Για τους ψηφοφόρους ήταν μόνο μια ταμπέλα που κάλυπτε γηρασμένα πράγματα
Νίκι Βέντολα, Συνέντευξη, UNITA, Δημοσιευμένο: 2008-04-16
Ο Νικι Βέντολα- ηγετικό στέλεχος της Prc (Κομουνιστικής επανίδρυσης)- είναι εκλεγμένος Κυβερνήτης της Περιφέρειας της Απουλίας (Μπάρι), με πληθυσμό 4.074.964 ατόμων. Γεννήθηκε το 1958 σε χωριό της επαρχίας του Μπάρι. Πολιτικά προέρχεται από την οργάνωση νεολαίας (FGCI ) -του πάλαι ποτέ ΙΚΚ- της οποίας ήταν μέλος της γραμματείας από το 1985, ενώ το 1990 γίνεται μέλλος της κεντρικής επιτροπής του ΙΚΚ. Το 1991 αντιτίθεται στη «στροφή της Μπολωνίνας του Ακίλε Οκέτο και μαζί με τους Σερτζιο Καραβίνι, Αρμαντο Κοσσούτα κλπ ιδρύουν το Κίνημα Κομουνιστικής Επανίδρυσης που μετέπειτα γίνεται το Prc. Εκλέγεται Κυβερνήτης της Απουλίας το 2005, αφού πριν εκλέχθηκε σαν μοναδικός υποψήφιος από την εκλογική βάση της συνολικής κεντροαριστεράς. Ανεξάρτητα το ποιά θα είναι η κατάληξη της σύγκρουσης στα πλαίσια της ηγεσίας της Prc (Κομουνιστικής επανίδρυσης) ο Νικι Βέντολα θεωρείται ο φυσιολογικός ηγέτης της Αριστεράς που κατά τον ίδιο «πρέπει να έλθει». Από την περίοδο του ΙΚΚ θεωρείται «l’eterna promessa» η αιώνια υπόσχεση. Για αυτό ακριβώς το λόγο επιλέχθηκε η συνέντευξη αυτή.1*
Στάθης Λουκάς
«Για τους ψηφοφόρους ήταν μόνο μια ταμπέλα που κάλυπτε γηρασμένα πράγματα»
Ο Βελτρόνι θεωρεί μιά έλλειψη ότι η «Αριστερά-Ουράνιο Τόξο» δεν αντιπροσωπεύται στο Κοινοβούλειο.Είσαι και εσύ μεταξύ εκείνων που τον θεωρούν συνυπεύθυνο αυτού του αποτελέσματος λόγω των δηλωσεών του για τη χαμένη ψήφο;
«Εμένα μου αρέσει να διερευνώ περισσότερο τα αίτια παρά τους ένοχους. Έτσι η ανάλυση μπορεί να είναι πιο διαυγής και να στάζει λιγότερη μνησικακία .»
Και η δική σου ανάλυση σε πιά συμπεράσματα καταλήγει πρόεδρε Βέντολα
«Ο σεισμός προκλίθηκε από την απογοήτευση για την κυβέρνηση Πρόντι. Που μας προκάλεσε κεραυνοπληξία που κράτησε στο σπίτι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων και μια μοιραία έλξη για χρήσιμο ψήφο σε μια χώρα που χαρακτηρίζεται από προχωρημένο μεταβολισμό, περισσότερο από όσο είχαμε φαντασθεί, πολιτισμικών συμπεριφορών αμερικάνικου τύπου. Και μαζί το γεγονός ότι ένα μερος του εργατικού και λαϊκού εκλογικού μας σώματος μετασχημάτισε την ανικανοποίηση του σε σαλτάρισμα για ψήφο στη Λέγα. Αυτή είνα η εξήγηση του ότι έγινε, η ραδιογραφία μιας κατάρευσης.»
Και αυτής της κατάρευσης, όπως λέγεις εσύ, δεν υπήρξε καμιά προαναγγελία κατά κάποιο τρόπο.
