Στρατηγικός στόχος η δημιουργία ενιαίου φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας

Στη συνέντευξή του, ο κ. Τσούκαλης τονίζει οτι προτιμά τη χρήση «του πολιτικού όρου Σοσιαλδημοκρατία και Δημοκρατικός Σοσιαλισμός από τον χωροταξικό και πολιτικά ουδέτερο Κεντροαριστερά». Υποστηρίζει ότι χρειάζονται σταθερά και αποφασιστικά άλματα, τα οποία όμως θα διέπονται από ειλικρίνεια εκ μέρους όλων των συμμετέχοντων. Ωστόσο, επισημαίνει και την ανάγκη η διαβούλευση να διέπεται από ψυχραιμία και νηφαλιότητα ώστε να αποτραπούν παρορμητικές κινήσεις ενώ κάνει λόγο για «σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και ευαισθησιών συλλογικοτήτων και προσώπων». Τέλος, όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει ότι απέδειξε πως το μόνο αριστερό κυβερνητικό σχήμα είναι η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, αναφέροντας ωστόσο ότι πρέπει να είναι ευπρόσδεκτος ο νέος πόλος σε απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την πρόταση της κ. Γεννηματά σημειώνει: «Η διαφοροποίησή μας είναι «ως εκ των ων ουκ άνευ» προϋπόθεση, πριν την εκλογή της ηγεσίας του σχήματος την διενέργεια Συνεδρίου»

1) Ποιες θα πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σας οι εξελίξεις για το μέλλον της Κεντροαριστεράς; Πως τάσσεστε στην πρόταση της Φώφης Γεννηματά;

Προκείμενου να πείθεις για τις προθέσεις σου δεν αρκεί να τις διακηρύττεις. Πρέπει τις αποδεικνύεις!!!

Για να αντιμετωπίσεις ένα ζήτημα πρέπει προηγουμένως να μπορείς να το περιγράψεις. Και, δυστυχώς εδώ έχουμε ακόμα ένα σοβαρό πρόβλημα περιγραφής αυτού που επιθυμούμε να διαχειριστούμε. Έχουν επιστρατευθεί στο δημόσιο λόγο όροι όπως Κεντροαριστερά, Μεσαίος Χώρος, Φιλελεύθερο ή Ριζοσπαστικό Κέντρο, έννοιες τελετουργικές – ταυτολογικές και όχι αναλυτικές – περιγραφικές. Γεγονός που διαιωνίζει αναπόφευκτα τις ατέρμονες συζητήσεις και τα προσχηματικά άλλοθι. Η εμπειρία των τελευταίων 2 ετών ταιριάζει απόλυτα η γνωστή λαϊκή ρήση « Λάδι πολύ και τηγανίτες τίποτα».

Γι αυτό, ας ξεκινήσω με μία αναγκαία διευκρίνιση. Προτιμώ τη χρήση του πολιτικού όρου Σοσιαλδημοκρατία και Δημοκρατικός Σοσιαλισμός από τον χωροταξικό και πολιτικά ουδέτερο Κεντροαριστερά. Ο νέος φορέας πρέπει ν’ αντιστοιχείται στον ιστορικό ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη και να συμμετάσχει στη παρούσα διαδικασία για τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Η συζήτηση αυτή αφορά, όμως και την επικαιροποίηση της ταυτότητας της Αριστεράς αφού ως τέτοια, είναι πολιτογραφημένη η Σοσιαλδημοκρατία, στη πολιτική ιστορία της Ευρώπης.

Αν όμως για την Ευρώπη η διαδικασία αυτή συνιστά πορεία προς την «ανασυγκρότηση» του χώρου, για τη χώρα μας είναι πιο επώδυνη γιατί συνιστά διαδικασία «συγκρότησης». Πολιτικής, προγραμματικής και οργανωτικής. Πρέπει, λοιπόν, αρχικά, ν΄ αποφασίσουμε και να δηλώσουμε ότι ο στρατηγικός στόχος, το τέρμα της διαδρομής θα είναι η δημιουργία ενιαίου φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας/ Δημ. Σοσιαλισμού δηλ. «κόμματος» κατ’ αντιστοίχηση με τον Ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη. Στη συνέχεια πρέπει να περιγράψουμε, με σαφήνεια τον οδικό χάρτη προς τον στόχο. Με συγκεκριμένους σταθμούς, χρονοδιαγράμματα και περιεχόμενο. Ποιοι θα αποφασίζουν τη πορεία και ποιοι θα οδηγούν, ποιοι θα αξιολογούν και θ’ αναπροσαρμόζουν τα σχέδια. Ποιο, εν τέλει θα είναι το πολιτικό υποκείμενο.

