Ο Δημήτρης Ιωαννίδης πρέπει να πέθανε με την απορία πώς είναι δυνατόν να θεωρείται προδότης αφού με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου το 1974 προσπάθησε να επιβάλει διά των όπλων την Ενωση, ομόθυμο αίτημα του ελληνικού λαού και των κομμάτων του από το 1955 τουλάχιστον, όταν άρχισε ο αγώνας της ΕΟΚΑ.

...Οι συμβολισμοί αξίζουν περισσότερο από τα διπλωματικά σύμφωνα: η Ελλάδα οφείλει σίγουρα να είναι παρούσα στη Μέση Ανατολή. Αλλά τόσο μικρό διάστημα μετά το ισραηλινό φονικό ρεσάλτο σε διεθνή ύδατα εναντίον πλοίων ανθρωπιστικής βοήθειας και πολιτικής αντίθεσης στον απάνθρωπο αποκλεισμό της Γάζας και ενώ οι Νετανιάχου και Μπαράκ συνεχίζουν να κραυγάζουν ότι έχουν με το μέρος τους όλα τα δίκια του πολεμικά ισχυρότερου (εννιά οι νεκροί...), ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε καμιά δουλειά στο Ισραήλ και ο αμετανόητος ισραηλινός πρωθυπουργός και οι ελλείψει απεργούντων διπλωματών συνοδοί του της Μοσάντ δεν είχαν καμιά δουλειά εδώ. Τα παιχνίδια που επικαλούνται διάφοροι για να εξηγήσουν τη δημόσια ντροπή δεν πείθουν. Και σε κάθε περίπτωση τι τους έχουμε τους πρέσβεις και τους υπουργούς αν επιβάλλονται μυστικές πρωτοβουλίες;