Τα δυο δημοσιεύματα του ΒΗΜΑτος (12 και 19 Ιουλίου) δεν προκάλεσαν τις αντιδράσεις που τους άρμοζαν. Μας πληροφορούν ότι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων -και αντίπαλων κατά τα λοιπά- φοιτητικών παρατάξεων, της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, συνέταξαν από κοινού λίστα υποψηφίων που «πρέπει να επιλεγούν» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το 1976, χρονιά που οι ΗΠΑ έκλειναν 200 χρόνια από την ανεξαρτησία τους, κάποια εφημερίδα βγήκε στο δρόμο και διάβαζε στους Αμερικάνους μικρά αποσπάσματα από το σύνταγμα των ΗΠΑ και τους καλούσε να βρουν από ποιο κείμενο πίστευαν ότι προέρχονταν. Οι περισσότεροι απαντούσαν ότι πρόκειται για αποσπάσματα από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ή το σύνταγμα της ΕΣΣΔ. Ήταν η εποχή του ψυχρού πολέμου και όλα τούς φαίνονταν ύποπτα.

Τελευταία εκδηλώνεται, δίκην παραληρήματος, η αιώνια πίστη στην αντισυστημική Αριστερά με ταυτόχρονη καταγγελία της ανανεωτικής Αριστεράς. Η πρώτη προσφέρεται ως επαναστατική βεβαιότητα, η δεύτερη ως μεταρρυθμιστική δύναμη. Η πρώτη διατείνεται ότι δεν συμβιβάζεται στους κοινωνικούς αγώνες (προφανώς δεν περιλαμβάνονται οι ατομικοί συμβιβασμοί), διακηρύσσει ότι δεν συντάσσεται με οιανδήποτε προοπτική κυβερνητισμού, διατρανώνει ότι το μέλλον περνά μέσα από την εξέγερση.

Μέσα στον καταιγισμό αρνητικών δεδομένων για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, σημαντική ήταν η έρευνα του ΙΟΒΕ σε συνεργασία με τον διεθνή οίκο ΜcΚinsey η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα. Από τις 587 επιχειρήσεις με συνολικά 90.000 απασχολούμενους οι οποίες συμμετείχαν στην έρευνα, η μεγάλη πλειονότητα αναμένει σοβαρή μείωση πωλήσεων και κερδών. Περίπου οι μισές δήλωναν την πρόθεση να μειώσουν το δυναμικό τους σε ειδικευμένους εργαζόμενους, περισσότερες (59%) να απολύσουν ανειδίκευτους.