Πριν από μερικές εβδομάδες έτυχε να διαβάσω μια συνέντευξη του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Επί της ουσίας, δηλαδή για το τι είπε, δεν έχω τίποτα να πω, ως παντελώς αναρμόδιος. Πρόσεξα όμως κάτι άλλο και γι’ αυτό θέλω να μιλήσω. Είναι ένα ζήτημα που με προβληματίζει εδώ και καιρό.

Εχει να κάνει με τις συνοδευτικές του κειμένου φωτογραφίες. Στην πρώτη τον βλέπουμε να φοράει ένα καλοραμμένο κοστούμι, στο οποίο διέκρινα μια απόκλιση από το κανονικό: η τσέπη του εισάγει ένα καινοτόμο σκέρτσο, ανάλογο με εκείνα που λανσάριζε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Η κατακραυγή για τους τραμπουκισμούς του Κασιδιάρη και των χρυσαυγιτών βουλευτών ήταν δικαιολογημένη. Οπως δικαιολογημένη και επιβεβλημένη ήταν η 48ωρη έξωσή τους από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας. Η δημοκρατία ανέχεται τις ακραίες απόψεις, τιμωρεί όμως τις βίαιες πράξεις. Και πολύ περισσότερο τις βίαιες πράξεις στον ναό της, που είναι το Κοινοβούλιο.