Σφαγεία : περιβάλλον, δημόσια υγεία και ...εντολή κυρίου νομάρχη
Θεόδωρος Κόλλιας, Δημοσιευμένο: 2008-04-25
Το κύριο καθήκον του κράτους δια των υπηρεσιών του είναι η προάσπιση του Περιβάλλοντος, της επιδερμίδας του ανθρώπου, από κάθε μορφή ρύπανσης και μόλυνσης. Παραπλήσιο καθήκον είναι και η διαφύλαξη της Δημόσιας Υγείας . Βεβαίως και τα δύο είναι πρόνοιες κάθε ανθρώπου όταν θέλει να θεωρείται κοινωνικό όν.
Και το Περιβάλλον και η Δημόσια Υγεία σχετίζονται άμεσα με τα τρόφιμα και μάλιστα με όλους τους κρίκους της αλυσίδας, που είναι η παρασκευή (δημιουργία, διατήρηση, εμπορία) και h κατανάλωση. Από το στάβλο και το χωράφι μέχρι το τραπέζι. Σε όλη αυτή τη μεγάλη διαδικασία σημαντικότερη θέση έχουν τα ζωικά από τα φυτικά τρόφιμα. Στον τομέα των ζωικών τροφίμων πρωταρχικό ρόλο έχουν τα Σφαγεία που αποτελούν το κύριο στάδιο, το μητροπολιτικό σταθμό όλης της αλυσίδας.
Επομένως τα σφαγεία σχετίζονται και με το Περιβάλλον και με τη Δημόσια Υγεία. Στο Περιβάλλον επιδρούν με τα ζωικά απόβλητα και στη Δημόσια Yγεία με την προστασία των ζώων ή ευζωία κατά τη μεταφορά και σφαγή.
Τα ζωικά απόβλητα είναι δύο ειδών:
τα άκρως επικίνδυνα (καλούνται υλικά ειδικού κινδύνου) που οδηγούνται στον κλίβανο για αποτέφρωση, με τελικό προϊόν τη στάχτη κι από εκεί στους ΧΥΤΑ. Αυτά είναι εγκέφαλος, σπλήνας, νωτιαίος μυελός μέσω των οποίων μεταδίδεται η Σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, οι τρελές αγελάδες.
τα παραπροϊόντα της σφαγής (έντερα, στόμαχοι, άρρωστα και νεκρά ζώα και ό,τι γενικώς δεν είναι για ανθρώπινη κατανάλωση όπως τα δέρματα). Αυτά πάνε για αδρανοποίηση μέσω ειδικών συστημάτων, των Rendering με τελικό προϊόν τις τροφές μικρών ζώων (σκυλιά και γάτες).
Η Προστασία των ζώων και η ευζωία (welfare) έχουν να κάνουν με τη μεταχείριση των ζώων και τη συμπεριφορά των ανθρώπων κατά τη μεταφορά και τον τρόπο αναισθητοποίησης και σφαγής. Και οι δυο αυτοί παράγοντες, εκτός από την ανθρωπιστική σκοπιά, διαμορφώνουν το τελικό προϊόν , που είναι το κρέας(υγιεινή και ποιότητα.)
Από τα παραπάνω διαφαίνεται η σημασία των σφαγείων.
Ιδού όμως ποια είναι η κατάσταση στη χώρα:
Κατά την προηγούμενη δεκαετία η ΠΕΚΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δημοσίων Υπαλλήλων) εξέδιδε μια εφημερίδα, τα ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΑ ΝΕΑ. Το 14ο φύλλο, το Μάρτιο του 1999, στο κύριο άρθρο, είχε ως τίτλο: ΣΦΑΓΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ και ως υπότιτλο: η κατάσταση στα σφαγεία είναι καθρέπτης του πολιτιστικού επιπέδου, της Δημόσιας υγείας και του κτηνιατρικού κλάδου.
Αυτό διατυμπανίσθηκε τότε, πριν 12 ολόκληρα χρόνια.
Αλί και τρισαλί.
Τώρα η κατάσταση είναι υπό το μηδέν.