«Ας πούμε ότι η καρδιακή εξασθένηση προϋπήρχε και τα αίτια ήταν μακράς διαρκείας.Και
μπροστά σε αυτή την ασθενή καρδιά της αριστεράς ήταν ξεκάθαρα ανεπαρκής μια απλή εκλογική συμμαχία.»
Κατά τη γνώμη σου ήταν μόνο αυτό η λίστα Αριστερά-Ουράνιο Τόξο;
«Η Αριστερά- Ουράνιο Τόξο έγινε αντιληπτή σαν μιά ταμπέλα που σκέπαζε πράγματα γηρασμένα, πράγματα πιθανώς αναποτελεσματικά σε σχέση με τις αναγκαιότητες της πολιτικής πράξης. Δεν μεταβολίσθηκε σαν η αρχή και το σημάδι μιας καινούργιας διαδικασίας, σαν η πρώτη πρόβα του ναυπηγίου(εργοταξίου) της αριστεράς που θα έλθει.»
Πως θα ξεκινήσετε ξανά;
«Υπάρχουν δύο δρόμοι. Ένας είναι εκείνος της αυτοκτονίας, δια μέσου μιας γραφειοκρατικής υποχώρησης στα περιορισμένα στρατόπεδα της ταυτότητας.»
Μια απάντηση σε όσους, όπως η ηγεσίας του Κόμματος των Ιταλών Κομουνιστών (Pdci), υποστηρίζουν ότι εχάσατε γιατί εγκαταλείψατε τα παραδοσιακά σύμβολα και προτείνει να επιστρέψετε στο σφυροδρέπανο;
«Αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν πρόθεση να παρηγορηθούν με αυτές τις σύνθετες πνευματικές επεξεργασίες είναι ελεύθεροι να το κάνουν. Όμως μου φαίνονται ιεροτελεστία εξορκισμού, παρά προσπάθεια ανάλυσης της πραγματικότητας. Μπορεί ακόμα να ειπωθεί: έγινε ότι έγινε γιατί δεν υπάρχει ανάγκη από μια καινούργια αριστερά, είναι ανάγκη να ανεμίσουμε τα λάβαρα της παλιάς αριστεράς, να οργανώσουμε ξανά τα αντίσκηνα και τα στρατεύματα. Είναι βέβαια μια υπόθεση. Αλλά εγά τη θεωρώ μια αυτοκτονία. Και πρέπει ακόμα να πώ ότι δεν με ερεθίζει πολύ ουτε από πολιτισμική σκοπιά, ούτε από ανθρώπινη.»
Λοιπόν, η άλλη υπόθεση;
«Για όποιον έχει ακόμα μέσα στο κεφάλη του ένα μάθημα του μη δογματικού μαρξισμού, είναι η αδυσώπητη ανάλυση του σημερινού κόσμου, η δημιουργία ενός ναυπηγίου (εργοταξίου) που δεν είναι το μουσείο της δόξας του παρελθόντος, αλλά ένας πλυθηντικός τόπος και ανοιχτός, στον οποίο μια καινούργια υποκειμενικότητα μπορει να συνομιλεί με τα ερωτήματα και τα προβλήματα του εικοστουπρώτου αιώνα. Ανάγκη να αναδημιουργήσει το δικό του πεδίο, τα δικά του μέσα της πολιτικής πράξης, δηλαδή το ναυπηγείο της Αριστερας-Ουράνιο Τόξο. Αυτό που δεν ξεκίνησε ποτέ, που μόνο ανακοινώθηκε σε ένα εκλογικό ψηφοδέλτιο.»