Η διαβούλευση απαιτεί ψυχραιμία και νηφαλιότητα, πρέπει να αποτραπούν παρορμητικές κινήσεις, επιβάλει σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και ευαισθησιών συλλογικοτήτων και προσώπων. Απαιτεί όμως σταθερά και αποφασιστικά «άλματα» προκειμένου να μην είμαστε ουραγοί των εξελίξεων.

Κατόπιν των παραπάνω, αξιολογώ, αρχικά ως θετική τη πρόταση της κ. Γεννηματά, υπό την έννοια ότι προτείνει κάποιους σταθμούς του οδικού χάρτη. Δεν συνιστά – και δεν θα μπορούσε – πλήρη οδικό χάρτη για την συγκρότηση του χώρου. Εμείς – ως ΔΗΜΑΡ – έχουμε αποφασίσει και περιγράψει, σε επίπεδο Κεντρικής Επιτροπής, πλήρως τις προθέσεις μας τόσο στρατηγικά όσο και τακτικά προκειμένου να εκπληρωθεί ο στόχος της ενιαίας έκφρασης της Σοσιαλδημοκρατίας/Δημ. Σοσιαλισμού. Η διαφοροποίησή μας ως προς τη πρόταση της κ. Γεννηματά είναι «ως εκ των ων ουκ άνευ» προϋπόθεση, πριν την εκλογή της ηγεσίας του σχήματος την διενέργεια Συνεδρίου. Το Συνέδριο θα επικυρώσει την πολιτική και προγραμματική πρόταση της Συνδιάσκεψης, θα εκλέξει όργανα, θα αποκτήσει, δηλαδή το σχήμα δομή «οιονεί κόμματος».

Το όλο εγχείρημα πρέπει να διέπεται από «Ειλικρίνεια», «σαφήνεια» «τόλμη» «αποφασιστικότητα» και «βιωσιμότητα».

«Ειλικρίνεια» και «σαφήνεια» ως προς τις προθέσεις

«τόλμη» ως προς την υπέρβαση κομματικών και προσωπικών στερεοτύπων

« αποφασιστικότητα» ως προς την τήρηση του «οδικού χάρτη» και των «χρονοδιαγραμμάτων» και

«βιωσιμότητα» ως προς τη προοπτική του εγχειρήματος…

2) Ποιους θα πρέπει να περιλαμβάνει η νέα Κεντροαριστερά; Μπορείτε να μου αναφέρετε πρόσωπα και παρατάξεις;

Η συσσωρευμένη εμπειρία αποδεικνύει ότι, κατά τη διαδικασία της διαμόρφωσης του πολιτικού και προγραμματικού πλαισίου η συμμετοχή συλλογικοτήτων και προσώπων είναι διαφορετική από όσους ακολουθούν το τελικό εγχείρημα. Και αυτό γιατί ίσως κάποιοι να διαφοροποιηθούν από το τελικό πλαίσιο ενώ κάποιοι άλλοι να το ακολουθήσουν αφού αποκρυσταλλωθεί η φυσιογνωμία του. Έτσι στη διαδικασία διαμόρφωσης του πλαισίου θεωρώ ότι πρέπει να είναι παρόντες – εκτός όσων συγκροτούν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη – το ΠΟΤΑΜΙ, το ΚΙΔΗΣΟ, οι διάσπαρτες κινήσεις και συλλογικότητες που έχουν αναφορά στο μεσαίο χώρο και βεβαίως όσα πρόσωπα αισθάνονται ότι τους αφορά η συγκρότηση του χώρου. Προς τούτο, πρέπει και το πλαίσιο διαβουλεύσεων και διαδικασιών να είναι ευρύ και ευέλικτο ούτως ώστε να μην εκπέμπει αίσθηση προειλημμένων αποφάσεων.