Πρέπει να τονιστεί ότι καθ΄ όλη τη μακρά και αμαρτωλή αυτή περίοδο υπήρξαν ευκαιρίες διόρθωσης του κακού που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Οι κανονισμοί 91/497, 91/498 έδιναν δυνατότητες χρηματοδότησης με κοινοτικά κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των ακατάλληλων σφαγείων, αλλά οι εμπλεκόμενοι Δήμαρχοι μάζευαν σαλιγκάρια στο γιαλό, καθότι τα εν λόγω τύποις σφαγεία είναι δημοτικά. Ακολούθησαν παρεκκλίσεις συμμόρφωσης αλλά ……τα αυτιά όλων είχαν τσιμεντοποιηθεί.
Στη χώρα λειτουργούν περί τα 200(2) σφαγεία. Τα μισά δεν έχουν καν κωδικό αριθμό διότι δεν πληρούν σοβαρούς υγειονομικούς ή περιβαλλοντικούς όρους που είναι απαιτήσεις της σχετικής κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας. Όμως συνεχίζουν να λειτουργούν με εντολή νομάρχη(3) παρά την αντίθετη εισήγηση της άμεσα αρμόδιας Υπηρεσίας Ελέγχου που είναι η νομαρχιακή Κτηνιατρική Δ/νση που πολλές φορές ακολουθεί ρητή κοινοτική προσταγή. Όχι ότι τα υπόλοιπα είναι εντάξει. Πάντως στα μισά από αυτά επικρατούν συνθήκες τριτοκοσμικές. Η όλη εικόνα είναι τραγελαφική, απαράδεκτη.
Δύο είναι τα καυτά ερωτήματα που ανακύπτουν:
• Από πoιο δίκαιο και από πoιο νόμο πηγάζει το δικαίωμα του κάθε νομάρχη να εντέλλεται(4) υπαλλήλους να παρανομούν και να παραβιάζουν το πρώτιστο καθήκον τους που είναι η προάσπιση της δημόσιας υγείας; Πώς λέγεται αυτό το πράγμα; Δεν είναι παράβαση καθήκοντος;
• Ο κτηνίατρος(5) που σφραγίζει τα σφάγια με την εντολή του νομάρχη, ο ίδιος δεν έχει ευθύνες που κατακουρελιάζεται η κύρια επιστημονική και κοινωνική του αξία;
Ο νομάρχης και οι περί αυτού αλλά και αρκετοί άλλοι που χαρακτηρίζονται μόνοι τους ως μοναδικοί υπερασπιστές του λαού ισχυρίζονται ότι έτσι προασπίζουν τα συμφέροντα της επαρχίας και δη των μικρών παραγωγών. Αλίμονο εάν αυτά προηγούνται της δημόσιας υγείας. Είναι σίγουρο ότι αν αναγκασθούν να τα κλειδαμπαρώσουν, τότε όλα θα φτιαχτούν μια χαρά.
Αλλιώς έτσι το πρόβλημα θα διαιωνίζεται, όπως γίνεται τόσα χρόνια.
Επιτέλους φθάνει πια!!! Τι να γίνει; Μας το βροντοφώναξαν οι τέσσερεις (4) συνάδελφοι – κοσμήματα του κτηνιατρικού κλάδου μέσα από εκείνη την εφημερίδα: Ο Παύλος Παναγιωτόπουλος, ο Τάσος Τσώνης, ο Δημήτρης Χατζόπουλος και ο μακαρίτης Νίκος Μεράβογλου. Έγραφαν τότε:
• Αντίσταση στα μικροσυμφέροντα
• Άμεση διακοπή λειτουργίας των ακατάλληλων σφαγείων
• Ανάδειξη και όχι απόκρυψη του προβλήματος αλλά δυναμικές πιέσεις και προσφυγή στα όργανα της Ε.Ε. και στις εισαγγελικές αρχές της χώρας.