Είπες ότι δεν ξεκίνησε ποτέ;Και το πλένουμ των αντιπροσώπων, το ενωτικό συμβολο, η κοινή δουλιά για τις λίστες;
«Ας πούμε τότε ότι ξεκίνησαμε αργό ρυθμό, πολύ αργό ρυθμό, αλλά τώρα πρέπει να βάλλουμε την ταχύτητα της τόλμης της καινοτομίας. Αυτή είναι η μόνη προοπτική που εγώ θεωρώ χρήσιμη για την αριστερά, για μια αριστερά που θέλει να είναι χρήσιμη για τη χώρα. Όλα τα υπόλοιπα μου φαίνεται ότι ανήκουν στο χώρο του φολκλόρ.
Αυτή η διαδικασία απαιτεί αλλαγή των ηγεσιών που διευθύνουν;
«Πρίν μίλησα για την εκλογική ήττα. Μίλησα για τος εαυτόν μου, είπα ότι έχουμε το καθήκον να εργασθούμε για να παραδώσουμε την σκυτάλη σε μια καινούργια γενιά, και να το κάνουμε το γρηγορότερο. Χρειάζεται ένα καινούργιο αλφάβητο της αριστεράς, μια καινούργια γνώση της γεωγραφίας της δουλιάς και των εργασιών, υπάρχει ανάγκη από σπορές που να εμπλουτίζουν την πολιτική νοούμενη σαν δημιουργία μιας κοινότητας.»
Είπατε ότι θα παραδώσετε τη σκυτάλη στην καινούργια γενιά, ΄Ομως πολλοί περιμένουν από σένα να οδηγήσεις την συντακτική φάση δημιουργίας της καινούργιας αριστεράς.
« Αυτή τη στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και πριν από κάθε άλλο να διαλέξουμε ένα από τους δρόμους που υπέδειξα πριν. Μετά, μαζί, με μια συλλογική δουλιά πρέπει να δημιουργήσοιυμε το ναυπηγείο (εργοτάξιο). Και σε αυτό όλα πρέπει να μπουν σε συζήτηση, ακόμη και οι τρόποι, μορφές δημιουργίας της ηγεσίας. Ίσως γιατί πρέπει, ένα καινούργιο υποκέιμενο της πληθυντικής αριστεράς, να έχει ανάγκη από μια ηγεσία ετερόδοξη σε σχέση με αυτές που γνωρίσαμε»
Με ποιά ετερόδοξη σημασία;
«Μπορεί να σκεφθούμε μια δυαδική ηγεσία ή εκ περιτροπής, δηλαδή μηχανισμούς διαφορετικούς από εκείνο το χαρισματικό η ακόμη δεσποπτικό του ηγέτη και που αντίθετα τονίζουν την συλλογική δουλιά.»
Τον Ιούλιο η Prc (Κομουνιστική επανίδρυση) θα πραγματοποιήσει το συνεδριό της και προβλέπονται δύο αντιπαραθετικά κείμενα, εκείνο του Τζιορντάνο (σ.σ:σημερινός γραμματέας) για το ενιαίο υποκείμενο και εκείνο του Φερρέρο (πρώην υπουργός) για το ομοσπονδιακό υποκείμενο: θεωρούμε δεδομένο ότι εσύ θα υποστιρίξεις το πρώτο κείμενο;»
«Το μόνο δοσμένο είναι η αρχή της πραγματικότητας, μια συνηδειτοποίηση για το πέρασμα ιστορικής εποχής που διανύουμε και το οποίο ήδη μας αναποδογύρισε και που τώρα απαιτεί από εμάς μια εξαιρετική ικανότητα εφευρετικότητας. Γιατί διαφορετικά σε αυτό το γαλαξία κάποιοι μπορεί να επιζήσουν, αλλά χωρίς την σημαντική σημασία που πρέπει να έχει η αριστερά. Η αριστερά έχει ένοια και σημασία όταν είναι σε σχέση και επικοινωνία με ζωτικούς κόσμους. Έξω από μια τέτοια κατάσταση, πρόκειται μόνο για την διαιώνιση κομματιών μιας πολιτικής κάστας και γραφειοκρατικών δομών, που φυσικά τείνουν να αναπαράγονται χωρίς να ανησυχούν για τις πραγματικές κομβικές στροφές της ιστορίας, και έτσι καταντάει να μην έχει καμιά σημασία. Τελικά, φυσικά, καθένας ικανοποιείται με τις φιλοδοξίες που είναι ικανός να καλλιεργήσει.»
