ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ

Άνοιγμα στην κοινωνία

Ο ΣΥΝ κόμμα προτάσεων που να πείθει τους πολίτες


(Aπό  τη Συνένευξη Τύπου στην Κουμουνδούρου, 22/11/2004,  με τη δημόσια κατάθεση της υποψηφιότητάς  του για την Προεδρία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ)


....Αν υπάρχει ένα δίλημμα, υπάρχει πραγματικά στο Συνασπισμό.
Το δίλημμα είναι εάν θα πάρουμε θέσεις, τοποθετήσεις, κατευθύνσεις, προσανατολισμούς με απόλυτη ειλικρίνεια και καλή πίστη. Εγώ δεν την αμφισβητώ σε κανέναν.
Οι απόψεις αυτές όμως θα μας περιχαρακώνουν, θα μας κλείνουν μέσα στον κλειστό όρμο, στο λιμάνι της παράδοσης που έχουμε κληρονομήσει είτε από τη δογματική Κομμουνιστική Αριστερά, είτε από την Ανανεωτική Αριστερά, που τη συμπαθούσα εγώ βεβαίως περισσότερο. Αλλά τότε θα έχουμε χάσει το παιχνίδι.

Το ζήτημα είναι να βγούμε στις ανοιχτές θάλασσες με ρίσκο, με μπούσουλα μερικές βασικές αρχές που τις έχουμε κατακτημένες και τις έχουμε και διατυπωμένες και με διαδραστική, όπως λένε, σχέση με τα μεγάλα ρεύματα- από τα παραδοσιακά του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, του εκσυγχρονισμού, του ευρωπαϊσμού μέχρι τα νεώτερα που είναι η Οικολογία, η οικουμενοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διάθεση για μια άλλη παγκοσμιοποίηση που εκφράζεται μέσα από κινήματα, τα οποία βεβαίως δεν θα πρέπει να τα κάνουμε είδωλα.

Πρέπει να κεφαλαιοποιούμε αυτές τις εμπειρίες και εκεί να παίξουμε.

