Η κυβέρνηση κάνει το ίδιο λάθος με όλες τις προηγούμενες: αναζητεί πρόεδρο για την ΕΡΤ και όχι πολιτική για τα ΜΜΕ. Θα υπάρξουν υποψηφιότητες. Πρέπει να ανταποκρίνονται σε ορισμένες προδιαγραφές: πτυχία, εμπειρία και διάφορα άλλα. Δυστυχώς οι προδιαγραφές δεν περιλαμβάνουν και την από μέρους των υποψηφίων κατάθεση προτάσεων για το μέλλον της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Τις τελευταίες ημέρες ανακοινώθηκε από κυβερνητικά στελέχη (από κκ υπουργούς Μπιρμπίλη και Μαγκριώτη) στη Θεσσαλονίκη, για ακόμη μία φορά, ένα εκτεταμένο πρόγραμμα παρεμβάσεων.

Διαπιστώνουμε τα παρακάτω:
Διαπίστωση πρώτη οι εξαγγελίες του είδους αναιρούν την ίδια τη κυβερνητική πολιτική, βλ. Διοικητική Μεταρρύθμιση ¨ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Η ευθύνη εκπόνησης και υλοποίησης αυτών των προγραμμάτων επιτέλους ανήκει στην αιρετή αυτοδιοίκηση.
Διαπίστωση δεύτερη ακόμα και με λογική τους, αυτή του κεντρικού κυβερνητικού σχεδιασμού, προβληματίζει η απουσία
α) χρονοδιαγράμματος για την εκτέλεση των έργων
β) η αναφορά στην εξεύρεση των απαιτούμενων πόρων, στη χρηματοδότηση.
Απουσιάζουν, εν ολίγοις, όλα τα στοιχεία που διαμορφώνουν αυτό που θα μπορούσε να λέγεται πρόγραμμα παρεμβάσεων.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φώτης Κουβέλης σε ομιλία του σήμερα στη Ζάκυνθο μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής:

...Η απεμπλοκή από το μηχανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όσο και αν αποτελεί δίκαιο αίτημα της κοινωνίας, προϋποθέτει μια εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση, προϋποθέτει την ύπαρξη συσχετισμών ευρωπαϊκού χαρακτήρα αλλά και συμμαχίες στήριξης του σχετικού αιτήματος που πρέπει βέβαια να διαμορφωθούν. Ρεαλιστικό είναι να διεκδικείς την απαλλαγή της χώρας από τις ασφυκτικές ρυθμίσεις του Μνημονίου, να αποκρούεις ρυθμίσεις που επιβάλλονται πέρα και από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου και να προωθείς εναλλακτική πρόταση διεξόδου. Νομίζω ότι αυτό συνιστά υπεύθυνη πολιτική και υπεύθυνη διεκδίκηση.

Ο Τομέας Παιδείας της Δημοκρατικής Αριστεράς καλεί την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να φανεί συνεπής στη δέσμευση ότι η λειτουργία των σχολείων θα ξεκινήσει ομαλά χωρίς κενά και ελλείψεις διδακτικού προσωπικού. Η διαφαινόμενη μαζική φυγή εκπαιδευτικών, για λόγους συνταξιοδότησης, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποτελέσει παράγοντα αναστάτωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και περαιτέρω υποβάθμισης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.