Μερικοί υποστηρίζουν ότι εάν ήσουν εσύ επικεφαλής θα έδινες ένα πιο έντονο μήνυμα καινοτομίας και αλλαγής;
«Η καινοτομία και αλλαγή είναι μια πολύ πιό σύνθετη διαδικασία και ευρίσκω ότι δεν είναι καθόλου γενναιόδωρο να φορτώνουμε στον Φάουστο Μπερτινόττι μια υπευθυνότητα που βαραίνει τις πλάτες όλων μας. Μια υπευθυνότητα που αφορά την δυσκολία να ερμηνεύσουμε μια φάση, ένα μεταβατικό πέρασμα.Απρόβλεπτα ευρεθήκαμε με ένα Κοινοβούλιο κενό από σημαντικές δημοκρατικές κουλτούρες του Εννιακόσια. Μια τομή. Και εμείς την διασχίσαμε χωρίς να το καταλάβουμε. Αντίθετα την πήραμε χαμπάρι ΄οταν σκοντάψαμε καταστροφικά επάνω της.»
1*. Το περασμένο Σαββατοκύριακο (19-20/04) συνήλθε η Εθνική Πολική Επιτροπη της Κομ.Επανίδρυσης (Prc ) για να συζητήσει για το εκλογικό αποτέλεσμα. Μετά από έντονη συζήτηση απορρίφθηκε το κείμενο του γραμματέα Τζιορντάνο, του οποίου έγινε δεκτή η παραίτηση, ενώ υπερψηφίστηκε το κειμενο του πρώην υπουργού Φερρέρο με ψήφους 98 έναντι 70.
Αποφασίστηκε να εκλεγεί δωδεκαμελής επιτροπή εγγύησης που θα οδηγήσει στο εθνικό συνέδριο στις 17- 20 Ιούλη. Σύμφωνα με τους πολιτικούς παρατηρητές, ενώ τέλειωσε η εποχή του Φαάουστο Μπερτινόττι, ίσως ανοίγει η εποχή του Νίκι Βέντολα. Στο ερώτημα των δημοσιογράφων αν θα δεχτεί να αναλάβει την γραμματεία απάντησε: «Συνεχίζω να μην απαντώ σε ένα τέτοιο ερώτημα και όχι βέβαια από φιλαρέσκεια. Το πρόβλημα είναι ποιά Κομ. Επανίδρυση (Prc) θα έχουμε στο συνέδριο: άν στραβολαιμιάσει προς το παρελθόν είναι ανώφελο, αν η πυξίδα στραφεί στην κατεύθυνση της ανανέωσης και της καινοτομίας τότε θα βοηθήσει να ξαναβάλλει στον στίβο της πολιτικής μια καινούργια αριστερά»
Στάθης Λ.
Στάθης Λουκάς
«Για τους ψηφοφόρους ήταν μόνο μια ταμπέλα που κάλυπτε γηρασμένα πράγματα»
Ο Βελτρόνι θεωρεί μιά έλλειψη ότι η «Αριστερά-Ουράνιο Τόξο» δεν αντιπροσωπεύται στο Κοινοβούλειο.Είσαι και εσύ μεταξύ εκείνων που τον θεωρούν συνυπεύθυνο αυτού του αποτελέσματος λόγω των δηλωσεών του για τη χαμένη ψήφο;
«Εμένα μου αρέσει να διερευνώ περισσότερο τα αίτια παρά τους ένοχους. Έτσι η ανάλυση μπορεί να είναι πιο διαυγής και να στάζει λιγότερη μνησικακία .»