Όμως πολύ μεγάλη ευθύνη έχει και ο κτηνιατρικός κλάδος. Παρά τις αρνήσεις και τις αντιθέσεις να δοθούν άδειες λειτουργίας σε αυτά τα ακατάλληλα σφαγεία, κτηνίατροι πηγαίνουν, επιβλέπουν και κρεοσκοπούν υπό τριτοκοσμικές συνθήκες νομιμοποιώντας απαράδεκτες και επικίνδυνες παρανομίες. Ο κύριος λόγος(6) αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς είναι η μικροψυχία, ο φόβος που φυλάει τα έρμα (ΕΝΤΟΛΗ νομάρχη και τα σκυλιά δεμένα…)
Το θέμα το θέσαμε στο Δ.Σ. της ΠΕΚΔΥ και την καλέσαμε να πάρει πρωτοβουλίες και να μπει μπροστάρης για να λήξει πια αυτός ο τραγέλαφος, ο καρκίνος. Οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες, δήμαρχοι και νομάρχες, για λόγους καθαρά μικροπολιτικούς - κουκιά τα λένε - κι άλλα τέτοια ποταπά μικροσυμφέροντα, εντέλλονται τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης επάνω στις δικές μας πλάτες, αψηφώντας τους κινδύνους της Δημόσιας Υγείας που είναι το ύψιστο κοινωνικό αγαθό και γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια κάθε κανόνα υγιεινής και προστασίας των ζώων και του περιβάλλοντος.
Πλέον τέτοιες καραμπινάτες περιπτώσεις, όπου διακυβεύονται το κοινό καλό και συμφέρον και άλλα τέτοια συναφή, όπως το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο ρατσισμός είναι έκδηλο ότι πρέπει να τα υπερασπισθεί ο Συνασπισμός. Και να τα υπερασπισθεί και να επέμβει με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό(7) . Τέτοιος τρόπος είναι η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο αλλά περισσότερο στις εθνικές εισαγγελικές αρχές. Για την περίπτωση των σφαγείων να αποστείλει σε όλους τους εμπλεκόμενους, από την πολιτική ηγεσία μέχρι τους νομάρχες, δημάρχους, Κεντρική Υπηρεσία και Δ/νσεις Κτηνιατρικής, ένα αυστηρό έγγραφο όπου ρητά και κατηγορηματικά να καταγγέλλει και να προειδοποιεί τελεσίδικα ότι:
Εάν δεν κλείσουν αμέσως σε ένα (1) μήνα όλα τα σφαγεία που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της νομοθεσίας (Π.Δ.79/2007 )(8), τότε όλοι οι εμπλεκόμενοι, θα πάνε στον εισαγγελέα. Τότε να δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος και πόσα ποντίκια πιάνει η κατσούλα.
Άλλη λύση δεν υπάρχει!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ Α.Ρ.ΣΥ ΚΤ.(ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ)
Θεόδωρος Κόλλιας
----
1. Η γραφή με κεφαλαίο των λέξεων είναι ανάλογη της μέγιστης σημασίας τους.
2. Η σύγκριση του αριθμού και της ποιότητας των σφαγείων της χώρας μας με τα σφαγεία των αναπτυγμένων κρατών είναι αποκαλυπτική και απογοητευτική. Σε ολόκληρη την Ολλανδία με περισσότερο ζωικό κεφάλαιο υπάρχουν 6 σφαγεία.
3.Η εφαρμογή των κτηνιατρικών δράσεων στην επαρχία μετά το 2002 όπου είχαμε μετάταξη των κτηνιατρικών υπηρεσιών από το ΥΠΑΑΤ στις Ν/Α έχει καταστεί αδύνατη κάτω από απαράδεκτες συνθήκες. Κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης παίζει το πολιτικό κόστος και η αδιάκοπη άγρα ψήφων, που είναι ο μεγαλύτερος καρκίνος με πολλαπλές μεταστάσεις στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Πλέον τα πράγματα έχουν φθάσει στα όρια της παραεξουσίας και της παραβίασης καθηκόντων είτε από τους ίδιους τους νομάρχες είτε από τους νομαρχιακούς συμβούλους και τους άλλους τοπικούς παράγοντες.
4. Οι κ.κ. Νομάρχες και Δήμαρχοι ποτέ δεν ΕΝΤΕΛΛΟΝΤΑΙ εγγράφως επειδή είναι ευνόητο ότι διαπράττουν παρανομία και παράβαση καθήκοντος που δυνατόν να επιφέρει και…παύση.