Γιατί νομίζω ότι αυτό έχει σημασία για την Αριστερά, έχει σημασία για την Ευρωπαϊκή Αριστερά που ψάχνει ίσιους δρόμους, έχει σημασία για τη χώρα μας, έχει σημασία για την Ευρώπη, έχει σημασία για τον κόσμο.Μ.Π.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε την Καλαμάτα, στις 19 Αυγούστου 1941. Παντρεμένος με την Λιλή Σφήκα. Πατέρας του Λευτέρη Παπαγιαννάκη.Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1964). Μεταπτυχιακό στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Μονπελιέ (1965),Δίπλωμα Ανωτέρων Σπουδών (DES) στις πολιτικές επιστήμες  Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών Παρίσι (1966).Από το 1967 μέχρι το 1970, ήταν βοηθός στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και την περίοδο 1970-1980, επιμελητής και ερευνητής στο Institut Agronomique Mediterraneen του Μονπελιέ της Γαλλίας. Το διάστημα 1979-1982, δίδαξε στο Κέντρο Ισλαμικών και Αραβικών Σπουδών, ενώ από το 1981 μέχρι το 1989, Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, επιφορτισμένος με διδασκαλία.Μετείχε στην εκπόνηση ερευνών και μελετών  πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα κ.λπ., για λογαριασμό ΕΟΚ, ΓΚΑΤΤ, ΟΗΕ (1967-1987). Έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη.   Την περίοδο 1960-63 ήταν μέλος ΕΔΑ και δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα του 114 και 15% για την Παιδεία στο πλαίσιο της νεολαίας της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχτηκε στη Δημοκρατική Άμυνα. Διετέλεσε για πολλά χρόνια μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Πολίτης». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ(1987), καθώς επίσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της. Εντάχθηκε στον Συνασπισμό, έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του.Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του και ανέλαβε τη θέση του γραμματέα στην ειδική επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής από τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Κοινωνικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου, αντιπρόεδρος της ομάδας για την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και αντιπρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για την προστασία των ζώων.Τον Ιανουάριο του 1992, εξελέγη αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης έχει συμμετάσχει ως μέλος στην Επιτροπή Προϋπολογισμού και ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και στην Επιτροπή Αναφορών, καθώς και στην Αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία. Στις 28 Ιουνίου 1992, στο Συνέδριο του Συνασπισμού, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής (ΚΠΕ) του κόμματος, αλλά δέκα μέρες αργότερα, στις 8 Ιουλίου, απέρριψε πρόταση της προέδρου Μαρίας Δαμανάκη και δεν έθεσε υποψηφιότητα για την Πολιτική Γραμματεία.  Έχει διατελέσει, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΛΕΕΕ), που αποτελεί το ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Κίνησης, υπερκομματικής ευρωπαϊκής οργάνωσης με έδρα τις Βρυξέλλες. Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας ’’Ιπεκτσί’’ για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.Το 1999, έγινε πρόεδρος του ΕΛΕΕΕ. Επίσης ανέλαβε πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Ουγγαρίας. Το Δεκέμβριο του 2004, στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού, έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, στο οποίο εξελέγη πρόεδρος ο Αλέκος Αλαβάνος και ο ίδιος επανεξελέγη μέλος της ΚΠΕ του κόμματος και αργότερα  μέλος της ΠΓ. Από τον Δεκέμβριο του 2004 μέχρι τις εκλογές του 2007 διετέλεσε υπεύθυνος του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΝ.Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και ως τη στιγμή του θανάτου του Πρόεδρος του Ομίλου Προβληματισμού και Παρέμβασης ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ (ΑΡ.ΣΗ.)Συγγραφικό έργο: Οικονομικά και πολιτικά βιβλία (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά) γύρω από τη Μεσόγειο και την ελληνική ανάπτυξη.( -«Ευρώπη και μετά το Άμστερνταμ» -«Οικολογικά, γενικά…δημόσια υγεία….καταναλωτές»-«Απολογισμός…» -«Διεθνοποίηση») Ο πρόλογος στο βιβλίο «Η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική στο κατώφλι του 21ου Αιώνα»(Ανάλυση – εγχειρίδιο των θ.Κουλουμπή – Σ. Ντάλη), ο πρόλογος στο βιβλίο «Το Μικρό Λεξικό του Ευρώ» (Ντανιέλ Κον – Μπετίτ και Ολιβιέ Ντυαμέλ),συμμετοχή με κείμενο στο συλλογικό τόμο σαράντα Ελλήνων και ξένων ειδικών αναλυτών με θέμα : «Οι Διεθνείς Σχέσεις στην Μεταψυχροπολεμική Εποχή» - (Από τη γεωπολιτική στην γεωοικονομία και οι προκλήσεις του 21ου αιώνα), στο συλλογικό τόμο «Από το Μάαστριχ στο Άμστερνταμ» - (Αποτίμηση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και Ανάλυση της Νέας Συνθήκης της Ε.Ε.) Για τις δραστηριότητες του και άλλα θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος εξέδωσε τρία βιβλία με τις παρεμβάσεις του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα αποτελέσματά τους , μία μπροσούρα σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών να προσφεύγουν στα κοινοτικά όργανα , μία μπροσούρα για την κοινοτική πολιτική για τους νέους . Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Ιταλική. 

Οι απχαιρετισμοί των Β. Κιντή, Φ. Κουβέλη

Βάσω Κιντή   

Εκ μέρους του Ομίλου Προβληματισμού και Παρέμβασης ‘Αριστερά Σήμερα»-ΑΡΣΗ

Αγαπημένε μας Μιχάλη,

Σε αποχαιρετώ εκ μέρους του Ομίλου «Αριστερά Σήμερα», της ΑΡΣΗΣ, ενός ομίλου Προβληματισμού, και Παρέμβασης, όπως τόνιζες πάντοτε, τον οποίο ίδρυσες και ιδρύσαμε πολλοί μαζί σε καιρούς δύσκολους για την ανανεωτική αριστερά. Ήταν μια πρωτοβουλία σου, που όπως και πολλές άλλες, είχε ως στόχο να κρατήσει ψηλά τις ιδέες της ανανέωσης, να τις δοκιμάσει σε σύγχρονα προβλήματα, να τις καλλιεργήσει και να γονιμοποιήσει με αυτές την πολιτική δράση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Η ακατάβλητη, νεανική ενεργητικότητά σου, η πολιτική σου εγρήγορση, που δεν κάμφθηκε σε καμία στιγμή από χτυπήματα προσωπικά και πολιτικά, κινητοποιούσε, με τις ιδέες και τις προτάσεις σου, όχι μόνο τους αριστερούς που έβλεπαν στο πρόσωπό σου τη συνέχεια της παράδοσης της ανανεωτικής αριστεράς, αλλά και τους έλληνες πολίτες που σε εμπιστεύονταν ως έναν πολιτικό που τους έλεγε την αλήθεια όχι από κυνισμό, αλλά από έγνοια και γνώση για τα προβλήματά τους και τη λύση τους. Στη μακρά πολιτική σου διαδρομή, ο λόγος και οι πράξεις σου, συγκέντρωναν την προσοχή, το ενδιαφέρον και τον σεβασμό γιατί όσα έλεγες και έκανες αμφισβητούσαν τα στερεότυπα, στηρίζονταν σε κοφτερή σκέψη και λογική και εμπνέονταν από την αλληλεγγύη στον άνθρωπο και τις μεγάλες αρχές της δημοκρατίας και της δημοκρατικής αριστεράς. Είχες την τόλμη, την ανεξαρτησία της σκέψης, την κρίση και την ανθρωπιά του πολίτη και του πολιτικού του Διαφωτισμού που έβλεπε πάντοτε μπροστά και πρότεινε νέους δρόμους που οδηγούν στη χειραφέτηση, τη δικαιοσύνη και τη βελτίωση της ζωής.

• Με επιμονή και πρόνοια πρόβαλες στην Ελλάδα την οικολογική προοπτική όταν ακόμα πολλοί τη χλεύαζαν, την πολεμούσαν ή την παρέκαμπταν με διαφανή προσχήματα.

• Με πάθος και συνέπεια κρατούσες το τιμόνι του Ευρωπαϊκού προσανατολισμού να μην λοξοδρομήσει σε αναχρονισμούς και επικίνδυνες περιπέτειες, να μην χάσει τον στόχο της πλήρους οικονομικής, αλλά και πολιτικής, ενοποίησης.

• Με αυτοπεποίθηση και αίσθημα ευθύνης πρότεινες μεταρρυθμίσεις, συνεννόηση, διάλογο και ευρύτερες προγραμματικές συγκλίσεις χωρίς a priori τετριμμένες και απολιθωμένες βεβαιότητες.

Δεν έκανες ιδεολογικούς σχεδιασμούς, ασκήσεις επικοινωνίας και επαγγελματικής πολιτικής. Ήθελες σήμερα, τώρα, διαρκώς να ανακουφίζεις την αδικία, να ενισχύεις την αξιοπρέπεια, να προσφέρεις δουλειά, καθαρό αέρα, νερό και πράσινο για μια ποιότητα ζωής που περιέχει παιδεία και πολιτισμό. «Η πραγματική ζωή δεν θέλει θεωρίες, θέλει απαντήσεις», έλεγες. Στη στάση σου δεν υπήρξε ποτέ υστεροβουλία, στρεψοδικία, κόλπα, κανένας ιδιοτελής ελιγμός. Πάντοτε ευθύς και απλός με τη μεστότητα και την πειθώ που χαρίζει η ειλικρίνεια, η φιλαλληλία και η γνώση. Δεν υποτιμούσες τη νοημοσύνη μας, μάς έκανες να αισθανόμαστε ενήλικοι, υπεύθυνοι πολίτες.