Και η δική σου ανάλυση σε πιά συμπεράσματα καταλήγει πρόεδρε Βέντολα
«Ο σεισμός προκλίθηκε από την απογοήτευση για την κυβέρνηση Πρόντι. Που μας προκάλεσε κεραυνοπληξία που κράτησε στο σπίτι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων και μια μοιραία έλξη για χρήσιμο ψήφο σε μια χώρα που χαρακτηρίζεται από προχωρημένο μεταβολισμό, περισσότερο από όσο είχαμε φαντασθεί, πολιτισμικών συμπεριφορών αμερικάνικου τύπου. Και μαζί το γεγονός ότι ένα μερος του εργατικού και λαϊκού εκλογικού μας σώματος μετασχημάτισε την ανικανοποίηση του σε σαλτάρισμα για ψήφο στη Λέγα. Αυτή είνα η εξήγηση του ότι έγινε, η ραδιογραφία μιας κατάρευσης.»
Και αυτής της κατάρευσης, όπως λέγεις εσύ, δεν υπήρξε καμιά προαναγγελία κατά κάποιο τρόπο.
«Ας πούμε ότι η καρδιακή εξασθένηση προϋπήρχε και τα αίτια ήταν μακράς διαρκείας.Και
μπροστά σε αυτή την ασθενή καρδιά της αριστεράς ήταν ξεκάθαρα ανεπαρκής μια απλή εκλογική συμμαχία.»
Κατά τη γνώμη σου ήταν μόνο αυτό η λίστα Αριστερά-Ουράνιο Τόξο;
«Η Αριστερά- Ουράνιο Τόξο έγινε αντιληπτή σαν μιά ταμπέλα που σκέπαζε πράγματα γηρασμένα, πράγματα πιθανώς αναποτελεσματικά σε σχέση με τις αναγκαιότητες της πολιτικής πράξης. Δεν μεταβολίσθηκε σαν η αρχή και το σημάδι μιας καινούργιας διαδικασίας, σαν η πρώτη πρόβα του ναυπηγίου(εργοταξίου) της αριστεράς που θα έλθει.»
Πως θα ξεκινήσετε ξανά;
«Υπάρχουν δύο δρόμοι. Ένας είναι εκείνος της αυτοκτονίας, δια μέσου μιας γραφειοκρατικής υποχώρησης στα περιορισμένα στρατόπεδα της ταυτότητας.»
Μια απάντηση σε όσους, όπως η ηγεσίας του Κόμματος των Ιταλών Κομουνιστών (Pdci), υποστηρίζουν ότι εχάσατε γιατί εγκαταλείψατε τα παραδοσιακά σύμβολα και προτείνει να επιστρέψετε στο σφυροδρέπανο;
«Αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν πρόθεση να παρηγορηθούν με αυτές τις σύνθετες πνευματικές επεξεργασίες είναι ελεύθεροι να το κάνουν. Όμως μου φαίνονται ιεροτελεστία εξορκισμού, παρά προσπάθεια ανάλυσης της πραγματικότητας. Μπορεί ακόμα να ειπωθεί: έγινε ότι έγινε γιατί δεν υπάρχει ανάγκη από μια καινούργια αριστερά, είναι ανάγκη να ανεμίσουμε τα λάβαρα της παλιάς αριστεράς, να οργανώσουμε ξανά τα αντίσκηνα και τα στρατεύματα. Είναι βέβαια μια υπόθεση. Αλλά εγά τη θεωρώ μια αυτοκτονία. Και πρέπει ακόμα να πώ ότι δεν με ερεθίζει πολύ ουτε από πολιτισμική σκοπιά, ούτε από ανθρώπινη.»