5. Εμάς τους κτηνιάτρους ως πλέον αρμόδιους, μιας και είναι πανθομολογούμενο ότι ο πρωταρχικός μας σκοπός είναι η προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, μας αφορά τα μέγιστα. Γι΄ αυτό αυτή η άθλια κατάσταση μας εκθέτει κατάφωρα, μας ντροπιάζει και μας υποβιβάζει όχι μόνο σαν επιστήμονες αλλά και σαν ανθρώπους. Έχουμε υποχρέωση και καθήκον απέναντι στην κοινωνία όχι να κουκουλώνουμε το πρόβλημα και να στρουθοκαμηλίζουμε, πράγμα που κάνουμε τόσα χρόνια, αλλά να το αναδείξουμε με κάθε τρόπο και να προβούμε σε δυναμικές πιέσεις.
6. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει το αρμόδιο υπουργείο (ΥΠΑΑΤ), η αρμόδια αρχή. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια, κρίσιμα προβλήματα της κοινωνίας, απαξιώνονται, υποβιβάζονται και κουκουλώνονται. Οι λόγοι είναι πρόδηλοι σε όλους. Η πολιτική ηγεσία, οι κυβερνήσεις έτσι κρίνουν και αναλόγως ενεργούν.
7. Στην Ολλανδία – αν καλώς έχω συγκρατήσει τη χώρα – επεμβαίνει άμεσα το ίδιο το Σοσιαλιστικό κόμμα. Λόγου χάριν όταν κτίζεται ένα παράνομο και αυθαίρετο, αμέσως επεμβαίνει και δρα το κόμμα. Το γκρεμίζει!!! Κι ας πάνε στο δικαστήριο. Εδώ μας πήγε ο Βγενόπουλος, ο κακομοίρης….
8. Ο Κανονισμός 2076/2005 δίνει παρεκκλίσεις, ώστε τα μικρά σφαγεία να λειτουργούν χωρίς Κωδικό το αργότερο μέχρι το 2009. Ο Κωδικός έχει να κάνει μόνο με την υγιεινή του χώρου. Όμως η καταλληλότητα των σφαγείων ανεξαρτήτως του Κωδικού είναι κυρίως θέμα της διάθεσης των ζωικών υποπροϊόντων (Καν.1774/2002) και της Προστασίας των ζώων (Π.Δ. 327/1996)
* Το Π.Δ. 79/2007 δίνει προθεσμία συμμόρφωσης μέχρι το τέλος του Μαϊου 2008.
Και το Περιβάλλον και η Δημόσια Υγεία σχετίζονται άμεσα με τα τρόφιμα και μάλιστα με όλους τους κρίκους της αλυσίδας, που είναι η παρασκευή (δημιουργία, διατήρηση, εμπορία) και h κατανάλωση. Από το στάβλο και το χωράφι μέχρι το τραπέζι. Σε όλη αυτή τη μεγάλη διαδικασία σημαντικότερη θέση έχουν τα ζωικά από τα φυτικά τρόφιμα. Στον τομέα των ζωικών τροφίμων πρωταρχικό ρόλο έχουν τα Σφαγεία που αποτελούν το κύριο στάδιο, το μητροπολιτικό σταθμό όλης της αλυσίδας.
Επομένως τα σφαγεία σχετίζονται και με το Περιβάλλον και με τη Δημόσια Υγεία. Στο Περιβάλλον επιδρούν με τα ζωικά απόβλητα και στη Δημόσια Yγεία με την προστασία των ζώων ή ευζωία κατά τη μεταφορά και σφαγή.
Τα ζωικά απόβλητα είναι δύο ειδών:
τα άκρως επικίνδυνα (καλούνται υλικά ειδικού κινδύνου) που οδηγούνται στον κλίβανο για αποτέφρωση, με τελικό προϊόν τη στάχτη κι από εκεί στους ΧΥΤΑ. Αυτά είναι εγκέφαλος, σπλήνας, νωτιαίος μυελός μέσω των οποίων μεταδίδεται η Σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, οι τρελές αγελάδες.
