Τι φοβάται το κατεστημένο;

Σύμφωνα με το el.wiktionary.org , κατεστημένο θεωρείται ένα «σύστημα ατόμων και ισχυρών ομάδων συμφερόντων που ελέγχουν σε βαθμό να εξουσιάζουν καίριους τομείς της πολιτικής, οικονομικής, αθλητικής ή πολιτιστικής ζωής (όχι απαραίτητα σε συνεννόηση) και που αντιδρούν σε κάθε ανανέωση η οποία θα μπορούσε να απειλήσει την κυριαρχία τους.»

Με βάση αυτόν λοιπόν τον ορισμό, αξίζει να δούμε τι προκαλεί ανησυχία σε αυτό το καλά ριζωμένο στη χώρα σύστημα προώθησης συμφερόντων, που χρόνια τώρα έχει εδραιωθεί και που η αμφισβήτηση του προκαλεί συντονισμένες και ακαριαίες από μεριάς του κινήσεις .

Η ανησυχία του αυτή συνδέεται ασφαλώς με την όποια προσπάθεια να αφυπνιστεί ο λαός και να οργανωθεί σε δομές που δεν αποτελούν μέρος του χειραγωγούμενου πλαισίου. Αποκορύφωμα της ανησυχίας αυτής είναι η προσήλωση στα πραγματικά συμφέροντα της κοινωνίας και η διεκδίκηση τους.

Ένα τέτοιος χώρος, όπου παράγεται πολιτική σκέψη και που οι αξίες και τα ιδανικά αποτελούν πυξίδα για την καθημερινή στάση και τον τρόπο ζωής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ο πολιτικός φορέας, ο «συλλογικός διανοούμενος» που φιλοδοξεί να αγκαλιάσει όλους τους προοδευτικούς πολίτες.

Γνωρίζει το κατεστημένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για να μπορέσει να υλοποιήσει ένα οραματικού χαρακτήρα σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την θωράκιση της δικαιοσύνης, την εμβάθυνση της δημοκρατίας, τον πλουραλισμό στην ενημέρωση, χρειάζεται την ενεργή συμμετοχή των πολιτών και όλων των υγιών δυνάμεων που απαρτίζουν την οργανωμένη κοινωνία.

Ξέρει το κατεστημένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επιδιώκει τον διάλογο και διαβουλεύεται για την χάραξη προοδευτικών πολιτικών που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας. Η ειλικρινής επικοινωνία του με θεσμούς και όργανα του κράτους (τοπική αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, συνδικαλισμός, σώματα ασφαλείας και άμυνας, ορθόδοξη εκκλησία, άλλα δόγματα και θρησκείες), προκαλεί δυσανεξία στο κατεστημένο και θα σίγουρα θα αντιδράσει.

Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και ο φόβος της καθεστηκυίας τάξης. Στο γεγονός δηλαδή ότι αυτός ο πολιτικός φορέας δεν απευθύνεται σε αυτή, αλλά κατευθείαν και μόνο στον υπερήφανο λαό. Επομένως αποτελεί υπαρκτή απειλή για τα συμφέροντα της τάξης αυτής και για το λόγο αυτό το κόμμα συκοφαντηθεί και θα πολεμηθεί. Για να αποφθεχθεί ο στόχος για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ λαού και ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, θα εντατικοποιηθεί η κυβερνητική προπαγάνδα με φαινόμενα ακόμα και αυταρχισμού.

Τρομάζει το σύστημα καθώς γνωρίζει πολύ καλά ότι τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία διακατέχονται από μια διάθεση για ειλικρινή προσφορά, από μια ανιδιοτελή αγωνία για τον τόπο, από μια πραγματική αγάπη για την πατρίδα των ίσων δικαιωμάτων, της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης, της αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο.

Φοβίζει το σύστημα καθώς ξέρει την σχέση που έχει αυτός ο χώρος με τα κινήματα σε τοπικό και ευρύτερο επίπεδο. Συλλογικότητες ανθρώπων που αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος, για τα δικαιώματα των ανθρώπων και των ζώων, για τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας και της παιδείας, για τον πολιτισμό και τα την ισότητα των φύλων και των συμπολιτών μας με αναπηρία.

Ενοχλεί το σύστημα που η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ακολουθεί μια αντιλαϊκή πεπατημένη και δεν καταφεύγει σε αυτό. Που δεν δίνει διαπιστευτήρια στους λίγους προκειμένου να τύχει της εύνοιας τους για να αποτελέσει μια ακόμη εφεδρική συστημική δύναμη. Που μιλάει καθαρά εντός και εκτός βουλής για την ανάγκη εμβάθυνσης της δημοκρατίας και καλεί στην καταδίκη της ακροδεξιάς, της μισαλλοδοξίας και του φασισμού, σε Ελλάδα, Ευρώπη και σε όλη την οικουμένη.

Εξοργίζει το σύστημα η εποικοδομητική κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης που καταθέτει προτάσεις για την ουσιαστική αντιμετώπιση της πανδημίας, την έξοδο από το οικονομικό αδιέξοδο και που έχει άποψη και λαϊκή αποδοχή στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων της χώρας.

Ανησυχεί το σύστημα ότι παρά την προσπάθεια χειραγώγησης των πολιτών με κάθε μέσο, η θητεία του η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δυνατή στη μνήμη των πολιτών και συγκρίνεται συνεχώς με την κυβέρνηση της ΝΔ. Παρά δε την συνεχή προσπάθεια να υπάρξει υπονόμευση του έργου και των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, η κοινή γνώμη αξιολογεί και αντιπαραβάλει συνεχώς τις δυο περιόδους και θυμάται ότι παρά το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο που οι δανειστές τότε είχαν επιβάλει, η δέσμευση για έξοδο από τα μνημόνια έγινε τελικά πράξη.

Όπως πράξη έγινε και το κλείσιμο μιας πολύχρονης εκκρεμότητας, παρά τις τότε διχαστικές και πατριδοκάπηλες φωνές της νεοφιλελεύθερης και υπερσυντηρητικής παράταξης που σήμερα μάταια προσπαθεί να συγκαλύψει. Η ¨Συμφωνία των Πρεσπών¨, κατέδειξε ακριβώς το τι σημαίνει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και πως το δόγμα αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση το υλοποίησε πιστά επιτυχαίνοντας την διεθνή αναγνώριση της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια.

Αγχώνεται το σύστημα καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ανασυγκροτείται και μετεξελίσσεται σε ένα παλλαϊκό μέτωπο, σε έναν πόλο συσπείρωσης όλων των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων. Το άγχος αυτό μεγαλώνει συνεχώς όσο μεγαλώνει το κόμμα καθώς αντιλαμβάνεται τι διαστάσεις μπορεί να πάρει και τι εξελίξεις θα φέρει αυτή η μαζική συμπόρευση με χαρακτηριστικά ακόμα και αυτοοργάνωσης.

Οργίζεται το σύστημα καθώς οι νέοι άνθρωποι ελπίζουν και παρακολουθούν αυτό τον πολιτικό φορέα που τους δίνει χώρο και δεν τους απαξιώνει. Που τους καλεί να πρωταγωνιστήσουν στην πολιτική ζωή και την κριτική τους αμφισβήτηση την βλέπει ως μια προωθητική δύναμη που θα επιφέρει τις σημαντικές αλλαγές κοινωνία. Μια κοινωνία ανεκτική, που θα επικροτεί την δημιουργικότητα, που θα ενισχύει τις δεξιότητες τους στον αθλητισμό, θα στηρίζει τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, θα καλλιεργεί το συλλογικό πνεύμα.