Λοιπόν, η άλλη υπόθεση;
«Για όποιον έχει ακόμα μέσα στο κεφάλη του ένα μάθημα του μη δογματικού μαρξισμού, είναι η αδυσώπητη ανάλυση του σημερινού κόσμου, η δημιουργία ενός ναυπηγίου (εργοταξίου) που δεν είναι το μουσείο της δόξας του παρελθόντος, αλλά ένας πλυθηντικός τόπος και ανοιχτός, στον οποίο μια καινούργια υποκειμενικότητα μπορει να συνομιλεί με τα ερωτήματα και τα προβλήματα του εικοστουπρώτου αιώνα. Ανάγκη να αναδημιουργήσει το δικό του πεδίο, τα δικά του μέσα της πολιτικής πράξης, δηλαδή το ναυπηγείο της Αριστερας-Ουράνιο Τόξο. Αυτό που δεν ξεκίνησε ποτέ, που μόνο ανακοινώθηκε σε ένα εκλογικό ψηφοδέλτιο.»
Είπες ότι δεν ξεκίνησε ποτέ;Και το πλένουμ των αντιπροσώπων, το ενωτικό συμβολο, η κοινή δουλιά για τις λίστες;
«Ας πούμε τότε ότι ξεκίνησαμε αργό ρυθμό, πολύ αργό ρυθμό, αλλά τώρα πρέπει να βάλλουμε την ταχύτητα της τόλμης της καινοτομίας. Αυτή είναι η μόνη προοπτική που εγώ θεωρώ χρήσιμη για την αριστερά, για μια αριστερά που θέλει να είναι χρήσιμη για τη χώρα. Όλα τα υπόλοιπα μου φαίνεται ότι ανήκουν στο χώρο του φολκλόρ.
Αυτή η διαδικασία απαιτεί αλλαγή των ηγεσιών που διευθύνουν;
«Πρίν μίλησα για την εκλογική ήττα. Μίλησα για τος εαυτόν μου, είπα ότι έχουμε το καθήκον να εργασθούμε για να παραδώσουμε την σκυτάλη σε μια καινούργια γενιά, και να το κάνουμε το γρηγορότερο. Χρειάζεται ένα καινούργιο αλφάβητο της αριστεράς, μια καινούργια γνώση της γεωγραφίας της δουλιάς και των εργασιών, υπάρχει ανάγκη από σπορές που να εμπλουτίζουν την πολιτική νοούμενη σαν δημιουργία μιας κοινότητας.»
Είπατε ότι θα παραδώσετε τη σκυτάλη στην καινούργια γενιά, ΄Ομως πολλοί περιμένουν από σένα να οδηγήσεις την συντακτική φάση δημιουργίας της καινούργιας αριστεράς.
« Αυτή τη στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και πριν από κάθε άλλο να διαλέξουμε ένα από τους δρόμους που υπέδειξα πριν. Μετά, μαζί, με μια συλλογική δουλιά πρέπει να δημιουργήσοιυμε το ναυπηγείο (εργοτάξιο). Και σε αυτό όλα πρέπει να μπουν σε συζήτηση, ακόμη και οι τρόποι, μορφές δημιουργίας της ηγεσίας. Ίσως γιατί πρέπει, ένα καινούργιο υποκέιμενο της πληθυντικής αριστεράς, να έχει ανάγκη από μια ηγεσία ετερόδοξη σε σχέση με αυτές που γνωρίσαμε»
Με ποιά ετερόδοξη σημασία;
«Μπορεί να σκεφθούμε μια δυαδική ηγεσία ή εκ περιτροπής, δηλαδή μηχανισμούς διαφορετικούς από εκείνο το χαρισματικό η ακόμη δεσποπτικό του ηγέτη και που αντίθετα τονίζουν την συλλογική δουλιά.»
