Πρόγραμμα ακριβώς δεν το λες. Περισσότερο είναι απαρίθμηση σχολιασμών που καταπίνουν και κάποιες όντως πρωτότυπες ιδέες. Κατά τα λοιπά, τα «21 σημεία» που παρουσίασε ο Στ. Θεοδωράκης για Το Ποτάμι, είναι καλή προσπάθεια που θα είχε ενδιαφέρον με καλύτερη επεξεργασία.

Το γενικό χαρακτηριστικό του «προγράμματος» είναι ότι δεν έχει διακριτό πολιτικό πλαίσιο ούτε το διαπερνά κάποια ιδεολογία. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ οι όροι: Αριστερά, Δεξιά, προοδευτικό, συντηρητικό, σοσιαλισμός, νεοφιλελευθερισμός. Για τους συντάκτες του υπάρχουν μόνο ουδέτερες «λύσεις», επί χάρτου φυσικά.

Μετά την επανένωσή της, το 1990, η Γερμανία είναι η ισχυρότερη οικονομία στην ΕΕ. Συγκεντρώνει το 20,9% του συνολικού ΑΕΠ και το 16% του πληθυσμού της ΕΕ. Στη βάση αυτής της ισχύος πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η γερμανική πολιτική και οικονομική ελίτ έχει καταφέρει να ηγεμονεύσει σε ολόκληρη την Ευρώπη, επιβάλλοντας παντού τις «γερμανικές» πολιτικές της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και λιτότητας.