Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται γύρω από τα σχέδια του υπουργού προστασίας του πολίτη και της κυβέρνησης γενικότερα για την κατασκευή φράκτη στην περιοχή του Έβρου προς ανακοπή των ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών είναι θεμιτός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατασκευή φραγμάτων που εμποδίζουν την ελεύθερη επικοινωνία και κίνηση των ανθρώπων δεν είναι συμβατή με τον σκληρό πυρήνα των αντιλήψεων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

ΙΣΩΣ η αλήθεια έχει µόνο ένα πρόσωπο. Αυτό της αντίφασης.

Πόσω µάλλον εν καιρώ κρίσης, που οι αντιφάσεις επανέρχονται δυναµικά. Πιο πρόσφατο παράδειγµα είναι η απόφαση της κυβέρνησης για την ανέγερση φράχτη στον Εβρο. Μια πολιτική που θα περίµενε κανείς από µια δεξιά κυβέρνηση.

Πολλοί μητροπολίτες έχουν παρεξηγήσει τη δημοκρατική ανεκτικότητα και με δηλώσεις τους επιχειρούν να παίξουν πολιτικό ρόλο στο άκρο του πολιτικού φάσματος. Με φανατισμό και απολυτότητα εξτρεμιστών επιτίθενται κατά αδυνάτων.
Είχαμε τον κ. Άνθιμο της Θεσσαλονίκης. Οι εκλογές του έδωσαν αποστομωτική απάντηση. Τώρα έχουμε τον κ. Σεραφείμ από τον Πειραιά. Μετά τους εβραίους, εξαπέλυσε επίθεση στους μουσουλμάνους. Προσέξτε δεν επιτίθεται για θρησκευτικά ή θεολογικά θέματα. Δεν τον χωρά το ράσο και ντύθηκε... συνταγματολόγος!

Οι επενδυτικές συµπεριφορές στις καθηµερινές αγοραπωλησίες τίτλων ανά τις διεθνείς αγορές δεν βασίζονται σε ολοκληρωµένες ορθολογικές αναλύσεις των πραγµατικών δεδοµένων της όποιας οικονοµίας ή επιχείρησης που επιζητεί τα κεφάλαιά τους· το ξέρουµε πια, στην Ελλάδα το µάθαµε µε τον πιο οδυνηρό τρόπο. Είτε κυνηγούν το άµεσο, βραχυπρόθεσµο κέρδος είτε προσανατολίζονται σε πιο µακροχρόνιες τοποθετήσεις, πολλοί επενδυτές κινούνται συχνά από φήµες, από προβλέψεις για το πώς θα συµπεριφερθούν οι άλλοι, όπου συναντάµε τα φαινόµενα της αγέλης και της αυτοεκπληρούµενης προφητείας: