Επενδυτικά funds και μαγκιές για το θεαθήναι

Πέρασε ολόκληρο το 2016 για να επιστρέψουν στις τράπεζες 8 δισ. ευρώ από το εξωτερικό, αλλά άρκεσαν 2-3 μήνες για να ξαναφύγουν τα μισά από αυτά. Οι επενδύσεις, που για πρώτη φορά από το 2007 είχαν αρχίσει να αυξάνονται πέρυσι, βούτηξαν -13,5% το τελευταίο 3μηνο. Αυτή η βουτιά ανέκοψε την έως τότε ελαφρά ανοδική πορεία του ΑΕΠ, συμπαρασύροντάς το σε πτώση 1,35%. Αυξήθηκαν και τα «κόκκινα» δάνεια. Το οδυνηρότερο όλων: Ανεστράφη η καθοδική πορεία της ανεργίας, που αυξήθηκε κατά μία ποσοστιαία μονάδα, σκαρφαλώνοντας στο 23,6%. Οι «μαγκιές» έχουν κόστος...

Το πολιτικό προσωπικό ευθύνεται για τη δημιουργία ενός πρωτογενούς ελλείμματος εμπιστοσύνης. Αυτό έχει μετατρέψει τη χώρα σε ζώνη υψηλού κινδύνου, με συνέπεια κάθε σταγόνα αβεβαιότητας να ξεχειλίζει το ποτήρι του φόβου για το χειρότερο, για το Grexit. Σε κίνδυνο Grexit μετατρέπεται κάθε νέα αβεβαιότητα και γίνεται ασύμμετρη απειλή για την οικονομία. Αυτός ο φόβος ανέτρεψε τις εξελίξεις το τελευταίο 3μηνο πέρυσι, αυτός διαβρώνει την οικονομία φέτος. Αν το κακό συνεχιστεί, το στοίχημα της επιτυχούς ολοκλήρωσης του Γ΄ Μνημονίου θα χαθεί πολύ πριν από τον Ιούλιο του 2018, μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. Δεν είναι απίθανο, δεν είναι μοιραίο.

Το καλό σενάριο είναι (α) να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση σε επίπεδο τρόικας και να επικυρωθεί στο Eurogroup της 7ης Απριλίου, (β) να συμφωνηθούν τα μετά το 2019 πρωτογενή πλεονάσματα και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ώστε (γ) το ΔΝΤ να αποφασίσει, στην εαρινή σύνοδό του, ότι θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα, και έτσι (δ) στα μέσα Ιουνίου, να ανακοινώσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι θα εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης – άνετα υπάρχει περιθώριο για 3-4 δισ. ευρώ εντός των προσεχών μηνών. Εφόσον η ανακοίνωση του κ. Ντράγκι γίνει εντός Ιουνίου, η Ελλάδα μπορεί να αρχίσει να βγαίνει δοκιμαστικά στις αγορές, για μικρά ποσά, Ιούλιο (αν ολοκληρωθεί έγκαιρα η προετοιμασία), Αύγουστο ή, έστω, τον Σεπτέμβριο.

Αν τέτοιες εξελίξεις επαληθευτούν, η δηλητηριώδης αβεβαιότητα θα αρθεί και το στοίχημα εξόδου από την εποχή των μνημονίων θα έχουμε πιθανότητες να κερδηθεί.

Ηδη, ξένα ιδιωτικά μακροπρόθεσμα κεφάλαια εξετάζουν με ζωηρό ενδιαφέρον τις δυνατότητες να τοποθετηθούν στην Ελλάδα. Ψάχνουν επενδυτικές ευκαιρίες στο σύνολο σχεδόν της ελληνικής οικονομίας. Στον τουριστικό κλάδο, στην ιδιωτική περίθαλψη, στις υποδομές, στον ασφαλιστικό κλάδο, σε τράπεζες (π.χ. έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τα ποσοστά του ΤΧΣ), στην ακτοπλοΐα, σε κλάδους της μεταποίησης, στο real estate. Γιατί, κατά την εκτίμηση των ξένων funds (α) έπειτα από 9 συναπτά έτη ύφεσης, η οικονομία τείνει να μπει σε φάση μεγέθυνσης και (β) υπάρχουν κοιτάσματα υποτιμημένων αξιών που δεν θα μείνουν υποτιμημένα για μακρύ χρονικό διάστημα.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπαν εκπρόσωποι κολοσσιαίου ξένου επενδυτικού fund σε κορυφαίο παράγοντα του πιστωτικού συστήματος: «Μπορείτε να εξηγήσετε, επιτέλους, στην κυβέρνησή σας ότι θέλουμε να επενδύσουμε στη χώρα σας;..». Με άλλα λόγια: Θα μπορούσε η κυβέρνηση να μην καλύπτει την Ελλάδα με ομπρέλα όταν βρέχει επενδυτικά κεφάλαια; Ή, να είχε, σε μια γωνιά του νου, τους ανέργους;