τα παραπροϊόντα της σφαγής (έντερα, στόμαχοι, άρρωστα και νεκρά ζώα και ό,τι γενικώς δεν είναι για ανθρώπινη κατανάλωση όπως τα δέρματα). Αυτά πάνε για αδρανοποίηση μέσω ειδικών συστημάτων, των Rendering με τελικό προϊόν τις τροφές μικρών ζώων (σκυλιά και γάτες).
Η Προστασία των ζώων και η ευζωία (welfare) έχουν να κάνουν με τη μεταχείριση των ζώων και τη συμπεριφορά των ανθρώπων κατά τη μεταφορά και τον τρόπο αναισθητοποίησης και σφαγής. Και οι δυο αυτοί παράγοντες, εκτός από την ανθρωπιστική σκοπιά, διαμορφώνουν το τελικό προϊόν , που είναι το κρέας(υγιεινή και ποιότητα.)
Από τα παραπάνω διαφαίνεται η σημασία των σφαγείων.
Ιδού όμως ποια είναι η κατάσταση στη χώρα:
Κατά την προηγούμενη δεκαετία η ΠΕΚΔΥ (Πανελλήνια Ένωση Δημοσίων Υπαλλήλων) εξέδιδε μια εφημερίδα, τα ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΑ ΝΕΑ. Το 14ο φύλλο, το Μάρτιο του 1999, στο κύριο άρθρο, είχε ως τίτλο: ΣΦΑΓΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ και ως υπότιτλο: η κατάσταση στα σφαγεία είναι καθρέπτης του πολιτιστικού επιπέδου, της Δημόσιας υγείας και του κτηνιατρικού κλάδου.
Αυτό διατυμπανίσθηκε τότε, πριν 12 ολόκληρα χρόνια.
Αλί και τρισαλί.
Τώρα η κατάσταση είναι υπό το μηδέν.
Πρέπει να τονιστεί ότι καθ΄ όλη τη μακρά και αμαρτωλή αυτή περίοδο υπήρξαν ευκαιρίες διόρθωσης του κακού που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Οι κανονισμοί 91/497, 91/498 έδιναν δυνατότητες χρηματοδότησης με κοινοτικά κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των ακατάλληλων σφαγείων, αλλά οι εμπλεκόμενοι Δήμαρχοι μάζευαν σαλιγκάρια στο γιαλό, καθότι τα εν λόγω τύποις σφαγεία είναι δημοτικά. Ακολούθησαν παρεκκλίσεις συμμόρφωσης αλλά ……τα αυτιά όλων είχαν τσιμεντοποιηθεί.
Στη χώρα λειτουργούν περί τα 200(2) σφαγεία. Τα μισά δεν έχουν καν κωδικό αριθμό διότι δεν πληρούν σοβαρούς υγειονομικούς ή περιβαλλοντικούς όρους που είναι απαιτήσεις της σχετικής κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας. Όμως συνεχίζουν να λειτουργούν με εντολή νομάρχη(3) παρά την αντίθετη εισήγηση της άμεσα αρμόδιας Υπηρεσίας Ελέγχου που είναι η νομαρχιακή Κτηνιατρική Δ/νση που πολλές φορές ακολουθεί ρητή κοινοτική προσταγή. Όχι ότι τα υπόλοιπα είναι εντάξει. Πάντως στα μισά από αυτά επικρατούν συνθήκες τριτοκοσμικές. Η όλη εικόνα είναι τραγελαφική, απαράδεκτη.
Δύο είναι τα καυτά ερωτήματα που ανακύπτουν:
• Από πoιο δίκαιο και από πoιο νόμο πηγάζει το δικαίωμα του κάθε νομάρχη να εντέλλεται(4) υπαλλήλους να παρανομούν και να παραβιάζουν το πρώτιστο καθήκον τους που είναι η προάσπιση της δημόσιας υγείας; Πώς λέγεται αυτό το πράγμα; Δεν είναι παράβαση καθήκοντος;
• Ο κτηνίατρος(5) που σφραγίζει τα σφάγια με την εντολή του νομάρχη, ο ίδιος δεν έχει ευθύνες που κατακουρελιάζεται η κύρια επιστημονική και κοινωνική του αξία;
Ο νομάρχης και οι περί αυτού αλλά και αρκετοί άλλοι που χαρακτηρίζονται μόνοι τους ως μοναδικοί υπερασπιστές του λαού ισχυρίζονται ότι έτσι προασπίζουν τα συμφέροντα της επαρχίας και δη των μικρών παραγωγών. Αλίμονο εάν αυτά προηγούνται της δημόσιας υγείας. Είναι σίγουρο ότι αν αναγκασθούν να τα κλειδαμπαρώσουν, τότε όλα θα φτιαχτούν μια χαρά.