Ο πολιτικός σου χώρος στην αριστερά ήταν, έλεγες, «κάπως σαν την πατρίδα μου». Μια πατρίδα που την ήθελες κοσμοπολιτική και ευρύχωρη, σύγχρονη, χωρίς αναπαλαιώσεις ιδεολογικές. Μια πατρίδα στην οποία ίδρυσες και έχτισες θεσμούς, εργάστηκες για τη φυσιογνωμία της, της χάρισες κύρος και ισχύ και της οποίας, ως παλαιός κάτοικος, «συνιδρυτής και συνιδιοκτήτης» με τα δικά σου λόγια, δεν εκχωρούσες αξίες, παραδόσεις και αρχές(1). Μια πατρίδα που, ακόμη κι όταν αστόχαστα έκρινε πως δεν χωρούσες στους πολιτικούς σχεδιασμούς της, εσύ -χωρίς να ξεχάσεις ποτέ-, την υπερασπίστηκες ως ευπατρίδης, με απαράμιλλη αξιοπρέπεια, ήθος και ευγένεια, όντας, όπως έλεγες, «ενωτικός και για τους άλλους»(2).

Αγαπημένε μας Μιχάλη,

Όλα αυτά που λέω δεν τα ακούς και ως συνεπής υλιστής θα χαμογελούσες με τη συνθήκη αυτής της ‘συνομιλίας’. Όμως θυμάμαι πως σεβόσουν πολύ τα γράμματα και είμαι σίγουρη πως θα εκτιμούσες τις αρετές του παλαιού αυτού είδους, που λειτουργεί παρηγορητικά αλλά και προτρεπτικά για εμάς που μένουμε ακόμη εδώ. Η ανάμνηση της ζωής σου ως πολίτη αριστερού, ως ασυμβίβαστου δημοκράτη, ως ευαίσθητου και τρυφερού συντρόφου και φίλου, χαρίζει σε όλους που πορεύτηκαν δίπλα σου δύναμη και περηφάνια γι’ αυτό που μπορούμε να είμαστε και να κάνουμε, γι’ αυτό που μπορεί να είναι και να κάνει η ανανεωτική αριστερά. Αντίο, Μιχάλη.

-----
1. «Θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι το αν «χωράω» ή όχι σε ένα κόμμα του οποίου είμαι συνιδρυτής και συνιδιοκτήτης με τα λοιπά μέλη του, δεν το εκχωρώ σε κανέναν.» (Κυρ. Ελευθεροτυπία, 16/10/2005 )

2. «Θυμίζω μία έκφραση για την οποία ακόμα δεν έχει ζητηθεί επίσημα συγνώμη... ‘Δεν αποτελείτε’, μας είπαν, ‘τμήμα του πολιτικού σχεδίου του ΣYN...’ Είμαι μετριοπαθής άνθρωπος, αλλά είμαι και ελέφαντας. Δεν ξεχνώ ποτέ!» (Έθνος 4/3/2007)  

   Φώτης Κουβέλης

Αποχαιρετούμε με οδύνη τον αγαπημένο μας σύντροφο και φίλο, τον Μιχάλη.

Η απώλεια είναι μεγάλη για όλους εμάς που ζήσαμε μαζί του, που γευτήκαμε τον ανθρώπινο τρυφερό λόγο του, τις αγωνίες του, τις διεκδικήσεις του, τα οράματά του, τους μεγάλους -τόσο κοντινούς και τόσο μακρινούς- ορίζοντές του.

Είναι μεγάλη η απώλεια όχι μόνον για μας, αλλά για ολόκληρη την πολιτική ζωή του τόπου, για την κοινωνία, για την Αριστερά.

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν ο αταλάντευτος αγωνιστής της σύγχρονης ανανεωτικής Αριστεράς, του ευρωπαϊσμού, της οικολογίας, που πρωτοπόρα ανέδειξε ως βασικό στοιχείο και άξονα της πολιτικής.

Δεν συμψήφισε ποτέ τον πολιτικό του λόγο και την άποψή του με την οποιαδήποτε σκοπιμότητα. Στη βιωματική του σχέση με την Αριστερά και την πολιτική, πάλεψε με ειλικρίνεια, με το ήθος που ταιριάζει στους ακέραιους, με στέρεη γνώση, στοχασμό και παρρησία.

Σπούδασε νομικά, οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και στη Γαλλία. Εργάσθηκε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και ερευνητής για τη μεσογειακή οικονομία, την Ε.Ο.Κ., την Κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα, για λογαριασμό της ΕΟΚ, της ΓΚΑΤ και του Ο.Η.Ε.

Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο, συνεργάτης και αρθρογράφος εφημερίδων και περιοδικών, μέλος, για πολλά χρόνια, του περιοδικού «πολίτης».

Την περίοδο 1960-1963 ήταν μέλος της Ε.Δ.Α. και από τις πρώτες γραμμές πήρε μέρος στο φοιτητικό κίνημα του 114 και 15% για την παιδεία. Μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, αγωνίσθηκε κατά της στρατιωτικής χούντας.

Ιδρυτικό και ηγετικό στέλεχος της Ε.Α.Ρ. και του Συνασπισμού, ευρωβουλευτής από το 1989 μέχρι το 2004 και ύστερα βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κατέθετε συστηματικά και επίμονα τον πρωτοπόρο λόγο και δράση του για την ευρώπη, την οικολογία, την Αριστερά. «Η Ευρώπη ή θα προχωρήσει στην δημοκρατική πολιτική ενοποίησή της ή θα περιμένουμε από την τύχη να διαμορφώσει το μέλλον της», έλεγε, υπερασπιζόμενος τον δημόσιο ευρωπαϊκό χώρο.

Πίστευε και υπηρετούσε την πολιτική που πρέπει να συνδιαλέγεται, αλλά και δημοκρατικά να αντιπαρατίθεται με θέσεις και αρχές και όχι «με κουλτούρα εμφυλίου, δηλαδή χωρίς διάλογο, χωρίς συνύπαρξη, χωρίς αποδοχή κανόνων», όπως χαρακτηριστικά επεσήμαινε.

Ο Μιχάλης δεν επέλεξε την ευρυχωρία των απόψεων. Με σταθερή και ακύμαντη την αναφορά του στο σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία και στο δημοκρατικό δόμο προς αυτόν, μαχητικά υπερασπίσθηκε την ανανεωτική αριστερά, χωρίς συμψηφισμούς, διεκδικώντας, γι΄ αυτή την Αριστερά, αποφασιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα και στο δημοκρατικό ανακαθορισμό των πολιτικών συσχετισμών.

Ο Μιχάλης με όραμα και λογισμό αγωνίσθηκε. Ήξερε «πως δώθε από τα οράματα οι άνθρωποι τρίζουν σαν τις παλιές τις σκάλες». Ήξερε πως η ζωή χωρίς ιδέες «είναι κατάκοπη». Κι΄ όταν τον συναντούσαν οι δυσκολίες ή η πίκρα, τον δέσμευε η ρήση του ποιητή: «όταν σκέφτεσαι ή όταν συγχωρείς, όταν σφυρήλατες ιδέες στου νου σου την απλοχωριά ανοίγουν δρόμους, για να μπει το αύριο, τότε με αγγίζεις».

Κράτησε τη ζωή του με αξιοπρέπεια, γενναιότητα και ήθος. Μια ζωή που αφειδώλευτα την έδωσε σε όλους: στη χώρα, στην κοινωνία, στους συντρόφους του, στην οικογένειά του.

Η μνήμη μας θα είναι πάντα ζωντανή γι΄ αυτόν. Οι ιδέες του θα μας συντροφεύουν στους δύσκολους δρόμους μας. Την οδύνη της Λιλής, του Λευτέρη, των οικείων του, ας την απαλύνει η αγάπη μας, η συμπαράστασή μας και η σκέψη ότι έφυγε ένας γενναίος, ένας άξιος άνθρωπος, ένας σπουδαίος αγωνιστής.

Στο καλό αγαπημένε φίλε και σύντροφε.

Δηλώσεις, ανακοινώσεις για τον εκλιπόντα 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

«Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπήρξε τολμηρός στοχαστής και μαχητής ιδεών. Ανοιξε δρόμο ιδεολογικής και αγωνιστικής συνέπειας, πολιτικού ήθους, κοινωνικής συμμετοχής, διεκδίκησης και προσφοράς.

» Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, γνήσιος μαχητής της Αριστεράς, πάλεψε με θάρρος και ψυχή για προσωπικά και συλλογικά οράματα, αλλά και για τις ακλόνητες αξίες της Δικαιοσύνης, της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας.

» Η απώλειά του είναι μεγάλη για όλους όσοι πίστεψαν και πιστεύουν ότι ο αγώνας για την δημοκρατία και ένα καλύτερο μέλλον είναι διαρκής.