3) Ο κ. Θεοδωράκης προσκάλεσε συγκεκριμένα πρωην στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο Ποταμι. Θεωρείτε ότι το Ποτάμι πρέπει να παίξει κύριο ρόλο σε αυτό το εγχείρημα;

Ήδη αναφέρθηκα στο ΠΟΤΑΜΙ με την επισήμανση της ιδιαιτερότητας ότι βρίσκεται σε προσυνεδριακή περίοδο. Ελπίζω ότι οι διεργασίες του χώρου θα αποτελέσουν βασικό θέμα των εργασιών του Συνεδρίου του και αναμένω με ενδιαφέρον τις τελικές αποφάσεις. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ΠΟΤΑΜΙ ΗΔΗ συμμετέχει στην Ευρωομάδα των Σοσιαλιστών’Δημοκρατών.

4) Πως θα πρέπει να οριοθετηθεί αυτή η νέα Κεντροαριστερά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Δημοκρατία; Τι πιστεύετε για τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ο ιστορικός χώρος της Σοσιαλδημοκρατίας και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού δεν μπορεί να ετεροκαθορίζεται. Τόσο ως προς τον, συντηρητικό χώρο των Ευρωπαϊκών Λαϊκών Κομμάτων πολύ δε περισσότερο ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, ας μη μας διαφεύγει ότι η Σοσιαλδημοκρατία είναι συνυφασμένη με την πορεία και το μοντέλο διακυβέρνησης που εξέφρασε πρωτίστως η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία. Δεν μπορεί να διεκδικεί το ρόλο του 2ου, πολύ δε περισσότερο του 3ου Πόλου. Πρέπει να είναι ένας από τους δύο Πόλους.

Προς τούτο, αρκεί να αναβαπτιστεί στις επικαιροποιημένες αρχές / ρίζες της αυτές που έχουν συμπυκνώσει αυτό που έχει πολιτογραφηθεί ως «Προοδευτικό Μοντέλο Διακυβέρνησης». Και ως σύστημα διακυβέρνησης δεν συγκροτείτο μόνο από ένα οικονομικό πρόγραμμα ή το παραδοσιακό κράτος πρόνοιας αλλά και ένα υπόδειγμα σχέσεων κράτους και κοινωνίας πολιτικής και οικονομίας, τρόπου λήψης αποφάσεων, προώθησης των μεταρρυθμίσεων. Το μοντέλο αυτό εδράζεται, από τη φύση του, στη διαβούλευση, τη συναίνεση, τους συμβιβασμούς και τη κουλτούρα της συμμετοχής και της συλλογικής ευθύνης. Ως εκ τούτου είναι ασύμβατο με τον λαϊκισμό, τον εθνικισμό, την πελατοκρατία, το νεποτισμό και το κοινωνικό αυτοματισμό.

5) Αρκετοί πρώην σύντροφοι σας, βρίσκονται πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτούς θα έπρεπε να απευθυνθεί η νέα Κεντροαριστερά;

Η κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιβεβαιώσει το συμπέρασμα, ότι η Αριστερή/Προοδευτική εκδοχή της διακυβέρνησης είναι μόνο το Σοσιαλδημοκρατικό Μοντέλο. Γι’ αυτό μόνο τυχαία δεν είναι η προσπάθεια για να μην πω βούληση του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει ή και να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή οικογένεια των Σοσιαλιστών’Δημοκρατών. Αυτό συνδέεται και με το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στις αρχές της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Σε όλον αυτό τον κόσμο πρέπει ν’ απευθυνθεί η πρότασή μας, δεδομένου ότι ο ΟΛΟΣ ΣΥΡΙΖΑ, ως η ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν μπορεί χωρίς σοβαρές εσωκομματικές ανατροπές, να εκπροσωπήσει της νέα εκδοχή της Σοσιαλδημοκρατίας και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.