Αλλιώς έτσι το πρόβλημα θα διαιωνίζεται, όπως γίνεται τόσα χρόνια.
Επιτέλους φθάνει πια!!! Τι να γίνει; Μας το βροντοφώναξαν οι τέσσερεις (4) συνάδελφοι – κοσμήματα του κτηνιατρικού κλάδου μέσα από εκείνη την εφημερίδα: Ο Παύλος Παναγιωτόπουλος, ο Τάσος Τσώνης, ο Δημήτρης Χατζόπουλος και ο μακαρίτης Νίκος Μεράβογλου. Έγραφαν τότε:
• Αντίσταση στα μικροσυμφέροντα
• Άμεση διακοπή λειτουργίας των ακατάλληλων σφαγείων
• Ανάδειξη και όχι απόκρυψη του προβλήματος αλλά δυναμικές πιέσεις και προσφυγή στα όργανα της Ε.Ε. και στις εισαγγελικές αρχές της χώρας.
Όμως πολύ μεγάλη ευθύνη έχει και ο κτηνιατρικός κλάδος. Παρά τις αρνήσεις και τις αντιθέσεις να δοθούν άδειες λειτουργίας σε αυτά τα ακατάλληλα σφαγεία, κτηνίατροι πηγαίνουν, επιβλέπουν και κρεοσκοπούν υπό τριτοκοσμικές συνθήκες νομιμοποιώντας απαράδεκτες και επικίνδυνες παρανομίες. Ο κύριος λόγος(6) αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς είναι η μικροψυχία, ο φόβος που φυλάει τα έρμα (ΕΝΤΟΛΗ νομάρχη και τα σκυλιά δεμένα…)
Το θέμα το θέσαμε στο Δ.Σ. της ΠΕΚΔΥ και την καλέσαμε να πάρει πρωτοβουλίες και να μπει μπροστάρης για να λήξει πια αυτός ο τραγέλαφος, ο καρκίνος. Οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες, δήμαρχοι και νομάρχες, για λόγους καθαρά μικροπολιτικούς - κουκιά τα λένε - κι άλλα τέτοια ποταπά μικροσυμφέροντα, εντέλλονται τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης επάνω στις δικές μας πλάτες, αψηφώντας τους κινδύνους της Δημόσιας Υγείας που είναι το ύψιστο κοινωνικό αγαθό και γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια κάθε κανόνα υγιεινής και προστασίας των ζώων και του περιβάλλοντος.
Πλέον τέτοιες καραμπινάτες περιπτώσεις, όπου διακυβεύονται το κοινό καλό και συμφέρον και άλλα τέτοια συναφή, όπως το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο ρατσισμός είναι έκδηλο ότι πρέπει να τα υπερασπισθεί ο Συνασπισμός. Και να τα υπερασπισθεί και να επέμβει με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό(7) . Τέτοιος τρόπος είναι η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο αλλά περισσότερο στις εθνικές εισαγγελικές αρχές. Για την περίπτωση των σφαγείων να αποστείλει σε όλους τους εμπλεκόμενους, από την πολιτική ηγεσία μέχρι τους νομάρχες, δημάρχους, Κεντρική Υπηρεσία και Δ/νσεις Κτηνιατρικής, ένα αυστηρό έγγραφο όπου ρητά και κατηγορηματικά να καταγγέλλει και να προειδοποιεί τελεσίδικα ότι:
Εάν δεν κλείσουν αμέσως σε ένα (1) μήνα όλα τα σφαγεία που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της νομοθεσίας (Π.Δ.79/2007 )(8), τότε όλοι οι εμπλεκόμενοι, θα πάνε στον εισαγγελέα. Τότε να δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος και πόσα ποντίκια πιάνει η κατσούλα.
