Οι επαναλαμβανόμενες με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα κρίσεις και οι απειλές ανεξέλεγκτων κοινωνικών συγκρούσεων με αφορμή τις επιταγές του Μνημονίου αναδεικνύουν πλέον ξεκάθαρα το πρόβλημα κατεύθυνσης που αντιμετωπίζουν τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και η κοινωνία.

...Θεωρώ ότι στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες η δημόσια σιωπή σημαίνει συνενοχή κι αυτό είναι αδύνατον να το αποδεχτώ. Η σταδιακή διολίσθηση–κατολίσθηση της δημοτικής μας κίνησης σε διαδικασίες και θέσεις όπως οι παραπάνω, που δεν έχουν καμιά μα καμιά σχέση με τα ιδρυτικά προγραμματικά κείμενα και τις από κοινού συνομολογημένες ιδρυτικές θέσεις της Ανοιχτής Πόλης, η προϊούσα μετεξέλιξη των οργάνων της σε όργανα ομοσπονδιακού χαρακτήρα με εκπροσώπους των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, η διακηρυγμένη πρόθεση «επανίδρυσής» της με όσα προφανή σηματοδοτεί ο όρος, οι παρασκηνιακές ίντριγκες και μάχες χαρακωμάτων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ για την αδιαφανή επιλογή και επιβολή του νέου υποψήφιου δημάρχου της δημοτικής κίνησης, δεν επιτρέπουν περιθώρια άλλων επιλογών.

-Η επιστολή του Φ.Προβατά προς τη Συντονιστική Γραμματεία και τη Δημοτική Ομάδα της Ανοιχτής Πόλης
- Η επιστολή προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων
- Η επιστολή προς τον Διευθυντή της ΑΥΓΗΣ