» Στους οικείους του εκφράζω τη βαθύτατη θλίψη μου».

 

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Κ. ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

«Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή με μαχητικό πνεύμα, αλλά και νηφαλιότητα για τις ιδέες και τα οράματά του: Για τη Δημοκρατία, την ευρωπαϊκή Αριστερά της ριζοσπαστικότητας και της ανανέωσης, την ειρήνη και τη διεθνή συνεργασία.

Στους συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ και στους οικείους του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΟΥΦΑΣ

Η Βουλή των Ελλήνων και η ελληνική πολιτική ζωή έχασαν σήμερα ένα σημαντικό πολιτικό και έναν εξαίρετο άνθρωπο.

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπηρέτησε με γνώση, δύναμη, θάρρος και αποτελεσματικότητα την Ελλάδα, την Ευρώπη, τη δημοκρατία, τις ιδέες του και τον πολιτικό του χώρο.

Διακρίθηκε στο Ελληνικό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις πολιτικές και ανθρώπινες αρετές του. Πίστευε στη δύναμη της λογικής πειθούς και στην επιστημονική προσέγγιση των προβλημάτων. Η ηπιότητα του χαρακτήρα του ήταν από τις ισχυρότερες αρετές του. Ενέπνεε πάντα εμπιστοσύνη, σεβασμό και πειθώ. Κυριαρχούσε έτσι συχνά στην πολιτική συζήτηση χωρίς να προσπαθεί ποτέ να επιβληθεί.

Η Ελλάδα και η Ευρώπη χάνουν έναν σημαντικό εργάτη της οικοδόμησης ενός καλύτερου, πιο ανθρώπινου αύριο.


 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

«Είναι μια μεγάλη απώλεια ενός καλού φίλου. Ενός πολιτικού με ήθος. Ενός ενεργού πολίτη, που πάλεψε για την πρόοδο και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».

 

Η ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

«Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια για το θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, με τον οποίο με συνδέουν αγωνιστικές αναμνήσεις των μαθητικών και φοιτητικών μου χρόνων. Ανεξάρτητα από τις διαφορές μας η αντιπαράθεσή μας ήταν πάντα σε αμιγώς πολιτικά πλαίσια».

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπήρξε προφητικός και επαναστάτης – σε ανύποπτο χρόνο για πολλούς από μας μπόλιασε την αριστερά και όλη την πολιτική ζωή με την οικολογική σκέψη, τα δικαιώματα, τη διαφορετικότητα και την εναλλακτικότητα.

Εκφραστής του ρεύματος της ανανέωσης και του ευρωπαϊσμού, επεδίωξε μια αριστερά του διαλόγου, των συγκλίσεων και των προγραμματικών προτάσεων.

Τίμησε την Ελλάδα και την αριστερά στη μακρά και δημιουργική θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και τα τελευταία χρόνια στην ελληνική Βουλή.

Ήταν γενναίος, σθεναρός και αγωνιστής τόσο μέσα στο ελληνικό δράμα από πριν τη δικτατορία μέχρι σήμερα όσο και στην προσωπική του ζωή, όπου βρέθηκε εν μέσω μιας τραγωδίας από τη στιγμή που γεννήθηκε.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα η απώλεια είναι βαρύτατη. Η κληρονομιά, όμως, σε έμπνευση, αξίες, ήθος είναι ανεκτίμητη.

Συμμετέχουμε ολόψυχα στην οδύνη της γυναίκας του Λιλής και του γιού του Λευτέρη που τον στήριξαν τόσο πολύ στο δύσκολο του ταξίδι.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ

«Ένας τίμιος εκφραστής της αριστερής ιδεολογίας, ένας καλός συνάδελφος στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Εθνικό Κοινοβούλιο έφυγε. Ο καθαρός του λόγος ήταν μια όαση στις άτακτες κραυγές που ακούγονται από τον χώρο που εκπροσωπούσε. Θα τον θυμόμαστε με πολύ σεβασμό».