Άλλη λύση δεν υπάρχει!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ Α.Ρ.ΣΥ ΚΤ.(ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ)
Θεόδωρος Κόλλιας
----
1. Η γραφή με κεφαλαίο των λέξεων είναι ανάλογη της μέγιστης σημασίας τους.
2. Η σύγκριση του αριθμού και της ποιότητας των σφαγείων της χώρας μας με τα σφαγεία των αναπτυγμένων κρατών είναι αποκαλυπτική και απογοητευτική. Σε ολόκληρη την Ολλανδία με περισσότερο ζωικό κεφάλαιο υπάρχουν 6 σφαγεία.
3.Η εφαρμογή των κτηνιατρικών δράσεων στην επαρχία μετά το 2002 όπου είχαμε μετάταξη των κτηνιατρικών υπηρεσιών από το ΥΠΑΑΤ στις Ν/Α έχει καταστεί αδύνατη κάτω από απαράδεκτες συνθήκες. Κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης παίζει το πολιτικό κόστος και η αδιάκοπη άγρα ψήφων, που είναι ο μεγαλύτερος καρκίνος με πολλαπλές μεταστάσεις στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Πλέον τα πράγματα έχουν φθάσει στα όρια της παραεξουσίας και της παραβίασης καθηκόντων είτε από τους ίδιους τους νομάρχες είτε από τους νομαρχιακούς συμβούλους και τους άλλους τοπικούς παράγοντες.
4. Οι κ.κ. Νομάρχες και Δήμαρχοι ποτέ δεν ΕΝΤΕΛΛΟΝΤΑΙ εγγράφως επειδή είναι ευνόητο ότι διαπράττουν παρανομία και παράβαση καθήκοντος που δυνατόν να επιφέρει και…παύση.
5. Εμάς τους κτηνιάτρους ως πλέον αρμόδιους, μιας και είναι πανθομολογούμενο ότι ο πρωταρχικός μας σκοπός είναι η προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, μας αφορά τα μέγιστα. Γι΄ αυτό αυτή η άθλια κατάσταση μας εκθέτει κατάφωρα, μας ντροπιάζει και μας υποβιβάζει όχι μόνο σαν επιστήμονες αλλά και σαν ανθρώπους. Έχουμε υποχρέωση και καθήκον απέναντι στην κοινωνία όχι να κουκουλώνουμε το πρόβλημα και να στρουθοκαμηλίζουμε, πράγμα που κάνουμε τόσα χρόνια, αλλά να το αναδείξουμε με κάθε τρόπο και να προβούμε σε δυναμικές πιέσεις.
6. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει το αρμόδιο υπουργείο (ΥΠΑΑΤ), η αρμόδια αρχή. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια, κρίσιμα προβλήματα της κοινωνίας, απαξιώνονται, υποβιβάζονται και κουκουλώνονται. Οι λόγοι είναι πρόδηλοι σε όλους. Η πολιτική ηγεσία, οι κυβερνήσεις έτσι κρίνουν και αναλόγως ενεργούν.
7. Στην Ολλανδία – αν καλώς έχω συγκρατήσει τη χώρα – επεμβαίνει άμεσα το ίδιο το Σοσιαλιστικό κόμμα. Λόγου χάριν όταν κτίζεται ένα παράνομο και αυθαίρετο, αμέσως επεμβαίνει και δρα το κόμμα. Το γκρεμίζει!!! Κι ας πάνε στο δικαστήριο. Εδώ μας πήγε ο Βγενόπουλος, ο κακομοίρης….
8. Ο Κανονισμός 2076/2005 δίνει παρεκκλίσεις, ώστε τα μικρά σφαγεία να λειτουργούν χωρίς Κωδικό το αργότερο μέχρι το 2009. Ο Κωδικός έχει να κάνει μόνο με την υγιεινή του χώρου. Όμως η καταλληλότητα των σφαγείων ανεξαρτήτως του Κωδικού είναι κυρίως θέμα της διάθεσης των ζωικών υποπροϊόντων (Καν.1774/2002) και της Προστασίας των ζώων (Π.Δ. 327/1996)
* Το Π.Δ. 79/2007 δίνει προθεσμία συμμόρφωσης μέχρι το τέλος του Μαϊου 2008.
