Το συνέδριο γίνεται με αφορμή τις παραιτήσεις μελών και στελεχών της ηγεσίας. Εφόσον το συνέδριο εκλέγει τον πρόεδρο, μόνο αυτό μπορεί να δώσει και την όποια λύση. Όλες οι εξουσίες ανήκουν στο συνέδριο, είναι ό,τι δημοκρατικότερο διαθέτουμε, και η προσφυγή στο σώμα των μελών δίνει και την απάντηση σε όσους αποχώρησαν από τη στιγμή που είχαμε ένα οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα. Το συνέδριο μπορεί να ελέγξει και να επαναθεωρήσει τη συνολική πορεία της ΔΗΜΑΡ, με όλες τις έως τώρα πράξεις και παραλείψεις, θετικές και αρνητικές. Εάν θα τεθεί θέμα και άλλων υποψηφιοτήτων, δεν το ξέρω. Το μόνο αρμόδιο όργανο παραμένει το συνέδριο.

Η Δημοκρατική Αριστερά μετά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώνει μια πολιτική πρόταση, που περιλαμβάνει την πολιτική και οργανωτική αυτονομία της και την προώθηση των συμμαχιών με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας. Η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει θέσει ως στόχο την ανασύνταξη του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Κάθε συζήτηση όμως για το αύριο δεν μπορεί παρά να συμπεριλαμβάνει και τη συζήτηση για το σήμερα. Δεν μπορεί παρά να αφορά την πορεία της χώρας και τη ζωή των πολιτών.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι απαραίτητη μία νέα προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας με αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, που θα μετατοπίζει την πολιτική από την σημερινή συντηρητική κατεύθυνση σε προοδευτική, με τη συμμετοχή των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου και ισχυρή την παρουσία της ΔΗΜ.ΑΡ.

Η σημερινή πολυσύνθετη κρίση, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και οικολογική, μας βάζει μπροστά σε τεράστια ερωτηματικά και προκλήσεις, που ζητούν απάντηση. Η πιο σημαντική από αυτές τις προκλήσεις είναι εκείνη που σχετίζεται με την οικολογική κρίση, την οικονομική μεγέθυνση και την εργασία. Με όχι ήσσονος σημασίας την αποσαφήνιση της σχέσης των ιδεών της Αριστεράς με το πρόβλημα διεύθυνσης της υπαρκτής κοινωνίας με στόχο την υπέρβαση μιας κοινωνίας κατακερματισμένων συμφερόντων και τη μετατροπή των χώρων προνομίων σε πεδία ίσων ευκαιριών. Η Δημοκρατική Αριστερά πηγαίνοντας προς το συνέδριό της πρέπει χωρίς αμφισημίες να καταθέσει πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. στο επικείμενο συνέδριό της πρέπει να αποφασίσει πώς θα συνεχίσει την πορεία της και θα βρει τον βηματισμό της ως μία αριστερή δύναμη που θα συμβάλει στον διάλογο για τη διέξοδο από την κρίση, την προοδευτική ανασυγκρότηση της χώρας και την εξυγίανση της πολιτικής ζωής. Δεν φτάνει όμως αυτό.

Πρέπει ταυτόχρονα να διαμορφώσει μία εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξουσίας. Χάσαμε πολύ χρόνο εγκλωβισμένοι στις διεργασίες της νυν Κεντροαριστεράς, ένας όρος που παραπέμπει σε καταστάσεις και επιλογές αρνητικά φορτισμένες.

Η αλλαγή θα έρθει με προοδευτικές και αριστερές συμμαχίες.

Ο μοχλός για την ανάπτυξη της καινοτομίας, για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της ανθρωπότητας, για το κλείσιμο της ψαλίδας σε μεγάλες ανισότητες είναι η Παιδεία. Το οικονομικό θαύμα των τίγρεων της Ασίας και η δραστική μείωση των ανισοτήτων σε εκείνες τις κοινωνίες δεν θα είχαν επιτευχθεί αν δεν είχε προηγηθεί μια μεγάλη επανάσταση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στη 10ετία του 1970. Οπως δεν θα είχε εκτοξευτεί η φινλανδική οικονομία, αν δεν είχε προηγηθεί η βαθιά μεταρρύθμιση στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.

Στο Συνέδριο της ΔημΑρ δεν θα πάω και το έχω κάνει σαφές από τον Ιούνιο. Στην δραματική Κεντρική Επιτροπή που έγινε μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ζήτησα να παρθούν αποφάσεις άμεσα, χωρίς συνέδρια και εσωστρέφεια, με άνοιγμα προς την κοινωνία και σαρωτικές αλλαγές ανανέωσης μέσα στην παράταξη, με κύριο το στίγμα της ανανέωσης και την ταυτόχρονη καταγραφή των όποιων λανθασμένων επιλογών. Με στροφή του τιμονιού και επόμενο βασικό στόχο το σαφές πολιτικό πρόσωπο και την κρυστάλλινη πολιτική στόχευση. Η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Άρα Συνέδριο θεωρώ πως δεν έπρεπε να υπάρξει. Ούτε εσωστρέφεια. Και δεν θα συμμετέχω άλλο σε τέτοιες διαδικασίες εσωτερικής χρήσεως.