 

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ                         ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι πια μαζί μας.Ο Μιχάλης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, υπήρξε μια συνεπής και νηφάλια φωνή της Ανανεωτικής Αριστεράς.Διακρίθηκε για την ανεξαρτησία της γνώμης του, το ανοιχτό μυαλό του, τις ριζοσπαστικές του θέσεις.Σταθερά προσηλωμένος στις ιδέες της ανανέωσης, της οικολογίας, του ευρωπαϊσμού, υπήρξε πάντα ένας λαμπρός αγωνιστής.Ηγετικός στέλεχος της ΕΑΡ και μετά του Συνασπισμού, πάλεψε με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια για μια σύγχρονη φυσιογνωμία της Αριστεράς.Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ θα θυμούνται πάντα τον ευθύ του λόγο, τις πλούσιες γνώσεις του, τη μαχητική του παρουσία. Θα ξέρουν ότι ο Μιχάλης θα είναι πάντα μαζί μας στους δύσκολους δρόμους για μια Αριστερά που πιστεύει στο σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ,ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ,

«Σήμερα χάσαμε ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Ένα κομμάτι του πολιτικού μας πλούτου. Σήμερα η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά έχασε ένα κομμάτι του εαυτού της. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ο Μιχάλης των αγώνων του 114 του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Μιχάλης των μεγάλων αγώνων για τη ριζοσπαστική οικολογία και τον αριστερό ευρωπαϊσμό δεν είναι πια μαζί μας. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι από την απώλεια του συντρόφου μας, του πολιτικού, του διανοούμενου του μαχητή Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Είναι δύσκολο να αναγκάζεσαι τούτες τις δύσκολες ώρες να προχωράς μπροστά αλλά γνωρίζουμε όλοι και όλες ότι αυτή είναι και η δική του επιθυμία. Να δώσουμε αυτή τη μάχη των ευρωεκλογών και για δικό του λογαριασμό. Και νομίζω ότι θα δώσουμε αυτή τη μάχη με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας σύντροφε Μιχάλη».      

    H Νεολαία του Συνασπισμού

Εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για την απώλεια του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ηγετικού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς και του Συνασπισμού. Ο σύντροφος Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν παρών από τα μαθητικά του χρόνια σε όλους τους αγώνες για τη δημοκρατία και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, ανυποχώρητος υπερασπιστής της ελευθερίας, πεισμένος για την ανάγκη ανανέωσης του αριστερού κινήματος.

Η απώλεια του, της γνώσης του, της πείρας του, της οξυδέρκειας και της μαχητικότητάς του θα γίνει αισθητή σε όλους και όλες μας.

Το Δ. Σ. της ΑΡ.ΣΗ.

Ο Όμιλος Προβληματισμού και Παρέμβασης «Αριστερά Σήμερα» εκφράζει τη βαθιά λύπη όλων των μελών και φίλων του για τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ιδρυτικού μέλους και προέδρου του.

Ο σύντροφός μας Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπήρξε μία εμβληματική προσωπικότητα της ανανεωτικής αριστεράς. Σε όλη τη διαδρομή της ιστορίας του αγωνίστηκε με γνώση, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια για τη διάδοση και την επικράτηση των ιδεών της στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Υπήρξε τολμηρός και σθεναρός υπέρμαχος της Ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης, της πολιτικής οικολογίας και της στρατηγικής του «δημοκρατικού δρόμου».

Η παρακαταθήκη του στους αριστερούς της ανανέωσης είναι παρακαταθήκη ελπίδας και αγώνα για μια κοινωνία δίκαιη και ελεύθερη που θα προκύψει από βαθιές μεταρρυθμίσεις και ευρύτερες συγκλίσεις.

Είναι επίσης παρακαταθήκη πολιτικού ήθους που επιμένει στο διάλογο και στον προγραμματικό λόγο για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.

Με συναισθήματα οδύνης και πένθους, η ΑΡΣΗ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στους οικείους και συγγενείς του.

WWF Ελλάς : Αποχαιρετισμός στον Μιχάλη Παπαγιαννάκη

Με βαθιά θλίψη, το WWF Ελλάς αποχαιρετάει τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, έναν οραματιστή και συνάμα ρεαλιστή πολιτικό που «άνοιξε δρόμους» για την περιβαλλοντική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και είναι σπάνιο για μια περιβαλλοντική οργάνωση να αποδίδει τιμή σε βουλευτή, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης είναι από εκείνες τις εξαιρετικές περιπτώσεις πολιτικών, για των οποίων το έργο κάθε λόγος είναι λίγος.