Τον Ιούλιο η Prc (Κομουνιστική επανίδρυση) θα πραγματοποιήσει το συνεδριό της και προβλέπονται δύο αντιπαραθετικά κείμενα, εκείνο του Τζιορντάνο (σ.σ:σημερινός γραμματέας) για το ενιαίο υποκείμενο και εκείνο του Φερρέρο (πρώην υπουργός) για το ομοσπονδιακό υποκείμενο: θεωρούμε δεδομένο ότι εσύ θα υποστιρίξεις το πρώτο κείμενο;»
«Το μόνο δοσμένο είναι η αρχή της πραγματικότητας, μια συνηδειτοποίηση για το πέρασμα ιστορικής εποχής που διανύουμε και το οποίο ήδη μας αναποδογύρισε και που τώρα απαιτεί από εμάς μια εξαιρετική ικανότητα εφευρετικότητας. Γιατί διαφορετικά σε αυτό το γαλαξία κάποιοι μπορεί να επιζήσουν, αλλά χωρίς την σημαντική σημασία που πρέπει να έχει η αριστερά. Η αριστερά έχει ένοια και σημασία όταν είναι σε σχέση και επικοινωνία με ζωτικούς κόσμους. Έξω από μια τέτοια κατάσταση, πρόκειται μόνο για την διαιώνιση κομματιών μιας πολιτικής κάστας και γραφειοκρατικών δομών, που φυσικά τείνουν να αναπαράγονται χωρίς να ανησυχούν για τις πραγματικές κομβικές στροφές της ιστορίας, και έτσι καταντάει να μην έχει καμιά σημασία. Τελικά, φυσικά, καθένας ικανοποιείται με τις φιλοδοξίες που είναι ικανός να καλλιεργήσει.»
Μερικοί υποστηρίζουν ότι εάν ήσουν εσύ επικεφαλής θα έδινες ένα πιο έντονο μήνυμα καινοτομίας και αλλαγής;
«Η καινοτομία και αλλαγή είναι μια πολύ πιό σύνθετη διαδικασία και ευρίσκω ότι δεν είναι καθόλου γενναιόδωρο να φορτώνουμε στον Φάουστο Μπερτινόττι μια υπευθυνότητα που βαραίνει τις πλάτες όλων μας. Μια υπευθυνότητα που αφορά την δυσκολία να ερμηνεύσουμε μια φάση, ένα μεταβατικό πέρασμα.Απρόβλεπτα ευρεθήκαμε με ένα Κοινοβούλιο κενό από σημαντικές δημοκρατικές κουλτούρες του Εννιακόσια. Μια τομή. Και εμείς την διασχίσαμε χωρίς να το καταλάβουμε. Αντίθετα την πήραμε χαμπάρι ΄οταν σκοντάψαμε καταστροφικά επάνω της.»
1*. Το περασμένο Σαββατοκύριακο (19-20/04) συνήλθε η Εθνική Πολική Επιτροπη της Κομ.Επανίδρυσης (Prc ) για να συζητήσει για το εκλογικό αποτέλεσμα. Μετά από έντονη συζήτηση απορρίφθηκε το κείμενο του γραμματέα Τζιορντάνο, του οποίου έγινε δεκτή η παραίτηση, ενώ υπερψηφίστηκε το κειμενο του πρώην υπουργού Φερρέρο με ψήφους 98 έναντι 70.
Αποφασίστηκε να εκλεγεί δωδεκαμελής επιτροπή εγγύησης που θα οδηγήσει στο εθνικό συνέδριο στις 17- 20 Ιούλη. Σύμφωνα με τους πολιτικούς παρατηρητές, ενώ τέλειωσε η εποχή του Φαάουστο Μπερτινόττι, ίσως ανοίγει η εποχή του Νίκι Βέντολα. Στο ερώτημα των δημοσιογράφων αν θα δεχτεί να αναλάβει την γραμματεία απάντησε: «Συνεχίζω να μην απαντώ σε ένα τέτοιο ερώτημα και όχι βέβαια από φιλαρέσκεια. Το πρόβλημα είναι ποιά Κομ. Επανίδρυση (Prc) θα έχουμε στο συνέδριο: άν στραβολαιμιάσει προς το παρελθόν είναι ανώφελο, αν η πυξίδα στραφεί στην κατεύθυνση της ανανέωσης και της καινοτομίας τότε θα βοηθήσει να ξαναβάλλει στον στίβο της πολιτικής μια καινούργια αριστερά»
Στάθης Λ.
