Οι "πολύχρωμοι" νέοι Δημοκρατικοί

Πολύς κόσμος χάρηκε όταν άνοιξαν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η νίκη των Δημοκρατικών, ή μάλλον η ήττα του Μπους, θεωρήθηκε παγκοσμίως ως καλή είδηση. Φύσηξε, λες, ένας -συγκρατημένος- άνεμος αισιοδοξίας. Άλλοι ελπίζουν ότι η νέα δημοκρατική πλειοψηφία στο Κογκρέσο θα φρενάρει τα πολεμικά σχέδια που κρύβονται στα συρτάρια του Μπους. Άλλοι θέλουν να πιστεύουν ότι μπορεί να αλλάξει η πολιτική των ΗΠΑ στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος και του κλίματος. Άλλοι χαίρονται απλώς με το πλήγμα που δέχτηκε η αλαζονεία του πλανητάρχη και πέραν τούτου ουδέν. Αυτοί οι τελευταίοι μάλλον έχουν μια πιο σαφή εικόνα για τη νέα πλειοψηφία στο Κογκρέσο, για τα φρέσκα πρόσωπα, που δεν φέρνουν απαραίτητα και τις φρέσκες ιδέες.

Οι Δημοκρατικοί βουλευτές που θα διδάξουν από τον Ιανουάριο στους Ρεπουμπλικάνους του Μπους τι εστί αντιπολίτευση καλύπτουν μια πολύ πλατιά πολιτική γκάμα. Απ όλα έχει ο μπαξές. Κάποιοι είναι σαφώς ενάντια στον πόλεμο, κάποιοι όμως δεν κρύβουν ότι στηρίζουν τα "γεράκια". Κάποιοι είναι αριστεροί φιλελεύθεροι, άλλοι είναι βαθιά συντηρητικοί. Κάποιοι παλεύουν για την ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας, άλλοι είναι εξαιρετικά φιλικά προσκείμενοι στον επιχειρηματικό κόσμο. Κάποιοι δε είναι πρώην Ρεπουμπλικάνοι- άλλαξαν κόμμα αλλά όχι και απόψεις. Ενισχυμένη σε σχέση με την περασμένη τετραετία βγήκε η δεξιά πτέρυγα των Δημοκρατικών, τα "μπλε σκυλιά", ενώ πολλοί νεοεκλεγέντες ανήκουν στην κατηγορία των μετριοπαθών -σε κάποιες περιοχές τώρα πια συντηρητικών- "Νέων Δημοκρατικών", με τους οποίους κέρδισε πριν από 14 χρόνια τις εκλογές ο Μπιλ Κλίντον.

Στη νέα δημοκρατική πλειοψηφία στο Κογκρέσο ανήκει ο Μπραντ Ελσγουορθ, σερίφης από την Ιντιάνα, άνθρωπος του νόμου και της τάξης: "Δεν ξεκινήσαμε εμείς τον πόλεμο στο Ιράκ, αλλά μέχρι να τον κερδίσουμε, θα στηρίξω τα θαρραλέα παιδιά μας που πολεμάνε". Στα ίδια κομματικά έδρανα θα κάθεται κι ο Πάτρικ Μέρφι από την Πενσυλβάνια, βετεράνος του πρώτου πολέμου του Ιράκ, που εδώ και καιρό ζητά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη γη του Τίγρη και του Ευφράτη.

Στη Φλόριντα εξελέγη κάνοντας την έκπληξη ο Δημοκρατικός Τιμ Μαχόνεϊ- κερδίζοντας την έδρα από το φαβορί των Ρεπουμπλικάνων, Μαρκ Φόλεϊ, όταν αποκαλύφθηκε η αδυναμία του σε ανήλικα αγοράκια. Ο Μαχόνεϊ είναι ο πιο ασυνήθιστος Δημοκρατικός: αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, επικεφαλής τράπεζας επενδύσεων, φανατικός χριστιανός. Στον προεκλογικό αγώνα ασκούσε κριτική στον Μπους για κακή διαχείριση των οικονομικών -θυμίζοντας πολύ τις απόψεις των Ρεπουμπλικάνων. Άλλωστε φλερτάρει όπως κι αυτοί με την ιδέα να καταργηθεί ο φόρος κληρονομιάς.

Την ώρα που η Γκαμπριέλ Τζίφορντς από την Αριζόνα κέρδισε την έδρα της απαιτώντας να παταχθεί εδώ και τώρα η παράνομη μετανάστευση και να υψωθούν νέα τείχη ώστε να μην μπορούν να τα περάσουν οι Μεξικανοί που αναζητούν μια καλύτερη μοίρα στις ΗΠΑ, στο Νιου Χαμσάιρ εξελέγη η Κάρολ Σι-Πόρτερ με την υπόσχεση να αγωνιστεί για να αυξηθεί το κατώτατο μεροκάματο αλλά και οι πράσινες κάρτες στους μετανάστες.

Αυτό το πολύχρωμο πλήθος θα κληθεί να συντονίσει η νέα πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Δημοκρατικών Νάνσι Πελόζι. Σ αυτό το πολύχρωμο πλήθος εναποθέτουν πολλοί τις ελπίδες τους για να φρενάρει την πολιτική Μπους. Το ενδιαφέρον είναι ότι μπορεί σε κάποιους τομείς και να τα καταφέρει.