Εκφράζουμε θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους συναδέλφους και συνεργάτες του.

 

 Δήλωση του Λεωνίδα Κύρκου


Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν από τους πιο χαρακτηριστικούς εκφραστές της προσπάθειας για την ανανέωση του λαϊκού κινήματος. Αγωνιστής της πρώτης γραμμής, ανίχνευε ακούραστα τα καινούργια στοιχεία στη διαδρομή της εξέλιξης, αντιμάχονταν το πνεύμα της επανάπαυσης και της γραφειοκρατικοποίησης, το κλείσιμο της σκέψης σε παγωμένα σχήματα. Ο Μιχάλης αξίωνε να μελετούμε τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι και προειδοποιούσε για τους ανώριμους βολονταρισμούς που τόση ζημιά έκαναν και στο παρελθόν. Με την απώλεια του Μιχάλη, χάνεται μια ισχυρή δύναμη σοβαρότητας και σταθερότητας του κινήματος της ανανέωσης που τόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε σε αυτές τις τόσο λεπτές ώρες.
 

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ

«Ο πολιτικός κόσμος θρηνεί την απώλεια ενός ηγετικού στελέχους της Αριστεράς, ο οποίος με νηφαλιότητα, σύνεση, και συνέπεια υπηρέτησε την παράταξή του και εκπροσώπησε ευπρόσωπα τη χώρα του στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα λείψει σε όλους μας η αίσθηση ευθύνης, η αγωνιστικότητά του και η μετριοπάθεια που τον χαρακτήριζε. Προσωπικά θρηνώ την απώλεια στενού μου φίλου. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του».
 

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Α.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ομόρφαινε τη ζωή γύρω του κι ας τον έβαζε στο σημάδι ο θάνατος. Λόγια αγάπης και συναισθήματα πίκρας, δεν χωράνε την ελεύθερη κι ωραία ύπαρξή του, το λαμπρό μυαλό του και την ακέραιη αγωνιστική του συνείδηση.

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ

Ο Μιχάλης έφυγε από κοντά μας πρόωρα και άδικα, όπως πριν λίγο καιρό και o αγαπημένος του αδελφός Λευτέρης. Το γεγονός προξενεί, ιδιαίτερα σε όσους τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, πόνο αλλά και κάποιο θυμό για την άδικη σκληρότητα που του επιφύλαξε η ζωή, σε αντίθεση με όσα αυτός μας προσέφερε.

Μαζί με τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη υπήρξαμε συνιδρυτές του Συνασπισμού της Αριστεράς. Από την πολύτιμη συνεργασία μας θα θυμάμαι πάντα τον ουσιαστικό ριζοσπαστισμό του, τη διαρκή του αμφισβήτηση, σε συνδυασμό όμως με μια μοναδική πολιτικότητα και ικανότητα σύνθεσης με το διαφορετικό.

Γι αυτό, ο Μιχάλης, αριστερός επί της ουσίας, πάντα έχαιρε αποδοχής και εκτίμησης από πολύ ευρύτερες δυνάμεις. Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της ελληνικής αριστεράς και η κυβερνητική της προοπτική, υπήρξαν τα βασικά χαρακτηριστικά της ιδεολογικής του συγκρότησης και πολιτικής παρέμβασης. Κατάφερνε να συνδυάζει το υψηλό επιστημονικό επίπεδο και τον ορθολογισμό της σκέψης, με μια ξεχωριστή τρυφερότητα και ανθρωπιά που σπανίζει στους πολιτικούς της εποχής μας. Υπήρξε πρωτοπόρος στην ανάδειξη θεμάτων περιβάλλοντος και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τον θέλαμε κοντά μας για πολύ καιρό ακόμα και είναι βέβαιο πως δεν θα τον ξεχάσουμε. 

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ πενθεί.   Ν.Ε. ΣΥΝ ΚΟΖΑΝΗΣ