Η κυβέρνηση έχει θέσει στο τραπέζι την έξοδο από το Μνημόνιο, τις φοροελαφρύνσεις, την ανακούφιση των αδύναμων κοινωνικά στρωμάτων και την καταπολέμηση της ανεργίας. Μόνο που έθεσε τα θέματα αυτά πρώιμα, χωρίς να έχει εξασφαλίσει προϋποθέσεις, καθώς ταυτόχρονα είναι δεσμευμένη να υλοποιεί μέτρα αντίθετης λογικής. Αυτό έφερε σύγχυση και αστάθεια στο κυβερνητικό στρατόπεδο και αναζητείται τρόπος..., πάλι, νέας αναστροφής του κλίματος. Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλά περιθώρια για κάτι τέτοιο και από πλευράς ουσίας και από πλευράς χρόνου.

Στο «γήπεδο» όμως των θεμάτων που άνοιξε, χωρίς πραγματικές προϋποθέσεις, η κυβέρνηση, είναι προφανές ότι ευνοείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Φάνηκε στη Θεσσαλονίκη...

Η ευρωζώνη ξεπέρασε την κρίση από τύχη. Το μοντέλο του ευρώ -ο διαχωρισμός οικονομίας και πολιτικής- είναι μη βιώσιμο και οι επιπτώσεις ήδη αισθητές. Η διεθνής επιρροή της Ευρώπης αποδυναμώνεται και η τύχη εξαντλείται.

Μέχρι πριν από μία δεκαετία, συμμετείχα σε ένα ετήσιο συνέδριο όπου συζητούσαμε το μέλλον της Ευρώπης. Πάντα χωριζόμασταν σε δύο ομάδες: η μία επικεντρωνόταν στην εξωτερική πολιτική και η άλλη στην οικονομία. Κάθε ομάδα όριζε έναν εισηγητή του οποίου η δουλειά ήταν να διαβιβάζει τα συμπεράσματα της ομάδας στην τελική ολομέλεια. Όλοι άκουγαν ευγενικά.