής στην

τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ενδιάμεσα αναφέρονται ολίγα τετριμμένα για την

αναβάθμιση των σπουδών, και κάποιες ασαφείς έως επικίνδυνες προτάσεις για τη

διοικητική αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων.

Οι πανεπιστημιακοί, που βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της εκπαιδευτικής και

ερευνητικής διαδικασίας, γνωρίζουμε ότι χρειάζονται βαθιές τομές στο νομοθετικό

πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ: ένα λιτό πλαίσιο που

θα απελευθερώνει τα ιδρύματα από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Υπουργείου και

θα ενισχύει τις προσπάθειες για ουσιαστικές αλλαγές στην εσωτερική λειτουργία τους,

με στόχο ένα πανεπιστήμιο που θα είναι

• Κέντρο μεταφοράς γνώσης και αξιών, που θα παρέχει στις φοιτήτριες και

τους φοιτητές όλα εκείνα τα εφόδια ώστε να προετοιμάζει επιστήμονες-πολίτες

με γνώσεις και δεξιότητες, έτοιμους να συμβάλουν, μέσα από την προσπάθεια

για προσωπική ευημερία, στην οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη

της χώρας.

• Κέντρο παραγωγής γνώσης και καινοτομίας στην υπηρεσία του κοινωνικού

συνόλου.

• Κέντρο ελεύθερου διαλόγου, κριτικής σκέψης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών για

μία ανοικτή και δίκαιη κοινωνία.

• Ισχυρό, δημόσιο, αυτοδιοικούμενο κέντρο αριστείας στην έρευνα και στην

εκπαίδευση.

υστυχώς, οι γενικόλογες αναφορές στις ομιλίες του Πρωθυπουργού και της

Υπουργού προκαλούν έντονη ανησυχία για τις προθέσεις της κυβέρνησης.

Οι εξαγγελίες για το Συμβούλιο ιοίκησης και το Περιφερειακό Συμβούλιο αποτελούν

σοβαρές παρεμβάσεις στη διοικητική αυτοτέλεια και την ακαδημαϊκή ανεξαρτησία των

ιδρυμάτων, καθώς αποκεντρώνουν (κατά "Καλλικράτη") αλλά δεν αναιρούν τον

ασφυκτικό έλεγχο από την πολιτεία.

Αναρωτιόμαστε εάν έχουν μελετηθεί οι επιπτώσεις των προτάσεων για εισαγωγή στη

Σχολή και η σύνδεση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων με μεταφερόμενη πίστωση

ανά φοιτητή: τα περισσότερα ιδρύματα στερούνται των αναγκαίων κτιριακών και

εργαστηριακών υποδομών αλλά και στην ελληνική κοινωνία επικρατούν στρεβλές

αντιλήψεις για τις σπουδές, τόσο όσον αφορά στην επιλογή αντικειμένου όσο και

στην επιλογή του τόπου σπουδών.

Οι αναφορές του Πρωθυπουργού για την έρευνα περιορίζονται στην έρευνα που

μπορεί να αξιοποιηθεί άμεσα από επιχειρήσεις (ποιες είναι αυτές οι επιχειρήσεις στην

Ελλάδα;) ανάγοντας το πανεπιστήμιο σε "φτηνό" ερευνητικό προσωπικό για τις

επιχειρήσεις και καταδικάζοντας την έρευνα "δημόσιου συμφέροντος" σε

υποχρηματοδότηση. Παράλληλα η μέχρι τώρα πολιτική του Υπουργείου για την

χρηματοδότηση της έρευνας έχει προκαλέσει την αγανάκτηση όλης της ακαδημαϊκής

κοινότητας λόγω των εμποδίων που βάζει στην ολοκλήρωση της διαδικασίας

αξιολόγησης των ερευνητικών προτάσεων.

Η Αριστερή Μεταρρύθμιση στηρίζει την ανάγκη ριζικής μεταρρύθμισης της

τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε ένα διάλογο ανοικτό,

ουσιαστικό, απροκατάληπτο και χωρίς προειλημμένες αποφάσεις. Με προτάσεις που

θα κατοχυρώνουν το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, θα υπερασπίζονται την

ακαδημαϊκή ελευθερία και την αναζήτηση της γνώσης. Με προτάσεις που θα

βασίζονται στην ελληνική πραγματικότητα, θα στοχεύουν στην αποκατάσταση των

δυσλειτουργιών του ελληνικού πανεπιστημίου και δεν θα αποτελούν αλόγιστη

μεταφορά ξένων προτύπων.

Σχετικά με τα οικονομικά των πανεπιστημιακών, η Αριστερή Μεταρρύθμιση διεκδικεί

την κατάργηση του επιδοματικού χαρακτήρα των απολαβών των πανεπιστημιακών,

με την ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό και τη δημιουργία νέου

ειδικού μισθολογίου για τους πανεπιστημιακούς. Οι πανεπιστημιακοί ακολουθούν

διαφορετική διαδικασία εκλογής και εξέλιξης, και δεν είναι δυνατόν να

συμπεριληφθούν στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.