Κάπως ανόρεχτη, απρόθυμη, διστακτική, η Ελλάδα προσγειώθηκε απότομα, μέσω Ξάνθης, από την πασχαλινή ανάπαυλα στην τελική εκλογική ευθεία. Μας χωρίζουν τρεις εβδομάδες από τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών, τέσσερις από τις ευρωεκλογές. Και όμως, κάθε πρόβλεψη μοιάζει ακόμη επισφαλής και αβέβαιη. Δεν είναι μόνον οι βασικές εκλογικές τάσεις, οι νικητές και οι χαμένοι, η συμμετοχή, η αποχή και τα κυρίαρχα εκλογικά ρεύματα που μοιάζουν ακόμη ερωτήματα δίχως οριστική απάντηση.

Το κόμμα μας έγκαιρα και με μεγάλη πλειοψηφία έχει εξηγήσει με ποια αντίληψη προσέρχεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στον πρώτο βαθμό – ας το επαναλάβω – στηρίζουμε σχήματα με όραμα και τοπικό προοδευτικό αναπτυξιακό σχέδιο, που δεν εντάσσονται σε λογικές κομματικών εξουσιοδοτήσεων. Στις περιφερειακές και στις εκλογές στις μεγάλες πόλεις, όπου εκπέμπονται ευρύτερα μηνύματα, τα κριτήρια μας εκτός από αυτοδιοικητικά είναι και πολιτικά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στις περιπτώσεις αυτές δεν στηρίζουμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων.