Η ​​ αντιμετώπιση της ευρωκρίσης στηρίχθηκε σε μισά μέτρα – γι’ αυτό η κρίση συνεχίζεται. Ο διάλογος στην Ευρωζώνη διεξάγεται με μισές αλήθειες – γι’ αυτό δυσχεραίνονται οι συναινέσεις για την υπέρβαση της κρίσης.

Η μισή αλήθεια της κυβέρνησης Μέρκελ είναι ότι η ανάπτυξη, ιδίως στις χώρες του Νότου, θα έρθει με εθνικές μεταρρυθμίσεις. Πράγματι, χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές, η οικονομική μεγέθυνση δεν θα ήταν διατηρήσιμη. Στην Ελλάδα, μια τόνωση απλώς της καταναλωτικής ζήτησης, χωρίς να έχει αποκτήσει η οικονομία μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια, θα επέφερε αύξηση των εισαγωγών και διεύρυνση του εξωτερικού ελλείμματος.

Ε​​ν μέσω εντατικών διαβουλεύσεων Ρωσίας - Ουκρανίας - Δύσης, άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος προς το παρόν, μία εκ των κυριότερων προκλήσεων που αναδύεται είναι η ενεργειακή. Με νωπές τις μνήμες από τις κρίσεις 2006 και 2009, η Γηραιά Ηπειρος παρακολουθεί με αγωνία την πορεία των διαπραγματεύσεων, ευελπιστώντας ότι δεν θα καταστεί εκ νέου όμηρος των επιδεινούμενων σχέσεων Μόσχας - Κιέβου.

«Οι λέξεις είναι τα πάντα», έγραψε ο Ναπολέων στο κλασικό «Εγχειρίδιο πολέμου». Πράγματι· ειδικά σε εποχές κρίσης και πόλωσης, όπως είναι η δική μας, οι λέξεις, όταν μάλιστα αναφερόμαστε στο παρελθόν, σε μια συνθήκη δηλαδή ολοκληρωμένη υποτίθεται, παγιωμένη, και όμως, την ίδια στιγμή, ρευστή και ευάλωτη σε διαφορετικές ερμηνείες, κατέχουν ειδικό βάρος. Παράδειγμα: λέξεις όπως «διωγμός», «σφαγή», «θηριωδία» βαραίνουν με έναν ειδικό τρόπο στη συλλογική μνήμη εθνών και στις προσωπικές μνήμες των ανθρώπων.

Oσο πυκνώνουν οι ενδείξεις της μεγάλης αστοχίας της ασκούμενης ευρωπαϊκής πολιτικής σε σχέση με τις διακηρυγμένες επιδιώξεις της, τόσο πληθαίνουν κι οι αναφορές στο παράλληλο σύμπαν των «success stories». Το φαινόμενο κάθε άλλο παρά είναι παράδοξο. Αντιθέτως, είναι κατανοητό, πολιτικά εύλογο, μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού. Οταν η έντονη αμφισβήτηση της πολιτικής της «λιτότητας μέσα στην ύφεση» διευρύνεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο, δεν μένει περιορισμένη σε λίγες μικρές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας αλλά εισβάλλει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης περνώντας τα τείχη του Παρισιού και της Ρώμης, η καταφυγή Σόιμπλε σε εικονικές «success stories» είναι αναμενόμενη.